Η «Ευτυχία» να είσαι σωματειακός προπονητής στίβου

Υπογράφουν για την ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΙΒΟΥ
Ράπτης Σάκης, Τσίντζιλης Γεώργιος, Τσιφτσόγλου Αστέριος

Με την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων, πλην του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, θέλουμε να παρουσιάσουμε την «ΕΥΤΥΧΙΑ» να είσαι προπονητής στίβου.
Στο σύνολο τους σχεδόν οι σωματειακοί προπονητές στίβου είναι πτυχιούχοι ανώτατης σχολής (ΤΕΦΑΑ) και μερικοί από αυτούς κάτοχοι μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου. Οι περισσότεροι μάλιστα υπήρξαν πρωταθλητές στίβου με διακρίσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Η αμοιβή του σωματειακού προπονητή στίβου κατά μέσο όρο ανέρχεται στο πολύ σημαντικό ποσό των 300ε μηνιαίως! Χρήματα που προέρχονται κυρίως από την ενίσχυση του προπονητικού έργου που δίνει ο ΣΕΓΑΣ στα σωματεία και καταβάλλονται από την πολιτεία στην Ομοσπονδία στίβου μέσω της επιχορήγησης.

Τα περισσότερα σωματεία αδυνατούν να συνεισφέρουν σ΄αυτόν τον τομέα είτε:

1. Γιατί όπως και όλος ο ερασιτεχνικός αθλητισμός αλλά και η χώρα αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα.

2. Γιατί μεγάλοι ερασιτεχνικοί σύλλογοι έχουν χρέη από κακοδιαχείριση σε αλλά αθλήματα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ), ή δεν έχουν στις ίδιες προτεραιότητες το τμήμα στίβου.

3. Γιατί ικανοποιούν χρηματικά μόνο τους προπονητές των ακαδημιών από τις συνδρομές των γονέων και αδιαφορούν για τους προπονητές των αγωνιστικών κατηγόριων ή για αυτούς που προπονούν τους αθλητές τους σε άλλους Νομούς.

Ποιο είναι όμως το ουσιαστικό οικονομικό όφελος του προπονητή στίβου που εργάζεται καθημερινά για αρκετές ώρες όλες τις εποχές του χρόνου και σε αργίες, κάτω από αντίξοες συνθήκες;

Η καθημερινή μετακίνηση του ειδικά εάν εργάζεται σε μεγάλη πόλη πχ Αθηνά-Θεσσαλονίκη του κοστίζει 150ε μηνιαίως συμπεριλαμβάνοντας και τα μικροέξοδα για καφέ ή αναψυκτικό!

Η συμμετοχή των αθλητών του που διακρίνονται σε πανελλήνιο επίπεδο επιβάλει την μετακίνηση τους σε διάφορα μέρη της Ελλάδος προκειμένου να λάβουν μέρος σε αγώνες κριτήριο για την επίτευξη ορίων για τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα, για την συγκρότηση των Εθνικών Ομάδων ή στην σειρά των Γκραν-πρι.

Τα έξοδα μετακίνησης συνήθως δεν καλύπτονται από τους διοργανωτές όπως π.χ στον τελικό του γκραν πρι στην Θήβα ή δίνεται ένα υποτυπώδες ποσό όπως στο Αργος Ορεστικό και αλλού.

Ποιος πληρώνει όλα αυτά τα χρήματα; Μα φυσικά ο προπονητής!

Εάν δε οι αθλητές τους συμπεριληφθούν στην Εθνική Ομάδα και επειδή κάθε φόρα λίγοι προπονητές επιλέγονται για συνοδοί, αναγκάζονται οι ίδιοι να πληρώσουν την μετακίνηση και διαμονή εντός ή εκτός Ελλάδος από το ήδη πενιχρό ποσό που λαμβάνουν προκειμένου να συμπαρασταθούν στους αθλητές τους.

Τα πριμ των σωματειακών προπονητών το 2006-2007 εξαφανίστηκαν. Το σύστημα απόδοσης-παραγωγικότητας του 2009 με τα όποια λάθη του, υλοποιήθηκε εν μέρει. Τα bonus επιβράβευσης του νέου σχεδιασμού αφορούν πολύ λίγους προπονητές και δεν ξέρουμε εάν θα γίνουν πράξη.

Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι ο ΣΕΓΑΣ περιέκοψε αυθαίρετα και άδικα δεδουλευμένους μισθούς πέντε μηνών από τους σωματειακούς προπονητές την περίοδο 2010-2012, όταν την εποχή της κρίσης είχε έσοδα 8.500.000 το 2011 και 9.800.000 το 2012.

Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε ότι ο προπονητής σε αρκετές περιπτώσεις ενισχύει οικονομικά τους αθλητές του για προσωπικές, ιατρικές, φυσιοθεραπευτικές ανάγκες καθώς και για την αγορά αθλητικού υλικού π.χ φόρμες, υποδήματα κλπ.

Όπως γίνεται αντιληπτό ο επιστήμονας προπονητής στίβου προσφέρει κοινωνικό, παιδαγωγικό και αθλητικό έργο χωρίς ουσιαστικά να αμείβεται. Όλοι οι άλλοι εκμεταλλευόμενοι την αγάπη, το μεράκι και την προσφορά του προπονητή στίβου είτε αυτό είναι σωματείο, είτε Ομοσπονδία, βολεύονται με την υπάρχουσα κατάσταση και αντιμετωπίζουν τους προπονητές σαν τον τελευταίο τροχό της αμάξης.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα νέοι ή και παλαιοί προπονητές με ουσιαστικά και τυπικά προσόντα να μην ασχολούνται με τον στίβο ή να μετέχουν περιστασιακά και το άθλημα μας να παρουσιάζεται κάθε χρόνο και πιο αδύναμο.

Είναι καιρός οι προπονητές να διεκδικήσουν την θέση που τους αξίζει στο οικοδόμημα του στίβου. Η υπάρχουσα κατάσταση για την οποία έχουν ευθύνη και οι «συνδικαλιστές» του κλάδου πρέπει να αλλάξει για το καλό του αθλήματος.

Η αξιολόγηση και η επιβράβευση των προπονητών είναι κομβικό ζήτημα. Περιμένουμε τις εξαγγελίες του νέου Προέδρου του ΣΕΓΑΣ κ. Κ. Παναγόπουλου ελπίζοντας ότι θα είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Ο Σεπτέμβρης είναι κοντά.