Μήνυμα για την Εορτή της 25ης Μαρτίου

Γράφει ο Γεώργιος Κωνσταντινίδης
Μ.Α. Φιλόλογος – Θεολόγο, Δ/ντής Β/θμιας Κιλκίς 
«Για μας ήταν άλλο πράγμα ο πόλεμος για την πίστη του Χριστού και για την ψυχή του ανθρώπου καθισμένη στα γόνατα της Υπερμάχου Στρατηγού, που είχε στα μάτια ψηφιδωτό τον καημό της Ρωμηοσύνης». (Γιώργος Σεφέρης)
Γιορτάζουμε και φέτος την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Μια επέτειο που ξαναφέρνει στη μνήμη μας τον ξεσηκωμό του Γένους μας απέναντι στον Τούρκο κατακτητή· τον ξεσηκωμό ενός Γένους, που σταυρωνόταν επί τετρακόσια χρόνια στο Γολγοθά της δουλείας.

Κάπως έτσι σκιαγραφείται στις μέρες μας η επέτειος και περνά στη λήθη. Το χρέος των νεωτέρων εξαντλείται σε μια γιορτή και ένα λόγο πανηγυρικό. Ωστόσο, το μεγαλείο μιας επανάστασης δεν επιτρέπει υπεκφυγές. Το αίμα των ηρώων στο Σούλι, την Αλαμάνα, το Κούγκι, το Μεσολόγγι, το Ζάλογγο, φωνάζει ζητώντας δικαίωση και αποστομώνει τις μεταμοντέρνες φωνές, που παραχαράσσουν την ιστορία. Οι ήρωες της Επανάστασης -άνθρωποι όπως εμείς- δεν παζάρεψαν την καταγωγή τους για μια ζωή ανέσεων. Δεν διακύβευσαν την ελευθερία τους στη λογική του συμφέροντος ούτε καταδέχθηκαν μια ζωή δίχως νόημα, προκειμένου να διασφαλίσουν βιολογική συνέχεια.

Η εποχή μας, βέβαια, είναι εποχή κρίσης. Έτσι λένε όσοι θέλουν να υπεκφύγουν από τη μεγάλη ευθύνη που βαραίνει τους κληρονόμους του θρυλικού ΄21. Αλλά ναι, με αυτήν ακριβώς την κρίση ξεπληρώνουμε σήμερα την άγνοια της ιστορίας μας. Είναι καιρός να κατανοήσουμε επιτέλους ότι ζωή χωρίς ιδανικά και στόχους, απαιτεί υποκατάστατα, που τελικά την εξεφτελίζουν. Είναι καιρός να εμπνευστούμε και να εμπνεύσουμε τα ξεχασμενα ιδανικά του΄21· για να μη ζήσουμε στην πράξη τη ρήση του Τσώρτσιλ κατά την οποία «οι λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν».