Μεγάλος ιδιωτικός όμιλος στον τομέα της υγείας, επενδύει στο Κιλκίς με αφορμή τη φημισμένη Ορθοπεδική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Κιλκίς

Γράφει ο Πάνος Μαύρος

Κάποτε στο μαγαζί του Μήτα (ένας ήταν ο Μήτας), ή στου Νικολόπουλου, υπήρχαν δύο και μοναδικές καρτ-ποστάλ με φωτογραφίες του συγχωρεμένου φωτογράφου  Γαβριηλίδη, με άποψη της πόλης μας. Η μία πιο απαίσια από την άλλη. Δεν έφταιγε ο συχωρεμένος ο φωτογράφος βέβαια……
Η πρώτη ήταν βγαλμένη από ψηλά, μάλλον πάνω από το φαρμακείο του Ιωσηφίδη. Φαινόταν η διασταύρωση των ταξί αλλά κυρίως η παράγκα με το μανάβικο της θρυλικής Πετσάβας (μία ήταν η Πετσάβα). Η άλλη είχε την φωτογραφία του Νοσοκομείου λόγω της τρομερής φήμης της Ορθοπεδικής Κλινικής του!! Σε ποια χώρα του κόσμου άραγε, υπάρχει τουριστική φώτο με άποψη ένα νοσοκομείο…; 

Κι όμως, η Ορθοπεδική Κλινική του Γεν. Νοσοκομείου Κιλκίς, ήταν ίσως το μοναδικό καμάρι που έχει δείξει αυτή η πόλη εδώ και τόσα χρόνια, μαζί βέβαια με την ομάδα του Χάντμπολ και το Βαρδάρη…. Χιλιάδες κόσμου στην κυριολεξία, πέρασαν από το Κιλκίς μόνο και μόνο για την Ορθοπεδική Κλινική μας, είτε σαν ασθενείς, είτε σαν συνοδοί. Από το πιο μακρινό μέρος της πατρίδας μας ήρθαν άνθρωποι στο Κιλκίς. Τέτοια ήταν η φήμη του Νοσοκομείου μας.

Άριστοι γιατροί και προσωπικό, σε συνδυασμό με το υπέροχο ξερό κλίμα του Κιλκίς, έκαναν πασίγνωστο το Νοσοκομείο Κιλκίς. Εκείνα τα χρόνια κάποια μαγαζιά γύρω από το Νοσοκομείο χόρτασαν ψωμί, αλλά σε γενικές γραμμές η πόλη δεν πήρε μυρωδιά πόσο σημαντική ήταν η παρουσία τόσου ξένου κόσμου. Ίσως έφταιγαν και τα χρόνια. Θυμόμαστε πιτσιρικάδες, να βλέπουμε εκατοντάδες κόσμου να περιμένει έξω στην πύλη για την ώρα του επισκεπτηρίου. Κι όμως, κάποια πράγματα τηρούνταν τότε σε θέματα τάξης… Όχι όπως τώρα που μπαινοβγαίνει ο καθένας όποτε θέλει… 

Αν συνεχιζόταν μέχρι και σήμερα αυτή η κατάσταση, μάλλον θα άλλαζε ο εμπορικός, και τουριστικός χάρτης του Κιλκίς. Θα υπήρχαν πολλές θέσεις εργασίας, και θα δούλευαν επιπλέον φαρμακεία, ταξί, μάρκετ, ξενοδοχεία, εστιατόρια κτλ και θα επηρεάζονταν θετικά από τόσο κόσμο όλη η πόλη. Δυστυχώς δεν υπάρχει η αίγλη του παρελθόντος….. αλλά το αστείο είναι ότι πολύς κόσμος κυρίως από μακρινά μέρη, έρχεται ακόμα και σήμερα χάρη σε αυτή τη φήμη! 

Αυτή τη φήμη εκμεταλλευτήκαμε, σήμερα το 2039 μΧ. Με οργανωμένες και συντονισμένες κινήσεις όλων των εμπλεκομένων μπήκαμε δυναμικά στο παιχνίδι αποτελμάτωσης του Κιλκίς. Παραμερίσαμε τις προσωπικές και κομματικές μας κόντρες και κοιτάξαμε επιτέλους τον τόπο μας, και όχι την πάρτη μας.

Κάναμε και πάλι την Ορθοπεδική μας κλινική νούμερο ένα στην Ελλάδα. Έτσι κι αλλιώς η μαγιά με τη φήμη υπήρχε. Απλά μας έλειπαν φίρμες γιατροί και ένα κτίριο της προκοπής. Τους παραμυθιάσαμε να έρθουν εδώ, δίνοντάς τους κίνητρα. Τζάμπα διαμονή, είτε σε έτοιμα διαμερίσματα, είτε με παροχή δωρεάν οικοπέδων του δήμου, για να χτίσουν μόνοι τους. 

Υπήρχε και μας βοήθησε ο ανεξάντλητος «κουβάς με το μέλι» δηλαδή οι φαρμακευτικές προμηθευτικές εταιρείες… Δώσαμε και πάλι δωρεάν, και ένα οικόπεδο για να χτιστεί μια νέα υπερσύγχρονη ορθοπεδική κλινική σε μεγάλο όμιλο του τομέα της υγείας. Φτιάξαμε ένα κτίριο μόνο για ορθοπεδική που «φυσάει», με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας και εξοπλισμό που είναι μοναδικά, πήραμε προσωπικό έμπειρο με μεράκι για αυτό που κάναμε. 

Οι επενδυτές και οι γιατροί, στην αρχή ούτε καν άκουσαν την πρότασή μας. Σιγά μην άφηναν την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Όταν όμως τους αναλύσαμε τα πλεονεκτήματα, ξετρελάθηκαν.

Τους πείσαμε ότι θα έπρεπε να ξεφύγουν από τη ζούγκλα των μεγάλων νοσοκομείων μεγαλουπόλεων, και την ασφυκτική ζωή της οικογενείας τους. Θα ερχόταν σε μια πόλη ήρεμη, με αποστάσεις αστείες, πάμφθηνη, χωρίς εγκληματικότητα και κυρίως με έτοιμη δουλειά. 

Δεν ήταν «Καλύτερα πρώτοι στο χωριό, παρά δεύτεροι στην πόλη;» 

Δημιουργήσαμε μετά από υπερπροσπάθεια πανεπιστημιακό παράρτημα Ορθοπεδικής στο Κιλκίς. Εδώ η Μητρόπολη ανακαίνισε και νοίκιασε το παλιό εκκλησιαστικό λύκειο στους 15 Μάρτυρες, με κόστος πολύ δελεαστικό προς το ΑΠΘ.

Φτιάξαμε πρότυπους ξενώνες για τους συνοδούς που έρχονται από μακριά. Και εδώ η παλιά Νομαρχία που ρήμαζε μέσα στο κέντρο της πόλης, έγινε ένας χώρος για τους οικονομικά ασθενείς συμπολίτες μας. Προβάλαμε το υπέροχο ξερό κλίμα μας που συμβάλει στην γρηγορότερη αποθεραπεία. Τονίσαμε την φιλοξενία των ντόπιων και το φτηνό κόστος ζωής, και για γιατρούς και για συνοδούς ασθενών. 

Αναδείξαμε στους Βαλκάνιους και Έλληνες υποψηφίους ασθενείς, την πανεύκολη πρόσβαση είτε από Θεσσαλονίκη και Πολύκαστρο, είτε ακόμα και από σύνορα με Βαλκάνια.

Συνεργαστήκαμε με αθλητικά σωματεία της χώρας μας, αλλά και του εξωτερικού για να κάνουν εγχειρίσεις, αλλά και αποθεραπεία, λόγω ξερού κλίματος αλλά και Πικρολίμνης.

Οργανώσαμε επίσης το παγκόσμιο συνέδριο Ορθοπεδικής και Πνευμονολογίας, ναι ρε όπως το ακούτε και δεν το πιστεύετε ή γελάτε βρε loosers όλης της Ελλάδας.

Ναι ρε στο Κιλκίς γίνεται σήμερα το 2039 μΧ, και είναι πανεύκολο. Εδώ η Σαμοθράκη ένα παλιονήσι στο πουθενά, χωρίς αεροδρόμιο, χωρίς συχνή σύνδεση με πλοία, στην άκρη της Ελλάδας, χωρίς κόσμο, χωρίς τίποτα, και όμως κάθε χρόνο κάνει Δημοσιογραφικό Συνέδριο με όλες τις φίρμες των ΜΜΕ παρόντες εκεί. 

Και θα κωλώσουμε εμείς; Τι είχαμε να δείξουμε πριν 30 χρόνια; Eδώ και μόνο στο άκουσμα της λέξης ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ και στο τσακ γλιτώναμε το εγκεφαλικό. Τίποτα δε χρειάστηκε πέρα από όραμα και παραμέρισμα προσωπικών και κομματικών φιλοδοξιών.

Οι γιατροί, οι επενδυτές, οι φαρμακευτικές εταιρίες, οι εργαζόμενοι Κιλκισιώτες, αλλά και η αγορά, τρίβουν τα χέρια και τις τσέπες τους. Το ρίσκο πέτυχε…. Το 2015 είχαμε μόνο απελπισία, κατάθλιψη, γκρίνια, κλάψα, μουρμούρα. Κάνεις άραγε έτσι δουλειά…;