Για την «αντισυστημική» Χρυσή Αυγή.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τσαουσίδης μέλος του Γραφείου της ΝΕ Κιλκίς του ΚΚΕ

Η αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος που βρίσκεται σε εξέλιξη είχε μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα την εκλογική εδραίωση της φασιστικής Χ.Α. Το ΚΚΕ έκρινε μέσα από την εσωκομματική συζήτηση – με την υπερψήφιση της εκτίμησης της Κεντρικής Επιτροπής (ΚΕ) – ότι αυτό αποτελεί μία αρνητική εξέλιξη για τα λαϊκά συμφέροντα. Ωστόσο, η βάση πάνω στην οποία ενισχύθηκε και ενισχύεται αυτή φασιστική οργάνωση δεν είναι κάτι το καινούργιο στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία και σίγουρα δεν αποτελεί κίνδυνο για το καπιταλιστικό σύστημα που είναι η κύρια αιτία όλων των δεινών που αντιμετωπίζει ο ελληνικός – και όχι μόνο – λαός. 

Το δίχως άλλο, είναι αποκλειστικά δικό του δημιούργημα. Μπαίνουν λοιπόν δύο ζητήματα. Αρχικά, πώς έγινε κατορθωτή τα τελευταία χρόνια η αύξηση της εκλογικής επιρροής ακροδεξιών κομμάτων. Δευτερευόντως, πώς τεκμαίρεται η θέση ότι η ΧΑ δεν αποτελεί κίνδυνο για το σύστημα.

Η απόπειρα απάντησης στο πρώτο ζήτημα έχει να κάνει με το έδαφος στο οποίο πάτησε αυτή η ενίσχυση, και αυτό είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πριν τη ΧΑ στην Ελλάδα υπήρξαν άλλα κόμματα σε χώρες της ΕΕ με κοινές ιδεολογικές ρίζες. Αυτό στηρίζεται κατεξοχήν στο γεγονός της ανιστόρητης ταύτισης φασισμού – κομμουνισμού ως συγκεντρωτικά αντιδημοκρατικά καθεστώτα. 

Έτσι, για παράδειγμα τη στιγμή που η ΕΕ κάνει λόγο για δημοκρατία, και για δικαιώματα των αδυνάτων κλπ (χωρίς αυτό να την εμποδίζει να υποδείχνει μέτρα λιτότητας στους λαούς των χωρών μελών της ή να συμμετέχει ενεργά σε πολεμικές επεμβάσεις Γιουγκοσλαβία, Λιβύη και αλλού) δεν γίνεται λόγος για το γεγονός ότι σε πολλές χώρες-μέλη της Κομουνιστικά Κόμματα ή σύμβολα είναι παράνομα ενώ ταυτόχρονα ανακηρύσσονται ήρωες συνεργάτες των ναζί (πχ Λετονία, Εσθονία).

Μπορεί όμως κάποιος να αντικρούσει ότι αυτά που γίνονται στην Ευρώπη δεν έχουν σχέση με την κατάσταση στην Ελλάδα δεδομένου ότι δεν ισχύει κάποια απαγόρευση. Είναι πολύ φρέσκες οι δηλώσεις του κου Κεφαλογιάννη για τα δύο άκρα με αφορμή την επίθεση στα γραφεία της ΝΔ στη Συγγρού με Καλάσνικοφ. 

Η ταύτιση στην επιχειρηματολογία για τα δύο άκρα και για την καταδίκη της βίας από όπου και αν προέρχεται, επικρατεί σε όλο το φάσμα της αστικής γραμμής διαχωρισμού των κομμάτων σε Αριστερά, Κεντρώα, Δεξιά και κάθε συνδυασμό αυτών. Η πρακτική αυτή έχει κυρίως δύο στόχους: 

α) την ταύτιση του οργανωμένου λαϊκού αγώνα – αυθόρμητο ή συνειδητό – με την τραμπούκικη συμπεριφορά των φασιστοειδών της ΧΑ αλλά και άλλων παρακρατικών θυλάκων και μηχανισμών (κουκουλοφόροι κλπ) και 

β) την απόκρυψη του γεγονότος ότι η βία ασκείται αποκλειστικά από το αστικό κράτος και τους διάφορους μηχανισμούς του. Γιαυτό δεν αναφέρουν κουβέντα για τη βία που ασκείται στους χώρους δουλειάς από την εργοδοσία, την βία της απόλυσης, την βία της φορολογικής αφαίμαξης, την βία της κρατικής καταστολής, την βία της μη καταβολής δεδουλευμένων, την βία εις βάρους του ανήλικου που λιποθυμάει στην τάξη λόγω ασιτίας, την βία της έλλειψης θέρμανσης στα σχολεία, την βία του θανάτου ελλείψει εξοπλισμού, γιατρών κλπ στον ΕΟΠΠΥ, την βία του προβοκάτορα για το χτύπημα των λαϊκών αγώνων. ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΣ και ΝΟΜΙΜΟΣ φορέας αυτής της βίας είναι το κράτος της ντόπιας αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού.

Αυτός είναι το γενικότερο κλίμα μέσα στο οποίο ενισχύθηκε εκλογικά η ΧΑ. Ωστόσο υπήρξαν και πιο συγκεκριμένες δράσεις προς την κατεύθυνση αυτή από την ίδρυση του ΛΑΟΣ ακόμα στου οποίου τα ψηφοδέλτια παλιότερα έλαμψαν δια της παρουσίας τους μεταξύ άλλων και μέλη της ΧΑ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα προηγούμενα χρόνια το ΠΑΣΟΚ έπαιξε το χαρτί του ΛΑΟΣ. Το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που δε δίστασε να συμπράξει στις τοπικές εκλογές με το ΛΑΟΣ, το οποίο εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή με τα ίδια συνθήματα που τώρα αναπαράγει η «Χρυσή Αυγή». 

Και μάλιστα το ΠΑΣΟΚ ξεκάθαρα έβγαινε και μιλούσε για ενίσχυση του ΛΑΟΣ στις νομαρχιακές εκλογές του 2002 για να μειώσει την επιρροή της ΝΔ. Το έργο έχει παιχτεί και στη Γαλλία, όπου το Σοσιαλιστικό Κόμμα την εποχή του Μιτεράν ενίσχυε τον Λεπέν, γιατί τάχα έκοβε ψήφους από τη «δεξιά». Μέχρι και συγκυβέρνηση έκαναν από κοινού ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ, νομιμοποιώντας πλήρως τον αντικομουνισμό, το σοβινισμό και το μίσος του Καρατζαφέρη για τους μετανάστες, στοιχεία που - αν και συγκαλυμμένα - συνθέτουν ταυτόχρονα τον πυρήνα της ιδεολογίας και της πολιτικής του αστικού συστήματος.

Αλλά πού πατά η δράση της φασιστικής ΧΑ; Μήπως δεν πατά σε όλη την πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, για την ανάγκη να ξεμπερδεύουμε με τους μετανάστες γιατί είναι πληγή; Μήπως δεν πατά στα μέτρα για την ασφάλεια στη γειτονιά από την εγκληματικότητα, για την οποία έχουν θεσμοθετήσει τον εθελοντή αστυνομικό, που εφαρμόστηκε στο Δήμο Βύρωνα χωρίς να λένε κουβέντα για το οργανωμένο έγκλημα (πορνεία, ναρκωτικά, εμπόριο όπλων σε συνδυασμό με το ξέπλυμα μαύρου χρήματος με χίλιους δύο τρόπους κλπ), στον «Ξένιο Δία»; 

Έτσι και η ΧΑ σ' αυτά τα πλαίσια παίρνει το νόμο στα χέρια της και αυτοανακηρύσσεται ουσιαστικά επίσημος κατασταλτικός μηχανισμός με βάση και τη φασιστική της ιδεολογία και πολιτική. Είναι γέννημα των αστικών κομμάτων και δικό τους εργαλείο. Η σοσιαλδημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έχουν ξεχωριστή συμβολή στην εκκόλαψη και νομιμοποίηση της αντιδραστικής ιδεολογίας της.

Σε σχέση τώρα λοιπόν με το κατά πόσο η ΧΑ αποτελεί κίνδυνο για το σύστημα, μύρια όσα θα μπορούσαν να λεχθούν. Βασικό χαρακτηριστικό είναι η κούφια αντιπλουτοκρατική δημαγωγία της. Ενδεικτικά, ενώ εμφανίζεται υποστηρικτής της οικογενειακής και μικρής ιδιοκτησίας, δε θίγει την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής από τους καπιταλιστές. Αναγνωρίζει την καπιταλιστική ιδιωτική πρωτοβουλία που «υπηρετεί το έθνος και το εθνικό κράτος». Δημαγωγεί για τους μικροϊδιοκτήτες ενώ κρατά ορθάνοιχτη την πόρτα στους κεφαλαιοκράτες που συνθλίβουν τους μικρομεσαίους, και κανένα πρόβλημα δεν έχουν για τα συμφέροντά τους να δεχτούν και τον εθνικισμό. Από που προκύπτουν αυτά; μερικά παραδείγματα:

· Στήνει δουλεμπορικά γραφεία που στέλνουν πάμφθηνους εργάτες (18 ευρώ μεροκάματο!) στους μεγαλοεργοδότες, δίχως ασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώματα.

· Ζητά απολύσεις στο Δημόσιο, εισηγείται στη συγκυβέρνηση να απασχολεί ανασφάλιστους εργαζόμενους με 14 ευρώ τη μέρα (Κάτι ανάλογο έκανε ο Χίτλερ στη Γερμανία με απασχόληση εργαζομένων που δεν είχαν εναλλακτική σε τρισάθλιες συνθήκες σε δημόσια έργα).

· «Προειδοποιεί» εργάτες (π.χ., χαλυβουργούς στη Μαγνησία) να μην απεργήσουν, αντίθετα να αποδεχτούν ό,τι ψίχουλα τους πετά η εργοδοσία.

· Επιτίθεται με ύβρεις, ρόπαλα, μαχαίρια σε μαθητές και απεργούς εργάτες που προπαγανδίζουν απεργίες ενάντια στην πολιτική συγκυβέρνησης - ΕΕ.

· Ζητά «θέσπιση ιδιωνύμου αδικήματος για τα βαριά αδικήματα που διαλύουν την κοινωνική συνοχή και καταστρέφουν τον εθνικό κορμό». Όροι που τα χωρούν όλα, από καταλήψεις σχολείων για ζητήματα εκπαίδευσης, μέχρι μια μακρόχρονη πανεργατική απεργία για το ψωμί του λαού, κινητοποιήσεις που θα χτυπήσουν με άγρια καταστολή και βία.

· Ζητά νέες φοροαπαλλαγές υπέρ των εφοπλιστών. Νέα «κίνητρα» για μεγαλοξενοδόχους. Να αναλάβει ο λαός τα χρέη των τραπεζιτών. Να ανοίγει δρόμο για μεγαλοεργολάβους να εκμεταλλευτούν πλουτοπαραγωγικές πηγές με πρόσχημα ότι δεν έχουμε «επαρκή τεχνογνωσία για εξορύξεις» (τι λένε σε μια χώρα όπου κυριολεκτικά περισσεύουν επιστήμονες, εξειδικευμένοι τεχνίτες, έμπειρο εργατικό δυναμικό;!).

· Ζητά νέα κονδύλια και προμήθειες στους φαρμακοβιομήχανους που θησαυρίζουν χρόνια τώρα πάνω στην ανάγκη του λαού για αποτελεσματικό φάρμακο.

· Αναρτά στην ιστοσελίδα της επαινετικά άρθρα, π.χ., για «λαμπρή» καπνοβιομηχανία που «σκέφτεται και πράττει εθνικά».

Κάπως έτσι φτάσαμε να αναπαράγονται σε ιστολόγια κείμενα όπως: «(...) μερίδα επιχειρηματιών του ΣΕΒ, κυρίως πιο μεσαίων σε δυναμική και νέων ηλικιακά, φέρονται να βλέπουν με άλλο μάτι το ακροδεξιό κόμμα (...) Πιστεύουν πως η Χρυσή Αυγή περιόρισε κατά πολύ τον αριστερό - αναρχικό ακτιβισμό (...) Πιέζουν για να υπάρξουν δίαυλοι επικοινωνίας με την άκρα δεξιά. Διαύλους που ήδη ο Εμπορικός Σύλλογος της Αθήνας (σ.σ. οι μεγαλέμποροι) διατηρεί με το κόμμα». 

Ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από ένα κόμμα «σιδερένια φτέρνα» του συστήματος. Η οργάνωσή του λαού και η απομόνωση των φασιστών ούτως ώστε να μη βρίσκουν χώρο να σταθούν είναι μονόδρομος για το λαό. Η συσπείρωση στους φορείς της Λαϊκής Συμμαχίας (ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΟΓΕ , ΜΑΣ) είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να δώσει προοπτική με άμεσους στόχους πάλης αλλά και σε βάθος χρόνου στο λαό χωρίς να τον βάζει σε δύσβατα και απροσπέλαστα μονοπάτια που δεν εγκυμονούν κανένα κίνδυνο για την κυριαρχία και την μακροημέρευση των μονοπωλίων.

ΥΓ: Κάποιοι θα σπεύσουν να υποστηρίξουν ότι αυτά είναι προπαγάνδα που έχει στόχο αποκλειστικά να σπιλώσει τη ΧΑ κλπ. Τα στοιχεία είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του φασιστικού μορφώματος, στα πρακτικά της Βουλής στον πανελλήνιο και τοπικό τύπο (και στο Ριζοσπάστη φυσικά) και δεν έχουν διαψευστεί ως τώρα!