Επιστολή Τονικίδη σε Στουρνάρα για τα εγγυημένα από το Ελληνικό Δημόσιο δάνεια, των επιχειρήσεων

"Κύριε Υπουργέ,
Θεωρώντας, ως εξαιρετικά επείγον θέμα, την άμεση από κοινού αντιμετώπιση των σοβαρότατων προβλημάτων που έχουν ήδη ανακύψει αναφορικά με την παροχή και την διαχείριση της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, υπέρ επιχειρήσεων, προς τα πιστωτικά ιδρύματα και σε συνέχεια σχετικής με το θέμα προηγηθείσας αλληλογραφίας, θεωρούμε κατεπείγουσα την ανάγκη άμεσης από κοινού αντιμετώπισής τους 

Ήδη, οι τρέχουσες αρνητικές εξελίξεις και ειδικότερα:
- Οι εξαιρετικά σοβαρές συνέπειες που επιφέρει σε βάρος των επιχειρήσεων η υπ' αριθ. C 23/04 της 19ης Οκτωβρίου 2011 (πρώην NN 153/03), C 20/05 (πρώην NN 70/04) και C 50/05 (πρώην NN 20/05)] [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2011) 7252] απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. με την οποία εντέλλεται το Ελληνικό Δημόσιο να ανακτήσει τις κρατικές ενισχύσεις που παρασχέθηκαν στις επιχειρήσεις των νομών Καστοριάς, Εύβοιας, Φλώρινας, Κιλκίς, Ροδόπης, Έβρου, Ξάνθης και Δωδεκανήσων, και των νομών Λέσβου, Σάμου και Χίο, μέσω μίας σειράς υπουργικών αποφάσεων.

Αναφορικά με την απόφαση αυτή, αλγεινή εντύπωση και εύλογη αγανάκτηση μας προκαλεί η εν κρυπτώ των επιχειρήσεων και των επαγγελματικών μας φορέων, "διαχείριση" της σοβαρότατης αυτής υπόθεσης από τις υπηρεσίες του υπουργείου σας. Τυχαία πληροφορηθήκαμε, πριν από ένα δεκαπενθήμερο τόσο την ύπαρξη της προαναφερθείσας απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όσο και την επί μία δεκαετία διαμειφθείσα για το θέμα αυτό μεταξύ της Επιτροπής και του Ελληνικού Δημοσίου αλληλογραφίας.

Ο τρόπος που οι υπηρεσίες του υπουργείου σας χειρίσθηκαν το όλο θέμα συνίσταται στο γεγονός, ότι, όπως αποδεικνύεται, αποκλειστικό τους μέλημα υπήρξε η επίρριψη του συνόλου των συνεπειών της ανάκτησης των ενισχύσεων στις επιχειρήσεις. Η σχεδιαζόμενη όμως, εκ μέρους των υπηρεσιών του υπουργείου σας, χρέωση της μερίδας των επιχειρήσεων στο TAXIS, με τα ανακτώμενα ποσά, έντοκα και με εξάμηνο ανατοκισμό, (από τη χρονική στιγμή που παρασχέθηκε η εγγύηση, μέχρι τη χρονική στιγμή που αυτή θα ανακτηθεί) : α) θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις με άγνωστο εύρος και συνέπειες, β) είναι απολύτως ανεφάρμοστη, λόγω του εξαιρετικά μεγάλου ύψους των ενισχύσεων και γ) θα οδηγήσει νομοτελειακά στην αποκάλυψη, ότι, ειδικά οι συγκεκριμένες κρατικές ενισχύσεις, είχαν σχεδόν ως αποκλειστικό σκοπό την ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας και της κερδοφορίας συγκεκριμένων, κατά κανόνα επενδυτικών πιστωτικών ιδρυμάτων.

Σε άμεσο συσχετισμό με τα προαναφερόμενα, έντονη ανησυχία επίσης προκαλεί : α) Ο περιορισμός της απόφασης της Επιτροπής, αναφορικά με τις υποδειχθείσες εκ μέρους της ανακτήσεις ενισχύσεων αποκλειστικά και μόνο στο θέμα της επιδότησης των τόκων, ενώ προς το παρόν αποσιωπώνται οι καταπτώσεις των εγγυήσεων των δανείων οι οποίες οδηγήθηκαν σε εξόφληση των απαιτήσεων των πιστωτικών ιδρυμάτων και β) η μη αναφορά - ενασχόληση της επιτροπής με μία σειρά άλλες ανάλογες αποφάσεις της ιδίας περιόδου και μεταγενέστερες, οι οποίες εκδόθηκαν μέχρι τον Απρίλιο του 2006, οπότε και τροποποιήθηκε σημαντικά ο Ν. 2322/1995, μέσω των σοβαρότατων αλλαγών που επέφερε σε αυτόν το άρθρο 37, του Ν. 3458/2006, προκειμένου να εναρμονισθεί στο θέμα αυτό το εθνικό με το κοινοτικό δίκαιο. Είναι απολύτως βέβαιο, ότι, η κατά τα προαναφερόμενα μη ελεγχόμενη έκρηξη των αντιδράσεων, των αντεγκλήσεων και των αλληλοκαταγγελιών, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, σαν συνέπεια επιδίωξη της ανάκτησης των ενισχύσεων, σε εφαρμογή της σχετικής απόφασης της C 23/04 της 19ης Οκτωβρίου 2011 Ευρωπαϊκής Επιτροπής, απειλεί να διευρύνει εκθετικά τον χρονικό ορίζοντα και το αντικείμενο των ελέγχων της Ευρωπαϊκής επιτροπής σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις στη χώρα μας.

- Η απόφασή σας υπ' αριθ. πρωτ. 2/52861/0025/10.08.2012 με θέμα "Σύσταση Ομάδας Εργασίας για τη δημιουργία νέου νομικού πλαισίου για τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και ιδιαίτερα ο σκοπός της επιτροπής που καθορίσθηκε επί λέξει : "κατάργηση του υφιστάμενου νομικού πλαισίου για τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και τη δημιουργία νέας νομικής βάσης σύννομης με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο", αποτελούν μία έμμεση, στην καλύτερη περίπτωση "ομολογία" για την ανάγκη εναρμονισμού του υφιστάμενου νομικού πλαισίου για τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου, με το κοινοτικό δίκαιο.

Ειδικότερα μάλιστα, όταν οι προτεινόμενες εκ μέρους της συσταθείσας επιτροπής αλλαγές του νομικού πλαισίου, αντί να το εκσυγχρονίζουν, επαναφέρουν τις ισχύουσες πριν από το 2006 αναχρονιστικές διατάξεις (δηλαδή στο πλαίσιο πριν την τροποποίηση του Ν. 2322/1995, με το άρθρο 37, του Ν. 3458/2006), και ανοίγουν όλους τους ασκούς του Αιόλου σε μελλοντικούς ελέγχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το χρονικό διάστημα από τον Απρίλιο του 2006 μέχρι σήμερα.

Εξάλλου, δεν προκύπτει εξ όσων γνωρίζουμε, καμία απολύτως ανάγκη για τροποποίηση του υφιστάμενου νομικού πλαισίου όταν είναι γνωστό, ότι, ελάχιστες ενισχύσεις θα δοθούν εφεξής με την μορφή εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις (δηλαδή ισχύει το, ότι, έγινε, έγινε). Εκτός, εάν ως ανάγκη ορίζεται η άρνηση μίας μερίδας υπηρεσιακών στελεχών του υπουργείου σας, να αποδεχθούν, για λόγους που αυτά γνωρίζουν και που υπηρεσιακή και πολιτική ιεραρχία οφείλει να διερευνήσει ενδελεχώς, ως υφιστάμενο και εφαρμοστέο το σημερινό νομικό πλαίσιο.

-     Η προεπισημανθείσα άρνηση των υπηρεσιών του υπουργείου σας, να εφαρμόσουν τον ισχύοντα Ν. 2322/1995, με τις τροποποιήσεις του μέχρι σήμερα, η εξαιτίας της στάσης αυτής παράλυση όλων των σχετικών με την διαχείριση της εγγυητικής ευθύνης του Ελληνικού Δημοσίου διαδικασιών και ο εξ άνωθεν επιβληθείς παροπλισμός και αδράνεια των θεσμοθετημένων για τον σκοπό οργάνων, οδηγεί καθημερινά, ένα πλήθος στελεχών του υπουργείου σας, να υποπίπτουν σε βαρύτατα πειθαρχικά και ποινικά αδικήματα, οφειλόμενα ακόμα και σε ποινικές και πειθαρχικές παραβάσεις στον ευαίσθητο τομέα της ταμειακής διαχείρισης, με άλλοθι την επικείμενη αλλαγή του νομικού πλαισίου, όπως την προανήγγειλε η προαναφερθείσα απόφασή σας.

-     Η υποβοήθηση της επιτάχυνσης, εκ μέρους στελεχών του υπουργείου σας, όλων των διαδικασιών "μεταφοράς" της υπέγγυας περιουσίας των επιχειρήσεων, των φορέων τους και των εγγυητών, η οποία έχει ληφθεί σε εξασφάλιση (κατά τα προαπαιτούμενα από το κοινοτικό δίκαιο) του ποσού που αναλογεί στην εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου στα χαρτφυλάκια των πιστωτικών ιδρυμάτων. Για τον σκοπό αυτό (της μεταφοράς), αρχικά κατασκευάσθηκε το πλαίσιο, με χρήση των εξής "μέσων" :

a. Με την τεχνητή επαύξηση του ανεγγύητου από το Ελληνικό Δημόσιο τμήματος οφειλής, με την αιτιολογία, ότι, το Ελληνικό Δημόσιο δεν εγγυάται τους τόκους της περιόδου χάριτος των τελευταίων παρατάσεων. Η "ρύθμιση" αυτή, εκτός του, ότι, κατέστησε τις αποφάσεις των παρατάσεων μη υλοποιήσιμες, αύξησε το ανεγγύητο τμήμα της οφειλής, σε ύψος πολύ μεγαλύτερο του αρχικού 20% και παρείχεμε τον τρόπο αυτό, ισχυρό άλλοθι στα πιστωτικά ιδρύματα να επιδιώξουν την είσπραξη του προσαυξημένου ανεγγύητου τμήματος της οφειλής, το οποίο (άλλοθι) ενισχύθηκε από τις διευκρινιστικές οδηγίες της 25ης Διεύθυνσης του υπουργείου Οικονομικών, μέσω της ρευστοποίησης των εμπραγμάτων εξασφαλίσεων που ελήφθησαν για την εξασφάλιση του εγγυητικού κινδύνου του Ελληνικού Δημοσίου. Κλασσικό παράδειγμα αποτελούν οι αποφάσεις του υπουργού Οικονομικών υπ' αριθ. 2/31728/0025/30.06.2010 και 2/20087/0025/30.06.2010, η υπ' αριθ. πρωτ. 2/6800/0025/07/02/2012 και η επιστολή της 25ης Διεύθυνσης του υπουργείου Οικονομικών, με θέμα :" Παροχή διευκρινίσεων σχετικά με την εφαρμογή των υπ' αριθ. 2/31728/0025/30.06.2010 και 2/31728/0025/30.06.2010 αποφάσεων του υπουργού Οικονομικών" η οποία παροτρύνει τα πιστωτικά ιδρύματα "να προβαίνουν στις κατά την κρίση τους ενέργειες προς ικανοποίηση των σχετικών (προφανώς ανεγγύητων από το Ελληνικό Δημόσιο) απαιτήσεών τους".

b. Με την κατάργηση της εύλογα θεσμοθετημένης άμεσης προτεραιότητας έγκαιρης διασφάλισης του Ελληνικού Δημοσίου, έναντι του εγγυητικού κινδύνου που αυτό ανελάμβανε, όταν διαπιστώνονταν η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης και της πιστοληπτικής ικανότητας μίας επιχείρησης υπέρ της ποίας αυτό είχε εγγυηθεί. Μάλιστα, για τον σκοπό αυτό, τα πιστωτικά ιδρύματα όφειλαν να υποβάλλουν έγκαιρα, (με ποινή ανακλήσεως της εγγυήσεως του Ελληνικού Δημοσίου), σε περίπτωση επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης των δανειοληπτών αιτήματα πρόωρης κατάπτωσης της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, ούτως ώστε, τα αρμόδια όργανα του Ελληνικού Δημοσίου να εγκρίνουν ή να απορρίπτουν το αίτημα της πρόωρης κατάπτωσης της εγγύησης με αποκλειστικό γνώμονα το εάν το Ελληνικό Δημόσιο είχε βάσιμο λόγο να υποκατασταθεί έγκαιρα (μέσω της κατάπτωσης) στην διαχείριση της οφειλής ως πιστωτής και μέσω Κ.Ε.Δ.Ε. και των προνομίων που αυτός συνεπάγεται, να επιχειρήσει να διασφαλίσει - ρευστοποιήσει το ποσό που αντιστοιχεί στην εγγύηση που κατέπεσε.

Στο ίδιο έγγραφο (υπ' αριθ. πρωτ. 2/6800/0025/07/02/2012), εισάγεται σκοπίμως, για πρώτη φορά, η καινοφανής άποψη για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου, ότι, δεν επιτρέπεται να ζητηθεί από τα πιστωτικά ιδρύματα η κατάπτωση μίας εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, πριν την ημερομηνία ωρίμανσης του συνόλου των όρων για την κατάπτωση της, ακόμα και εάν προβληθεί από το πιστωτικό ίδρυμα το επιχείρημα, ότι, λόγω ραγδαίας επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης της επιχείρησης, τίθεται σε κίνδυνο η εγγυητική ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου.

c. Με την μετάθεση του συνόλου της διαχείρισης του εγγυητικού κινδύνου που το Ελληνικό Δημόσιο διά του ισχύοντος νόμου έχει αναλάβει, στις τράπεζες. Ειδικότερα και πάλι, η 25η Διεύθυνση του υπουργείου Οικονομικών, αποσπώντας την υπογραφή του τότε αναπληρωτή Οικονομικών κυρίου Σαχινίδη, επί του υπ' αριθ. 2/71674/0025/14.10.2012 εγγράφου της, με θέμα :" Εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου σε δάνεια επιχειρήσεων οι οποίες εμφανίζουν δυσμενή στοιχεία ή έχουν κατά οποιοδήποτε υπαχθεί στις διατάξεις του εθνικού πτωχευτικού δικαίου", (ο ίδιος ο κύριος Σαχινίδης, όπως αποδεικνύεται από έγγραφα. επιχείρησε έκτοτε επανειλημμένα ανεπιτυχώς λόγω των κωλυμάτων και της απειθαρχίας που του αντέταξε η 25η Διεύθυνση του υπουργείου Οικονομικών, να ανακαλέσει την υπογραφή του στο έγγραφο αυτό), εγκαταλείπει στη διαχείριση των πιστωτικών ιδρυμάτων, σε αντίθεση με τα όσα το εθνικό και το κοινοτικό δίκαιο κελεύει, την διασφάλιση του εγγυητικού κινδύνου που το Ελληνικό Δημόσιο έχει αναλάβει : α) κατά την εμφάνιση δυσμενών στις επιχειρήσεις με δάνεια εγγυημένα από το Ελληνικό Δημόσιο και β) κατά την υπαγωγή των ιδίων επιχειρήσεων με εγγυημένα από το Ελληνικό Δημόσιο δάνεια, στις διατάξεις του εθνικού πτωχευτικού δικαίου.

Με το πλαίσιο πλέον επίρριψης της συνολικής ζημίας στο Ελληνικό Δημόσιο, κοινή συναινέσει, τραπεζών και στελεχών του υπουργείου Οικονομικών ολοκληρωμένο, τις επιχειρήσεις και την επιχειρηματική και εξωεπιχειρηματική περιουσία υπό ρευστοποίηση προς όφελος των τραπεζών και ταυτόχρονα : α) τους ισχύοντες νόμους και διαδικασίες της διαχείρισης του εγγυητικού κινδύνου του Ελληνικού Δημοσίου σε αξιόποινη και παράνομη αχρησία (υπό το πρόσχημα όπως προαναφέραμε του "εξευρωπαϊσμού" τους), β) το εκ του ισχύοντος νόμου συσταθέν Συμβούλιο Διαχείρισης και Αξιολόγησης του Ελληνικού Δημοσίου με σκοπό να συνεδριάζει, τουλάχιστον άπαξ εβδομαδιαία για την διαχείριση των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις σε αναγκαστική, όσο και παράνομη αργία και γ) τα στελέχη της 25ης Διεύθυνσης με την ανοχή της υπηρεσιακής τους και πολιτικής τους ιεραρχίας σε απόλυτη ασυδοσία, οι τράπεζες ξεκινούν την εκποίηση της υπέγγυας(ουσιαστικά υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου) περιουσίας : α) για να προλάβουν αφενός μεν να αποκτήσουν σε εξευτελιστικές τιμές μέσω των πλειστηριασμών τα ακίνητα που εμφανίζουν ενδιαφέρον και β) να εισπράξουν μέσω και πάλι των πλειστηριασμών και αποκλειστικά σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, όσο γίνεται μεγαλύτερο ποσό έναντι του ανεγγύητου από το Ελληνικό Δημόσιο τμήματος της απαίτησής τους, μέσα στις προθεσμίες που τους παρέχονται, προκειμένου να δύνανται ώριμα πλέον (κατά τις ενάντιες στο συμφέρον του Ελληνικού Δημοσίου, στο νόμο και στην κοινή λογική οδηγίες της 25ης Διεύθυνσης του υπουργείου Οικονομικών) να ζητήσουν την κατάπτωση της ώριμης (και πάλι κατά τον αυθαίρετο ορισμό της υπηρεσίας) εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου.

Κύριε υπουργέ,

Σημειώνοντας, ότι, η παρούσα μπορεί να χρησιμεύσει και ως επεξήγηση της ατζέντας της συνάντησής μας την Παρασκευή 16η Νοεμβρίου 2012, ώρα 3 μμ, αναφερόμενοι στις προτάσεις μας, αυτές συνοψίζονται :

-     Στην αποχή εκ μέρους των υπηρεσιών του υπουργείου σας, από οιαδήποτε ενέργεια εφαρμογής των όσων ορίζονται στην υπ' αριθ. C 23/04 της 19ης Οκτωβρίου 2011 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, χωρίς να συμφωνηθεί μεταξύ του υπουργείου σας και των φορέων των επιχειρήσεων η αντιμετώπιση των επιπτώσεων που θα προκύψουν σε βάρος των επιχειρήσεων ασλλά και γενικότερα. Σημειώστε, ότι, ερευνούμε με τους νομικούς μας συμβούλους το ενδεχόμενο και τις δυνατότητες να προσφύγουμε κατά της αποφάσεως αυτής.

- Στην δέσμευση εκ μέρους του υπουργείου σας, ότι, οι εγγυήσεις που δόθηκαν με βάση το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο θα εκκαθαριστούν με βάση το πλαίσιο αυτό. Στην έννοια της εκκαθάρισης, εντάσσεται, η υπό τον παρόντα νόμο προβλεπόμενη, επαναξιολόγηση του συνόλου των επιχειρήσεων, ούτως ώστε :

1) Όσες επιχειρήσεις διαπιστωθεί από το αρμόδιο Συμβούλιο Διαχείρισης και Αξιολόγησης της εγγυητικής ευθύνης του Ελληνικού Δημοσίου, ότι, έχουν περιέλθει σε πλήρη και οριστική αδυναμία, να οδηγηθούν, με πρωτοβουλία του Ελληνικού Δημοσίου, αφού αυτό υποκατασταθεί κατά το νόμο οριζόμενα στα συμβατικά δικαιώματα των πιστωτικών ιδρυμάτων, σε εκκαθάριση, με ρευστοποίηση του συνόλου των εξασφαλίσεων. Στην περίπτωση αυτή προτείνουμε την αποποινικοποίηση των οφειλών προς το Ελληνικό Δημόσιο που θα προκύψουν από την κατάπτωση των εγγυήσεων (εφόσον αυτό θα διενεργήσει με τον προσφορότερο κατά την κρίση των αρμοδίων οργάνων του τρόπο στην εκποίηση του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων και την εκκαθάριση των επιχειρήσεων και υπό την προϋπόθεση, ότι, δεν θα διαπιστωθεί δόλος εκ μέρους των επιχειρηματιών).

2) Όσες επιχειρήσεις αξιολογηθούν (και πάλι από το αρμόδιο Συμβούλιο Διαχείρισης και Αξιολόγησης της εγγυητικής ευθύνης του Ελληνικού Δημοσίου) ως βιώσιμες υπό την προϋπόθεση της εξυγίανσης, αναδιάρθρωσής τους, με άσκηση εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου των δικαιωμάτων του ως πιστωτής, αφού αυτό υποκατασταθεί κατά το νόμο οριζόμενα στα συμβατικά δικαιώματα των πιστωτικών ιδρυμάτων, να υπαχθούν στις διατάξεις του 6ου ή του 7ου κεφαλαίου του Ν. 3588/2007, όπως ισχύει.

3) Όσες επιχειρήσεις αξιολογηθούν (και πάλι από το αρμόδιο Συμβούλιο Διαχείρισης και Αξιολόγησης της εγγυητικής ευθύνης του Ελληνικού Δημοσίου) ως βιώσιμες, αναπτυσσόμενες και ενήμερες προς τις υποχρεώσεις τους, με άσκηση εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου των δικαιωμάτων του και των υποχρεώσεών του ως εγγυητής, να ζητηθεί από τα πιστωτικά ιδρύματα η ένταξή τους στην ανώτερη κατηγορία πιστοδότησης με ότι αυτό συνεπάγεται.

Τέλος, σημειώνουμε, ότι, κατά την συνάντησή μας της Παρασκευής 16ης Νοεμβρίου 2012, ώρα 3 μμ θα παραστούν εκ μέρους :

1) Της Κεντρικής 'Ενωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος : α) Ο πρόεδρός της κύριος Κωνσταντίνος Μίχαλος, πρόεδρος του Εμπορικού Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αττικής, β) Ο αντιπρόεδρος της κύριος Άγγελος Τσατσούλης, πρόεδρος του Επιμελητηρίου Καβάλας και γ) Ο αντιπρόεδρος της κύριος Παύλος Τονικίδης, πρόεδρος του Επιμελητηρίου Κιλκίς.

2) Των συνδέσμων βιομηχανιών βιοτεχνών των παραμεθορίων νομών : α) Ο πρόεδρός του συνδέσμου βιοτεχνιών βιομηχανιών του νομού Έβρου κύριος Χρήστος Γιορδαμλής και β) Ο πρόεδρός του συνδέσμου βιοτεχνιών βιομηχανιών του νομού Κιλκίς κύριος Αθανάσιος Τζεβελέκης. γ) Ο πρόεδρός του συνδέσμου βιοτεχνιών βιομηχανιών του νομού Φλώρινας κύριος Λιβέρης Μητακάκης.

3) Ο κύριος Νικόπουλος Νικόλας, ως τεχνικός σύμβουλος των εκπροσωπούμενων κατά τα ως άνω φορέων.

Στη διάθεσή σας για κάθε διευκρίνιση ή πληροφορία."