Ομιλία από τον Αρχιμανδρίτη π. Χριστόδουλο με θέμα: «Ο τρόπος των Αγίων, μια εναλλακτική πρόταση στα σύγχρονα αδιέξοδα»

Με κατάνυξη και θρησκευτική ευλάβεια τελέστηκε την Κυριακή 4 Μαρτίου στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κιλκίς ο β’ κατανυκτικός εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πολυανής & Κιλκισίου κ. Εμμανουήλ, με την συμμετοχή των ιερέων της Ι. Μητροπόλεως και πλήθος ευσεβών πιστών. Την πνευματική ομιλία με θέμα: «ο τρόπος των Αγίων, μια εναλλακτική πρόταση στα σύγχρονα αδιέξοδα» ανέπτυξε με μοναδικό τρόπο ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Κουτσουμουσίου Αγίου Όρους, πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Χριστόδουλος, ο οποίος με πολύ χαρά ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Σεβασμιότατου.
Ο ηγούμενος π. Χριστόδουλος, τόνισε στην αρχή της ομιλίας του ότι βιώνουμε σήμερα το συγκλονισμό μιας παγκόσμιας κρίσης, που είναι ιδιαίτερα αισθητή και επώδυνη στο οικονομικό επίπεδο, και συνεχώς επιτείνει την ανασφάλεια, την απόγνωση και την ανομία για να εξηγήσει τι σημαίνει κρίση και ποια ήταν η αντιμετώπιση των δεινών από την πλευρά των Αγίων της Εκκλησίας λέγοντας: «Καταρχήν, ήταν η ενεργός και δυναμική παρέμβαση τους στους κοινωνικούς θεσμούς. Η μέριμνα τους οδηγούσε στην δημιουργία νέων θεσμών, όπως ήταν για παράδειγμα η ίδρυση του θεσμού του νοσοκομείου με ειδικό προσωπικό – ένας θεσμός που οφείλεται στην πρωτοβουλία των μοναχών. Παράλληλα, η στάση τους δεν ήταν καθόλου παθητική μπροστά στην κοινωνική αδικία. Με θάρρος και αυταπάρνηση κινητοποιούνταν για τη δικαίωση και την προστασία των αδυνάτων. Το ίδιο ακατάπαυστη ήταν και η μέριμνα τους για την απάλυνση του πόνου και της φτώχειας. Η φροντίδα του πεινασμένου και πληγωμένου ήταν γι’ αυτούς Θεία Λειτουργία. Ταυτόχρονα, οι Πατέρες, ήταν φορείς του μοναχικού πνεύματος, και γι’ αυτό μετέφεραν και στον κόσμο το βασικό μήνυμα του μοναχισμού. Την ανάγκη της εσωτερικής εργασίας. Τη στροφή εις εαυτόν. Και γνωρίζουν ότι η στροφή εις εαυτόν δεν σημαίνει αποκοπή και εγκλεισμό από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Η μοναχνική εσωστρέφεια σημαίνει δράση εσωτερική, στο βάθος της ανθρώπινης καρδιάς. Εκεί όπου ενεργούν οι στοχασμοί, οι διαλογισμοί, οι επιθυμίες, οι αναστολές, οι ονειροπολήσεις. Εσωτερική εργασία σημαίνει όργωμα του χωραφιού της ψυχής, ώστε με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος να γνωρίσει τον εαυτό του, και να συναντήσει προσωπικά με τον Θεό. Κάθε άγιος ήταν και είναι ένα παράδειγμα αυτής της εργασίας στον εσωτερικό χώρο της ψυχής».
Στη συνέχεια του συναρπαστικού λόγου του είπε: «Ας γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι. Οι πατέρες της Εκκλησίας γνωρίζουν ότι το κακό προκαλείται, μεγεθύνεται και διαιωνίζεται από ποικίλους κοινωνικούς μηχανισμούς. Γνωρίζουν όμως ακόμη, ότι όλα αυτά είναι τελικώς καρποί δύο μεγάλων και αλληλένδετων παθών: της πλεονεξίας και της φιλαυτίας. Η πλεονεξία καταργεί την ισονομία. Επινοεί κάθε μέσο κερδοσκοπίας, και επιβάλλει το νόμο της ανισότητας, ώστε, καθώς λέει κάποιος Άγιος, «άλλοι παθαίνουν ναυτία από τον κορεσμό, κι άλλοι πεθαίνουν από την πείνα και την στέρηση». Το άλλο αδελφό πάθος, η φιλαυτία – δηλαδή η παράλογη αγάπη προς το σώμα μας – ξεριζώνει τη φιλανθρωπία. Ενισχύει και εξαγιάζει την πλεονεξία. Κατατεμαχίζει την ίδια την ανθρώπινη φύση, αφού ο καθένας ασχολείται και μεριμνά πραγματικά για τον εαυτό του. Εξαιτίας αυτής, της φιλαυτίας, γινόμαστε σε όλα ιδιοτελείς και καταναλωτικοί – στη χρήση του κόσμου, στη σχέση μας με τα πράγματα και τους ανθρώπους, ακόμη και στη σχέση μας με τον Θεό. Η φιλαυτία μας κάμει να θέλουμε να αποκτούμε και να κατέχουμε κατ’ αποκλειστικότητα τα πάντα, ακόμη και την αγάπη των άλλων».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο αρχιμανδρίτης π. Χριστόδουλος υπογράμμισε: «Σήμερα υπάρχει το ευαγγέλιο της λεγόμενης νέας εποχής. Ένας ψευτοανθρωπισμός, που λέει στον καθένα «είσαι Θεός», αλλά στην πραγματικότητα τον υποτάσσει ολοκληρωτικά σε μια παγκόσμια τάξη πραγμάτων, που ανοίγει το δρόμο για την έλευση ενός άλλου Μεσσία και Σωτήρα. Όμως, μην ανησυχείτε, δεν θα σπείρω τον πανικό. Το μυστήριο της ανομίας ενεργείται από τη στιγμή της έλευσης του Χριστού στον κόσμο. Από τη στιγμή που ο Χριστός σαρκώνεται, η νέα εποχή κάνει την αναδίπλωση της. Το ευαγγέλιο του διαβόλου επαναλαμβάνεται. Και βλέπουμε σήμερα τα ανθρώπινα πάθη όχι μόνο να συντηρούνται, αλλά και να εξαγιάζονται. Εμείς όμως δεν γνωρίζουμε νέα εποχή, αλλά την καινή κτίση, που είναι ο ίδιος ο Χριστός, οι άγιοι Του, οι αρετές, η ελευθερία του Πνεύματος. Αν θέλουμε να πολεμήσουμε το κακό και το διάβολο, ας το κάνουμε εφαρμόζοντας το ευαγγέλιο, αγαπώντας τον Θεό και όλην την κρίση, καταπολεμώντας τα πάθη μας, εργαζόμενοι τις αρετές. Μέχρι το τέλος της μικρής εδώ ζωή μας, που θα μας οδηγήσει στη ζωή τη μεγάλη και άφθαρτη. Κι αν επιδιώκουν να μας εξαθλιώσουν, ας γνωρίζουμε ότι κανένας άνθρωπος και κανένας λαός δεν εξαθλιώνεται, αν ζει μέσα στο φως του Χριστού».