Δ.Α.Σ. εργαζομένων ΟΤΑ Κιλκις-Παιονιας, σχετικά με την πρόσφατη συνέντευξη κ. Λαπορδα σε τοπική εφημερίδα

"Μέσα στο γενικό κλίμα μαζικής παραπληροφόρησης για το ρόλο και την προσφορά των Δημοσίων υπαλλήλων, βρήκε ευκαιρία η Δημοτική Αρχή Παιονίας να εξαπολύσει επίθεση στους εργαζομένους. Συγκεκριμένα. σε πρόσφατη συνέντευξη του ο κ. Δήμαρχος μόνο κολακευτικός δεν ήταν για τους δημοτικούς υπαλλήλους, ενώ δεν δίστασε να συγκρίνει τις συνθήκες εργασίας στο δημόσιο τομέα, με τον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλεται με τον πιο βάναυσο και βάρβαρο τρόπο στον ιδιωτικό τομέα.
Είναι γνωστές και πάγιες οι θέσεις της Διοίκησης πως στη δείνη της κρίσης πρέπει να εξαλείψει ο «προστατευτισμός» και τα «προνόμια» των Δημοσίων Υπαλλήλων. «Αν εργαζόσασταν στον ιδιωτικό τομέα θα είχατε άλλη νοοτροπία» κατά την Διοίκηση.
Έτσι είναι. Θα τρέμαμε μήπως μας απολύσουν επειδή ωρίμασαν τα δικαιώματα μας, θα τρέμανε οι μητέρες μήπως τις απολύσουν επειδή τεκνοποίησαν, θα τρέμαμε να συμμετάσχουμε στο σωματείο μήπως μας απολύσουν, θα τρέμαμε να αντιδράσουμε για την απλήρωτη υπερωριακή απασχόληση, θα βλέπαμε πολλά και δεν θα λέγαμε τίποτα ούτε στην επιθεώρηση εργασίας, ούτε παραέξω. Θα τρέμαμε ακόμη και για τις άστοχες επιλογές τους, που πάντα τις χρεώνουν στον «κακό» εργαζόμενο και όχι στην αυθαιρεσία της εργοδοσίας. Κόλαση για τους εργαζομένους, παράδεισος και κέρδη για τον εργοδότη. Αυτό είναι το όραμα τους. Σύγκλιση του δημόσιου τομέα με τον ιδιωτικό και τελικά η επιβολή της απόλυτης τάξης. Ότι κατακτήθηκε σε έναν αιώνα να καταστραφεί στο βωμό της δικής τους «κρίσης» και διάσωσης τους.
Δεν ήταν καθόλου τυχαία η στιγμή στην οποία η διοίκηση στέλνει μήνυμα στους εργαζομένους. Τώρα που διασφαλίστηκε ότι τσακίστηκαν οι μισθοί, σειρά έχουν οι 15.000 απολύσεις στο Δημόσιο. Οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να εξευτελιστούν και να διασυρθούν σε τέτοιο βαθμό που οι απολύσεις τους να περάσουν σαν αυτονόητες.
Θέλουν τον υπάλληλο υποτακτικό, φοβισμένο, πειθήνιο όργανο της Διοίκησης, έρμαιο των ορέξεων του κάθε επιτήδειου αιρετού που τον εκμεταλλεύεται. Η Διοίκηση να κάνει ότι την βολεύει και ο υπάλληλος να προσαρμόζει στα νόμιμα πλαίσια τις επιλογές της, με «έξυπνο» τρόπο ως συνήθως. Πάντα κάποιος αδύναμος κρίκος θα βρίσκεται, θα σπάει και θα κάνει την δουλειά.
Η Διοίκηση θα ήταν συνετό, πριν κάνει κριτική προς τους «συνεργάτες» της δημοτικούς υπαλλήλους, όπως της αρέσει να μας αποκαλεί, να κάνει την αυτοκριτική της, να αντικρύσει κατάματα όλους τους δημοτικούς υπαλλήλους και να τους πει ότι κανένας δεν θα απολυθεί από το Δημόσιο, καμία υποδομή του Δήμου δεν θα ιδιωτικοποιηθεί και θα αγωνιστεί ώστε κανένας πόρος προς την τοπική αυτοδιοίκηση να μην περικοπεί. Τέτοια αγωνιστική διάθεση από μέρους των διοικήσεων δεν έχουμε δει μέχρι σήμερα. Φαίνεται πως η αντίληψη είναι ότι οι Δήμοι είναι υπό διαδικασία «εξυγίανσης» έτσι ώστε να δελεάσουν τους επίδοξους επενδυτές στην καθαριότητα, στην ύδρευση, τα δημόσια έργα και τις υποδομές.
Παρακάτω αναφέρονται ορισμένα μόνο από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για να αντιληφθούμε λίγο τις συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται σήμερα οι συνάδελφοι:
«Είστε κολλημένοι», «πιάσατε μια θέση και νομίζετε πως κάποιοι είστε», «διαρκώς βρίσκετε αφορμές για να μας δημιουργήσετε πρόβλημα», «είστε αρτηριοσκληρωτικοί», «κολλάτε στο γράμμα του νόμου», «οι προηγούμενοι υπάλληλοι υπέγραφαν εσείς γιατί δεν υπογράφετε», «να λειτουργείται στο πνεύμα του νόμου και όχι κατά γράμμα του νόμου», «λεφτά του δημοσίου είναι, από την τσέπη σου θα τα βάλεις;», «εσύ θα σώσεις τον κόσμο;», «κοίτα να βολευτείς, να κάνουμε και εμείς την δουλειά μας!». Χάνουν την ψυχραιμία τους και την δύναμη τους. Δεν μπορούν να ελίσσονται όπως κάποτε… Ξεβολεύονται. Έρχεται το νέο, ορμητικό και διεκδικητικό και τρομοκρατούνται.
Γίνονται σκληροί και αμείλικτοι. Φοβούνται την οργή των εργαζομένων. Διακρίνουν τους υπαλλήλους σε «τυπικούς» και «μη τυπικούς». Τους «τυπικούς» με διάφορα προσχήματα τους απομονώνουν σε υπηρεσίες πολλές φορές άσχετες με την ειδικότητα τους (τεχνικοί τοποθετούνται εκτός της τεχνικής υπηρεσίας, βρεφονηπιοκόμοι τοποθετούνται εκτός παιδικών σταθμών κλπ.). Τους «μη τυπικούς» και «ευέλικτους» τους επιβραβεύουν, αργά ή γρήγορα, σε θέσεις διευθυντικές, ιδιαίτερα αν βοήθησαν στον αγώνα τους. Αυτή είναι η χρηστή Διοίκηση τους που παπαγαλίζουν σε τακτά διαστήματα. Ισοτιμία , αξιοκρατία, ήθος παντού…
Καταντήσαμε σήμερα με τα μισά λεφτά να απαιτούν όλοι τους περισσότερη δουλειά και μάλιστα χωρίς τα απαραίτητα μέσα και εφόδια στην διάθεση μας. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η άσκηση ψυχολογικής βίας από την μεριά των διοικήσεων και των «αυλικών» τους όπως προαναφέρθηκε.
Ως εδώ... Δεν πάει άλλο…Οι ελλείψεις στο Δημόσιο είναι κραυγαλέες. Ευθύνονται οι εργαζόμενοι γι’ αυτό; Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον εργαζόμενο ως εργαλείο που πια δεν τους κάνει. Τον αφήνουν να σκουριάζει μέχρι να απαξιωθεί και να καταστραφεί. Κανένας δεν μιλάει για αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας αλλά για επιχείρηση “σκούπα” απολύσεων υπαλλήλων και μετά βλέπουμε…
Οι υπάλληλοι είναι ο καθρέπτης του Δήμου. Είναι αυτοί που έρχονται σε άμεση επαφή με τον δημότη, είναι εκτεθειμένοι στην κριτική του και ξέρουμε όλοι καλά πως στην επαρχία δεν είναι τόσο εύκολο να κρυφτείς. Είναι αυτοί που θα συρθούν στα δικαστήρια για τις παρατυπίες της διοίκησης. Είναι και αυτοί παραγωγοί πλούτου σε αυτή την χώρα. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις συνεργασιών υπαλλήλων με τη διοίκηση, με τους τρόπους που προαναφέρθηκαν, απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Η Διοίκηση οφείλει να σέβεται τους συναδέλφους και να αφουγκράζεται τις ανάγκες τους.
Απευθύνουμε μήνυμα σε όλους τους συναδέλφους. Κάθε χώρος του Δήμου να γίνει προπύργιο αγώνα. Να μπαίνουν καθημερινά στόχοι πάλης. Ας είναι και μικροί. Ας μην υποτιμάμε τα προβλήματα της καθημερινότητας. Να μην τους χαριζόμαστε. Να μην τους διευκολύνουμε στους αυθαίρετους χειρισμούς τους. Όλα τα κάνουν με την υπογραφή μας και την ανοχή μας. Δεν μας αξίζει τέτοια συμπεριφορά. Αγωνιζόμαστε για την αξιοπρέπεια μας. Λύσεις βολικές για όλους δεν υπάρχουν.
Αν στο χώρο δουλειά μας δεν αναπτύξουμε πρωτοβουλίες, αν δεν αναπτύξουμε τριβές έως και εντάσεις με το άμεσο μας περιβάλλον, τότε πως θα αναπτύξουμε ψυχολογία νικητή και αυτοπεποίθηση για μεγαλύτερες κατακτήσεις; Η εμπειρία αποδεικνύει πως τα μικρά ρήγματα φέρνουν τα μεγάλα.
Καμιά υποταγή! Δεν τους φιλάμε το χέρι! Ψηλά το κεφάλι. Δημόσιοι υπάλληλοι, εργάτες, φτωχοί αγρότες, μικροί ΕΒΕ, μαθητές και φοιτητές ΟΛΟΙ μια γροθιά."