Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Κιλκίς: "Ξεπουλούν το δημόσιο πλούτο"

"Η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της 2/11/2011 είναι πολύ διδακτική για τα λαϊκά στρώματα σε σχέση με τον ρόλο του Καλλικράτη στην τοπική διοίκηση σε σχέση με αυτούς που δίνουν όρκους σε αυτόν και στην κυρίαρχη πολιτική, που φυσικά εφαρμόζουν. Δείχνει επίσης ότι η κατάσταση και στους δήμους δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας κακής διαχείρισης αλλά συνέπεια της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Στο προκείμενο τώρα. Τα σημαντικότερα θέματα που συζητήθηκαν αφορούσαν στην επιβολή και το ύψος των φόρων και των τελών. Η Λαϊκή Συσπείρωση από θέση αρχής είναι ενάντια στην φορολόγηση των λαϊκών εισοδημάτων από τους δήμους για οποιοδήποτε λόγο δεδομένου ότι ήδη υπάρχει υπερφορολόγηση και επίσης ότι στην πλειοψηφία τους αυτοί οι φόροι και τα τέλη επιβάλλονται σε κοινωνικά αγαθά, όπως η καθαριότητα, ο ηλεκτροφωτισμός, τα αρδευτικά έργα κλπ. Επίσης, διαχρονικά υποστηρίζουμε ότι εφόσον αυτά υπάρχουν, να μειωθούν δραστικά με προοπτική κατάργησης αυτών που αφορούν τα λαϊκά εισοδήματα και επιβολή αυτών στα μεγάλο κεφάλαιο. Για παράδειγμα, επιβολή αυξημένων τελών καθαριότητας στις βιομηχανίες των ΒΙΠΕ Σταυροχωρίου και Ν. Σάντας.
Η δημοτική αρχή λειτουργεί στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση. Υπερασπίζεται την επιβολή τελών και φόρων από τους δήμους σε εφαρμογή φυσικά του Καλλικράτη τώρα και του Καποδίστρια προηγουμένως. Αυτό ισχύει και για τις υπόλοιπες παρατάξεις που η διαφοροποίησή τους από τη δημοτική αρχή δεν έχει καμία σχέση με το σκεπτικό της ΛΑΣ, αντίθετα κινείται στην αναλογικότητα και ανταποδοτικότητα της επιβολής των τελών και φόρων. Τα παραπάνω αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία διότι αυτό δείχνει την υποκρισία και τον φαρισαϊσμό τους για την δεινή οικονομική κατάσταση των λαϊκών νοικοκυριών. Έτσι, τη στιγμή που υπερψηφίζουν ψηφίσματα-προτάσεις ενάντια στην φτώχεια, την ανεργία,τις απολύσεις, την βάρβαρη φορολόγηση κλπ, (χωρίς βέβαια να αναφέρουν ότι αυτά είναι απόρροια της κεντρικά και διαχρονικά εφαρμοζόμενης πολιτικής από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τα κόμματα δορυφόρους τους ΛΑΟΣ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) πράττουν ακριβώς τα ίδια. Συμβάλλουν δηλαδή από τη θέση τους στην ενίσχυση της φτώχειας, της ανεργίας και της υπερφορολόγησης.
Προκαλούν ωστόσο ακόμα περισσότερο όταν κάποια τέλη τα εφαρμόζουν μειωμένα κατά 30% για τους ευνοημένους της κρίσης, τους βιομήχανους (εν προκειμένω ΒΙΠΕ Σταυροχωρίου και Νέας Σάντας). Σε αυτούς δηλαδή που έχουν καταδικάσει τουλάχιστον 2.000 οικογένειες στην ανεργία με τις απολύσεις που έκαναν την τελευταία διετία, σε αυτούς που έχουν καταδικάσει στην φτώχεια τους εργαζόμενους τους με την εφαρμογή νομοθετικών ρυθμίσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όπως εκ περιτροπής εργασία. Σε αυτούς που ο πατριωτισμός τους ανάγεται στην παραλαβή πακτωλού επιδοτήσεων, θαλασσοδανείων κλπ με το πρόσχημα της προσφοράς θέσεων εργασίας και που την ίδια στιγμή παίρνουν τα εργοστάσια τους και τα στήνουν σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, των Βαλκανίων και της Ασίας.Πάνω σε αυτήν την κριτική αντέδρασε η δημοτική αρχή δια του δημάρχου αξιώνοντας να μην κάνουμε κριτική και δια του εκκολαπτόμενου δημάρχου ισχυριζόμενος ότι η ανάπτυξη των θέσεων μας συνιστά φλυαρία. Από εδώ προκύπτουν και τα εξής συμπεράσματα: πρώτον, ότι θα τους βόλευε να μην υπάρχει η φωνή μας στο δημοτικό συμβούλιο δεδομένου ότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν πολιτικά απέναντί μας και δεύτερον, ότι η επιβολή φόρων και τελών δεν είναι απόρροια αποκλειστικά της κακής χρηματοδότησης των δήμων από το κράτος αλλά και της συνειδητής επιλογής εφαρμογής αυτής της πολιτικής. Για τους λόγους αυτούς δεν έχει καμία αξία οποιαδήποτε τρομοκρατική τοποθέτηση ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση που προηγήθηκε των παραπάνω κατατέθηκαν κάποια ψηφίσματα και έγιναν κάποιες ερωτήσεις από τα οποία μπορούν οι εργαζόμενοι μπορούν βγάλουν και άλλα χρήσιμα συμπεράσματα. Στο ψήφισμα που κατέθεσε το ΝΤ της ΑΔΕΔΥ και που το ψηφίσαν όλες οι παρατάξεις εκτός από τη Λαϊκή Συσπείρωση αναδεικνύονται δύο ζητήματα. Αρχικά, η αντιδραστική και αντιδημοκρατική λειτουργία του κανονισμού του δημοτικού συμβουλίου που δεν επιτρέπει την συζήτηση των θεμάτων προ ημερησίας διάταξης και επιπλέον ο επικίνδυνος ρόλος του κυβερνητικού συνδικαλισμού στο εργατικό κίνημα. Όσο για αυτόν, και φυσικά για το λόγο που η Λαϊκή Συσπείρωση καταψήφισε το την πρότασή του, ισχύει ότι το ψήφισμα κινούνταν σε συντεχνιακή διασπαστική για το εργατικό κίνημα κατεύθυνση αφού αξίωνε να μη γίνει καμιά απόλυση μόνο στο δήμο Κιλκίς, αδιαφορώντας αν θα γίνουν στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα. Δεν ανέφερε επίσης την διαχρονική ευθύνη των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ οι οποίες βάλανε πλάτη στην διαμόρφωση της κατάστασης ως έχει σήμερα (αποδοχή ελαστικών σχέσεων εργασίας, κατάργηση κατακτήσεων δεκαετιών, stage κλπ), την εφαρμογή αυτών από τις διοικήσεις καποδιστριακών και καλλικρατικών δήμων και τις πολιτικές ευθύνες των ως τώρα κυβερνήσεων της χώρας στηρίγματα της οποίας είναι οι παρατάξεις τους στο δήμο που στηρίχτηκαν από αυτές άμεσα ή έμμεσα. Η τελευταία πρόταση ισχύει ακέραια για την κατάσταση στο πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι». Το τελευταίο ζήτημα που τέθηκε στα προ ημερησίας διάταξης από την Λαϊκή Συσπείρωση έχει να κάνει με την εκμετάλλευση κοιτασμάτων πολύτιμων λίθων στα χωριά Γερακαριό και Μυλοχώρι στα Κρούσσια. Η θέση της ΛΑΣ είναι ότι το όλο εγχείρημα έχει να κάνει με το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου πανελλαδικά ως στρατηγική επιλογή του ελληνικού κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού. Αυτό κατ' αρχήν μας βρίσκει ριζικά αντίθετους διότι θεωρούμε ότι οτιδήποτε βρίσκεται στο έδαφος, στο υπέδαφος και στον αέρα της ελληνικής επικράτειας είναι λαϊκή περιουσία και η εκμετάλλευση του πρέπει να διασφαλίζει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών (οικονομικά και περιβαλλοντικά). Η δημοτική αρχή σαν να μην γνωρίζει ότι η αναρχία στην παραγωγή είναι νόμος στον καπιταλισμό και ότι μπροστά στα κέρδη τα μονοπώλια δεν υπολογίζουν ανθρώπινες ζωές, τοποθετήθηκε υπέρ της ανάπτυξης που θα φέρει μια τέτοια εκμετάλλευση. Αυτό αποτελεί επικίνδυνη θέση για την υγεία και τον ορυκτό πλούτο του λαού.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν παρά να πάρουν διαζύγιο από την πολιτική και τους εκφραστές της το συντομότερο δυνατό. Είναι επικίνδυνοι για τα λαϊκά συμφέροντα. Οφείλουν να παλέψουν για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος και την ενίσχυσή του. Αυτό θα βάλει σημαντικά εμπόδια στην εφαρμοζόμενη πολιτική και θα γίνει παρακαταθήκη για τους αγώνες που έρχονται."