Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν τα παράπονα των Μμε εμπόρων και γενικότερα των Μμε επιχειρήσεων που έχουν δάνεια με εγγύηση ΤΕΜΠΜΕ ότι οι περισσότερες εμπορικές τράπεζες δεν δείχνουν πλέον καμία εμπιστοσύνη στην επιχειρηματικότητα, λειτουργούν φοβικά απέναντι στους πελάτες τους στην αγορά, με αποτέλεσμα να οδηγούν σε οικονομικό αδιέξοδο πολλές μέχρι πρότινος συνεπείς και υγιείς επιχειρήσεις.
Ειδικότερα η ΕΣΕΕ, στην προσπάθειά της να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων που έχουν προκύψει, ενημέρωσε το ΥπΠΑΑΝ, τη διοίκηση της ΕΕΤ και του ΕΤΕΑΝ για τα παρακάτω σοβαρά προβλήματα, σύμφωνα πάντα με διαμαρτυρίες εμπορικών επιχειρήσεων από όλη την Ελλάδα:
Το έντονο πρόβλημα έλλειψης ρευστότητας και υποκατανάλωσης στην αγορά έχει οδηγήσει αρκετές επιχειρήσεις στην αδυναμία ομαλής εξυπηρέτησης των δανείων ΤΕΜΠΜΕ. Για το λόγο αυτό, η ΕΣΕΕ κατέθεσε πρόσφατα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος, το οποίο συνεχίζει να συζητά και να εξετάζει με την ΕΕΤ, το ΕΤΕΑΝ και τα συναρμόδια υπουργεία. Όσο λοιπόν διαρκεί αυτή η περίοδος εξεύρεσης λύσης αναχρηματοδότησης, η ΕΣΕΕ ζητά το πάγωμα των διαδικασιών καταγγελίας των συγκεκριμένων δανειακών συμβάσεων.
Τους τελευταίους 12 μήνες, τα υποκαταστήματα των περισσότερων τραπεζών, εκτελώντας βεβαίως τις εντολές των διοικήσεών τους, αρνούνται να ανανεώσουν υφιστάμενα Πιστοδοτικά Όρια ή να χορηγήσουν διαθέσιμα κεφάλαια από ήδη εγκεκριμένα (συχνά και με ενυπόθηκη διασφάλιση όρια), με τη δικαιολογία της ύπαρξης ληξιπροθέσμων οφειλών προς το ΤΕΜΠΜΕ, ακόμα και όταν οι επιχειρήσεις δηλώνουν πως θα χρησιμοποιήσουν τα χορηγηθέντα ποσά για την εξόφληση αποκλειστικά και μόνο των συγκεκριμένων οφειλών τους. Επιπροσθέτως, έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο όσα ποσά κατατίθενται από τις επιχειρήσεις να οδηγούνται σε πίστωση των δανείων ΤΕΜΠΜΕ και όχι των δόσεων ή των οφειλόμενων τόκων των λοιπών δανείων των επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα όλα τα δάνεια να εμφανίζουν υπερημερίες.
Πρόσφατα, οι ελληνικές Τράπεζες κάλεσαν 300.000 πελάτες τους να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση των οφειλών τους σε μια προσπάθεια ενημεροποίησης δανείων περίπου 10 δις. Σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία, φυσικά και νομικά πρόσωπα με κάθε μορφής δανεισμό, ενδιαφέρθηκαν και επιμήκυναν το χρόνο αποπληρωμής των δανείων τους, προσφέροντας κυρίως ελεύθερα βαρών ακίνητα. Το αποτέλεσμα ανάλογων κινήσεων από δανειολήπτες με δάνεια ΤΕΜΠΜΕ ήταν να λάβουν την απάντηση από τις τράπεζες, πως μπορούν να ρυθμιστούν μόνο τα εκτός ΤΕΜΠΜΕ (ληξιπρόθεσμα και μη) υπόλοιπα των δανείων με ταυτόχρονη καταγγελία των δανείων ΤΕΜΠΜΕ. Αυτό -εάν φυσικά συμβαίνει- είναι κυριολεκτικά παράδοξο, καθώς ο ίδιος πελάτης θα εμφανίζει ταυτόχρονα και ενήμερα δάνεια και καταγγελθέντα. Επίσης, με την πολιτική αυτή οι επιχειρήσεις θα βρεθούν να οφείλουν μεγάλα ποσά προς τη Δ.Ο.Υ., τα οποία ακόμα και εάν ρυθμιστούν θα έχουν πολύ επαχθέστερους όρους σε επίπεδο ταμειακών ροών από (λόγω μικρής χρονικής διάρκειας των ρυθμίσεων) ένα δάνειο 10 ή 15 ετών (ενυπόθηκα διασφαλισμένο) ακόμα και με επιτόκια της τάξης του 9,25%.
Είναι γνωστό, πως, εφόσον καταγγελθεί ένα δάνειο σε κάποια επιχείρηση, το ίδιο συμβαίνει αυτόματα σε όλες τις συναλλαγές και παροχές που αυτή έχει σε όλο το Τραπεζικό σύστημα (ελέω ΤΕΙΡΕΣΙΑ) και είναι πραγματικά απορίας άξιο για ποιο λόγο να θέλει κάποια τράπεζα να καταστρέψει επιχειρήσεις που είναι σήμερα συνεπείς στις υποχρεώσεις τους προς όλο το Τραπεζικό Σύστημα, με την εξαίρεση των καθυστερήσεων των δόσεων του ΤΕΜΠΜΕ, την στιγμή μάλιστα που επιχειρείται να βρεθεί μια δίκαιη προς τις Τράπεζες λύση και να υιοθετηθεί ένα κοινά αποδεκτό σχέδιο αντιμετώπισης των επιχειρήσεων.
Το βασικό αίτημα των δανειοληπτών του ΤΕΜΠΜΕ με προβλήματα καθυστέρησης καταβολής των δόσεων είναι να εξεταστεί η δυνατότητα ανανέωσης των υφιστάμενων Πιστοδοτικών Ορίων και συγκέντρωσης όλων των ληξιπροθέσμων σε ένα νέο μεσοπρόθεσμο δάνειο, ενυπόθηκα διασφαλισμένο και με στενή παρακολούθηση της πορείας των επιχειρήσεων για όσο χρόνο κρίνεται απαραίτητο.
Η ιδανική βοήθεια στην αγορά θα ήταν εάν οι Τράπεζες δέχονταν στα πλαίσια της ανωτέρω ρύθμισης να συμπεριλάβουν και τα υπόλοιπα των οφειλών προς Ασφαλιστικά Ταμεία και Δ.Ο.Υ., εφόσον η ενυπόθηκη διασφάλιση είναι επαρκής, όμως κατανοούμε την πίεση ρευστότητας που αντιμετωπίζουν, αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικό είναι να διατηρήσουν στην κατοχή τους τα 56 δις των κρατικών ομολόγων που διαθέτουν, ενώ γνωρίζουμε ότι υπάρχει σαφής εντολή από την ΕΚΤ για ελαχιστοποίηση του εμπορικού χαρτοφυλακίου όλων των Ελληνικών Τραπεζών.
Η ΕΣΕΕ ελπίζει ότι οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών θα εξετάσουν προσεκτικά τις ανωτέρω διαμαρτυρίες, αλλά και το αίτημα μετατροπής του ληξιπρόθεσμου κομματιού των οφειλών των δανείων ΤΕΜΠΜΕ σε νέο δάνειο μεσοπρόθεσμης αναχρηματοδότησης, με την προϋπόθεση ότι θα εκτιμάται προσεκτικά η βιωσιμότητα της κάθε επιχείρησης ξεχωριστά, θα διατηρείται η εξασφάλιση της τράπεζας και θα επιτρέπεται η ελεύθερη τιμολόγηση των νέων δανείων, ώστε να μην οδηγηθούμε στην κατάρρευση βιώσιμων επιχειρήσεων, που σημαίνει ταυτόχρονα μεγαλύτερες επισφάλειες για τις τράπεζες και κατάπτωση των εγγυήσεων του δημοσίου.
Ειδικότερα η ΕΣΕΕ, στην προσπάθειά της να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων που έχουν προκύψει, ενημέρωσε το ΥπΠΑΑΝ, τη διοίκηση της ΕΕΤ και του ΕΤΕΑΝ για τα παρακάτω σοβαρά προβλήματα, σύμφωνα πάντα με διαμαρτυρίες εμπορικών επιχειρήσεων από όλη την Ελλάδα:
Το έντονο πρόβλημα έλλειψης ρευστότητας και υποκατανάλωσης στην αγορά έχει οδηγήσει αρκετές επιχειρήσεις στην αδυναμία ομαλής εξυπηρέτησης των δανείων ΤΕΜΠΜΕ. Για το λόγο αυτό, η ΕΣΕΕ κατέθεσε πρόσφατα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος, το οποίο συνεχίζει να συζητά και να εξετάζει με την ΕΕΤ, το ΕΤΕΑΝ και τα συναρμόδια υπουργεία. Όσο λοιπόν διαρκεί αυτή η περίοδος εξεύρεσης λύσης αναχρηματοδότησης, η ΕΣΕΕ ζητά το πάγωμα των διαδικασιών καταγγελίας των συγκεκριμένων δανειακών συμβάσεων.
Τους τελευταίους 12 μήνες, τα υποκαταστήματα των περισσότερων τραπεζών, εκτελώντας βεβαίως τις εντολές των διοικήσεών τους, αρνούνται να ανανεώσουν υφιστάμενα Πιστοδοτικά Όρια ή να χορηγήσουν διαθέσιμα κεφάλαια από ήδη εγκεκριμένα (συχνά και με ενυπόθηκη διασφάλιση όρια), με τη δικαιολογία της ύπαρξης ληξιπροθέσμων οφειλών προς το ΤΕΜΠΜΕ, ακόμα και όταν οι επιχειρήσεις δηλώνουν πως θα χρησιμοποιήσουν τα χορηγηθέντα ποσά για την εξόφληση αποκλειστικά και μόνο των συγκεκριμένων οφειλών τους. Επιπροσθέτως, έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο όσα ποσά κατατίθενται από τις επιχειρήσεις να οδηγούνται σε πίστωση των δανείων ΤΕΜΠΜΕ και όχι των δόσεων ή των οφειλόμενων τόκων των λοιπών δανείων των επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα όλα τα δάνεια να εμφανίζουν υπερημερίες.
Πρόσφατα, οι ελληνικές Τράπεζες κάλεσαν 300.000 πελάτες τους να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση των οφειλών τους σε μια προσπάθεια ενημεροποίησης δανείων περίπου 10 δις. Σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία, φυσικά και νομικά πρόσωπα με κάθε μορφής δανεισμό, ενδιαφέρθηκαν και επιμήκυναν το χρόνο αποπληρωμής των δανείων τους, προσφέροντας κυρίως ελεύθερα βαρών ακίνητα. Το αποτέλεσμα ανάλογων κινήσεων από δανειολήπτες με δάνεια ΤΕΜΠΜΕ ήταν να λάβουν την απάντηση από τις τράπεζες, πως μπορούν να ρυθμιστούν μόνο τα εκτός ΤΕΜΠΜΕ (ληξιπρόθεσμα και μη) υπόλοιπα των δανείων με ταυτόχρονη καταγγελία των δανείων ΤΕΜΠΜΕ. Αυτό -εάν φυσικά συμβαίνει- είναι κυριολεκτικά παράδοξο, καθώς ο ίδιος πελάτης θα εμφανίζει ταυτόχρονα και ενήμερα δάνεια και καταγγελθέντα. Επίσης, με την πολιτική αυτή οι επιχειρήσεις θα βρεθούν να οφείλουν μεγάλα ποσά προς τη Δ.Ο.Υ., τα οποία ακόμα και εάν ρυθμιστούν θα έχουν πολύ επαχθέστερους όρους σε επίπεδο ταμειακών ροών από (λόγω μικρής χρονικής διάρκειας των ρυθμίσεων) ένα δάνειο 10 ή 15 ετών (ενυπόθηκα διασφαλισμένο) ακόμα και με επιτόκια της τάξης του 9,25%.
Είναι γνωστό, πως, εφόσον καταγγελθεί ένα δάνειο σε κάποια επιχείρηση, το ίδιο συμβαίνει αυτόματα σε όλες τις συναλλαγές και παροχές που αυτή έχει σε όλο το Τραπεζικό σύστημα (ελέω ΤΕΙΡΕΣΙΑ) και είναι πραγματικά απορίας άξιο για ποιο λόγο να θέλει κάποια τράπεζα να καταστρέψει επιχειρήσεις που είναι σήμερα συνεπείς στις υποχρεώσεις τους προς όλο το Τραπεζικό Σύστημα, με την εξαίρεση των καθυστερήσεων των δόσεων του ΤΕΜΠΜΕ, την στιγμή μάλιστα που επιχειρείται να βρεθεί μια δίκαιη προς τις Τράπεζες λύση και να υιοθετηθεί ένα κοινά αποδεκτό σχέδιο αντιμετώπισης των επιχειρήσεων.
Το βασικό αίτημα των δανειοληπτών του ΤΕΜΠΜΕ με προβλήματα καθυστέρησης καταβολής των δόσεων είναι να εξεταστεί η δυνατότητα ανανέωσης των υφιστάμενων Πιστοδοτικών Ορίων και συγκέντρωσης όλων των ληξιπροθέσμων σε ένα νέο μεσοπρόθεσμο δάνειο, ενυπόθηκα διασφαλισμένο και με στενή παρακολούθηση της πορείας των επιχειρήσεων για όσο χρόνο κρίνεται απαραίτητο.
Η ιδανική βοήθεια στην αγορά θα ήταν εάν οι Τράπεζες δέχονταν στα πλαίσια της ανωτέρω ρύθμισης να συμπεριλάβουν και τα υπόλοιπα των οφειλών προς Ασφαλιστικά Ταμεία και Δ.Ο.Υ., εφόσον η ενυπόθηκη διασφάλιση είναι επαρκής, όμως κατανοούμε την πίεση ρευστότητας που αντιμετωπίζουν, αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικό είναι να διατηρήσουν στην κατοχή τους τα 56 δις των κρατικών ομολόγων που διαθέτουν, ενώ γνωρίζουμε ότι υπάρχει σαφής εντολή από την ΕΚΤ για ελαχιστοποίηση του εμπορικού χαρτοφυλακίου όλων των Ελληνικών Τραπεζών.
Η ΕΣΕΕ ελπίζει ότι οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών θα εξετάσουν προσεκτικά τις ανωτέρω διαμαρτυρίες, αλλά και το αίτημα μετατροπής του ληξιπρόθεσμου κομματιού των οφειλών των δανείων ΤΕΜΠΜΕ σε νέο δάνειο μεσοπρόθεσμης αναχρηματοδότησης, με την προϋπόθεση ότι θα εκτιμάται προσεκτικά η βιωσιμότητα της κάθε επιχείρησης ξεχωριστά, θα διατηρείται η εξασφάλιση της τράπεζας και θα επιτρέπεται η ελεύθερη τιμολόγηση των νέων δανείων, ώστε να μην οδηγηθούμε στην κατάρρευση βιώσιμων επιχειρήσεων, που σημαίνει ταυτόχρονα μεγαλύτερες επισφάλειες για τις τράπεζες και κατάπτωση των εγγυήσεων του δημοσίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.