Ο αόρατος Άμλετ

Του Φώτη Μισόπουλου

- [μετα-μυθοπλαστική πολυφωνία σε τρεις σκηνές]

- ..........το κήρυγμα της φωτιάς.......
Τ.Σ. ΕΛΛΙΟΤ [1]


pièce en un acte en trois scènes

1
[........ξαφνικά από το ''αμάξι ν.3'' ξεσηκώνονται Θόρυβοι Στο εσωτερικό του ανάβουν ένα κερί Μια αδύναμη λάμψη διαπερνάει το τσουβαλένιο κουρτινάκι Μέσα στο αμάξι ένας άντρας και μια γυναίκα Αόρατοι στο κοινό Πιάνουν συζήτηση]
ΦΩΝΗ ΟΦΗΛΙΑΣ: .........Τι έχεις γλυκέ μου;
ΦΩΝΗ ΑΜΛΕΤ: .........δεν με παίρνει ύπνος -Κάτι με ζουπάει
ΦΩΝΗ ΟΦΗΛΊΑΣ: ........μήπως ακουμπάς στο τιμόνι;
ΦΩΝΗ ΑΜΛΕΤ: .........θες νάρθεις από δω;
ΦΩΝΗ ΟΔΗΛΙΑΣ: .......αν δε σε πειράζει
[Φασαρία Τρίξιμο από σκουριασμένες σούστες Σιδερικά Σουρσίματα]

Η κυρία Σόζοστρις Ήταν πολύ κρυολογημένη Λένε πως είναι η πιο σοφή γυναίκα Της Ευρώπης Εδώ- είπε- είν' το χαρτί σας Ο πνιγμένος Φοίνικας Ο Θαλασσινός [Να- τα μαργαριτάρια- Τα μάτια του- Κοιτάχτε]
Εδώ είναι η Μπελλαντόνα Η Δέσποινα των Βράχων
Η Δέσποινα των Καταστάσεων
Εδώ ο άνθρωπος με τα τρία μπαστούνια Κι εδώ ο Τροχός Να ο μονόφταλμος έμπορας
[Enormous room ΟΦΗΛΊΑ - Η καρδιά της ένα ρολόι]: .......είμαι η Οφηλία με τις κομμένες αρτηρίες Η γυναίκα με την overdose
ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΧΙΟΝΙ Η γυναίκα με το κεφάλι στο γκάζι Της κουζίνας Χτες Έπαψα να σκοτώνομαι [σκοτάδι-φως]
Α' ΑΝΤΡΑΣ: ........ποιος σ' έσωσε άχρηστε από τη φτώχεια;
ΤΑΡΤΟΥΦΟΣ: .......ΈΤΕΡΟΝ ΕΚΆΤΕΡΟΝ Με βοηθήσατε Δε λέω Μα εγώ συντρέχω Την νομιμότητα της εξουσίας Το χρέος προς την εξουσία σβήνει τα πάντα Ευγνωμοσύνη Γυναίκα Παιδιά Προσωπικό συμφέρον
[λίγο φως]
[Οι φωνές του ζευγαριού Σιγά:
-Άντε πια!
-Μη σπρώχνεις!
-Εγώ σπρώχνω;
-το πόδι μου - χριστιανέ μου!
-Αχ! κτλ]
[Μουγκρητά που δείχνουν προσπάθεια
Ύστερα ησυχία πάλι]- [μεγάλη παύση]
-Και τούτο το χαρτί
Το αδειανό
Κάτι που σηκώνει στον ώμο Που είναι απαγορευμένο να το δω Δεν βρίσκω Τον Κρεμασμένο Να φοβάσαι τον πνιγμό Βλέπω πλήθος λαό να περπατά γύρω Ευχαριστώ Αν δείτε την Κυρίαν Τάδε- Πείτε της Θα φέρω τ' ωροσκόπιό της Μοναχή μου : Πρέπει να φυλαγόμαστε πολύ Στον καιρό μας Μόνη μου Με τα στήθη μου Τα σκέλια μου Την κοιλιά μου Κομματιάζω το όργανο της αιχμαλωσίας μου την καρέκλα το τραπέζι το κρεβάτι Ανοίγω τις πόρτες διάπλατα Να μπει άνεμος Και κραυγή κόσμου Σπάζω το παράθυρο
Α' ΓΥΝΑΙΚΑ: .......τον αχρείο
Β' ΓΥΝΑΙΚΑ: ........κατέχει - να σκεπάζει την τέχνη με χρυσόσκονη
Β' ΑΝΤΡΑΣ: ........ΠΏΣ ΔΕΝ ΚΆΝΑΤΕ ΤΗ ΜΉΝΥΣΗ ΠΡΙΝ ΣΑΣ ΔΙΏΞΟΥΝ ΑΠ' ΤΟ ΣΠΙΤΙ; Πώς το χρέος της τιμής που λέτε- σας άφησε τόσο καιρό; Να τρώτε και να πίνετε στο σπίτι ενός ενόχου
ΤΑΡΤΟΎΦΟΣ: .......[στον αστυνομικό] Απαλλάξτε με κ. αστυνόμε απ' τις ενοχλητικές φωνές

2
[αμάξι 3- εσωτερικό Ακούγονται φωνές έξω][σχεδόν σκοτάδι]
ΦΩΝΗ ΟΦΗΛΙΑΣ: ........είσαι καλά έτσι γλυκέ μου;
ΦΩΝΗ ΑΜΛΕΤ: ......ναι Πολύ καλύτερα
ΦΩΝΗ ΟΦΗΛΙΑΣ: ......θες τίποτ' άλλο;
ΦΩΝΗ ΑΜΛΕΤ: ........όχι Τώρα θα κοιμηθούμε ανθρωπινά
[μικρή παύση] Είπες να φέρουν το πρωινό μας στο κρεβάτι;
ΦΩΝΗ ΟΦΗΛΙΑΣ: ..........το ξέχασα Περίμενε να καλέσω τον καμαριέρη Τώρα
[σούστες που τρίζουν Κλάξον του αμαξιού 3 Άλλη μια φορά Από το ''αμάξι Α'' βγαίνει ο καμαριέρης Πολύ καλοντυμένος Ύφος πολιτισμένο
Με αέρα Πλησιάζει το αμάξι ν.3 Αφού χτυπήσει διακριτικά- χώνει το κεφάλι του μέσα από την τσουβαλένια κουρτίνα
ΚΑΜΑΡΙΕΡΗΣ: .......παρακαλώ
ΦΩΝΗ ΟΦΗΛΙΑΣ: ........ΞΕΧΆΣΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΊΛΟΥΜΕ ΠΡΩΙΝΌ
ΚΑΜΑΡΙΕΡΗΣ: ........το προτιμάτε στο κρεβάτι;
ΦΩΝΗ ΟΦΗΛΙΑΣ: .......φυσικά [πολύ φως Διάφοροι θεατές όρθιοι]

Πείτε της θα φέρω τ' ωροσκόπιο μοναχή μου Μέσα στην καταχνιά χύνονταν το πλήθος Δεν είχα σκεφτεί πως ο θάνατος ξέκανε τόσους
Μικροί και σπάνιοι στεναγμοί Κάρφωνε ο καθένας μπρος στα πόδια του τα μάτια Εκεί που η Παναγιά του Γούλνοθ μετρούσε τις ώρες
Με ήχο νεκρό στο στερνό χτύπημα των εννιά Εκεί Είδα έναν που γνώριζα Και τον σταμάτησα Φωνάζοντας
Η ΟΦΗΛΙΑ Enormous room: .........τα θηλυκά έπρεπε να το ράβουν Κόσμος χωρίς μαμάδες Θα σφάζαμε ο ένας τον άλλον Ήσυχα Στα σίγουρα- αν η ζωή παρατραβούσε Ή το λαρύγγι παραστένευε για τις κραυγές μας
ΤΑΡΤΟΥΦΟΣ: [προς αστυνομικό]: ......παρακαλώ Εκτελέστε τη διαταγή και συλλάβετε τον κύριο
]λίγο φως]
ΚΑΜΑΡΙΕΡΗΣ: .......και τι προτιμάει για πρωινό η κυρία;
ΦΩΝΗ ΟΦΗΛΙΑΣ: [στον Άμλετ] .........εσύ τι θέλεις;
ΦΩΝΗ ΑΜΛΕΤ: .......ένα ποτηράκι κονιάκ
ΦΩΝΗ ΟΦΗΛΙΑΣ: .......ωραία θα μας φέρετε δύο κονιάκ
ΚΑΜΑΡΙΕΡΗΣ: ......δυστυχώς μαντάμ Δεν έχουμε κονιάκ
ΦΩΝΗ ΑΜΛΕΤ: [ακούγεται νευριασμένη] ......δεν έχει κονιάκ! Σε ωραίο αχούρι ξεπέσαμε! Άκου δεν έχει κονιάκ! Σούλεγα εγώ Να μην έρθουμε εδώ Εκεί εσύ- το χαβά σου! - Αμ τότε τι έχετε
ΚΑΜΑΡΙΕΡΗΣ: .......έχουμε τσίκλες, γκοφρέτες, φασολάκια και γλυκόριζα!
ΦΩΝΗ ΑΜΛΕΤ: ........νερό έχετε;
ΚΑΜΑΡΙΕΡΗΣ: ......όσο θέλετε!
ΦΩΝΗ ΑΜΛΕΤ: .......ωραία Τότε θα μας φέρετε δυο νερά ζεστά Ζεστά
[παύση]
ΕΝΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ: .........συ που ήσουνα μαζί μου Στις Μύλες Με τα καράβια Το λείψανο που φύτεψες στον κήπο σου Τον άλλο χρόνο
Άρχισε να βλασταίνει; Πες μου Θ' ανθίσει φέτος;
ΟΦΗΛΙΑ Enormous room: .........με τα ματωμένα χέρια μου ξεσκίζω τις φωτογραφίες Των αντρών Που αγάπησα Πυρπολώ τη φυλακή μου
Ξεριζώνω απ' το στήθος μου το ρολόι Ήταν η καρδιά μου Βγαίνω στο δρόμο ντυμένη το αίμα μου
ΤΑΡΤΟΎΦΟΣ: .......παρακαλώ εκτελέστε τη διαταγή και συλλάβετε τον κύριο!

3
ΚΑΜΑΡΙΕΡΗΣ: ......μικρά ποτήρια Ή μεγάλα;
ΦΩΝΗ ΑΜΛΕΤ: .........μεγάλα
ΚΑΜΑΡΙΕΡΗΣ: .....η κυρία μήπως επιθυμεί και τίποτε άλλο;
ΦΩΝΗ ΑΜΛΕΤ: ......όχι Αυτά μόνο

ΕΝΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ: ......πες μου θ' ανθίσει; Μήπως η παγωνιά πείραξε την ανάσα του;
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΑΜΛΕΤ: .......δεν είμαι ο Άμλετ Δεν παίζω πια το ρόλο Τα λόγια μου δεν έχουν να πουν τίποτε Το δράμα δεν πρόκειται να συντελεστεί Οι σκέψεις μου ρουφάνε την επιδερμίδα των εικόνων Δεν παίζω άλλο Δεν ενδιαφέρει ούτε μένα [θόρυβος]

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ: .......ευχαρίστως Ακολουθείστε με κύριε στη νέα σας κατοικία Τη διπλανή φυλακή
ΚΑΜΑΡΙΕΡΗΣ: ......μάλιστα Πάντα στη διάθεσή σας- κύριε Κυρία μου ο,τι θελήσετε καλέστε μας Εύχομαι ύπνον ελαφρύν
ΕΝΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ: ........κράτα μακριά το σκυλί Τον αγαπάει Τον άνθρωπο Με τα νύχια του θα τον ξεχώσει πάλι
ΟΦΗΛΙΑ Enormous room [ Η ΟΦΗΛΙΑ ΣΕ ΑΝΑΠΗΡΙΚΗ ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ -Δυο άντρες με ιατρικές μπλούζες την δένουν μαζί με το αμαξίδιο από κάτω προς τα πάνω Με επιδέσμους Οι άντρες βγαίνουν Η ΟΦΗΛΙΑ μένει στη σκηνή Ακίνητη Σε λευκό περιτύλιγμα]
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ: .....ακολουθείστε με, κύριε
ΤΑΡΤΟΎΦΟΣ: ......ποιος; Εγώ;

ΑΥΛΑΙΑ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΑΡΡΑΜΠΑΛ, Το νεκροταφείο αυτοκινήτων, μτφρ. ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΤΕΣΙΣ, ΔΩΔΩΝΗ 1971 ///// Τ.Σ.ΕΛΛΙΟΤ, Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ, μτφρ. ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ, ΙΚΑΡΟΣ 1997 ///// Heiner Müller, Ο ΔΥΣΤΗΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, επιλογή-εισαγωγή-μτφρ. ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΆΓΡΑ 2001 ///// ΜΟΛΙΕΡΟΣ, ΤΑΡΤΟΥΦΟΣ, μτφρ. Κ.Χ. ΜΥΡΗΣ, ΗΡΙΔΑΝΟΣ αχρονολόγητο

τα πρόσωπα

ΚΑΜΑΡΙΕΡΗΣ
ΟΦΗΛΙΑ
Α' ΑΝΤΡΑΣ
Β' ΑΝΤΡΑΣ
Α' ΓΥΝΑΙΚΑ
Β' ΓΥΝΑΙΚΑ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ
ΤΑΡΤΟΎΦΟΣ
ΕΝΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ
ΔΥΟ ΑΝΤΡΕΣ ΜΕ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΜΠΛΟΥΖΕΣ
ΦΩΝΕΣ

ΦΩΤΟ

https://cdn.prod.website-files.com/65a1b21a5fcbab501a6f2d5c/675aa7c11b069e7777fd54d4_675aa725861fe7c1f391924e_1.webp

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU