Η λέξη "μονιμότητα" στο Δημόσιο έχει κάτι το ιερό, σχεδόν ταμπού, για κάποιους είναι συνώνυμο της σταθερότητας και της ανεξαρτησίας, για άλλους, είναι η ρίζα της αναποτελεσματικότητας και της ατιμωρησίας, κι έτσι, κάθε φορά που ανοίγει η συζήτηση για την άρση της, τα πνεύματα ανάβουν. Αλλά τι σημαίνει στ’ αλήθεια να αρθεί η μονιμότητα; Είναι κίνηση προς τα εμπρός ή προς τα πίσω;
Τι μας πρόσφερε η μονιμότητα; Η μονιμότητα στο Δημόσιο δεν είναι τυχαία, θεσπίστηκε για να προστατεύει τον υπάλληλο από πολιτικές πιέσεις και να διασφαλίζει συνέχεια και σταθερότητα στο κράτος. Ένας υπάλληλος που δεν φοβάται μην τον διώξουν επειδή άλλαξε η κυβέρνηση, δουλεύει με μεγαλύτερη ανεξαρτησία, ιδανικά, και με μεγαλύτερη ευθύνη.
Από την άλλη, η μονιμότητα συχνά κατηγορείται πως έχει μετατραπεί σε ασυλία. Δεν απολύεσαι ό,τι και να κάνεις, και κάπου εκεί τελειώνει και η λογοδοσία. Πολλοί μιλούν για έναν Δημόσιο Τομέα που δύσκολα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του πολίτη, λειτουργεί με λογικές περασμένων δεκαετιών και δεν έχει καμία πίεση να αλλάξει.
Εδώ έχω να πω πως και στο δημόσιο δεν είναι όλα μαύρα, και τα εύσημα αποδίδονται σε αυτούς που αξίζουν, και τιμωρίες υπάρχουν για τους παραβάτες, και συστάσεις γίνονται, και αυστηρές ποινές γίνονται πράξη όπου υπάρχει παράβαση καθήκοντος.
Αν δεν υπάρχουν ξεκάθαροι και αδιάβλητοι μηχανισμοί αξιολόγησης, αν η απόλυση ή η πρόσληψη γίνεται με κομματικά κριτήρια, αν δεν υπάρχει κάποιο πλαίσιο, τότε ούτε η μονιμότητα ούτε η άρση της λύνουν το πρόβλημα, το μόνο που αλλάζει είναι ποιος κρατάει το «μαχαίρι».
Αν θέλουμε ένα καλύτερο Δημόσιο, το ερώτημα δεν είναι μόνο αν οι υπάλληλοι είναι μόνιμοι ή όχι, είναι πώς αξιολογούνται, πώς επιμορφώνονται, πώς επιλέγονται οι προϊστάμενοι, και πόσο διαφανείς είναι οι διαδικασίες.
Η διοικητική κουλτούρα δεν αλλάζει με ένα νομοσχέδιο, Χτίζεται αργά, με συνέπεια, και κυρίως με πολιτική βούληση που κοιτά πέρα από την τετραετία διακυβέρνησης.
Πιστεύω πως όλοι καταλαβαίνουμε πως η άρση της μονιμότητας στο δημόσιο δεν είναι κάτι τόσο επιφανειακό, η μονιμότητα είναι και πρέπει να είναι το όπλο κάθε έντιμου δημόσιου λειτουργού για την αποφυγή κάθε λογής πολιτικής παρέμβασης και απειλής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.