Του Κώστα Μπούζα
Τόπος θλιβερός. Άνθρωποι σκυμμένοι, σιωπηλοί. Μια ατελείωτη σειρά από λευκούς θα 'λεγες στρατιώτες, που φρουρούν τα επέκεινα απ' τους βέβηλους. Όρια του φανταστικού ή του αλλού, τα μάρμαρα, στοιχημένα σε αυστηρές σειρές.
Τα δέντρα, όπως αρμόζει σε παρόμοιους τόπους, κυπαρίσσια, με την κερένια τους κορμοστασιά, να εκμαιεύουν την ανάσα του κόσμου τούτου. Να συνεχίζουν, παρ' όλη τη μουντάδα του τοπίου, να κουβεντιάζουν με όλους τους ανέμους. Άλλοτε με τον Βοριά τον αυστηρό και άλλοτε με τον γλυκομίλητο το Ζέφυρο, όταν έρχεται απ' της Δύσης τα μέρη. Μα και με τον Νοτιά που πάντα φέρνει δάκρυα σαν προσφορά, και με τον Απηλιώτη, που της Ανατολής έχει να διηγηθεί χιλιάδες παραμύθια.
Τόσοι αέρηδες κοσμοταξιδεμένοι, πόσα να έχουν εκμυστηρευτεί στα ευλογημένα δέντρα του δάσους της σιωπής. Μα κι αυτά, που άλλοτε τα νόμιζες σιωπηλά, μέχρι που ήρθε η μέρα εκείνη που άκουσες τους ψιθύρους κι απ' την δική τους την μεριά, να συνεισφέρουν. Τι εκλεκτή στ' αλήθεια συντροφιά, μα και πόσο παράξενη συνάμα.
Συνομιλία μυστική εκεί που σταματάει ο χρόνος, στου κόσμου το κατώφλι. Σαν συνδιαλλαγή αέναη που κάποτε γίνεται και πάλη. Ποιος είναι ο θάνατος και ποια η ζωή; Ποιο άραγε το τέλος και ποια η αρχή; Πάντα οι φωνές των ζωντανών, καθώς τους λέμε, να φτάνουν ως εδώ ιππεύοντας τον άνεμο, κι ύστερα, άλλες φωνές, άγνωστες, ψιθυριστές, ακολουθώντας αντίθετα τον ίδιο δρόμο και με τον ίδιο τρόπο, να σκορπίζουν παντού και να χαρίζουν στον κόσμο μαρτυρία της αφανούς, καθώς την είπανε, ζωής.
Μάρτυρας κι εγώ εκεί, στο μεταίχμιο της ύπαρξης, αφουγκράζομαι καιρό τώρα τους ψιθύρους της μυστικής συνομιλίας και συνεισφέρω, απ' τη μεριά μου, κάπου κάπου μια ανάμνηση, ίσως και μια αγάπη ζωντανή που λες και κόπηκε βίαια και αναπάντεχα στη μέση. Και πάντοτε μια ευχή, να ταξιδεύει στο διηνεκές και να απλώνεται στο άπειρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.