Η νύχτα, σαν πελώριο παράθυρο

Του Φώτη Μισόπουλου
Μιλάει πάντα σαν να πληρώνει για κάθε λέξη του
ΦΕΡΝΆΝΤΟ ΑΡΡΑΜΠΑΛ [1]

1.
[ΣΚΗΝΙΚΌ: ........στον εξώστη του ξενοδοχείου Χ.....: Η δεσποινίς Πηνελόπη (μαλλί καναρινί, κάλτσες μάλλινες, μπαστούνι) επαναλαμβάνει επί τριάντα χρόνια: Ω, νεότης, Χώρα των χαμένων ευκαιριών. Ψηλά. Ανάμεσα στα πυροτεχνήματα. Τόπος αβέβαιος: Ξέφωτο. Ρυτίδες χωρίς πρόσωπο]
Α' ΚΛΌΟΥΝ: .......ΣΑΝ ΚΑΜΠΟΎΡΑ ΚΟΥΒΑΆΏ ΤΟΝ ΒΑΡΥ ΜΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΣΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΟΊΞΕΙΣ, ΣΕ ΤΡΑΓΙΚΈΣ AGES OF HOPE, ΣΤΟΥΣ ΟΜΟΙΌΜΟΡΦΟΥΣ ΡΥΘΜΟΎΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΎΝΘΕΣΗΣ.
[Ο Λένιν σε αναπηρική πολυθρόνα. Δυο άντρες με ιατρικές μπλούζες τον δένουν σφιχτά στο αμαξίδιο από κάτω προς τα πάνω. Εποχή παγετώνων. Περνούν ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΤΟΥ ΠΙΚΆΣΣΟ. Τεμάχια πτωμάτων].
Β' ΚΛΌΟΥΝ: ......ένας λόγος να λυπάσαι παραπάνω. Το καλοκαίρι όμως θαρχόμουνα- να κοιμηθώ εδώ, πλάι στο ποτάμι. Η ανάσα έχει μια κούραση....
LE TROIS MUSICIENS DE PICASSO [tous ensemble]: .....δεν έχω έμπνευση, απ' όσα συμβαίνουν στη συνείδησή μου Η ατμόσφαιρα δεν είναι καθόλου ευνοϊκή Εξιστορώ το βλέμμα, που περνάει πάνω απ' τα γυαλισμένα μήλα του στήθους- της Ωραίας και Αναδυομένης Αφροδίτης: Οι νυχτερινές ώρες γλιστρούν σε άδεια θέση Οι μεσημβρινές κι εσπερινές οπισθοχωρούν μπροστά τους Φορούν προσωπίδα, έχουν στιλέτα στα μαλλιά και βραχιόλια με υπόκωφους ήχους Αργοκινούνται κουρασμένες κάτω απ' τα πέπλα τους: Διασχίζουν στοές. Βγαίνουν αμείλικτες από βαριές σκιές του τοπίου Stop
Α' ΔΑΧΤΥΛΌ-ΚΟΥΚΛΑ ΤΟΥ ΕΦΉΜΕΡΟΥ: .......οι οπτασίες είναι αδιαπέραστες, αδιάφορες στον ίλιγγο, φυτρωμένες στην Άβυσσο Το νερό μένει ασάλευτο, κατεβαίνει μέχρι τα δέντρα, ως τα χείλη, μοιάζει με προφητεία καθώς η νύχτα πετρώνει. Γυρίζω στον εαυτό μου και θάβομαι.
[ΑΛΛΑΓΉ ΣΚΗΝΙΚΟΎ: ....ΣΧΊΣΙΜΟ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑ-ΛΆΙΟΥ. Παραβιάζω την σφραγισμένη σάρκα μου]

2.
Β' ΔΑΧΤΥΛΌ-ΚΟΥΚΛΑ ΤΟΥ ΕΦΉΜΕΡΟΥ: [Ο Λένιν μένει στη σκηνή, ακίνητος, σε λευκό περιτύλιγμα......Οι άντρες φεύγουν].......Συχωρέστε το γράψιμό μου....Έκοψαν το ένα μου πόδι.....Είμαι ο Μαρά. Γράφω με πυρετό. Ελπίζω το γράμμα αυτό να σας βρει απολύτως υγιείς. Κλείνω με δημοκρατικούς χαιρετισμούς. Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΦΕΊΛΕΙ ΝΑ ΦΤΆΣΕΙ: ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ Η ΎΣΤΑΤΗ ΠΡΆΞΗ ΜΟΥ. ΚΆΝΤΕ ΤΟ ΓΙΑ ΜΈΝΑ. ΑΠΑΑΓΧΟΝΊΖΕΤΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΊΟΣ ΈΝΟΧΟΣ ΣΤΟ ΠΟΡΤ-ΡΟΥΑΓΙΆΛ, ενώ η εξέγερση γεμίζει μίσος και περιφρόνηση για τον λαό.
LES TROIS MUSICIENS DE PICASSO [tous ensemble]: ......να μας ξυπνήσετε, παρακαλώ, και τους τρεις [ξεσπάνε σε γέλια προκλητικά] Μπορώ να φερθώ διαφορετικά, αν θέλετε.....Είναι αρκετό- θα φτιάξω ένα Λαβύρινθο κάτω ή πάνω από την Άβυσσο, και θα μένω εκεί μέσα παντοτινά, με τις αράχνες και τους κάκτους. Κάποτε λύγιζα σίδερα, σήκωνα μιαν άμαξα στου ώμους Σήμερα κι ένα φτερό με βαραίνει, μια πεταλούδα, ένα φύλλο......
Α' ΔΧΤΥΛΌ-ΚΟΥΚΛΑ ΤΟΥ ΕΦΉΜΕΡΟΥ: [.....σιωπηλή, σκεφτική, σε εγρήγορση, στέκεται φρουρός με τα δάχτυλα στο στόμα, στη στάση ενός οδηγού μύστη Στο σκοτεινό τοίχο παρουσιάζεται αργά μια φιγούρα, σαν μέσα από παραμύθι, ένα αγόρι 11 χρονών που οι μάγισσες έκλεψαν κι αντικατέστησαν- ντυμένο με τα κυριακάτικά του: παπούτσια από γυαλί και μπρούντζινη περικεφαλαία. Κρατάει ένα βιβλίο και διαβάζει χωρίς ήχο].
Α' ΚΛΌΟΥΝ: ......Ωριμάζει στο υπέδαφος η βλάστηση των συμφορών Καίνε εκατομμύρια εκατομμυρίων χαρτονομίσματα......Σε γωνιές και πλατείες πάνω σε βάθρα πλατιά και χώρους δημόσιους, οι Πατέρες της Εκκλησίας του Δήμου. Κονκλάβιο απατηλό από Γίγαντες και Μπούφους, μήτε αετιδείς μήτε πάνθηρες- οι διπλωματούχοι ληστές οι ακρίδες- φτερούγες από μελάνι[2] Τον εικοστό χρόνο ο Ορέστης γυρίζει στις Μυκήνες , σκοτώνει τον Αίγισθο με τον θυσιαστήριο πέλεκυ, μετά από αυτόν τη μάνα του , που με τα στήθη ξεγυμνωμένα φωνάζει για τη ζωή της [φως][3]

3.
[ΣΚΗΝΙΚΌ: ......στην άκρη του ποταμού για να ψαρέψουν]
LES TROIS MUSICIENS DE PICASSO [tous ensemble]: ....όχι- γιατί δεν παίζεις φλάουτο και καστανιέτες ή κουδουνάκια, είναι μαγικό να παίζεις δύο όργανα μαζί- θα τραβιέσαι χαριτωμένα μουτρωμένος στην άκρη της όχθης, με τόνο τραγουδιστό ξεχωρίζοντας καθαρά τις συλλαβές Ο,τι αποφασίστηκε καλώς αποφασίστηκε Δεν παίρνω τον λόγο μου πίσω Λυπάμαι ειλικρινά που σας αποχωρίζομαι Μερικά χρόνια μιας κάποιας σχετικής ησυχίας Αυτό γίνεται πάντα. Σωστά; Ολόσωστα. Παράξενο και παρ' όλ' αυτά είχαμε συνηθίσει
Α' ΚΛΌΟΥΝ: ......δεν το περίμεναν Το Μάννα εξ ουρανού Αναγκασμένα να ζουν με ψαρίσια σάρκα, όλα τα θαλασοπούλια, οι γλάροι, οι θαλασσοχήνες .......Οι κύκνοι της λίμνης Μπάλατον, επίσης, που έρχονται μέχρι εδώ να στολίσουν ή να γυαλίσουν το φτέρωμά τους Αναρωτιέμαι τι γεύση έχει το κρέας τους Ο Ρωβινσώνας Κρούσος αναγκάστηκε να τους φάει για να επιβιώσει Η σκέψη μου απλώνει γέφυρες από σένα σε σένα Αληθινότερα απ' το σώμα που κατοικούμε Ο γυάλινος ορίζοντας θρυμματίζεται ανάμεσα στις κορφές Περπατάμε πάνω σε κρύσταλλα Εκείνη τη νύχτα έβρεξα τα χέρια μου στα στήθη σου
Α' ΔΑΧΤΥΛΌ-ΚΟΥΚΛΑ: ......ΩΡΑΊΟΣ ΘΕΡΙΣΜΌΣ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΆΓΜΑΤΑ- όταν οι νεκροί ξυπνάνε φοράνε τις στολές της Εξέγερσης Πούλησα ένα παράσημο, εκείνο, για την Ανατομία του Εχθρού: ανάμεσα στα σκέλια η έρημος ή πεθαμένα καράβια στις θάλασσες του άλλου αιώνα
Β' ΔΑΧΤΥΛΟ-ΚΟΥΚΛΑ: ......θα έρθει ο Άγγελος της Απελπισίας Ομιλία του θα είναι η Σιωπή Θα πει: ''Είμαι ο μελλούμενος, ουρανός μου η άβυσσος του αύριο, πέταγμά μου η Εξέγερση Οι νεκροί ξεκαρφώνουν τα φέρετρά τους[4] Τραγουδώ την κραυγή μου''
Β' ΚΛΌΟΥΝ: ....θα ξαπλώνω δίπλα στις κουζίνες του Γκραντ Οτέλ και δεν θα πω λέξη σε κανέναν.....Όχι, γιατί θα παίζεις φλάουτο και δεν είδα ποτέ μου άνθρωπο να παίζει δυο όργανα μαζί Θα μου φέρεις μια χούφτα νερό, αν διψάσω, θα βολευτούμε μια χαρά, θα κοιμηθούμε ντροπαλά για πάντα.

ΑΥΛΑΙΑ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[1] ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΑΡΡΑΜΠΑΛ, Νεκροταφείο αυτοκινήτων- Το τρίκυκλο
[2] ΟΚΤΆΒΙΟ ΠΑΣ, ΠΟΙΉΜΑΤΑ, μτφρ. Μάγια Μαρία Ρούσσου, ΗΡΙΔΑΝΟΣ 1986
[3] Heiner Müller, ΔΥΣΤΗΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, εισαγ-επιλογή-μτφρ. Ελένη Βαροπούλου, ΆΓΡΑ 2001
[4] ο.π.

τα πρόσωπα

Α' ΚΛΌΟΥΝ
Β' ΚΛΌΟΥΝ
LES TROIS MUSICIENS DE PICASSO

Α' ΔΑΧΤΥΛΌ-ΚΟΥΚΛΑ ΤΟΥ ΕΦΉΜΕΡΟΥ

Β' ΔΑΧΤΥΛΌ-ΚΟΥΚΛΑ ΤΟΥ ΕΦΉΜΕΡΟΥ

1./ https://static.themoscowtimes.com/image_archive/article_1360/7c/i211257_5211-16-friedman.jpg
2./ https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU