Όλοι θέλουν να βοηθήσουν το Νομό Κιλκίς για να αναδειχθούν οι ομορφιές του, λίγοι είναι εκείνοι που θα τις ψάξουν.
Με αφορμή ένα βιβλίο της Ιεράς Μητροπόλεως Πολυανής και Κιλκισίου "Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Λόφου Κιλκίς" και την αναφορά στην σελίδα 25 σε εκκλησίες που κτίσθηκαν το 1856, αναφέρει ναούς που σώζονται στον νομό Κιλκίς μεταξύ αυτών και ο Ιερός Ναός Κωσταντίνου και Ελένης στο χωριό Κοτύλη.
Ένα άγνωστο χωριό τουλάχιστον στους περισσότερους.
Με αφορμή την πληροφορία του βιβλίου ταξιδεύω μέσα στις ομορφιές του Νομού Κιλκίς με προορισμό το χωριό Κοτύλη.
Όπως αναφέρουν οι πινακίδες στην στροφή για Βαφειοχώρι περνάω μέσα από αυτό το χωριό και μου κάνει εντύπωση η όμορφη πλατεία γεμάτη με κόσμο που απολαμβάνουν το καφεδάκι τους μετά την Θεία Λειτουργία της Κυριακής και σκέφτομαι στην επιστροφή να κάνω μια στάση για καφέ και κάποια άλλη φορά να επισκεφθώ το χωριό αυτό που ξεδιπλώνει τις ομορφιές του όπως το διασχίζω.
Οδικές πινακίδες για το χωριό Κοτύλη δεν βλέπω για να ξέρω από που θα πάω.
Κάτι παιδιά παίζουν μπάσκετ σε μια μεγάλη αλάνα και πρόθυμα μου δείχνουν τον δρόμο.
Σε τέσσερα χιλιόμετρα περίπου και μέσα σε μια απόλυτα ήσυχη διαδρομή, κάνουν την εμφάνηση τους σε μεγάλο σημείο του δρόμου ελαιόδεντρα και αραιοκατοικημένα εγκαταλελειμμένα σπίτια με αρχιτεκτονική παλιάς εποχής και έχω την εντύπωση ότι βρίσκομαι μέσα σε παλιά Ελληνική ταινία.
Τα σπίτια κουφάρια του χθές μέσα στην ησυχία μαρτυρούν το παρελθόν με τα αγριολούλουδα να το άλαζουν και να προσθέτουν τα χρώματα τους στην εγκατάλειψη.
Με πολύ αγωνία και περιέργεια ψάχνω τον Ιερό Ναό Κωσταντίνου και Ελένης όταν με μεγάλη μου έκπληξη βλέπω το παλιό καμπαναριό στον χωματόδρομο τον οποίο βρίσκομαι, πλησιάζω αργά για να ζήσω την στιγμή την οποία επέλεξα αυτήν την Κυριακή.
Μια κάτασπρη εκκλησία άξια θαυμασμού με τις ξερολιθιές να προστατεύουν το ιερό κειμήλιο που ο χρόνος συνεχίζει να το κρατάει ζωντανό χωρίς να το καταστρέφει από το 1856 μέχρι σήμερα ίσως από φόβο μην χαθεί η Ιστορία του.
Νιώθω περίεργα καθώς βλέπω γύρω απο τον παλιό Ναό να υπάρχουν αρχαία διάσπαρτα ευρήματα, μαρτυρώντας μυστικά, με τα κιονόκρανα να μεταφέρουν άλλα συναισθήματα έτσι όπως οι παπαρούνες επέλεξαν να είναι γύρω από αυτά.
Για κάποιο λόγο πρίν από αιώνες οι γλύπτες στόλισαν με τεχνη εποχής μια Ελλάδα να μπορεί να αντέχει μέσα στον χρόνο δημηουργώντας ενδιαφέρον και νόημα σε όσους ακόμη αισθάνονται την μυρωδιά από το χαμομήλι το οποίο στολίζει μαζί με τις παπαρούνες τα κατεστραμμένα ευρήματα.
Όπως σκέφτομαι να πάρω τον δρόμο της επιστροφής μαζεύω λίγα χαμομήλια και με χαρά συναντώ ένα ζευγάρι που φροντίζουν το πατρικό τους σπίτι.
Μιλούν για το χωριό με νοσταλγία για τα παιδικά τους χρόνια για το Δημοτικό Σχολείο για τα παλιά σπίτια για τους πρόσφυγες που έφτιαξαν το χωριό με Αγάπη και δυστυχώς η επικείμενη εξέλιξη του το θέλει υποψήφιο για κάποιο πάρκο που στεναχωρεί όσους το αγαπούν και το αγκαλιάζουν πράγμα που δεν κάνουν αυτοί που διοικούν και φορούν γραβάτες και ακριβά κουστούμια μπροστά σε κάμερες.
Από το όμορφο Κοτύλη του Νομού Κιλκίς με Αγάπη.
Πρόταση για μια όμορφη εκδρομή.
Καφέ στο Βαφειοχώρι, βόλτα στην Κοτύλη γνωρίζοντας την παλιά εκκλησία Κωσταντίνου και Ελένης Ιερό κειμήλιο του Νομού Κιλκίς.
Γεύμα, η παγωτό, στην όμορφη πλατεία της Νέας Δήμητρας.
Γνωρίζουμε τον τόπο μας!
(Κοτύλη: αρχαία κούπα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.