“Είμαστε σήμερα εδώ έχοντας γεμίσει κι άλλο από θλίψη αλλά κυρίως από οργή, αγανάκτηση και θυμό.

Δελτίο τύπου Συλλόγου Γυναικών Κιλκίς
Ο Σύλλογος Γυναικών Κιλκίς χαιρετίζει τις μεγάλες συγκεντρώσεις της 8ης Μάρτη στο Κιλκίς, την απεργιακή συγκέντρωση των Κλαδικών Σωματείων Τροφίμων Ποτών και Μετάλλου, στην οποία και παρεβρέθηκε, καθώς και το μεγάλο παλλαϊκό συλλαλητήριο το απόγευμα της Τετάρτης. Ενθαρρυντική ήταν τόσο η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου, αλλά κυρίως η συμμετοχή των μαθητών της πόλης μας. Μας γεμίζει ελπίδα και συγκίνηση η στάση της νέας γενιάς.

Οι φωνές μας ενώθηκαν με το μεγάλο ποτάμι εργαζομένων, λαού και νεολαίας, που πλημμύρισε χτες απ' άκρη σ' άκρη τη χώρα. Ενώθηκαν με τους γονείς, με τις μανάδες και τους πατεράδες, μαζί με τα παιδιά τους, με πολλές νέες γυναίκες, εργαζόμενες και εργαζόμενους από πολλούς χώρους δουλειάς της περιοχής. Είναι χρέος μας αυτή τη στιγμή να μη σιωπήσουμε!

Την ομιλία εκ μέρους του Συλλόγου Γυναικών πραγματοποίησε η Βίκυ Φαχουρίδου, αντιπρόεδρος του συλλόγου. Σας παραθέτουμε το κείμενο της ομιλίας:

“Είμαστε σήμερα εδώ έχοντας γεμίσει κι άλλο από θλίψη αλλά κυρίως από οργή, αγανάκτηση και θυμό.

Το έγκλημα στα Τέμπη ήταν προδιαγεγραμμένο, είτε θα γινόταν χθες, είτε σε ένα μήνα είτε σε δύο, πάντως ήταν σίγουρο πως θα συμβεί. Εκεί οδηγούσαν τα χρόνια υποβάθμισης των υποδομών και των μεταφορών, της μη λειτουργίας σύγχρονων συστημάτων ασφάλειας, που υπάρχουν, της υποστελέχωσης και της έλλειψης προσωπικού. Οι εργαζόμενοι εδώ και καιρό τα είχαν όλα καταγγείλει, αλλά η εταιρεία και τα υπουργεία σφύριζαν κλέφτικα. Οι εργαζόμενοι εδώ και καιρό αγωνίζονταν για να μην θρηνήσουμε θύματα, αλλά η εταιρεία έστελνε εξώδικα και μόλις 2 μέρες μετά το έγκλημα αυτό, το δικαστήριο έκρινε τις απεργίες τους παράνομες.

Αλλά εκεί οδηγεί πάντα η λογική ότι η ανθρώπινη ζωή είναι κόστος, ότι κίνητρο είναι μόνο ό,τι εξασφαλίζει κέρδη των εταιρειών. Πολιτική που ακολουθούν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις όποιο χρώμα και αν έχουν, όταν ανάμεσα στα αλλά ξεπουλούσαν και τον ΟΣΕ.

ΝΑ ΜΗ ΣΥΓΚΑΛΥΦΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, να μην πετάξουν πάλι την μπάλα στην εξέδρα.

Είμαστε εδώ, για να γίνει η στενοχώρια όλων των μανάδων που σκέφτονται ότι θα μπορούσαν να είναι στην θέση αυτών των τραγικών γονιών οργή αλλά και δύναμη στον αγώνα για να μην αναγκαζόμαστε να θρηνούμε τον 21ο αιώνα κανέναν άνθρωπο στο βωμό του κέρδους των ομίλων…

Είμαστε εδώ για τη μάνα που το παιδί της δεν έφτασε ποτέ...

Είμαστε εδώ για τη φοιτήτρια και τη ζωή που δεν πρόλαβε να ζήσει... για την εργαζόμενη του τρένου, που έχασε τη ζωή της για ένα κομμάτι ψωμί..

Ο Σύλλογος Γυναικών Κιλκίς συμμετέχει και θα συνεχίσει ακόμα πιο δυναμικά το επόμενο διάστημα, τις κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη μαζί με εργατικά σωματεία, συλλόγους γονέων και μαθητές ώστε να ακουστεί το «Φτάνει πια»…

Αυτοί έτσι μετράνε τις ζωές μας και των παιδιών μας... Με ευρώ. Υπολογίζουν το κόστος. Εξασφαλίζουν τα κέρδη τους. Αυτή είναι η ανάπτυξή τους, η ανάπτυξη που μας οδηγεί κάθε τρεις και λίγο να μετράμε απώλειες... στο Μάτι, στη Μάνδρα, στην Έυβοια, την περίοδο του Κοβιντ…

Από την άλλη όλοι εμείς...

Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και θέλουμε να τα δούμε ευτυχισμένα.

Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και ονειρευόμαστε μαζί τους.

Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και θέλουμε γι' αυτά το καλύτερο.

Και είμαστε έτοιμοι να παλέψουμε για να ξεπεραστεί κάθε εμπόδιο. Κι είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε όποιον τα απειλήσει.

Αυτόν τον δρόμο πρέπει να πορευτούμε για να φτάσουμε μαζί με τα παιδιά μας σε ένα καλύτερο μέλλον.

Αυτόν τον δρόμο μας έδειξαν και οι υφάντρες του Σικάγο στα τέλη του 19ου αιώνα -για τις οποίες καθιερώθηκε η 8η Μάρτη ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας- που πολλές φορές εργάζονταν στα κάτεργα εργοστάσια μαζί με τα παιδιά τους, που σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της. Αυτές φωτίζουν και σήμερα τους αγώνες των εργαζομένων και άνεργων γυναικών για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.

Σήμερα τιμάμε διαφορετικά την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας.

Τούτη τη μέρα τιμάμε τη μάνα. Τη μάνα των παιδιών, των εργαζόμενων, που δολοφονήθηκαν για τα κέρδη της εταιρείας Hellenic Train.

Aποφασιστικά να εντείνουμε την πάλη μας για το μέλλον που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας. Για όλα όσα μας στερούν σήμερα από εμάς και τις οικογένειές μας.

Δεν είναι ώρα να μείνουμε κλειδωμένοι σπίτια μας με χαμηλωμένα φώτα!

Δεν είναι ώρα σιωπής!

Είναι ώρα φωνής και αγώνα!”