Το χωριό Ποντοηράκλεια ίσως λόγω απόστασης από το κέντρο της πόλης του Κιλκίς παραμένει άγνωστο στους περισσότερους και αυτό δείχνει για άλλη μια φορά την νοοτροπία που υπάρχει και την απαξίωση γενικά που δείχνουμε στον όμορφο τόπο μας χωρίς να κάνουμε τον κόπο να τον γνωρίσουμε και να τον αγαπήσουμε.
Αποτέλεσμα μια θλιβερή πραγματικότητα με τα χωριά μας να εγκαταλείπονται και να μαραζώνουν και με το τελευταίο και το πιό τραγικό να " κλείνουν".
Ευτυχώς υπάρχουν "τυχερά" χωριά που δεν εγκαταλείφτηκαν λόγω απόστασης και επίσης προνομιούχα γιατί τα στηρίζουν άλλα μικρά χωριουδάκια που βρίσκονται κοντά τους.
Όπως ταξιδεύω για την Ποντοηράκλεια μέσα σε μια απίστευτα όμορφη και ήσυχη διαδρομή, η Γαλανόλευκη κυματίζει σε πολλά σημεία του δρόμου.
Πολλά εκκλησάκια στολίζουν με την παρουσία τους την όμορφη μέσα στην φύση περιοχή.
Πανέμορφα μικρά χωριά με τους παππούδες να κάθονται στα καφενεία φιλόξενοι και αυθεντικοί, μου δείχνουν τον δρόμο και με κάνουν να νιώθω περίεργα γιατί είναι άνετοι και ήρεμοι.
Όπως πλησιάζω στην Ποντοηράκλεια έχω στο μυαλό μου ένα διπλό Ελληνικό καφέ με εκείνα τα νόστιμα ποντιακά ωτία και σκέφτομαι άραγε θα υπάρχει εκεί κάποιο καφενείο να απολαύσω την επιθυμία μου.
Με μεγάλη έκπληξη ανακαλύπτω κάτι τελείως διαφορετικό από αυτά που είχα στο μυαλό μου.
Το χωριό δεν έχει καμία σχέση με την μοναξιά των άλλων χωριών.
Παρκάρω έξω από ένα παντοπωλείο, το πρώτο που συναντώ και μοιράζομαι πολλές καλημέρες και χαμόγελα από την πρώτη στιγμή.
Χωρίς ενδοιασμούς και καχύποπτα βλέμματα οι κάτοικοι μου δίνουν τηλέφωνα ανθρώπων που θα βοηθήσουν στην ξενάγηση, όπως ο πρόεδρος του ποντιακού συλλόγου, ο πρόεδρος της κοινότητας, ο Ιερέας.
Βρίσκομαι σε μια μεγάλη και όμορφη πλατεία που σίγουρα είναι σημείο αναφοράς και συνάντησης των κατοίκων η οποία φέρνει στο μυαλό βράδυα καλοκαιριού γεμάτα ζωή.
Οι φιλόξενοι κάτοικοι χωρίς απαραίτητα τις έρευνες και τις γνώσεις, πρόθυμοι και ήρεμοι κερνούν καφεδάκι και με περίσσιο και καλοπροαίρετο χιούμορ απαντούν στις ερωτήσεις μου με γνήσιο και Ελληνικό τρόπο που κρύβει μέσα το μοναδικό φιλότιμο και όλα εκείνα τα αληθινά γεγονότα σε πληροφορίες που θα ζήλευαν μεγάλοι ιστορικοί, και αναλυτές.
Πρόσφυγες από διάφορες περιοχές του Πόντου βρέθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Πελοπόννησο σκορπισμένοι αναζητώντας φίλους και συγγενείς.
Στην συνέχεια πολλοί βρέθηκαν στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης όπου εκεί κατάφεραν να φτιάξουν μια κοινότητα η οποία βοήθησε να βρούνε αγαπημένους ανθρώπους που είχανε εγκατασταθεί σε διάφορα χωριά του Κιλκίς.
Ο αγώνας για επιβίωση, η αναζήτηση και η Αγάπη μεταξύ τους ένωσε τους πρόσφυγες και έτσι σήμερα διατηρείται αυτή η συναισθηματική παράδοση με αποτέλεσμα το χωριό να παραμένει ζωντανό και ενωμένο μέσα από αυτό που έζησε την προσφυγιά και όχι απλά μια ανάμνηση.
Οι πολλές δραστηριότητες εξίσου σημαντικές τις οποίες αξίζει να σημειώσουμε και να επισκεφτούμε την όμορφη Ποντοηράκλεια.
Στην 19 Μαϊου εκδήλωση μνήμης ποντιακού Ελληνισμού.
Μεγάλο πανηγύρι του Ιερού Ναού του χωριού αφιερωμένο στον Εορτάζοντα Άγιο " Προφήτη Ηλία".
Ποδοσφαιρική Ομάδα.
Σύλλογο Ποντίων ο "Διγενής".
Μεγάλο πολιτιστικό κέντρο.
Επίσης το χωριό προβάλλεται με πολλά ταβερνάκια και καφενεία που δίνουν την ευκαιρία για ξεκούραση και καλή παρέα.
Αξίζει να σημειωθεί το πολύ νόστιμο ψωμί και πολλές ποντιακές γεύσεις από τους Φούρνους του χωριού που όλα όσα σας περιγράφω βρίσκονται στην όμορφη πλατεία.
Πολλά περισσότερα μπορεί να ανακαλύψει ο επισκέπτης μόλις μισή ώρα από το κέντρο της πόλης του Κιλκίς.
Ευχαριστώ όλους τους υπέροχους ανθρώπους που συνάντησα και συνομίλησα στην Ποντοηράκλεια με ένα ήρεμο και ευγενικό τρόπο που στις μέρες μας δυστυχώς άρχισε να εκλείπει.
Ευχαριστώ τον πρόεδρο του ποντιακού συλλόγου Κύριο Φρονιμόπουλο Ιορδάνη για το ενδιαφέρον και την υπόσχεση ότι θα τα πούμε σύντομα σε μια από τις εκδηλώσεις του χωριού.
Ευχαριστώ τον ιδιοκτήτη του παντοπωλείου για την άμεση ανταπόκριση για βοήθεια καθώς και των πελατών που βρέθηκαν εκεί να βοηθήσουν αυθόρμητα, δείχνοντας Αγάπη για τον τόπο τους, και σίγουρα δεν είναι τυχαίος ο τρόπος που χορεύουν τους ποντιακούς χορούς όταν πιάνουν σφιχτά τα χέρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.