Ο δημοβόρος κ. Πρωθυπουργός

Γράφει ο Γρηγόρης Κυριακού
Αναπληρωτής Συντονιστής Ο.Μ. Κιλκίς ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ
Η αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών και όσα ακολούθησαν στη Βουλή, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου και συνδέονται άμεσα με τα ευρήματα δημοσκοπήσεων που θέτουν ως σημαντικά ζητήματα την ακρίβεια και την καθημερινότητα των πολιτών.

Η κυβέρνηση εγκατέστησε στο Μέγαρο Μαξίμου σύστημα που μεθοδευμένα εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες (ένταση στον Έβρο και το Αιγαίο, πανδημία, πόλεμος στην Ουκρανία κτλ) και ευρωπαϊκές πολιτικές όπως η πράσινη ενέργεια ώστε να ευνοήσει τα «αγαθά και ωφέλημα ταις τσέπαις» των εκλεκτών.

Πρόκειται για σύστημα που έχει εμμονή με την εξουσία και αδυνατεί να δεχθεί τον διάλογο και την κριτική, θεμέλια της δημοκρατικής διαδικασίας. Κάνει διάφορες επιλογές ως προς τη διαχείριση των οικονομικών και αναδιανέμει τον πλούτο ευνοώντας τις ανώτερες τάξεις. Κατά διαστήματα έχουν έρθει στο φως καταγγελίες για το πώς το σύστημα εξουσίας εκμεταλλεύτηκε το επείγον που δημιούργησε η πανδημία, για να προωθήσει ακόμα και δαπάνες π.χ. τεχνικά έργα άσχετα με την αντιμετώπιση του κορωνοϊου. Συγχρόνως η σπουδή για την απολιγνιτοποίηση και η εμμονή σε αυτήν ενισχύει τις εταιρείες παραγωγής ρεύματος στη χώρα. Η φήμη περί συγγενικής σχέσης κορυφαίου υπουργού – εντός του Μαξίμου – με ιδιοκτήτη τέτοιας εταιρίας κρίνεται ως κακεντρεχής. Συγχρόνως η συμμετοχή μεγαλοεφοπλιστή και ιδιοκτήτη ομάδος στη μετοχική σύνθεση της εν λόγω εταιρείας αποτελεί σύμπτωση. Όπως και η αγορά – εν μέσω πανδημίας – πλοίων για τη μεταφορά υγροποιημένου αερίου από την ελληνική εφοπλιστική οικογένεια.

Για να πραγματοποιηθούν αυτά είναι απαραίτητο να αδρανοποιηθεί η ερευνητική δημοσιογραφία είτε εξαγοραζόμενη είτε λασπολογούμενη. Με αυτόν τον τρόπο ο δημοβόρος και εμμονικός πρωθυπουργός περιβάλλεται με έναν τοίχο ασφαλείας ώστε να προβάλλεται ως ο ενδιαφερόμενος για τον λαό λαμβάνοντας δύσκολες αποφάσεις και παρέχοντας επιδόματα. Συγχρόνως πρέπει να αποδομείται καθημερινά η αντιπολίτευση και να αναδεικνύονται μόνο οι αδυναμίες της. Το ιδανικότερο είναι να ελεγχθούν τα άλλα πολιτικά κόμματα. Το πως επετεύχθη αυτό είναι γνωστό μέσω της λίστας Πέτσα, της απαλλαγής των δόσεων για τις τηλεοπτικές άδειες και άλλους λιγότερο ή περισσότερο γνωστούς τρόπους. Δυστυχώς για την κυβέρνηση και ευτυχώς για τους υπόλοιπους δεν μπορούν να ελεγχθούν τα ΜΜΕ του εξωτερικού που άρχισαν τα πρώτα δημοσιεύματα για την κατάσταση της οικονομίας.

Δεν είναι μόνο το σκάνδαλο των υποκλοπών αλλά το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής που κάθε μέρα αποδεικνύεται ότι είναι βάναυση και βουλιμική και δεν εξαντλεί απλά τους πολίτες αλλά τους καταναλώνει μέσω της διαχείρισης των πόρων, των υλικών και άυλων κεφαλαίων εξαθλιώνοντας τη ζωής της κοινωνίας. Και μπορεί η αδυναμία του Πρωθυπουργού να λειτουργήσει ενάρετα να διαχέεται στην κυβέρνηση και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, αυτό δε σημαίνει όμως ότι απευθύνεται σε λαό ουτιδανών.

Η κατάσταση καταδεικνύει την ανάγκη συντονισμού του δημοκρατικού κόσμου σε όλα τα επίπεδα, με αιχμή του δόρατος την κοινοβουλευτική διαδικασία. Καθώς η κυβερνητική πολιτική διαχέεται και μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης ο συντονισμός απαιτείται να είναι διαρκής και σε όλα τα επίπεδα. Όχι γιατί έχει ανάγκη από αυτόκλητους προστάτες ο κ. Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ. Ούτε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε ευκαιρία να προσελκύσει ψηφοφόρους. Αλλά γιατί το έχει ανάγκη η κοινωνία.