Ξημέρωμα Κυριακής και ο ήλιος ετοιμάζεται να ρίξει με υπερβολή τις ακτίνες πάνω σε όλους και σε όλα θυμίζοντας επίμονα τις ξεχωριστές καυτές μέρες του καλοκαιριού. Όπως οδηγώ για τον προορισμό που έχω επιλέξει είμαι μόνη δεξιά του δρόμου ενώ από αριστερά παρατηρείται μια σχετική ουρά αυτοκινήτων, προφανώς άτομα που επέλεξαν τη θάλασσα αναζητώντας λίγη δροσιά όπως συνηθίζεται την εποχή αυτή.
Κόντρα λοιπόν στις συνήθειες ταξιδεύω άνετα για το χωριό του νομού Κιλκίς Σταυροχώρι,γεμάτη από περιέργεια τι θα συναντήσω εκεί, έχοντας για αποσκευές μόνο την τσάντα μου το τηλέφωνο μου, το μπλοκ σημειώσεων, και το καπέλο μου, σε σχέση με άλλα μπαγάζια ομπρέλες σάντουιτς βατραχοπέδηλα κ.λπ. Από την πρώτη στιγμή που στρίβω για το χωριό και χωρίς υπερβολές παρατηρείται καθαριότητα παντού χρώματα λουλουδιών σε όλες τις αυλές μια απίστευτη θετική αύρα ένα υπέροχο πρωινό Κυριακής με την καμπάνα να χτυπά θυμίζοντας στους κατοίκους τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.
Δεν άργησα να κάνω την πρώτη ανακάλυψη. Ένα όμορφο κτίριο με μία ταμπέλα που με αφήνει έκπληκτη λαογραφικό μουσείο Σταυροχωρίου. Στο προαύλιο μηχανήματα μιας άλλης εποχής φανερώνουν τον κόπο των κατοίκων όχι μόνο για την επιβίωση αλλά και μετέπειτα να τα συλλέξουν. Όπως βρίσκομαι στο όμορφο χωριό νιώθω ότι όλα γύρω μου έχουν κάτι που ομορφαίνουν την Κυριακή και με δροσίζουν έτσι όπως νιώθω αυτό που δεν χρειάστηκε να κάνω χιλιόμετρα για να το βρώ αφήνοντας τον δικό μας νομό στην εγκατάλειψη.
Όπως συνεχίζω την βόλτα και με περιορισμένο χρόνο γιατί πρέπει να πάω στην Εκκλησία ένας κεντρικός δρόμος απλώνεται στολισμένος, ένα πάρκο ένα παραδοσιακό μαγαζάκι εποχής με τυρόπιτες, μια πανέμορφη εκκλησία. Σε ένα παγκάκι ένας παππούς κάθεται μόνος κρατώντας σφιχτά το σακάκι του στα χέρια έχει γαλανά υπέροχα μάτια και φοράει μάσκα.
Με δυσκολία ακούει τις ερωτήσεις μου. Μου περιγράφει από μόνος του την περιπέτεια του ότι έπεσε από το ποδήλατο και τον λένε Μασούρα. Τον χαιρετώ και συνεχίζω στον όμορφο δρόμο όπου συναντώ ένα μεγάλο πάρκο Ηρώων, με συντριβάνι, με παγκάκια να καθίσεις να ηρεμήσει η Ψυχή σου. Ένα ζευγάρι κάνει τον περίπατο του, μου λένε για το γήπεδο για τα εργοστάσια για την εγκατάλειψη του χωριού, το κλείσιμο του σχολείου.
Με τον χτύπο της τρίτης αναστάσιμης καμπάνας βρίσκομαι στο προαύλιο της εκκλησίας και ίσως είναι από τις λίγες φορές που θα έλεγα ότι κάπως έτσι θα είναι ο παράδεισος. Ανάβω κεράκι και παρακολουθώ την συνέχεια της θείας Λειτουργίας. Τέλος παίρνω από τον Παπά Γιώργη αντίδωρο και προσπαθώ να κάνω με δυσκολία μια ερώτηση γιατί ο σεβασμός απέναντι σε σε αυτόν το άξιο Ιερέα με κάνει να χάνω τα λόγια μου. Εκείνος κατάλαβε αμέσως τις σκέψεις μου. Η ομορφότερη προσευχή μου είπε είναι το "κύριε ελέησον"είναι η ελπίδα και η Ανάσταση είναι αυτό το μικρό και το λίγο αλλά τόσο μεγάλο που μιλάει στις καρδιές όταν το ψιθυρίζουμε αληθινά.
Μέσα στις υπέροχες αυτές στιγμές της Κυριακής ψάχνω το Δημοτικό σχολείο. Θλίψη και απογοήτευση. Ενα πανέμορφο κτίριο καθαρό και φροντισμένο με την γαλανόλευκη μόνη και έρημη. Ένα προαύλιο χωρίς παιδιά, ένα χωριό που ξαφνικά σώπασε με βιαστικές αποφάσεις και χωρίς κίνητρα για ζωή. Τα παράπονα των κατοίκων. Στο καφενεδάκι του χωριού ένας τέλειος ελληνικός καφές επίλογος σε μια Ελλάδα που αντιστέκεται μέσα από την ελπίδα και την προσευχή.
Μέσα από τα παράπονα και την υπομονή.
Μέσα από ένα λίγο και απίστευτα μεγάλο κύριε Ελέησον από τον Παπά Γιώργη που χαμογελά σε όλους χαράζοντας ένα σύγχρονο δρόμο με μόνη άμυνα την Αγάπη.
Ευχαριστώ όλους τους υπέροχους κατοίκους που συνομίλησα στο χωριό Σταυροχώρι του Νομού Κιλκίς. Τον Πατέρα Γεώργιο Παντελίδη, την κυρία Δήμητρα, τον κύριο Πασχάλη, τον κύριο Χαράλαμπο, τον υπέροχο παππού κύριο Μασούρα. Περαστικά στον πρόεδρο του χωριού, μεταφέρω την Αγάπη των κατοίκων στο πρόσωπο του.
Για όσους θέλουν να επισκεφθούν το χωριό διαθέτει:
Καφενείο/ ταβερνάκι
Πάρκο για παιδιά
Λαογραφικό μουσείο
Χώρο για περίπατο στην φύση
Φαρμακείο
Παντοπωλείο και
Πολλά εργοστάσια για αναζήτηση δουλειάς καθώς είναι γνωστή βιομηχανική περιοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.