Μπαλάντα για τον σωσία μας

Του Φώτη Μισόπουλου
Επηρεάζεται απ' το βουκολικό πνεύμα και χορεύει ένα ωραίο μπαλέτο
JEAN COCTEAU [*]

......τα δάση καίγονται σε EASTMAN COLOR. Ταξίδι δίχως άφιξη. NO PARKING. Στο μοναδικό σταυροδρόμι ο Πολύφημος. Ρυθμίζει την κυκλοφορία. Μ' ΈΝΑ ΜΆΤΙ. Λιμάνι: το πεθαμένο συνοικιακό σινεμά. Επί της οθόνης σαπίζουν οι αντίζηλες σταρ. Στο ταμείο: ο Φριτς Λανγκ στραγγαλίζει τον δρα Ζιβάγκο[1]. Κι ύστερα η αναλαμπή της νύχτας. Ταξιδεύοντας κι ελπίζοντας να τα κερδίσω όλα. Ξεφεύγοντας απ' τις πλεχτάνες του Θεού. Να φτιάξω τη μοίρα. Στο φως. [Μπαίνουν με τη σειρά: Η ΚΥΡΊΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΎ ΝΤΕΚΟΛΤΈ ΣΤΟ ΚΌΚΚΙΝΟ ΦΟΥΣΤΆΝΙ[2]: Έντονη μανιέρα. Φτηνή. Δεύτερη]. Η σκάλα σκοτεινή, υγρή και βρώμικη. Ο νυχτερινός φίλος δεν ήταν άλλος παρά ο ίδιος του ο εαυτός. Ο σύντροφος Γκολιάντκιν. Personalmente il medesimo. Ένας άλλος σύντροφος Γκολιάντκιν, πλην όμως απολύτως όμοιος. Κοντολογίς γνωστός, ως σωσίας[3].
Και η Μ., ο υπολοχαγός Μ. [αστική εχεμύθεια]- που τη φίλησε κολλημένη με την πλάτη στο βυζαντινό κάστρο. Μέσα στον κήπο. Είχε αναπτυγμένα στήθη. Έτριζε τα δόντια στον ύπνο της. Ή ο καθρέφτης. H Καλύτερη θέση για μια διαφήμιση- τραβάει τα μάτια. Τής πιο αθώας γυναίκας. Ξαφνικά.

Ο άνεμος, λοιπόν, του Νότου σε παλιές αφίσες. Ή Η ΑΔΟΞΗ ΑΠΌΒΑΣΗ. Οι νεκροί νέγροι σαν πάσσαλοι φυτεμένοι στο βάλτο. Αργοναύτες με τις στολές των εχθρών τους DO YOU REMEΜBER, DO YOU NO I DON'T. To ξεραμένο αίμα αναθυμιάζει κάτω απ' τον ήλιο, το θέατρο του θανάτου μου. Και πάντα θέλεις σ' έναν κόσμο άβουλο, τελεσίδικο- να βγάζεις άναρθρες κραυγές- διψούσες, λέει, το Άλλο Φως, της Ερήμου. Και ήταν εύκολο να ζήσουμε, ρουφώντας το νόημα στο χειμώνα της πιο ανήμπορης δόξας, που διαλέγει για τον άνθρωπο ο Θεός. Καθώς γεμίζω θραύσματα. Η ΚΥΡΊΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΎ ΝΤΕΚΟΛΤΈ ΣΤΟ ΚΌΚΚΙΝΟ ΦΟΥΣΤΆΝΙ: μαλλιά από χαρτί, όμορφη, λίγο κυρτή, τώρα με τα χέρια στις τσέπες. Πίσω ακολουθεί,
Ο ΚΎΡΙΟΣ ΜΕ ΤΟ ΒΕΛΟΎΔΙΝΟ ΚΟΣΤΟΎΜΙ. Δεν αφήνει το σκαμνί του μπαρ έως την έξοδό του. Ήμουν βέβαιος ότι μπορούσε να σφυρίξει αδιάντροπα- στόμα φτιαγμένο γιαυτό. Κάποτε οι θεατές ξέρουν περισσότερα απ' τον ηθοποιό. Είναι στη φύση του έργου. Δικαιοσύνη. Αναπτυγμένα στήθη. Έτριζε τα δόντια στον ύπνο της. Ή ο καθρέφτης. Η καλύτερη θέση για μια διαφήμιση- τραβάει τα μάτια. Τής πιο αθώας γυναίκας. Ξαφνικά.

Ειλικρινά, δεν γνωρίζω ποιος είστε ακριβώς, σύντροφε- νυν, κύριε. Κάποιο πρόσωπο, είπε: ''Βρίσκεται εδώ ο Ιακώβ Πέτροβιτς Γκολιάντκιν; Φωνάξτε τον, πρόκειται για πολύ σοβαρή κι επείγουσα υπόθεση''. Αυτό είπε, σύντροφοι. [4]./ Όλοι αυτοί οι ωραίοι τύποι εγκαθίστανται και παίζουν ζάρια. Ο καθένας εκτελεί τις κινήσεις του ρόλου που υποδύεται ''σε slow motion''- κι αντίθετο ρυθμό απ' τη μουσική, με υποβρύχια βαρύτητα σκαφάνδρου. [Για τοπίο προσφέρεται ένα Νεκρό Άστρο. Η ανιχνευτική περίπολος ακούει κάποια φωνή αλλοτινών καιρών είτε άλλου χώρου[5]. Συναντά δυο Αργοναύτες, χωρίς τις αισθήσεις των. Όπως: dans le paysage de demain ΈΤΣΙ ΣΤΟ ΚΆΘΕ ΚΕΊΜΕΝΟ ΤΟ ΕΓΏ ΕΊΝΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΌ].[6] Αιωρείται. Συσπάται. Γεμίζοντας βελονισμούς το κορμί. Θολά πια τα δάκρυα, τρεμίζει το φως[7]. Αρνιέται το δίκιο να ζήσουμε εν ειρήνη σχεδόν ανέλπιδα. Ή ο Joyce: her maiden name was Jemina Brown, and she lived in the Irishtown/ neighborhood[8]. Αναπτυγμένα στήθη. Έτριζε τα δόντια μέσα στον ύπνο της. Ή ο καθρέφτης. Η καλύτερη θέση για μια διαφήμιση- τραβάει τα μάτια τής πιο αθώας γυναίκας. Ξαφνικά.

ИСМАЙЛОВСКИЙ МОСТ[9]: ''Μην ανησυχείτε. Εγώ είμαι δω για να σάς σώσω, κυρία μου''. Ο σύντροφος Γκολιάντκιν σταμάτησε να πάρει ανάσα και κοίταξε γύρω. Όλοι μέσα στο δωμάτιο κάρφωναν τα μάτια και τ' αυτιά πάνω του με αγωνία. Οι άντρες συγκεντρώνονταν όσο μπορούσαν πιο κοντά. Μπαίνει από τ' αριστερά ο νέγρος μποξέρ με σιέλ πουλόβερ. Ένα πούρο μεγάλο σαν τορπίλη καίει αργά στο τραπέζι. Αναπτυγμένα στήθη. Έτριζε τα δόντια μέσα στον ύπνο της. Ή ο καθρέφτης. Η καλύτερη θέση για μια διαφήμιση- τραβάει τα μάτια τής πιο αθώας γυναίκας. Ξαφνικά.

ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ
[*] βλ. σημ. [2]
[1] Heiner Müller, ΜΟΡΦΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΡΙΠΙΔΗ [Τοπίο με Αργοναύτες], εισαγωγή-μτφρ. Ελένη Βαροπούλου, επίμετρο Hans Thies Lehmann, ΆΓΡΑ 1997 [μικρή πρφρ. στο κείμενο]
[2] Jean Cocteau, To βόδι στη σκεπή, [βλ. ΜΟΝΌΠΡΑΚΤΑ, μτφρ. Βίκος Ναχμίας, ΆΓΡΑ 2005]
[3] Φιόντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι, Ο ΣΩΣΊΑΣ, μτφρ. Αλέξης Ταμπουράς- Ευγενία Μίγδου, Α&Β ΜΕΡΟΣ, ΤΟ ΠΟΝΤΊΚΙ 2007
[4] ο.π.
[5] Heiner Müller ο.π.
[6] ο.π.
[7] Nίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, Ωδές στον Πρίγκιπα, ΥΨΙΛΟΝ 1991
[8] το πατρικό της όνομα ήταν Τζεμάινα Μπράουν, κι έμενε στη γειτονιά Άιριστάουν [JOYCE, ΟΔΥΣΣΕΑΣ]
[9] ΓΕΦΥΡΑ ΙΣΜΑΗΛΌΦΣΚΙ [βλ. Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι, Ο ΣΩΣΙΑΣ ο.π.]

https://mail.yahoo.com/d/folders/1/messages/261481?.intl=gr&.lang=el-GR&.partner=none&.src=fp

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU