Το ρολόι

Του Φώτη Μισόπουλου
Τότε ποιος ο λόγος που άλλαξαν το όνομά του, αφού δεν θα του αλλάξει την τύχη του;
WILLIAM FAULKNER [1]

........αδύνατο να τον πετύχω πουθενά Όμως δε γνώριζα και κανέναν εργαζόμενο που θα μπορούσες να τον πετύχεις την ώρα που τον χρειαζόσουνα Και ακόμη περισσότερο τα παρασιτικά άτομα Έφτασε ένα τραμ Λίμνη κατά το βόρεια προάστια [2]: Ρημαγμένη Όχθη Ίχνη Από Αργοναύτες χαμηλομέτωπους Νεκρά κλαδιά ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΔΕΝ ΘΑ ΒΛΑΣΤΗΣΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΟ ΜΠΌΙ ΜΟΥ [3] Κουφάρια ψαριών Να πω ότι σκόνταφτα σε αξεδιάλυτα σκοτάδια, όχι, δε μπορώ να το πω Σκόνταφτα- μα τα σκοτάδια δεν ήταν τόσο πυκνά και αξεδιάλυτα Γιατί βασίλευε ένας ίσκιος θαλασσινός, που έφτανε και παραέφτανε να βλέπω. Τι νόημα υπάρχει στους λειμώνες όταν φτάνει η ευλογημένη ώρα να σε βρίσκω στις ναρκωμένες θάλασσες κι όλα αρχίζουν τον παλιό ρυθμό τους- θα είμαστε μαζί στα χρόνια που έρχονται κι ύστερα η αναλαμπή της νύχτας, ταξιδεύοντας Κερδίζω τις πλεκτάνες του Θεού Θα φτιάξω τη μοίρα Κατέβηκα στην πόλη κι έφαγα γερό πρωινό Όσο έτρωγα άκουγα το ρολόι να χτυπάει τις ώρες Φαντάζομαι χρειάζεται λιγότερο από μια ώρα να χαθεί η αίσθηση του Χρόνου, όποιος απαίτησε καιρό περισσότερο κι από την Ιστορία για να βαδίσει το μηχανικό βηματισμό των Στιγμών, έπεσε έξω Λαμπυρίζουν στο βούρκο κουτιά από μπισκότα σωροί αφοδεύματα Σχισμένες γάζες περιόδου Το αίμα των θηλυκών της Κολχίδας [4]- ώσπου η Αργώ να συντρίψει το κρανίο του Ιάσωνα- άχρηστο πια καράβι, κρεμασμένο στο δέντρο-στέγαστρο για τα αρπακτικά: Καραδοκώντας: οι ύστατοι Αργοναύτες στον Ηλεκτρικό. Πρόσωπα χάρτινα από εφημερίδα και σάλιο Παραξενευόμουν πώς αυτός ο ίσκιος δεν ήταν πράσινος παρά μάλλον θαλασσής- μα τον έβλεπα θαλασσή και ήταν ίσως. Ή το κόκκινο χρώμα του ήλιου που ανακατεύεται με τα φυλλώματα έδινε την απόχρωση του τοπίου,- έτσι στοχαζόμουν. Πρίγκιπα, είπα, στον τελευταίο πλοίαρχο- πάντα θέλεις έναν κόσμο άβουλο τελεσίδικο να βγάζεις άναρθρες κραυγές γιατί, διψούσες το Άλλο Φως μέσα στην έρημο της πεθαμένης δόξας [5].
Όταν τέλειωσα το φαγητό αγόρασα ένα πούρο Η κοπέλα είπε ότι το καλύτερο ήταν αυτό που κρατούσα, το άναψα και βγήκα στο δρόμο Τράβηξα δυο ρουφηξιές το κράτησα στο χέρι και προχώρησα ως τη γωνία Προσπέρασα τη βιτρίνα του χρυσοχοείου, αλλά πρόλαβα να κοιτάξω στην αντίθετη μεριά: ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ, ΓΥΜΝΟ ΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ: όταν προσηλώνουν το βλέμμα στη γυαλιστερή Σάρκα, μέχρι να σκάσει το γυαλιστερό επίστρωμα Οι γυναίκες κρατούν ζεστό το φαγητό κρεμάνε τα στρωσίδια στα παράθυρα, βουρτσίζουν την φορεσιά της Κυριακής ΕΠΕΛΑΣΗ ΣΚΟΥΛΗΚΙΩΝ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ, ΤΟ ΡΑΚΊ ΗΤΑΝ ΦΤΗΝΟ τα παιδιά κατουράνε σε άδεια μπουκάλια: Το αποτέλεσμα μιας τεράστιας Συνουσίας στο Σικάγο [6] Μα πότε-πότε έπεφτα σε κανένα σταυροδρόμι, κάποιο αστέρι τέλοσπαντων, όπως υπάρχουν τόσα και τόσα, όπως υπάρχουν τόσα και τόσα σε δάση ανεξερεύνητα- γυρίζοντας μεθοδικά κατά τις δεντροστοιχίες που ακτινοβολούσαν όλο χρώμα, δεν ξέρω με ποια ελπίδα έκανα ολάκερη βόλτα γύρω από μένα, ή λιγότερο από βόλτα, ή περισσότερο από βόλτα, τόσο πολύ μοιάζουν τα δεντροπατήματα - ανάμεσά τους- με την καλοσύνη στις λέξεις και τον άνεμο Ή τη σκιά-/ ΕΛΠΉΝΟΡΑΣ: ........η Μήδεια, με στέλνει στις λασπωμένες ακτές να εξάψω τις φωλιές της αντίστασης στα χωριά και στα πνεύματα, της χειμωνιάτικης μέρας Μεθυσμένος σε ολονυχτίες μισοφώτιστων μπαρ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΠΊΣΤΗ ΚΙ ΎΣΤΕΡΑ ΠΕΘΑΙΝΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ- ΤΗΣ ΛΕΩ- ΠΙΣΩ απ' τις κατάκλειστες γρίλιες των βημάτων σου-/ Κάπου ψηλά στον ουρανό ορθώνεται το ρολόι [7]Συλλογίζομαι το πώς, ενώ δεν έχεις πρόθεση να κάνεις τίποτα, το σώμα σου αποπειράται να σε γελάσει- μήπως και πράξεις ασυναίσθητα το αντίθετο ή Ο ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ : ....ΣΤΑ ΝΕΚΡΟΤΟΜΕΊΑ ΟΙ ΝΕΚΡΟΊ ΑΤΕΝΊΖΟΥΝ ΑΠ' ΤΑ ΠΑΡΆΘΥΡΑ, ΜΕΡΙΚΟΙ ΣΤΕΚΟΥΝ
ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΦΑΝΟΣΤΑΤΕΣ στο χώμα αφοδεύουν οι επιζήσαντες, η Επανάσταση με φώτα και στάχτες άφησε ξαφνικά την πιο πένθιμη λάμψη της.
Ένοιωσα τεντωμένος στους μυώνες του αυχένα και μετά άκουσα το ρολόι να δουλεύει στην τσέπη μου Εξόρισα όλους τους υπόλοιπους ήχους κι έδωσα έγκριση ύπαρξης μόνο στο ρολόι της μικρής εσοχής του γιλέκου μου Γύρισα πίσω, πήγα πάλι στη βιτρίνα Ο καταστηματάρχης έφτιαχνε κάτι πάνω σ' ένα τραπέζι Με προχωρημένη φαλάκρα Λιμάνι μας ήταν ο πεθαμένος κινηματογράφος Επί της οθόνης σάπιζαν οι αντίζηλες σταρ Ο ΦΡΙΤΣ ΛΑΝΓΚ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΕΙ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΝ ΜΠΟΡΙΣ ΒΙΑΝ και την ΖΑ ΖΑ ΓΚΑΜΠΟΡ Το ξεραμένο αίμα αναθυμιάζει κάτω απ' τον ήλιο [8] Δε μου αρέσει να αδυνατίζει ο ίσκιος, είναι ύπουλο Αντάμωνα συγκεκριμένα πρόσωπα,- μπορούσα να τους αγαπήσω, πιστεύω, αν είχα ή είχαν εβδομήντα χρόνια λιγότερα- ακολούθησε μακρύς διάλογος που τον έκοβαν κάθε τόσο στεναγμοί, ξένοι πέρα γι πέρα, άρρωστοι από μοναξιά, δεν κατάφερα να ρωτήσω ποιος ήταν ο δρόμος της πολιτείας μου- τ' όνομά της μου ξέφευγε διαρκώς Βρήκα κάποτε τα λόγια που ταίριαζαν και το ύφος Παρακάλεσα να μου εξηγήσουν πώς θα έβγαινα απ' το δάσος, όσο γινόταν πιο γρήγορα Μα οι απαντήσεις ήταν μπερδεμένες Σηκώθηκα και ξαναπήρα το δρόμο- Μερικά βήματα για μένα εκείνη την εποχή ήταν Κάτι- στάχτη στο βαθύ μου ξημέρωμα ακρωτηριασμένη: χίλια κεντίδια, η πεσμένη καρέκλα, το φύσημα πίσω απ' την κουρτίνα ανήμποροι για ελπίδες και θαύματα: στο μάτι του στερεωμένος ένας φακός-μεταλλικός-σωλήνας βιδωτός,- σαν μέσα στο πρόσωπό του. Πέρασα. Το μαγαζί κυριευμένο από χτύπους ρολογιών σαν τριζόνια σε γρασίδι του Σεπτέμβρη Ξεχώρισα το ρολόι, που κρεμόταν πάνω του Σήκωσε το κεφάλι. Με πρόσεξε- το μάτι του μεγεθυσμένο απ' το φακό ορμούσε εναντίον μου. ''Θα δώσω για επιδιόρθωση αυτό'', είπα, βγάζοντας το ρολόι απ' το γιλέκο.
Έφυγα. Έκλεισα την πόρτα και τα ρολόγια σώπασαν, χίλιες διαφορετικές ώρες, κάθε μία σε διαφωνία με τις λοιπές. Κατηγορηματικά σίγουρος πως η δική μου, στο δίχως δείχτες ρολόι μου, ήταν η σωστή.

ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ
[1] βλ. σημ. [7]
[2] Heiner Müller, Ρημαγμένη όχθη [ΜΟΡΦΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΡΙΠΙΔΗ], εισαγωγή-μτφρ. Ελένη Βαροπούλου, επίμετρο Hans Thies Lhmann, Άγρα 1997
[3] ο.π.
[4] ο.π.
[5] Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, Ωδές στον Πρίγκιπα, Ύψιλον 1991
[6] Heiner Müller ο.π.
[7] Γουίλιαμ Φώκνερ, Η βουή και η μανία, μτφρ. Παύλος Μάτεσις, Καστανιώτης 2010
[8] Heiner Müller, Τοπίο με Αργοναύτες ο.π.

https://playmakersrep.org/wp-content/uploads/2019/02/BigBadBrecht_Mother-Courage-814x1024.jpg

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTYa8q4u_w-scVm1bRpF41D-lO6LtIA4crV1w&usqp=CAU