Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης*
Κάθε εποχή έχει την ηθική και τη λογική της. Η πορεία ενός έθνους είναι ανάλογη με τη φιλοσοφία που υιοθετεί. Η σχεδόν μονοφωνική ενημέρωση από την πλειοψηφία των ΜΜΕ διαμορφώνει και την ανάλογη νοοτροπία. Η φιλοπατρία χωρίς τη θυσία είναι έννοια μισή. Λειψή και η δημοκρατία χωρίς τη δικαιοσύνη. Η αγάπη, η θυσία, η ελευθερία έχουν αξία, όταν έχεις κάπου να τα χαρίσεις. «Ζωή σου είναι ό,τι έδωσες» λέει ο Σεφέρης.
Στην πολιτική περισσότερο στοχοποιούνται όσοι με την έντιμη στάση τους χαλάνε την «πιάτσα». Η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να επιβάλλει τέλη στα «κανάλια» για τις συχνότητες που τις εκμεταλλεύονταν για δεκαετίες τζάμπα, είχε σαν αποτέλεσμα να στραφούν αυτά εναντίον του και να γίνουν διαπρύσια φερέφωνα της πολιτικής, η οποία και τα χρηματοδότησε αδρά επιπλέον. «Ο σκύλον μερ’ τρώει εκεί υλάζ» λέει μια ποντιακή παροιμία. Το σκυλί εκεί που τρώει, εκεί γαβγίζει. Το ρήμα «υλάζ» της ποντιακής από το αρχαίο ρ. υλακτώ = γαβγίζω).
Από το μέλλοντα του ρήματος άγω, το «άξω», παράγεται το επίθετο άξιος. Άξιοι είναι αυτοί που βγάζουν τη χώρα από τον οικονομικό μαρασμό στο δημιουργικό ξέφωτο. Αυτοί που την αναβαθμίζουν ποιοτικά κι όχι αυτοί που την καταποντίζουν σε χρέη δισεκατομμυρίων, που θα κουβαλούν οι επόμενες γενιές για αιώνες και, που ενδεχομένως, θα την εξαναγκάσουν σε νέα πτώχευση. Από το επίθετο «άξιος» και το ρήμα «κρατώ», έχουμε και τη λέξη αξιοκρατία. Αξιοκρατία όμως χωρίς κριτήρια αξιών δεν υφίσταται. Υφίσταται, μόνο, όπου υπάρχει ΑΣΕΠ, σύγκριση βιογραφικών και πανελλαδικές εξετάσεις. Οι παρακαμπτήριες οδοί βλάπτουν την αξιοκρατία.
Η κυβέρνηση με το νέο αντεργατικό της νόμο, δείχνει να αγνοεί τον εργαζόμενο, καθώς οδηγεί τη χώρα πίσω στον μεσαίωνα. Αντίθετα με αυτή την εργασιακή πολιτική ηΣουηδία με την εφαρμογή της εξάωρης εργασίας προσπαθεί να σταθμίσει τα οφέλη της. Στην ίδια κατεύθυνση της εξάωρης εργασίας κινείται και η Φινλανδία. Η χθεσινή ημέρα στη βουλή (16-6-2021) ήταν η χειρότερη στην ιστορία των εργασιακών δικαιωμάτων.
Αυτοί που αποφασίζουν για τις ζωές μας χρωστάνε εκατομμύρια στο ελληνικό κράτος ως κόμμα και ως ιδιώτες! Κόμματα που έχουν χρέη στο κράτος, δεν θα έπρεπε λογικά να πολιτεύονται, αν προηγουμένως δεν τα έχουν εξοφλήσει Είναι παράλογο αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα να ψηφίζουν πτωχευτικούς νόμους και να χάνουν εξαιτίας τους οι μικροχρεώστες τα σπίτια τους, ενώ οι ίδιοι ως μεγαλοχρεώστες να αγοράζουν αεροπλάνα πολυτελείας για τη χλιδάτη μετακίνησή τους!
Όπου η ιδεολογία έρχεται σε σύγκρουση με την βιοτροπία (η λέξη είναι ομηρική και σημαίνει τρόπος ζωής), δεν βοηθούν τα μεγάλα λόγια. Η αλαζονεία της εξουσίας δεν αποτελεί πολιτικό γνώρισμα για τη δημοκρατία. Όπως οι δάσκαλοι, έτσι και οι πολιτικοί πρέπει να αποτελούν μιμητικά πρότυπα για την κοινωνία. Κάποιοι που στα μαθητικά τους χρόνια δεν διακρίθηκαν ως μαθητές δεν δικαιούνται ως βουλευτές να το «παίζουν» παντογνώστες. Διάβασα πρόσφατα ότι μετά από 42 χρόνια σπουδών πήρε το πτυχίο του ένας βουλευτής και στελέχωσε πάραυτα το κράτος των δήθεν «αρίστων». Των «παπατζήδων» και των μπαταχτσήδων του Δημοσίου.
Μέσα σ’ αυτό το περιπαιχτικό αλαλούμ καλείται η Αριστερά, ενωμένη κι όχι διηρημένη, να αναλάβει τις ευθύνες της για τη χώρα, νοικοκυρεμένα και συγκροτημένα, έχοντας τα μάτια του νου και της ψυχής ανοιχτά. Με στάση δυναμική αλλά κι ανεκτική στην κριτική, διαποτισμένη από πατριωτικά αισθήματα και ιδανικά. Μια Αριστερά που δεν θα στρουθοκαμηλίζει, αλλά που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα με παρρησία.
Η νίκη στις εθνικές εκλογές συνδέεται με την ισχυρή αυτοδιοικητική παρουσία. Οι τοπικές εκλογές είναι προκριματικές για τις εθνικές. Με ποσοστά της τάξης των 5-6% σε δημοτικές εκλογές, όχι μόνο δεν κερδίζονται οι εθνικές εκλογές, αλλά χάνονται και οι αυτοδιοικητικές όπου λείπει η συνεργασία με άλλες προοδευτικές δυνάμεις.
Η ζωή στην κοινωνία θέλει οράματα συλλογικά. Θέλει ενιαία κοινότητα χαράς και λύπης, λέει ο Σωκράτης. Η δημοκρατία απαιτεί σύγκλιση της πλειοψηφίας στα κοινά ζητήματα. Οι κοινοί στόχοι απαιτούν κοινούς προσανατολισμούς. Κοινή πορεία από ξεχωριστούς δρόμους δεν γίνεται. Αν θες ως λαός να πας συλλογικά μπροστά θυμήσου: «Η χαρά των ολίγων είναι η διάσπαση των πολλών¨.
Αν δεν δράσει η Αριστερά ενωτικά και αυτοδιοικητικά σε δημοτικό και σε περιφερειακό επίπεδο, δεν θα προχωρήσει δυναμικά μπροστά. Τα αποτελέσματα από τις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές είναι απολύτως αποκαρδιωτικά. Κι αυτό είναι το θέμα που θα έπρεπε να απασχολεί τα στελέχη της. Το άνοιγμα και η συνεργασία με τον προοδευτικό χώρο.
Στην πολιτική περισσότερο στοχοποιούνται όσοι με την έντιμη στάση τους χαλάνε την «πιάτσα». Η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να επιβάλλει τέλη στα «κανάλια» για τις συχνότητες που τις εκμεταλλεύονταν για δεκαετίες τζάμπα, είχε σαν αποτέλεσμα να στραφούν αυτά εναντίον του και να γίνουν διαπρύσια φερέφωνα της πολιτικής, η οποία και τα χρηματοδότησε αδρά επιπλέον. «Ο σκύλον μερ’ τρώει εκεί υλάζ» λέει μια ποντιακή παροιμία. Το σκυλί εκεί που τρώει, εκεί γαβγίζει. Το ρήμα «υλάζ» της ποντιακής από το αρχαίο ρ. υλακτώ = γαβγίζω).
Από το μέλλοντα του ρήματος άγω, το «άξω», παράγεται το επίθετο άξιος. Άξιοι είναι αυτοί που βγάζουν τη χώρα από τον οικονομικό μαρασμό στο δημιουργικό ξέφωτο. Αυτοί που την αναβαθμίζουν ποιοτικά κι όχι αυτοί που την καταποντίζουν σε χρέη δισεκατομμυρίων, που θα κουβαλούν οι επόμενες γενιές για αιώνες και, που ενδεχομένως, θα την εξαναγκάσουν σε νέα πτώχευση. Από το επίθετο «άξιος» και το ρήμα «κρατώ», έχουμε και τη λέξη αξιοκρατία. Αξιοκρατία όμως χωρίς κριτήρια αξιών δεν υφίσταται. Υφίσταται, μόνο, όπου υπάρχει ΑΣΕΠ, σύγκριση βιογραφικών και πανελλαδικές εξετάσεις. Οι παρακαμπτήριες οδοί βλάπτουν την αξιοκρατία.
Η κυβέρνηση με το νέο αντεργατικό της νόμο, δείχνει να αγνοεί τον εργαζόμενο, καθώς οδηγεί τη χώρα πίσω στον μεσαίωνα. Αντίθετα με αυτή την εργασιακή πολιτική ηΣουηδία με την εφαρμογή της εξάωρης εργασίας προσπαθεί να σταθμίσει τα οφέλη της. Στην ίδια κατεύθυνση της εξάωρης εργασίας κινείται και η Φινλανδία. Η χθεσινή ημέρα στη βουλή (16-6-2021) ήταν η χειρότερη στην ιστορία των εργασιακών δικαιωμάτων.
Αυτοί που αποφασίζουν για τις ζωές μας χρωστάνε εκατομμύρια στο ελληνικό κράτος ως κόμμα και ως ιδιώτες! Κόμματα που έχουν χρέη στο κράτος, δεν θα έπρεπε λογικά να πολιτεύονται, αν προηγουμένως δεν τα έχουν εξοφλήσει Είναι παράλογο αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα να ψηφίζουν πτωχευτικούς νόμους και να χάνουν εξαιτίας τους οι μικροχρεώστες τα σπίτια τους, ενώ οι ίδιοι ως μεγαλοχρεώστες να αγοράζουν αεροπλάνα πολυτελείας για τη χλιδάτη μετακίνησή τους!
Όπου η ιδεολογία έρχεται σε σύγκρουση με την βιοτροπία (η λέξη είναι ομηρική και σημαίνει τρόπος ζωής), δεν βοηθούν τα μεγάλα λόγια. Η αλαζονεία της εξουσίας δεν αποτελεί πολιτικό γνώρισμα για τη δημοκρατία. Όπως οι δάσκαλοι, έτσι και οι πολιτικοί πρέπει να αποτελούν μιμητικά πρότυπα για την κοινωνία. Κάποιοι που στα μαθητικά τους χρόνια δεν διακρίθηκαν ως μαθητές δεν δικαιούνται ως βουλευτές να το «παίζουν» παντογνώστες. Διάβασα πρόσφατα ότι μετά από 42 χρόνια σπουδών πήρε το πτυχίο του ένας βουλευτής και στελέχωσε πάραυτα το κράτος των δήθεν «αρίστων». Των «παπατζήδων» και των μπαταχτσήδων του Δημοσίου.
Μέσα σ’ αυτό το περιπαιχτικό αλαλούμ καλείται η Αριστερά, ενωμένη κι όχι διηρημένη, να αναλάβει τις ευθύνες της για τη χώρα, νοικοκυρεμένα και συγκροτημένα, έχοντας τα μάτια του νου και της ψυχής ανοιχτά. Με στάση δυναμική αλλά κι ανεκτική στην κριτική, διαποτισμένη από πατριωτικά αισθήματα και ιδανικά. Μια Αριστερά που δεν θα στρουθοκαμηλίζει, αλλά που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα με παρρησία.
Η νίκη στις εθνικές εκλογές συνδέεται με την ισχυρή αυτοδιοικητική παρουσία. Οι τοπικές εκλογές είναι προκριματικές για τις εθνικές. Με ποσοστά της τάξης των 5-6% σε δημοτικές εκλογές, όχι μόνο δεν κερδίζονται οι εθνικές εκλογές, αλλά χάνονται και οι αυτοδιοικητικές όπου λείπει η συνεργασία με άλλες προοδευτικές δυνάμεις.
Η ζωή στην κοινωνία θέλει οράματα συλλογικά. Θέλει ενιαία κοινότητα χαράς και λύπης, λέει ο Σωκράτης. Η δημοκρατία απαιτεί σύγκλιση της πλειοψηφίας στα κοινά ζητήματα. Οι κοινοί στόχοι απαιτούν κοινούς προσανατολισμούς. Κοινή πορεία από ξεχωριστούς δρόμους δεν γίνεται. Αν θες ως λαός να πας συλλογικά μπροστά θυμήσου: «Η χαρά των ολίγων είναι η διάσπαση των πολλών¨.
Αν δεν δράσει η Αριστερά ενωτικά και αυτοδιοικητικά σε δημοτικό και σε περιφερειακό επίπεδο, δεν θα προχωρήσει δυναμικά μπροστά. Τα αποτελέσματα από τις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές είναι απολύτως αποκαρδιωτικά. Κι αυτό είναι το θέμα που θα έπρεπε να απασχολεί τα στελέχη της. Το άνοιγμα και η συνεργασία με τον προοδευτικό χώρο.
* Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός - συγγραφέας
Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κιλκίς
Εκπαιδευτικός - συγγραφέας
Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κιλκίς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.