Υλικό Οδύσσειας ΙΙ

Tου Φώτη Μισόπουλου
Σπίτι των σπηλαίων που πίσω από
τις πόρτες του ένα κύμα κουρνιάζει βρυχώμενο
DEREK WALCOTT [1]

1.
.......το κακό ήταν πως ήξερε πολύ περισσότερα από μένα αλλοιώς θα μπορούσα να του έβαζα τίποτα δύσκολες ερωτήσεις να τον παγίδευα στον γυρισμό - έχει κι η ματαιότητα το νόημα της συγκομιδής - τρόπους ν' απαλλαγούμε : - παράδοση των όπλων στον πειρασμό - μέσα στο κέλυφος της μαρτυρίας της οκνηρίας και της νωχέλειας - ενώ στεκόμουν εκεί παρασυρμένος από το άρωμα των λουλουδιών που δεν χρειαζόμουν ηλιοκαμένα πεζοδρόμια όπου βαδίζεις αντίθετα απ' το πλήθος στο χλευασμό τους - κατώτεροι ποιητές υπάρχουν υπερθετικά γοητευτικοί - κάποιος - δεν θέλω να αναφέρω τ' όνομά του αλλά τον ξέρεις - ήρθε πέρυσι και ζήτησε να του φτιάξω το πορτρέτο το βίτσιο του φαινόταν στη χαλάρωση των βλεφάρων όταν μίλησε - έτσι στο κατώφλι της υπόθεσης γραφόταν η καταστροφική αρχή της προσωπικής ευχαρίστησης άφηνε να φαίνεται το τρελό πανηγύρι της σκόνης τα δωμάτια αντηχούν με την βροχή ρυτιδιασμένων κολάσεων εξαφανιζόταν σαν σαύρα γιατί τώρα όλοι είχαν πεθάνει και δε δίναν σημασία στις νύχτες - πάνω σ' αυτά βασιζόμουν δεν είχα άλλες θωπείες να κρίνω με ευγένεια κι αφού αρνηθήκαμε την υστεροφημία ας κάνουμε μια υποχώρηση ακόμα - μη πείτε τίποτα σε κανένα - λέει - αυτά να μείνουν μεταξύ μας - επί τέλους επέτρεψε να μπούνε μέσα του εκείνοι οι φόβοι που είναι οι καλεσμένοι του - καθίσαν στις καρέκλες ή τα φριχτά πράγματα που ψιθυρίζουν οι άλλοι για σένα η φήμη σου ειναι ατιμωτική - έψαξα ίσαμε τον τενεκέ των σκουπιδιών δε βρήκα ούτε υπόνοια κι η γυναίκα με κοίταξε κοροϊδευτικά. Πότε πότε ανασηκωνόμουνα πάνω στα χέρια για να βλέπω καλύτερα όλα τα γύρω τόσο το χειρότερο θα μείνω ευχαριστημένος και μ' αυτά που έχω - πράγμα παράξενο. - Το εξώφυλλο από δέρμα χρώμα λεμονί επίχρυσα σχέδια διάστικτα με ρόδια : Émaux et camées[2] de l'art poétique de Théophile Gautier/ editions Charpentie. Ο οίκος ανοχής μετά τη γέφυρα Ομπούκωφ. [3] Άρχισα ν' αποκτώ σχέση με δαύτες.

2.
.......προφήτευαν πως τα ποντίκια κονιορτοποίησαν το Αποκαλυμμένο Πεπρωμένο του Παντός ερχόταν πίσω μου σαν αμοιβαία προδοσία όπως χάνεται η συμπόνια από το χέρι τα τρελά πάθη του κυνηγημένου ζώου ξύπνησαν ο θόρυβος που έκανε το αίμα καθώς έσταζε στο φθαρμένο χαλί οι στίχοι φαίνονταν ότι έμοιαζαν με τις ευθείες τουρκουάζ γραμμές που σε ακολουθούν Κατευθύνεσαι στο Lido και τα παραμικρότερα ανοίγματα κάνουν να χαθείς - είχαμε συνηθίσει να περπατάμε ο καθένας στη μεριά του - ίδια απόσταση ίδια σκιά - μουσική γλυκού θυμού - όπως μετά από την εκτέλεση θαμμένος συμβαίνει πραγματικά να βρέχει ύποπτα - έφερα βόλτες στο μυαλό μου σημαδεύοντας κάθε λεπτομέρεια του Λαβύρινθου γνωστά μονοπάτια του κήπου - πάντα ατέλειωτα έρημα ή ολόκληρη Βενετία ανάμεσα σε δυο φθινόπωρα όπως στον Νείλο υπάρχουν Σφίγγες και ροδοκόκκινες ίβιδες [4] - αφοσιωμένες - οι φωνές τους απότομες ψυχρές μιλούνε αργά και μ' επιφύλαξη : Δείχνει την κάμαρά της το μουρμουρητό του ξύλου και του χώματος γίνεται σπίτι μακρινό ταξίδι που κράτησε πολύ η σιωπή. Ομίχλη. Η απογοήτευση κατά βάθος είχα προεξοφλήσει κάθε άλλο αποτέλεσμα πηγαίνω προς τον ήλιο - έπρεπε να μιλήσω του λόγου μου στην κατάλληλη στιγμή και με το ύφος που ταίριαζε : ''Σύντροφε, οι πόλεις δεν τελειώνουν - άλλωστε μετά τις πόλεις παραμονεύουν τα προάστια'' αναχώματα οριοθετούν τους δρόμους αναζωπυρώνουν την έξαψη οι γυναίκες στέκουν πλασμένες ν' αποκτούν εραστές ως καθήκον του ομαδικού έρωτα - οι θεοί μένουν άταφοι ολάκερους αιώνες νεκροί κυλιούνται με ηδονή στις παραλίες περιμένουν συχνά να λάβει τέλος η οδύσσεια που δεν τη λόγιασαν - έλειπαν ο Ελπήνορας και ο Joyce - ο Οδυσσέας ανακάθισε στο κρεβάτι ήπιε λίγο τσάι κοίταξε την αλληλογραφία σκεφτόταν μόνο την Σύμπιλ Βέην [5] κάτι σαν το τελευταίο πρόβατο στη σπηλιά του Πολύφημου. Ο αετός του Προμηθέα ενοχλεί : ΟΔΥΣΣΕΑΣ : ....να τον πνίξετε να τον πουλήσετε φυσικά υπάρχει και η αποκλειστική θέα της φυλακής

3.
......ο βασιλιάς πλησίαζε τα σαράντα - αισθάνθηκε τη ζεστασιά της νιότης να τον πλημμυρίζει καθώς στεκόταν και κοίταζε τα πουλιά Η Σύμπιλ θα τον ξεχάσει σταματούν τα κουτσομπολιά ο Οδυσσέας βρήκε τον θάνατο στη λουτρόπολη ένας γλάρος πάνω σε αόρατο σύρμα μετέωρος κουβαλάει την αιωνιότητα των δικών του απογοητεύσεων - καθημερινή θυσία πιο φοβερή στ' αλήθεια από όλες τις θυσίες του κόσμου συνένοχη απόρριψη του δοξαστικού μαρτυρίου του - άρεσε να γονατίζει στο μαρμάρινο δάπεδο - το αέναο πάθος αποζήτησε panis celestis [6]. Προς τη μεριά της θάλασσας.
Ή ανεβαίνοντας τα νερά του Τάμεση άκου τον άνεμο στις σαρακότρυπες του ξύλου και προσευχήσου στους θεούς στην άλλη άκρη της Γης ασαβάνωτοι κι απορριγμένοι το παρελθόν γεννιέται πέτρινο και λησμονιέται όπως τα είχαμε σκεφτεί εσείς κι εγώ με το βιβλίο κλεισμένο και τα μάτια για πάντα σφαλιστά- δείχνει κανείς ο μόνος που δεν μπορεί να διαβάσει τον εαυτό του; Υπάρχει περίπτωση σε οκτώ λεπτά να είσαι μακριά απ' τον ιδρώτα της Βοστώνης ; Οι έμπειροι κυνηγοί γνωρίζουν ότι για το καρτέρι των πουλιών αυτές οι καταχνιές είναι οι καλύτερες ύστερα εκείνο το ιδιαίτερο ένστικτο ''Έπρεπε να μου το δείχνατε'' είπε η Ανζέλ [7] ''η σκιά μου προπορεύτηκε τις Κυριακές - τούτη η ατέλειωτη εκμυστήρευση των ερειπίων''. Έγινε μια πελώρια σιωπή στο εξαιρετικό ημίφως του δωματίου - όλα όσα έπρεπε ν' αφήσουμε πίσω μας ήταν εκείνη η νύχτα. 

Ένα μεγάλο ρολόι χτυπούσε στον τοίχο από πάνω του - πέρασε μέσα - το μαγαζί κυριευμένο από χτύπους ρολογιών σαν τριζόνια στο γρασίδι του Σεπτέμβρη ΟΔΥΣΣΕΑΣ : .....η Σύμπιλ είναι πρόσωπο ιερό για μένα είχα την αίσθηση ότι η ζωή απέκτησε κάποιο νόημα και ταυτόχρονα πως δεν μπορούσα να ζήσω - η απόφαση είναι αμετάκλητη μέσα μου- η θέση του φεγγαριού άλλωστε τη δικαιολογούσε - έτσι φτάσαμε ! Δεν θα μιλήσω για τα εμπόδια που μάς έτυχαν στο δρόμο τα κακοποιά πλάσματα που μπορέσαμε να ξεγελάσουμε παλιά κρεβάτια που ρουθούνιζαν τις λαγνείες μας.

ΤΕΛΟΣ 

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ

[1] Derek Walcott, OMHΡΟΣ, μτφρ. Ελένη Κεκροπούλου, πρόλογος Τηλέμαχος Χυτήρης, Νέα Σύνορα-Α.Α. Λιβάνη 1993
[2] καμέα [ημιπολύτιμος λίθος] και σμάλτα
[3] τοπωνύμιο στο Παλτό του Νικολάι Γκόγκολ
[4] ίβιδα : υδρόβιο πουλί - ζει σε βαλτώδεις υγροβιότοπους στην ενδοχώρα και τα παράλια, όπου τρέφεται με ψάρια, βατράχια και άλλα υδρόβια πλάσματα, ακόμη και με έντομα.
[5] ερωμένη του Ντόριαν Γκρέυ, βλ. Όσκαρ Ουάιλντ, Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ, μτφρ. Βασιλική Κοκκίνου, ένθετο εφημ. ΑΓΟΡΑ, αχρονολόγητο
[6] το ψωμί των αγγέλων
[7] ηρωίδα του Ζιντ, βλ. Αντρέ Ζιντ, Ο Προμηθέας ελεύθερος Δεσμώτης, μτφρ. Γεωργία Ζακοπούλου, Καστανιώτης 2010

https://i.ytimg.com/vi/ub51ONw4gvU/maxresdefault.jpg
https://mk0onstagecolorkal7j.kinstacdn.com/wp-content/uploads/2018/10/monstermanposter-2.jpg
https://media.timeout.com/images/105159241/image.jpg