Από τον Καμπάνη Κιλκίς, με αγάπη...

Της Μόνικας Σωτηριάδου

Μπορεί να περάσουμε ή να βρεθούμε πολλές φορές σε ένα από τα όμορφα χωριά μας. Σπάνια όμως θα σκεφτούμε να περπατήσουμε μέσα στους δρόμους του. Ίσως γιατί δεν έχουμε συνηθίσει και ακόμα να έχουμε μια νοοτροπία που κάπου αλλού η βόλτα θα μας ξεκούραζε καλύτερα.

Ας γνωρίσουμε όμως καλύτερα τον τόπο μας και ας ξεκινήσουμε με μια βόλτα μαζί στο όμορφο και γνωστό χωριό Καμπάνης του νομού Κιλκίς που έχει την τιμή να έχει ένα ιστορικό όνομα αφιερωμένο σε ένα γενναίο Έλληνα Στρατιωτικό τον Συνταγματάρχη Καμπάνη.

Σήμα κατατεθέν του Χωριού η "Βρύση". Ένα ωραίο σημείο και φυσικά σταματώ εκεί. Μια ηλιόλουστη ημέρα.  Κίνηση παντού. Οι κάτοικοι μοιράζονται τις συνήθειες τους. Πειράγματα, χαλαρή βόλτα, ψωνίζουν στα πολλά και φιλόξενα μαγαζιά του Χωριού. Μοιράζομαι την πρώτη Καλημέρα. 

Με ενθουσιασμό απαντούν στις ερωτήσεις μου και μιλούν για το χωριό με εκείνο τον τρόπο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους στα χωριά. Αυθεντικοί και πρόσχαροι βρίσκουν παλιές φωτογραφίες, βρίσκουν αναμνήσεις, βρίσκουν αυτά τα ξεχασμένα στοιχεία που τα λέμε "δικά" μας. 

Η βρύση γράφει την δική της ιστορία από την εποχή που εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες στο χωριό. Πότιζαν τα ζώα και βοήθησε τους κατοίκους να λύσουν πολλά από τα προβλήματα τους. Λίγο πιο πέρα η περιοχή λεγόταν τούμπα όλοι θα θυμούνται τους χορούς που γινόταν με τους ζουρνάδες να παίζουν και όλος ο κόσμος μαζί. Το όμορφο πάρκο πάνω από τη βρύση γνωστό για τις πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνονται το καλοκαίρι και το χωριό αποκτά με την βοήθεια όλων μια ωραία προβολή ξεπερνώντας τα προβλήματα του.

Βρίσκομαι στο γήπεδο ποδοσφαίρου καθαρό και φροντισμένο.  Σε πολύ ωραία θέα το χωριό. Περιφερειακά ακούγεται το ποτάμι και φαίνεται η πλούσια βλάστηση που σχεδόν "αγκαλιάζει το χωριό και δίνει την ευκαιρία για βόλτα στην φύση και Πρωτομαγιά.

Όπως αφήνω την περιοχή "γήπεδο" ανηφορίζω για ένα άλλο και θρησκευτικό κομμάτι του Χωριού. Στον δρόμο ένα άλλο πάρκο που φανερώνει την πατριωτική συνείδηση των κατοίκων με αυτό που γράφει στο Ηρώων. Πλησιάζω σε ένα ξωκλήσι που έχει το χωριό. Θα το χαρακτήριζα στολίδι με το μικρό καμπαναριό και τα ωραία χρώματα στα παραθυράκια του. Λεπτομέρειες και αγάπη των κατοίκων που προβάλλουν τον τόπο τους και αξίζει να θαυμάσουμε το εκκλησάκι είναι αφιερωμένο στη μνήμη "Αγίας Σοφίας".

Το χωριό Καμπάνης έχει αμέτρητες ομορφιές και προσπαθώ να φέρω στο μυαλό μου τις περισσότερες για να μπορέσω να σταματήσω με προσοχή και να μεταφέρω τις ομορφιές του. Μια φωτογραφία. Μια ωραία σκέψη. Σίγουρα αδύνατον να συρρικνώσω όλα όσα βλέπω γύρω μου. Έχω πλησιάσει το γνωστό γυμναστήριο του Χωριού. Με στενοχωρεί η εικόνα του. Κρίμα που οι τοίχοι του έγιναν στόχος χυδαίων σχολίων και οι χώροι του λιγοστών αθλητικών δραστηριοτήτων. 

Ακριβώς δίπλα στον ίδιο χώρο ένα ερειπωμένο ιδιαίτερο κτίριο μου κάνει εντύπωση μαθαίνω ότι είναι από τα πρώτα γυμναστήρια που λειτούργησε στην περιοχή. Ξεχασμένο κουφάρι μιας εποχής που ίσως θα έπρεπε να έχει και την ανάλογη φροντίδα. Το Γυμνάσιο Καμπάνη στην περιοχή με την ωραία θέα το χωριό. Ο κύριος Γεωργιάδης Χρήστος απολαμβάνει τον περίπατο του. Απαντάει άνετα σε ότι τον ρωτάω. "Στο χωριό έχεις το προνόμιο της ησυχίας. Δυστυχώς όμως και εδώ τα πράγματα θέλουν να τα αλλάξουν. Μας στερούν πολύτιμο χρόνο από την ζωή μας. Οι πολιτικοί είναι εξαρτημένοι από άλλους. Δεν αποφασίζουν ελεύθερα για το καλό του λαού. Μας έχουν περάσει τον φόβο. Η μάσκα δεν είναι αυτή που φοράνε στο πρόσωπο. Επιτέλους ας ησυχάσει κάποτε αυτός ο κόσμος".

Επιστρέφω στη βρύση σιγά σιγά. Ο πρώην Δήμος Γαλλικού. Το νηπιαγωγείο το Σχολείο με τις παιδικές φωνές, με τις αναμνήσεις που άφησαν στο προαύλιο του οι πλούσιες πολιτικές δραστηριότητες του συλλόγου. 

Το πάρκο με την προτομή του Έλληνα Ήρωα. Ο Ιερός Ναός Αγίου Αθανασίου που δεσπόζει ψηλά για το καλό και προστασία των κατοίκων. Τα όμορφα σπίτια. Τα μαγαζιά που εξυπηρετούν με δουλειά και κόπο μέσα στην πανδημία των καιρών. Το σπίτι της αείμνηστης κυρά Διαμάντως άδειο αλλά γεμάτο από το μεράκι της περνάει ένα μήνυμα σε όλους μας. 

Αγαπάτε τον τόπο σας με τα χρώματα και τα λουλούδια του. Είναι η μόνη άμυνα. Από τον Καμπάνη με Αγάπη. Ευχαριστώ την Βασιλική Ιωαννίδου για τις πληροφορίες και τον ωραίο τρόπο που προσέγγισε το χωριό.