Μέλος Διευρυμένης Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Κιλκίς
Δημοσιεύτηκε πρόσφατα το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης της περιόδου 2021 - 2025 με συγκεκριμένους άξονες και στόχους. Στο πλαίσιο του προγράμματος η Κεντρική Μακεδονία θα λάβει 190.000.000,00 Ευρώ. Σε αυτούς τους πόρους θα πρέπει να προσθέσουμε το ΕΣΠΑ της περιόδου 2021-2027, από το οποίο η Κεντρική Μακεδονία θα λάβει ως η δεύτερη περιφέρεια της χώρας ένα επίσης αρκετά μεγάλο ποσό.
Στο σημείο αυτό καλό είναι να λάβουμε υπ’ όψη τη δήλωση του Υπουργού Ανάπτυξης ότι οι περιφέρειες της Βορείου Ελλάδας θα λάβουν 40% περισσότερα χρήματα από ότι την περίοδο 2014-2020. Συγχρόνως σημαντικός είναι ο ρόλος των πόρων του ταμείου ανάκαμψης, όπως θα κατανεμηθούν στη χώρα μέσω των έργων που θα επιλέξει η κυβέρνηση και των οποίων ο αντίκτυπος είναι πολλαπλασιαστικός για τις τοπικές κοινωνίες.
Γίνεται κατανοητό ότι σε μια συγκυρία τουλάχιστον περίεργη, καθώς η χώρα έχει εξέλθει της μνημονιακής περιόδου και γνωρίζει πανδημία μετά από 100 χρόνια, πόροι θα υπάρχουν.
Καταγράφοντας τις ανάγκες των αστικών κέντρων και των οικισμών της περιφερειακής ενότητας, πολιτικά και υπηρεσιακά στελέχη θα πρέπει να βρεθούν στη δυσχερή θέση να μην μπορούν να αποφασίσουν ποια έργα θα είναι προτεινόμενα για χρηματοδότηση. Και αυτό λόγω του μεγάλου αριθμού των ζητημάτων που αναμένουν επίλυση.
Προσβασιμότητα, υποδομές, κοινωνική συνοχή, τεχνολογία, ελεύθερος χρόνος, πολιτισμός, αθλητισμός είναι μερικοί μόνο τομείς που αναμένουν χρηματοδότηση. Στοιχεία απαραίτητα για μια περιοχή που θέλει να συγκλίνει με την Ευρώπη ή το λιγότερο να συγκρατήσει τον πληθυσμό της και, γιατί όχι, να τον αυξήσει. Μια περιοχή με χαρακτηριστικά που μπορούν να την καταστήσουν διέξοδο διαφυγής για τους κατοίκους των μεγάλων αστικών κέντρων της περιοχής, είτε ως τόπο κατοικίας, είτε ως τόπο αναψυχής. Μια περιοχή που οφείλει να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής και το βιοτικό επίπεδο των μονίμων κατοίκων της.
Άραγε η περιοχή του Κιλκίς, Δήμοι και Περιφερειακή Ενότητα, είναι σε ετοιμότητα να αξιοποιήσουν τις χρηματοδοτικές δυνατότητες με τρόπο που θα διευρύνει την προσπελασιμότητα και την προσβασιμότητα της περιοχής προς όφελος του τοπικού πληθυσμού; Ή θα αποφασίσoυν ότι όλα αυτά είναι…μπλέξιμο και συνεπώς, ας τα αφήσουμε για τους υπόλοιπους της γειτονιάς μας;
Όπως έχουμε αφήσει στην τύχη τους εδώ και 21 χρόνια το δρόμο Θεσσαλονίκη – Κιλκίς – Προμαχώνα, 16 χρόνια τον προαστιακό σιδηρόδρομο, 12 χρόνια το φυσικό αέριο και Κύριος οίδε τον δρόμο Κιλκίς – Γουμένισσα (που κανονικά θα έπρεπε να φτάνει μέχρι Γιαννιτσά και Καρτεραί συντομεύοντας τις διαδρομές προς Πέλλα και Σέρρες) καθώς και άλλα πολλά.
Το αναθεωρημένο χωροταξικό σχέδιο για την Κεντρική Μακεδονία, μας φέρνει πέμπτους, δηλαδή τελευταίους (μαζί με Αλεξάνδρεια, Γιαννιτσά κτλ), στην περιφέρεια. Την ίδια στιγμή Σέρρες και Κατερίνη ανήκουν μαζί με τη Θεσσαλονίκη στους πόλους εθνικής σημασίας. Το ίδιο σχέδιο προβλέπει ως… «διεξόδους» για την περιοχή μας τη μεταλλευτική δραστηριότητα καθώς και τη μεταποίηση. Μόνη νότα αισιοδοξίας η εξ ανάγκης – λόγω διεθνών υποχρεώσεων – προστασία των ορεινών όγκων και των λιμνών, που με τον κατάλληλο σχεδιασμό μπορούν να αποτελέσουν μοχλό ανάπτυξης για μεγάλο μέρος του νομού.
Θα τα καταφέρουμε; Σκοπεύει κανείς να «σηκώσει μανίκια» και να πιάσει δουλειά; Υπάρχει όραμα για τον τόπο και τους ανθρώπους του; Πρόταση πολιτικής και όχι…χτυπήματα συμπάθειας στην πλάτη; Ζητούνται ηγέτες με όραμα και θέληση για δουλειά.
Γίνεται κατανοητό ότι σε μια συγκυρία τουλάχιστον περίεργη, καθώς η χώρα έχει εξέλθει της μνημονιακής περιόδου και γνωρίζει πανδημία μετά από 100 χρόνια, πόροι θα υπάρχουν.
Καταγράφοντας τις ανάγκες των αστικών κέντρων και των οικισμών της περιφερειακής ενότητας, πολιτικά και υπηρεσιακά στελέχη θα πρέπει να βρεθούν στη δυσχερή θέση να μην μπορούν να αποφασίσουν ποια έργα θα είναι προτεινόμενα για χρηματοδότηση. Και αυτό λόγω του μεγάλου αριθμού των ζητημάτων που αναμένουν επίλυση.
Προσβασιμότητα, υποδομές, κοινωνική συνοχή, τεχνολογία, ελεύθερος χρόνος, πολιτισμός, αθλητισμός είναι μερικοί μόνο τομείς που αναμένουν χρηματοδότηση. Στοιχεία απαραίτητα για μια περιοχή που θέλει να συγκλίνει με την Ευρώπη ή το λιγότερο να συγκρατήσει τον πληθυσμό της και, γιατί όχι, να τον αυξήσει. Μια περιοχή με χαρακτηριστικά που μπορούν να την καταστήσουν διέξοδο διαφυγής για τους κατοίκους των μεγάλων αστικών κέντρων της περιοχής, είτε ως τόπο κατοικίας, είτε ως τόπο αναψυχής. Μια περιοχή που οφείλει να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής και το βιοτικό επίπεδο των μονίμων κατοίκων της.
Άραγε η περιοχή του Κιλκίς, Δήμοι και Περιφερειακή Ενότητα, είναι σε ετοιμότητα να αξιοποιήσουν τις χρηματοδοτικές δυνατότητες με τρόπο που θα διευρύνει την προσπελασιμότητα και την προσβασιμότητα της περιοχής προς όφελος του τοπικού πληθυσμού; Ή θα αποφασίσoυν ότι όλα αυτά είναι…μπλέξιμο και συνεπώς, ας τα αφήσουμε για τους υπόλοιπους της γειτονιάς μας;
Όπως έχουμε αφήσει στην τύχη τους εδώ και 21 χρόνια το δρόμο Θεσσαλονίκη – Κιλκίς – Προμαχώνα, 16 χρόνια τον προαστιακό σιδηρόδρομο, 12 χρόνια το φυσικό αέριο και Κύριος οίδε τον δρόμο Κιλκίς – Γουμένισσα (που κανονικά θα έπρεπε να φτάνει μέχρι Γιαννιτσά και Καρτεραί συντομεύοντας τις διαδρομές προς Πέλλα και Σέρρες) καθώς και άλλα πολλά.
Το αναθεωρημένο χωροταξικό σχέδιο για την Κεντρική Μακεδονία, μας φέρνει πέμπτους, δηλαδή τελευταίους (μαζί με Αλεξάνδρεια, Γιαννιτσά κτλ), στην περιφέρεια. Την ίδια στιγμή Σέρρες και Κατερίνη ανήκουν μαζί με τη Θεσσαλονίκη στους πόλους εθνικής σημασίας. Το ίδιο σχέδιο προβλέπει ως… «διεξόδους» για την περιοχή μας τη μεταλλευτική δραστηριότητα καθώς και τη μεταποίηση. Μόνη νότα αισιοδοξίας η εξ ανάγκης – λόγω διεθνών υποχρεώσεων – προστασία των ορεινών όγκων και των λιμνών, που με τον κατάλληλο σχεδιασμό μπορούν να αποτελέσουν μοχλό ανάπτυξης για μεγάλο μέρος του νομού.
Θα τα καταφέρουμε; Σκοπεύει κανείς να «σηκώσει μανίκια» και να πιάσει δουλειά; Υπάρχει όραμα για τον τόπο και τους ανθρώπους του; Πρόταση πολιτικής και όχι…χτυπήματα συμπάθειας στην πλάτη; Ζητούνται ηγέτες με όραμα και θέληση για δουλειά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.