Act Business Center

Act Business Center

Τετάρτη 6 Μαΐου 2020

Στον αστερισμό του κορωνοϊού

Του Νίκου Νίτσα
Βλέποντας όλον αυτόν τον καιρό, τα διαγγέλματα του πρωθυπουργού, και αφουγκραζόμενος τις αντιδράσεις, ομολογώ πως άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια.
Από όσα μπόρεσα να καταλάβω και επηρεασμένος από το συγκινητικό και ενίοτε σκληρό ύφος των ανακοινώσεων και των διαγγελμάτων έμεινα με την αίσθηση ότι η βαλίτσα θα πάει μακριά και μαζί της θα σέρνονται όλα όσα έπονται μιας πανδημίας.

Οι εντολές της κυβέρνησης τότε και τώρα επέβαλαν τον εγκλεισμό μας στα σπίτια κοντά δύο μήνες, με σκοπό την δική μας προστασία, αλλά και την προστασία των ηλικιωμένων και των ευπαθών ομάδων που κατά κόρον πλήττονταν από τον νέο και χωρίς αντίδοτο για την ώρα ιό. Γεγονός που αναμφισβήτητα είναι άξιο θαυμασμού ως αιτία-κίνητρο. 

Επίσης είναι γεγονός πως τα καταφέραμε πάρα πολύ καλά. Εντάξει κάτι ειρωνικά γελάκια με την αποτυχία και την αναποτελεσματικότητα άλλων χωρών (αλήθεια, είναι;) και κάτι μακρόσυρτα λιβανιστήρια για την επιτυχία της κυβέρνησης στο μέτωπο της αντιμετώπισης της πανδημίας, από το σύνολο των ΜΜΕ ήταν αναμενόμενα αν σκεφθεί κανείς πως εικάζεται ότι τα εν λόγω μέσα πριμοδοτήθηκαν με κοντά 20 εκατομμύρια ευρώ για αυτόν τον σκοπό.

Να τα πάρουμε λίγο από την αρχή όμως για να μπορέσουμε να ξεδιαλύνουμε την κατάσταση και ει δυνατόν να βγάλουμε και ένα ασφαλές συμπέρασμα για το τι έγινε και το τι θα γίνει από εδώ και πέρα.

Θαρρώ πως ήταν μέσα του Δεκέμβρη όταν πρωτοακούσαμε για την ανακάλυψη του covid 19. Τα άσχημα μαντάτα έρχονταν από την μακρινή Κίνα και μας έλεγαν για έναν ιό που ήταν πρωτόγνωρα επιθετικός στους ηλικιωμένους και στις ευπαθείς ομάδες (υποκείμενα νοσήματα). Το χειρότερο βέβαια ήταν πως δεν υπήρχε, ούτε αντιβίωση για την αντιμετώπιση του αλλά ούτε και εμβόλιο.

Η μυστικοπάθεια που διακρίνει τους φίλους μας και συνομήλικους ως πολιτισμό στον πλανήτη Κινέζους έκανε την κατάσταση να αρχίσει να ξεφεύγει από τα σύνορα της Κίνας και να έρχεται δυτικότερα.

Έτσι, σε όλες τις χώρες δυτικά της, άρχισαν να χτυπούν καμπανάκια, και αργοπορημένα η αλήθεια είναι, να συγκροτούνται ομάδες εργασίας με θέμα την αντιμετώπιση της επερχόμενης πανδημίας η λαίλαπας (όπως θέλετε πείτε την). 

Οι κυβερνήσεις όλων των χωρών βρέθηκαν αντιμέτωπες με ένα τεράστιο δίλημμα, που τις εμπόδιζε στην εκπόνηση σχεδίων για την προστασία των πολιτών τους αλλά και των υποδομών τους. 

Επιπρόσθετα η παντελής έλλειψη στοιχείων για αυτόν τον νέο (είναι;) ιό έκανε το έργο τους ακόμη δυσκολότερο. Ήταν δηλαδή ένα ραντεβού στα τυφλά αν θέλουμε να δώσουμε μια ποιο γλαφυρή απεικόνιση της κατάστασης.

Στις περισσότερες αποκαλούμενες προοδευμένες χώρες η οικονομία και οι υποδομές τους κατέχουν περίοπτη θέση στο πλάνο της προστασίας. Είναι γνωστό ότι για αυτές τις χώρες οι άνθρωποι προστατεύονται μέσα από αυτήν την διαδικασία. 

Κατά συνέπεια, αρχικά τουλάχιστον κινήθηκαν σε αυτόν τον άξονα. Σε αυτό συνηγόρησε φυσικά και η έπαρση του σύγχρονου ανθρώπου (που πιστεύει πως για όλα έχει λύσεις). Έτσι σχηματίσθηκε η εντύπωση ότι η περίπτωση είναι αντιμετωπίσιμη και υιοθετήθηκαν πρακτικές που σκοπό είχαν την προστασία των οικονομιών τους αλλά και του συστήματος υγείας που αναμένονταν να δοκιμασθεί εντόνως.

Τρεις μήνες μετά αποδείχθηκε, ότι η Φύση (η κάποιο εργαστήριο που την εκμεταλλεύθηκε) ήταν ένας πολύ σκληρό αντίπαλος. Τόσο σκληρός που τελικά ανάγκασε όλες αυτές τις χώρες να αναθεωρήσουν. 

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε σε αυτές την δυσκολία που είχαν να αποφασίσουν. Για παράδειγμα στην Ιταλία τον Δεκέμβρη του 2019 πραγματοποιούνταν εμπορικές εκθέσεις που τα προσδοκώμενα έσοδα έφταναν στα 100 εκατομμύρια ευρώ (διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για μια χώρα). 

Ε οι Ιταλοί αρχικά θέλησαν να μην τα χάσουν, όμως τελικά όχι μόνο τα έχασαν αλλά ξόδεψαν τα εικοσαπλάσια για να αντιμετωπίσουν το ντόμινο των θανάτων στην χώρα τους. Το ίδιο συνέβη και σε άλλες χώρες. 

Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες, Γαλλία, Ισπανία. Κοινός παρονομαστής για όλες τις χώρες η προστασία των οικονομιών τους. Τα αποτέλεσμα όμως είναι επίσης κοινό. Όλες μα όλες ανέκρουσαν πρύμνην μπροστά στα τραγικά νούμερα των θανάτων. Επιπρόσθετα θα πω πως καμιά από αυτές δεν είναι σε θέση να υπολογίσει τις ζημιές στην πραγματική οικονομία. 

Στον τόπο μας, όπως προείπα, παραδόξως για τα πολιτικά ειωθότα των τελευταίων δεκαετιών υπήρξε μια ρεαλιστική και εξωπραγματικά (για όλες τις υπόλοιπες χώρες) ανθρωποκεντρική προσέγγιση. 

Η ηγεσία έδειξε τον ρεαλισμό της αναγνωρίζοντας το ότι το κατεστραμμένο (από τις πολιτικές των μνημονίων) σύστημα υγείας δεν θα μπορούσε σε καμία των περιπτώσεων να υποστηρίξει πρακτικές ανοσίας της αγέλης, η χαλαρότερου σχεδιασμού μέτρα, επέλεξε να μας μαντρώσει αμέσως (και καλά έκανε).

Λογικότατα, και αφού ήξερε ότι δεν μπορούσε να σώσει μια ούτως η άλλως αδύναμη οικονομία (που έτσι κι αλλιώς για την αποκατάσταση της ζητά βοήθεια από έξω), και ένα ούτως η άλλως ένα αδύναμο σύστημα υγείας, επέλεξε να σώσει ψυχές, να προστατεύσει τους ανθρώπους της με την κυριολεκτική έννοια. 

Ίσως για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια ενεργοποιήθηκαν μηχανισμοί σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Και φαίνεται ότι λειτούργησαν ικανοποιητικότατα. 

Επέδειξε από την αρχή ένα ανθρώπινο και ενίοτε συγκινητικό πρόσωπο, γεγονός που αναμφισβήτητα μας βοήθησε να πράξουμε το σωστό. Να πειθαρχήσουμε δηλαδή στις εντολές της. Είναι μια αλήθεια που δεν χωρά καμία αμφιβολία η ύπαρξη της. Υπήρξαν παραφωνίες και θα τις αναφέρω ενδεικτικά. 

Ίσως ορισμένες από αυτές να εμπεριέχουν και ιδιοτέλεια γεγονός που δυστυχώς ούτε μπορεί κανείς να το αποφύγει αλλά ούτε και να το διαψεύσει.

Το αφήγημα της ομοψυχίας και αυτό που λέμε επί το λαϊκότερον βάλαμε πλάτη στα δύσκολα δεν υπήρξε. Ομοψυχία δείξαμε. Αλλά όχι όλοι. Υπήρξαν φωνές που εσχάτως πληθαίνουν που κακίζουν την πολιτική αυτή. Φωνές που δείχνουν ότι διακατέχονται από πνεύμα ιδιοτέλειας. 

Επιχειρηματίες που γκρινιάζουν για τις ζημιές τους (και χρησιμοποιούν άλλους για την γκρίνια π.χ μέσα κοινωνικής δικτύωσης), επιχειρηματίες που στην αναμπουμπούλα ανατιμούν σε μαυραγορίτικο επίπεδο προϊόντα που ήταν και είναι πρώτης ανάγκης (αντισηπτικά, μάσκες τρόφιμα).

Κόμματα που θέλοντας να αφήσουν στο δικό τους στίγμα χλευάζουν την προσπάθεια μας (υπονοώντας ότι όλα είναι σικέ και υποβαθμίζοντας την νοημοσύνη μας), αλλά και κυβερνητικά στελέχη που βάλθηκαν να αγιοποιούν (η ιστορία αγιοποιεί όχι οι βουλευτές και οι υπουργοί) την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό της.

Τελευταία θα αναφέρω τα ΜΜΕ που κατά την γνώμη μου επέδειξαν για άλλη μια φορά το χειρότερο πρόσωπο (όπως κάνουν πάντα). Βέβαια να τους αναγνωρίσω ότι πληρώθηκαν αδρά για αυτό σύμφωνα πάντα με αυτά που έχουν γραφτεί για το κόστος της διαφημιστικής καμπάνιας.

Επειδή όμως δεν είναι όλα μαύρα θα πρέπει να πω πως στο μεγαλύτερο ποσοστό τους οι οργανισμοί του τόπου μας (συμπεριλαμβανομένης και της Εκκλησίας μας) επέδειξαν ένα αξιοθαύμαστο πρόσωπο.

Ένας πολύ μεγάλος αριθμός φορέων αλλά και επιχειρήσεων βγήκαν μπροστά και ανέλαβαν δράσεις για το γενικό καλό του τόπου. Δωρεές έγιναν πολλές δράσεις ανελήφθησαν επίσης πολλές. Και όλες βοήθησαν στο έπακρο. Κάτι τέτοια είναι αυτά που στο τέλος της ημέρας σε κάνουν να λες ότι υπάρχει Θεός. 

Μιλώντας για το Θεό θυμήθηκα το πόσο με εξόργισαν ορισμένοι κύκλοι που θυμήθηκαν όψιμα τον Θεό, όταν στα πλαίσια των ληφθέντων μέτρων ενστερνίσθηκαν μια ρητορική που πολέμησε την Ιερά Σύνοδο όταν αυτή υπάκουσε στις εντολές του Κράτους κλείνοντας τις Εκκλησίες (υπόψη ότι οι εντολές αφορούσαν όλους τους τόπους λατρείας). 

Είμαι βέβαιος ότι οι μισοί τουλάχιστον από αυτούς ήταν και είναι από τους τύπους που πηγαίνουν πέντε λεπτά πριν την ανάσταση στην εκκλησία, και ανάθεμά με αν έχουν διαβάσει έστω και ένα εδάφιο της Αγίας Γραφής. 

Και για να γίνω πιο κακός με αυτούς, είμαι βέβαιος πως αν τους βάλεις να διαβάσουν την Αγία Γραφή στην αρχαΐζουσα δεν θα καταλάβουν ούτε τα μισά.

Τελειώνοντας με τις επισημάνσεις και τα συμπεράσματα, θέλω να πω κάτι τελευταίο. Κατά την διάρκεια μιας μάχης είναι λογικό ορισμένα γεγονότα, η ανάλυση του δηλαδή να μεταφέρεται για αργότερα. 

Όμως δεν μπορώ να μην επισημάνω της χλιαρή αντίδραση τόσο του κόσμου, όσο και του μηχανισμού στα φαινόμενα αισχροκέρδειας που υπήρξαν. Είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει περισσότερο εμάς την βάση. 

Για τον μηχανισμό δεν περιμένω να κάνει κάτι τέτοιο γιατί και αυτός αντιμετώπισε με υπερβολική χαλαρότητα το όλο φαινόμενο. Εσχάτως υπήρξαν και ενδείξεις ότι συνηγορεί κιόλας (η διγλωσσία στο θέμα των μασκών και τα εκ Λαρίσης δημοσιεύματα προκαλούν υποψίες).

Κατόπιν όλων αυτών θα πω πως κανένας Πρωθυπουργός δεν κρίνεται σήμερα. Τους Πρωθυπουργούς και τους ηγέτες τους κρίνει η ιστορία και ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΗ.

Οι άνθρωποι είναι αυτοί που κρίνονται και δοκιμάζονται σε καθημερινή βάση. Και οι άνθρωποι αυτού του τόπου απέδειξαν πως και ψυχή έχουν και δύναμη έχουν. 

Φτάνει μόνο να το συνειδητοποιήσουν.

Μια κοινωνία που σκέφτεται τον διπλανό της είναι μια κοινωνία που ΜΟΝΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ.

Όσο κι αν της στερούν τα μέσα διάφοροι καιροσκόποι και κερδοσκόποι (που τώρα σιγά σιγά εμφανίζονται) αυτή θα προχωρήσει και θα μεγαλουργήσει όταν αντιληφθεί το μέγεθος της δύναμης της ψυχής και της πίστης. 

Ελπίζω πως όλοι πιστεύουν όσο εγώ σε αυτό. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.