Η Αντιγόνη στο σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών

Του Φώτη Μισόπουλου
Σκέφτηκε: ''Θα πουν ότι πέθανε μαζί με μια ωραία γυναίκα''
ΓΙΑΣΟΥΝΑΡΙ ΚΑΟΥΑΜΠΑΤΑ [1]

...το παλιό κόλπο της λωποδυσίας το σκούντημα ο σκοπός να σου αρπάξουν το πορτοφόλι ράκη τα μεσάνυχτα στ' ανυπόγραφα μυθιστορήματά μου επιστρέφουν τα κύματα και παλίρροιες νοσταλγοί παραφράζοντας τα τελευταία ανώφελα τεκμήριά τους - ο Λαφάργκ κι ο Μαρξ του Judenfrage [2] έφτασαν στη συνείδηση του γεγονότος αφήνουν άταφο τον Πολυνείκη καταλήγοντας σε μια μονομερή άποψη του ουμανισμού: καθώς προήλθα απ' την κατάργηση της ατομικής ιδιοχτησίας - πλησίαζε το σκυλί σκοτείνιασε όταν σήκωσε το βλέμμα δε διέκρινε τις λεπτομέρειες στο διπλανό κλίτος ευχαριστούσε το γεγονός ότι αισθανόταν τη ζεστασιά όμως η κριτική του πολιτικού κράτους αφότου άρχισε να έχει δικά του σκυλιά έχανε το ενδιαφέρον για τα αδέσποτα Έτσι είναι και. Με τους ανθρώπους. 

- Χλευάζοντας τη μοναξιά - κοιμάται ολόγυμνη πάνω στην πρωινή θαλπωρή να ζούσε άραγε περισσότερο από σαράντα χρόνια μετά; η Αντιγόνη; η ενόρμηση να την φιλήσει ήταν πολύ δυνατή αμήχανο αγκάλιασμα που μόλις αποδέχτηκεπιθανόν κάποιος κλεπταποδόχος ή δολοφόνος τυχαίοι εραστές σωπαίνουν παντού ακόμα και στην Τεργέστη. Του Τζόυς. 

Ή όπου κυνηγιούνται οι Κάφφρέυ-Τόμμυ και Τζακ - στις άκρες του Δουβλίνου [3] απαλύνοντας εγκόσμιες αμαρτίες defying them Rhapsodies of. Νέκυια. Σήμερα ο Κ. αντιμετώπιζε το θέμα χωρίς κανένα ενδοιασμό όπως και άλλοι βέβαια είχε καταχωνιάσει το κλουβί σε μια σκοτεινή γωνιά της αποθήκης χρειάζεσαι μια γυναίκα όταν ταξιδεύεις όταν προσπαθείς τη βροχή νύχτα -νύχτα βράδυ-βράδυ - η Αντιγόνη σε κούκλα ζωντανή η προηγούμενη και η επόμενη ζωή που μπορεί ν' αγγίξει ένας γέρος ας τον φωνάζουν Εγκούτσι ή Κρέοντα [4] σε σπίτια κοιμισμένων κοριτσιών [5] του έπιασε το χέρι καθώς έμπαιναν γυρεύοντας να την ακούσει ότι θα έκανε κάτι γι' αυτήν έδειξε τα ίσια της δόντια γέλασε απαλά τίναξε πίσω το κεφάλι - γιατί να τους λέμε την αλήθεια; δεν πρόκειται να πιστέψουν - μπαίνουν ξανά στη γη και σωπαίνουν [6] - όπως ο λύχνος το βράδυ

...όμως εκείνος ήταν λες και είχε αποκλείσει τον εαυτό του από τον κόσμο μέσα στον οποίο διέπλεε - δεν είμαστε αναγκασμένοι να τα θεωρήσουμε σαν αληθινά αλλά σαν αναγκαία ειρωνεύτηκε η Ιοκάστη ήθελε να μοιραστεί με κάποιον το θέαμα τράβηξε το χέρι του από τον καρπό της τώρα δεν την ακουμπούσε πουθενά εκείνες οι φορές που βάδιζε ανάμεσα στα χαρούμενα πλήθη του Σαββατόβραδου το φρύδι του ανασηκώθηκε ανυπόμονα ρεσιτάλ χορού για κοιμισμένα κορίτσια οι νεκροί είναι πεταμένοι στα παγωμένα νερά ανάμεσά τους - ο δεσμοφύλακας βλέπει καθαρά την αλήθεια πράγματα αφηρημένα και φανταστικά - αμίλητα - θα δημοσιευθεί ατελείωτο όπως το χειρόγραφο όπως η ζωή της γενικά - το λεξιλόγιο και ο τόνος της φωνής ώσπου να καταστεί φανερή η σωστή εκδοχή μέρα μεσημέρι η όψη της που περνούσε βαθιά απ' τα μάτια του - βυθίστηκαν όλοι σε έναν ύπνο ανήμερο ξάπλωσε με την πλάτη γυρισμένη στο παρόν αναγνωρίζει μια γριά που χρόνια πλαγιάζει στο πλευρό του άντρα σ' αυτό το πρόσωπο εφόσον είχε κληροδοτήσει τα χαρακτηριστικά της θα ήταν επίσης το δικό της πρόσωπο λίγο εξογκωμένα μάτια με μακριά άσπρη ποδιά έστεκε στο χολ βαστώντας ένα κερί Ο μπάτλερ πήρε τη βαλίτσα πήγα να σηκώσω την άλλη Ελπίζω να μου επιτρέπετε - Γιατί όχι ; - Μονάχα αυτή 

ΟΙΔΙΠΟΔΑΣ : .....ένα τέτοιο κατοικίδιο και η ιδέα του θα είναι τελείως εφικτή και να μάς γνέφει πως εντάξει Ω φαντάζομαι ότι αυτό δεν μπορώ να το αποφύγω θα κάνουμε τους αδιάφορους δεν έπρεπε να γίνει τίποτα σαβανωμένο που το ήθελα και το ήθελε Μια πορτοκαλάδα Βιάζομαι να πιω κάτι παγωμένο η παράγραφος - διαβάζοντας ξεχείλιζε πάνω απ' τα μυστικά ρεύματα - στο Γιβραλτάρ ένα κορίτσι ήσουνα τότε [7]

ΙΟΚΑΣΤΗ : .....δεν πρόκειται να πεθάνουμε ο γιος της με κάποιον τρόπο θα έφευγε για κάπου θα της τον έπαιρνε ο αστείρευτος κόσμος 

ΑΝΤΙΓΟΝΗ : .....επιτέλους βρέθηκε δωμάτιο - μάς είπε - είχα αρχίσει ν' απελπίζομαι δεν έχει τρία κρεβάτια είναι με δύο αλλά διορθώνεται εύκολα

...οι ανυπόφορες ασάφειες τα πρόσωπά τους όπως οι ακρίδες - οι νυχτερίδες στο παλτό του βρυκόλακα κρατώντας τρυφερά το σκυλί στα γόνατα που ξεψείριζα προσεκτικά ως την αιωνιότητα - εκείνος περίμενε από αυτήν να επιλέξει κάποιον άντρα της τάξης της που μάταια ανήκει γιατί ξέρετε οι φόβοι μου παρουσιάζονται ακόμα και κατ' ελάχιστο βάσιμοι - θα έχουν αλλάξει κατά πολύ τα πράγματα αφού να φανταστείτε ζήλεψα σύντροφοι εκείνη την ανόργανη ζωή εν τάφω - πληθωρικότατη έλλειψη - οι πρώτες αχτίνες του ήλιου με ξύπνησαν το άλλο πρωί - ξαπλωμένος στο πάτωμα θα 'ρθω σύντομα περίμενέ με Να περιμένεις - Τον πυροβόλησες πάνω από το. Σε είδα που πλησίασες. Ευχαριστώ δεν. - Κυριολεκτείς μόνο με την αγνωμοσύνη της εξουσίας we choose a knave or an eunuch / To rule over us [8] τα ρούχα της θρόιζαν ούτε καν με πρόσεξε έβλεπα εκείνον τον άσπρο κύκλο γύρω στις ίριδες των ματιών της Ως τότε θα έχουμε φύγει μέσα σε μια κακόγουστη σαφήνεια η κυρία ήταν ελαχιστότατα ευγενική ένας απότομα φευγαλέος κόσμος φωτός στο ενυδρείο του - των μικροσκοπικών εφήμερων ερώτων - η ΑΝΤΙΓΟΝΗ [πίστευε ότι είχε ακόμα την πολυτέλεια της επιλογής σε μια δακρύβρεχτη Επανάσταση] : .... - όχι όχι πάψε Τώρα θα δειπνήσουμε με τον Κρέοντα ο δρόμος τερματίζει στην έρημο - στην τακτοποίηση κάθε παμπάλαιου χρέους -/ Τα πουλιά στεκόταν ακίνητα στο πάτωμα κοιτάζοντας τρομοκρατημένα τους τοίχους 

ΙΟΚΑΣΤΗ : .....περιττό ν' ανησυχείς εσύ φεύγεις και γλυτώνεις ο νεκρός πέρασε το μονοπάτι του κήπου βγήκε απ' την καγκελλόπορτα και πήρε τον χωματόδρομο τρέχοντας να φτάσει προς το άσυλο - μπες μέσα τώρα εμπρός έμπα στο σπίτι -/
Σταμάτησα κοίταξα πίσω ήταν καλά στην υγεία του αν και νεκρός Ανέγγιχτος άθαφτος κι απορριγμένος Αντανακλούσε τον φανερό ερχομό και μια άλλη επιστροφή Σαν παιδί που του φέρνουν ένα καινούριο παιχνίδι.

ΤΕΛΟΣ

[δημοσιεύτηκε στα μέσα Φλεβάρη της χρονιάς αυτής και στο neinnewsgr.blogspot.com με διαφορετικές φωτο]


ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] βλ. σημ. 5 / Γ. Καουαμπάτα, Περί ζώων και πουλιών, στο ίδιο
[2] Karl Marx - Zur Judenfrage / To Εβραϊκό ζήτημα, μτφρ. Γιάννης Κρητικός, μτφρ. εισαγωγής Μυρσίνη Ζορμπά, Οδυσσέας 1978
[3] Τζαίημς Τζόυς, Οδυσσέας, μτφρ. Σωκράτης Καψάσκης, Κέδρος 1990
[4][5] πρόσωπα στο : Γιασουνάρι Καουαμπάτα, διηγήματα, Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών, μτφρ. Ε. Κουκουμπάνη-Πολυτίμου,
Καστανιώτης 2010
[6] Νίκος Γκάτσος, Αμοργός, Ίκαρος 1990
[7] Τζαίημς Τζόυς ο.π.
[8] επιλέγουμε έναν απατεώνα ή ευνούχο να μάς κυβερνήσει : ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ / ΧΙΟΥ ΣΕΛΓΟΥΙΝ ΜΩΜΠΕΡΛΥ / μτφρ. Χάρης Βλαβιανός,
Εστία 1987