Η Ειδομένη, ένας τόπος άγνωστος ακόμη για το φυσικό του περιβάλλον, τον πολιτισμό και την ιστορία του. Ένας τόπος αναξιοποίητος, χωρίς παρεμβάσεις σε απόσταση περίπου εβδομήντα χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη, που μπορεί να προσφέρει εναλλακτικό τουρισμό.
Οι εναλλαγές των λόφων, του βουνού και του υγρού στοιχείου με την κοιλάδα του Αξιού ποταμού, προσφέρουν στους επισκέπτες πανέμορφες διαδρομές οι οποίες παραμένουν ανεξερεύνητες και περιμένουν να τις ανακαλύψουμε.
Γνωρίζοντας τον τόπο αυτό μέσα από τις εικόνες και τις λέξεις ξεκινάμε τη διαδρομή μας ακολουθώντας την εθνική οδό προς τα σύνορα. Σύντομα βρισκόμαστε στον Αξιό ποταμό και πάνω από τη γέφυρα αντικρίζοντας τον εύφορο κάμπο της Ειδομένης και στο βάθος το κτήριο του σιδηροδρομικού σταθμού Ειδομένης.
Ο σιδηροδρομικός σταθμός ήταν χώρος που συγκέντρωνε επιχειρήσεις και κόσμο. Σήμερα υπάρχει ένα γραφικό καφενεδάκι, το οποίο μας υποδέχεται θερμά, ενώ ο σταθμός,με την πλήρη σύγχρονη εικόνα του, προδιαθέτει για την επαναλειτουργία του επιβατικού δρομολογίου. Οι θαμώνες του θυμούνται παλιές ένδοξες εποχές. το περίπτερο, τα κρεοπωλεία, το τρένο από τη Γερμανία. Ιστορίες που αξίζει να ακούσει ο επισκέπτης,γιατί τον ταξιδεύουν νοερά σε άλλους χρόνους, ζωντανούς.
Συνεχίζοντας την περιπλάνησή μας στο χωριό,συναντάμε ένα τόπο με πλούσια ιστορία. Μνημεία του Μακεδονικού αγώνα, μνημεία που θυμίζουν τις μαύρες σελίδες του εμφύλιου, το μνημείο πεσόντων του έπους του ’40 στην πλατεία. Σχεδιάζεται και η τοποθέτηση μιας στήλης αφιερωμένης στο πρώτο γραπτό κείμενο για την Ειδομένη από την Ιστορία του Θουκυδίδη.
Η Ειδομένη αποτέλεσε και πολιτιστικό κέντρο της περιοχής μέσα από τη δράση του Καλλιτεχνικού Χωριού Ειδομένης, όπου άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν έργα με θέμα τον τόπο μας. Αυτό το εγχείρημα γίνεται προσπάθεια να αναβιώσει ώστε να προσελκύσει ανθρώπους του πνεύματος, ενώ παράλληλα θα λειτουργήσει ως ξενώνας.
Ο τόπος μας προσφέρει όμορφα φυσικά τοπία αφού εκ δυσμών ανέρχεται σε έναν λόφο, όπου βρίσκεται το δάσος βελανιδιάς και εξ ανατολών βρέχεται από τον Αξιό ποταμό. Τις δύο ξεχωριστές φυσικές ομορφιές μπορεί κάποιος να επισκεφτεί είτε πεζοπορώντας είτε με ποδήλατο.
Με ορμητήριο την Ειδομένη ο επισκέπτης μπορεί επίσης να επισκεφτεί τους δυο οικισμούς που ανήκουν στην Τοπική Κοινότητα Ειδομένης και έχουν να προσθέσουν την δική τους χροιά στην εξερεύνηση. Οι αποστάσεις μικρές,μόλις τρία χιλιόμετρα ένθεν και ένθεν της Ειδομένης:
Αν κάποιος θελήσει να βρεθεί σε ένα αρμονικό ήσυχο περιβάλλον με κύρια χαρακτηριστικά τις πολλές βρύσες, τις παραδοσιακές εκκλησίες και τους ήσυχους λιγοστούς ανθρώπους υπάρχει κοντινός προορισμός: Ο οικισμός του Δογάνη, που βρίσκεται μέσα σε κατάφυτο δάσος από πλατάνια, ένα χωριό των πενήντα κατοίκων,που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης, στοχασμού και δημιουργίας των καλλιτεχνών σε έναν ξεχασμένο από τον χρόνο προορισμό.
Αν ο επισκέπτης αναζητήσει έναν κοντινό προορισμό που κύρια στοιχεία του είναι η παρέα των κυνηγών και το ιστορικό Ραβινέ, συνιστούμε το Χαμηλό. Η καλή παρέα, το κρασί ή το τσίπουρο και τα εδέσματα (τοπικά προϊόντα) μένουν αξέχαστα στον επισκέπτη.
Γνωρίζουμε αυτόν τον τόπο μέσα από τις εικόνες και τις λέξεις
Ας επισκεφτούμε τον τόπο που μας περιμένει
Γνωρίζοντας τον τόπο αυτό μέσα από τις εικόνες και τις λέξεις ξεκινάμε τη διαδρομή μας ακολουθώντας την εθνική οδό προς τα σύνορα. Σύντομα βρισκόμαστε στον Αξιό ποταμό και πάνω από τη γέφυρα αντικρίζοντας τον εύφορο κάμπο της Ειδομένης και στο βάθος το κτήριο του σιδηροδρομικού σταθμού Ειδομένης.
Ο σιδηροδρομικός σταθμός ήταν χώρος που συγκέντρωνε επιχειρήσεις και κόσμο. Σήμερα υπάρχει ένα γραφικό καφενεδάκι, το οποίο μας υποδέχεται θερμά, ενώ ο σταθμός,με την πλήρη σύγχρονη εικόνα του, προδιαθέτει για την επαναλειτουργία του επιβατικού δρομολογίου. Οι θαμώνες του θυμούνται παλιές ένδοξες εποχές. το περίπτερο, τα κρεοπωλεία, το τρένο από τη Γερμανία. Ιστορίες που αξίζει να ακούσει ο επισκέπτης,γιατί τον ταξιδεύουν νοερά σε άλλους χρόνους, ζωντανούς.
Συνεχίζοντας την περιπλάνησή μας στο χωριό,συναντάμε ένα τόπο με πλούσια ιστορία. Μνημεία του Μακεδονικού αγώνα, μνημεία που θυμίζουν τις μαύρες σελίδες του εμφύλιου, το μνημείο πεσόντων του έπους του ’40 στην πλατεία. Σχεδιάζεται και η τοποθέτηση μιας στήλης αφιερωμένης στο πρώτο γραπτό κείμενο για την Ειδομένη από την Ιστορία του Θουκυδίδη.
Η Ειδομένη αποτέλεσε και πολιτιστικό κέντρο της περιοχής μέσα από τη δράση του Καλλιτεχνικού Χωριού Ειδομένης, όπου άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν έργα με θέμα τον τόπο μας. Αυτό το εγχείρημα γίνεται προσπάθεια να αναβιώσει ώστε να προσελκύσει ανθρώπους του πνεύματος, ενώ παράλληλα θα λειτουργήσει ως ξενώνας.
Ο τόπος μας προσφέρει όμορφα φυσικά τοπία αφού εκ δυσμών ανέρχεται σε έναν λόφο, όπου βρίσκεται το δάσος βελανιδιάς και εξ ανατολών βρέχεται από τον Αξιό ποταμό. Τις δύο ξεχωριστές φυσικές ομορφιές μπορεί κάποιος να επισκεφτεί είτε πεζοπορώντας είτε με ποδήλατο.
Με ορμητήριο την Ειδομένη ο επισκέπτης μπορεί επίσης να επισκεφτεί τους δυο οικισμούς που ανήκουν στην Τοπική Κοινότητα Ειδομένης και έχουν να προσθέσουν την δική τους χροιά στην εξερεύνηση. Οι αποστάσεις μικρές,μόλις τρία χιλιόμετρα ένθεν και ένθεν της Ειδομένης:
Αν κάποιος θελήσει να βρεθεί σε ένα αρμονικό ήσυχο περιβάλλον με κύρια χαρακτηριστικά τις πολλές βρύσες, τις παραδοσιακές εκκλησίες και τους ήσυχους λιγοστούς ανθρώπους υπάρχει κοντινός προορισμός: Ο οικισμός του Δογάνη, που βρίσκεται μέσα σε κατάφυτο δάσος από πλατάνια, ένα χωριό των πενήντα κατοίκων,που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης, στοχασμού και δημιουργίας των καλλιτεχνών σε έναν ξεχασμένο από τον χρόνο προορισμό.
Αν ο επισκέπτης αναζητήσει έναν κοντινό προορισμό που κύρια στοιχεία του είναι η παρέα των κυνηγών και το ιστορικό Ραβινέ, συνιστούμε το Χαμηλό. Η καλή παρέα, το κρασί ή το τσίπουρο και τα εδέσματα (τοπικά προϊόντα) μένουν αξέχαστα στον επισκέπτη.
Γνωρίζουμε αυτόν τον τόπο μέσα από τις εικόνες και τις λέξεις
Ας επισκεφτούμε τον τόπο που μας περιμένει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.