Γράφει ο Σπύρος Νικ. Καρτσώνης
● Ας απαντήσουμε με το χέρι στην καρδιά:
- Είναι ανησυχητικά τα φαινόμενα σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα της Ελληνικής Αστυνομίας, αλλά και σε ό,τι αφορά την κατάχρηση εξουσίας μερικών στελεχών της;
- Ανταποκρίνεται στην αλήθεια το ότι οι αστυνομικοί είτε θα είναι απόντες όταν συμβαίνουν οι εγκληματικές πράξεις είτε θα έχουν βίαιη συμπεριφορά όταν επεμβαίνουν, από σύγχιση, ταραχή ή νταηλίκι;
- Παρατηρούνται συχνά περιπτώσεις παράβασης καθήκοντος των αστυνομικών και μη προστασίας του πολίτη, προκειμένου να καλυφθούν φίλοι και συνάδελφοί τους, που παραβαίνουν το νόμο;
- Υπάρχουν φαινόμενα συναλλαγής και διαφθοράς στο σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας;
Είναι βέβαιο ότι μεγάλη μερίδα των πολιτών αυτής της χώρας θα απαντήσει ‘‘ναι’’.
Το επιβεβαιώνει και η έκθεση της ‘‘Διεθνούς Διαφάνειας’’, σύμφωνα με την οποία οι περισσότερες περιπτώσεις καταγγελιών αφορούν τις αστυνομικές αρχές.
Αν όντως όλα αυτά ισχύουν, τότε ενισχύεται ο φόβος του μέσου πολίτη ότι και τα τελευταία οχυρά κινδυνεύουν να πέσουν και ότι η αναζήτηση της ασφάλειας και της προστασίας είναι προσπάθεια χωρίς ελπίδα.
● Η Ελληνική Αστυνομία βρισκόταν και βρίσκεται στο στόχαστρο μιας αδικαιολόγητης, αρκετές φορές, κατακραυγής. Κάθε φορά μάλιστα που γίνεται αυτό φθείρεται το κύρος της, τραυματίζεται η πίστη των στελεχών της στον εαυτό τους και στις δυνατότητές τους και πλήττεται η αξιοπιστία του κράτους.
Οι αστυνομικοί ανέκαθεν διασύρονταν από τα λαϊκίζοντα -κατά κανόνα- Μέσα Μαζική Ενημέρωσης, που πάντα βρίσκουν την ευκαιρία να γίνουν τιμητές και εισαγγελείς. Αυτοί οι -υποτίθεται- προστάτες της κοινής γνώμης, ουσιαστικοί, όμως, δυνάστες της (που αφιερώνουν ώρες και ώρες στους σκοτωμένους κακοποιούς, αλλά ελάχιστα ασχολούνται με τους σκοτωμένους αστυνομικούς), παίζουν πάντα το παιχνίδι των εντυπώσεων και της τηλεθέασης.
Γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι στην ΕΛ.ΑΣ. δεν συμβαίνει τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο απ΄ ό,τι συμβαίνει στο εθνικό σύνολο. Φαινόμενα ακραίας συμπεριφοράς, συναλλαγής, αναποτελεσματικότητας ή υπέρβασης των ορίων ούτε είναι αποκλειστικό φαινόμενο της Ελληνικής Αστυνομίας ούτε είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο.
● Γιατί θα έπρεπε ο αστυνομικός να είναι μόνον αυτός ο φρουρός της ηθικής τάξης σ΄ ένα κράτος που ανέχεται -αν δεν ενισχύει- την ανηθικότητα; Και πώς, με ποια λογική έχουμε την απαίτηση από ένα όργανο της -υποτιθέμενης- τάξεως να διακινδυνεύει καθημερινά τη ζωή του; Χάριν τίνος;
Ενός συστήματος που ευνοεί την άμβλυνση των ηθικών αναστολών και τείνει να σου εμφυτεύσει την ιδέα ότι η εμμονή στη νομιμότητα αποτελεί αναχρονισμό;
Ενός συστήματος, όπου ο καταφερτζής, ο απατεώνας, ο μεγαλοοφειλέτης, ο κομματικός γυρολόγος ζουν ως μεγιστάνες και αναπαύονται στις δάφνες των πράξεών τους, εις υγείαν όλων ημών των -αφελών- υπολοίπων;
Πού είδε κάποιο παράδειγμα εντιμότητας ο αστυνομικός;
Ποιος του έδωσε κάποια μέτρα ηθικής, ποιος του έδωσε θάρρος να προστατεύσει τη νομιμότητα;
Μήπως δεν είδε τις οικογένειες των αδικοσκοτωμένων συναδέλφων του να ζουν στη μιζέρια και στη λησμονιά;
Μήπως δεν είδε άλλους σακατεμένους, εν ώρα υπηρεσίας, συναδέλφους του να προσπαθούν να βρουν μια δουλειά, γιατί η σύνταξη που τους απονεμήθηκε φτάνει μόνο για το νοίκι;
● Η ΕΛ.ΑΣ. δεν είναι παρά σάρκα από τη σάρκα μας. Πληρώνει -απλώς- τα σπασμένα του συστήματος.
Όσο δεν της παρέχονται τα αναγκαία κονδύλια για να στελεχωθεί επαρκώς, κυρίως τώρα που αυξήθηκε δραματικά -και με τους αλλοδαπούς πρόσφυγες και τους ‘‘μπαχαλάκηδες’’- ο αριθμός των παραβατών του ποινικού νόμου…
… όσο η εκπαίδευση των αστυνομικών δεν γίνεται πιο απαιτητική και πιο ποιοτική…
… όσο οι αστυνομικοί δεν τολμούν να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους, γιατί θα βρεθούν κατηγορούμενοι…
…όσο δεν τους παρέχονται αλεξίσφαιρα γιλέκα…
… όσο οι μισθοί τους είναι μισθοί πείνας και ο εύκολος πλουτισμός είναι δίπλα τους και τους προκαλεί…
… όσο ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την αστυνόμευση και την προστασία του πολίτη (γήπεδα, φρούρηση διακεκριμένων προσώπων, πολλά από τα οποία δεν κινδυνεύουν από κανέναν, αλλά φαίνεται ότι η ζωή τους είναι περισσότερο πολύτιμη από τη δική μας κ.λπ.)…
… όσο θα βλέπουμε εμπόρους ναρκωτικών να αποφυλακίζονται ή να αθωώνονται…
… όσο θα βλέπουμε πολιτικούς να προκαλούν με τη στάση τους ή να ευνοούν την άνθηση της αστυνομικής αυθαιρεσίας…
… όσο ο Τύπος και τα τηλεοπτικά μέσα δε συμβάλλουν στην ηθική τόνωση των αστυνομικών και στην αποκατάσταση του γοήτρου της Αστυνομίας…
… όσο θα βλέπουμε βουλευτές να εκστομίζουν κατά των αστυνομικών το γνωστό υβριστικό σύνθημα και τον αρμόδιο υπουργό να μην τους στηρίζει όταν βάλλονται από παντού…
… όσο οι ίδιοι οι αστυνομικοί δεν προχωρούν σε αυτοκάθαρση και ανέχονται την παραβατική συμπεριφορά των συναδέλφων τους -λόγω συναδελφικής αλληλεγγύης- και δεν τους αποβάλλουν από τις τάξεις τους...
… θα ξαναζούμε στιγμές βίας, θα παραδέρνουμε έρμαια των κάθε είδους παρανόμων, θα αυξάνει η ανασφάλειά μας και θα ενισχύεται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.
● Ας αποφασίσουμε επιτέλους, ως κοινωνία, τι Αστυνομία θέλουμε.
Μέχρι τότε ας μην αγανακτούμε με τα όσα πράττει ή δεν πράττει η Ελληνική Αστυνομία, γιατί εμείς τη δημιουργήσαμε, εμείς την υποθάλψαμε, εμείς την οδηγήσαμε στα καλούπια που θέλαμε. Και ας μη γενικεύουμε για τις πράξεις των ολίγων.
Δεν της πρέπει της καταταλαιπωρημένης Αστυνομίας να παραδίδεται στην απαξίωση της ελληνικής κοινωνίας και να εισπράττει τα επίχειρα της αμήχανης πολιτείας και της συμπεριφοράς ελαχίστων.
Δεν της πρέπει ο χλευασμός όλων μας.
Δεν της πρέπουν οι μολότοφ, οι πέτρες και τα άθλια συνθήματα.
Δεν μας πρέπει κι εμάς να ανακαλύπτουμε τα άλλοθι των δικών μας πράξεων και να ρίχνουμε τους λίθους του αναθέματός μας στους ανίσχυρους ώμους κάποιων βιοπαλαιστών.
Εικόνα μας είναι και μας μοιάζουν.
- Ανταποκρίνεται στην αλήθεια το ότι οι αστυνομικοί είτε θα είναι απόντες όταν συμβαίνουν οι εγκληματικές πράξεις είτε θα έχουν βίαιη συμπεριφορά όταν επεμβαίνουν, από σύγχιση, ταραχή ή νταηλίκι;
- Παρατηρούνται συχνά περιπτώσεις παράβασης καθήκοντος των αστυνομικών και μη προστασίας του πολίτη, προκειμένου να καλυφθούν φίλοι και συνάδελφοί τους, που παραβαίνουν το νόμο;
- Υπάρχουν φαινόμενα συναλλαγής και διαφθοράς στο σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας;
Είναι βέβαιο ότι μεγάλη μερίδα των πολιτών αυτής της χώρας θα απαντήσει ‘‘ναι’’.
Το επιβεβαιώνει και η έκθεση της ‘‘Διεθνούς Διαφάνειας’’, σύμφωνα με την οποία οι περισσότερες περιπτώσεις καταγγελιών αφορούν τις αστυνομικές αρχές.
Αν όντως όλα αυτά ισχύουν, τότε ενισχύεται ο φόβος του μέσου πολίτη ότι και τα τελευταία οχυρά κινδυνεύουν να πέσουν και ότι η αναζήτηση της ασφάλειας και της προστασίας είναι προσπάθεια χωρίς ελπίδα.
● Η Ελληνική Αστυνομία βρισκόταν και βρίσκεται στο στόχαστρο μιας αδικαιολόγητης, αρκετές φορές, κατακραυγής. Κάθε φορά μάλιστα που γίνεται αυτό φθείρεται το κύρος της, τραυματίζεται η πίστη των στελεχών της στον εαυτό τους και στις δυνατότητές τους και πλήττεται η αξιοπιστία του κράτους.
Οι αστυνομικοί ανέκαθεν διασύρονταν από τα λαϊκίζοντα -κατά κανόνα- Μέσα Μαζική Ενημέρωσης, που πάντα βρίσκουν την ευκαιρία να γίνουν τιμητές και εισαγγελείς. Αυτοί οι -υποτίθεται- προστάτες της κοινής γνώμης, ουσιαστικοί, όμως, δυνάστες της (που αφιερώνουν ώρες και ώρες στους σκοτωμένους κακοποιούς, αλλά ελάχιστα ασχολούνται με τους σκοτωμένους αστυνομικούς), παίζουν πάντα το παιχνίδι των εντυπώσεων και της τηλεθέασης.
Γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι στην ΕΛ.ΑΣ. δεν συμβαίνει τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο απ΄ ό,τι συμβαίνει στο εθνικό σύνολο. Φαινόμενα ακραίας συμπεριφοράς, συναλλαγής, αναποτελεσματικότητας ή υπέρβασης των ορίων ούτε είναι αποκλειστικό φαινόμενο της Ελληνικής Αστυνομίας ούτε είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο.
● Γιατί θα έπρεπε ο αστυνομικός να είναι μόνον αυτός ο φρουρός της ηθικής τάξης σ΄ ένα κράτος που ανέχεται -αν δεν ενισχύει- την ανηθικότητα; Και πώς, με ποια λογική έχουμε την απαίτηση από ένα όργανο της -υποτιθέμενης- τάξεως να διακινδυνεύει καθημερινά τη ζωή του; Χάριν τίνος;
Ενός συστήματος που ευνοεί την άμβλυνση των ηθικών αναστολών και τείνει να σου εμφυτεύσει την ιδέα ότι η εμμονή στη νομιμότητα αποτελεί αναχρονισμό;
Ενός συστήματος, όπου ο καταφερτζής, ο απατεώνας, ο μεγαλοοφειλέτης, ο κομματικός γυρολόγος ζουν ως μεγιστάνες και αναπαύονται στις δάφνες των πράξεών τους, εις υγείαν όλων ημών των -αφελών- υπολοίπων;
Πού είδε κάποιο παράδειγμα εντιμότητας ο αστυνομικός;
Ποιος του έδωσε κάποια μέτρα ηθικής, ποιος του έδωσε θάρρος να προστατεύσει τη νομιμότητα;
Μήπως δεν είδε τις οικογένειες των αδικοσκοτωμένων συναδέλφων του να ζουν στη μιζέρια και στη λησμονιά;
Μήπως δεν είδε άλλους σακατεμένους, εν ώρα υπηρεσίας, συναδέλφους του να προσπαθούν να βρουν μια δουλειά, γιατί η σύνταξη που τους απονεμήθηκε φτάνει μόνο για το νοίκι;
● Η ΕΛ.ΑΣ. δεν είναι παρά σάρκα από τη σάρκα μας. Πληρώνει -απλώς- τα σπασμένα του συστήματος.
Όσο δεν της παρέχονται τα αναγκαία κονδύλια για να στελεχωθεί επαρκώς, κυρίως τώρα που αυξήθηκε δραματικά -και με τους αλλοδαπούς πρόσφυγες και τους ‘‘μπαχαλάκηδες’’- ο αριθμός των παραβατών του ποινικού νόμου…
… όσο η εκπαίδευση των αστυνομικών δεν γίνεται πιο απαιτητική και πιο ποιοτική…
… όσο οι αστυνομικοί δεν τολμούν να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους, γιατί θα βρεθούν κατηγορούμενοι…
…όσο δεν τους παρέχονται αλεξίσφαιρα γιλέκα…
… όσο οι μισθοί τους είναι μισθοί πείνας και ο εύκολος πλουτισμός είναι δίπλα τους και τους προκαλεί…
… όσο ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την αστυνόμευση και την προστασία του πολίτη (γήπεδα, φρούρηση διακεκριμένων προσώπων, πολλά από τα οποία δεν κινδυνεύουν από κανέναν, αλλά φαίνεται ότι η ζωή τους είναι περισσότερο πολύτιμη από τη δική μας κ.λπ.)…
… όσο θα βλέπουμε εμπόρους ναρκωτικών να αποφυλακίζονται ή να αθωώνονται…
… όσο θα βλέπουμε πολιτικούς να προκαλούν με τη στάση τους ή να ευνοούν την άνθηση της αστυνομικής αυθαιρεσίας…
… όσο ο Τύπος και τα τηλεοπτικά μέσα δε συμβάλλουν στην ηθική τόνωση των αστυνομικών και στην αποκατάσταση του γοήτρου της Αστυνομίας…
… όσο θα βλέπουμε βουλευτές να εκστομίζουν κατά των αστυνομικών το γνωστό υβριστικό σύνθημα και τον αρμόδιο υπουργό να μην τους στηρίζει όταν βάλλονται από παντού…
… όσο οι ίδιοι οι αστυνομικοί δεν προχωρούν σε αυτοκάθαρση και ανέχονται την παραβατική συμπεριφορά των συναδέλφων τους -λόγω συναδελφικής αλληλεγγύης- και δεν τους αποβάλλουν από τις τάξεις τους...
… θα ξαναζούμε στιγμές βίας, θα παραδέρνουμε έρμαια των κάθε είδους παρανόμων, θα αυξάνει η ανασφάλειά μας και θα ενισχύεται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.
● Ας αποφασίσουμε επιτέλους, ως κοινωνία, τι Αστυνομία θέλουμε.
Μέχρι τότε ας μην αγανακτούμε με τα όσα πράττει ή δεν πράττει η Ελληνική Αστυνομία, γιατί εμείς τη δημιουργήσαμε, εμείς την υποθάλψαμε, εμείς την οδηγήσαμε στα καλούπια που θέλαμε. Και ας μη γενικεύουμε για τις πράξεις των ολίγων.
Δεν της πρέπει της καταταλαιπωρημένης Αστυνομίας να παραδίδεται στην απαξίωση της ελληνικής κοινωνίας και να εισπράττει τα επίχειρα της αμήχανης πολιτείας και της συμπεριφοράς ελαχίστων.
Δεν της πρέπει ο χλευασμός όλων μας.
Δεν της πρέπουν οι μολότοφ, οι πέτρες και τα άθλια συνθήματα.
Δεν μας πρέπει κι εμάς να ανακαλύπτουμε τα άλλοθι των δικών μας πράξεων και να ρίχνουμε τους λίθους του αναθέματός μας στους ανίσχυρους ώμους κάποιων βιοπαλαιστών.
Εικόνα μας είναι και μας μοιάζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.