Ομιλία Γ. Φραγγίδη για την ψήφο των εκτός επικρατείας εκλογέων
Το θέμα της ψήφου των εκτός επικρατείας εκλογέων ήταν ένας από τους λόγους που η πρόσφατη άνευρη Συνταγματική Αναθεώρηση απέκτησε νόημα και ουσία.
Ήταν θέμα πολιτικού και νομικού πολιτισμού να δώσουμε στους Έλληνες, τους προσωρινά ή μόνιμα διαμένοντες στο εξωτερικό, την ουσιαστική δυνατότητα να ασκήσουν το θεμελιώδες δικαίωμα της ψήφου. Αποτελούσε ένα πάγιο αίτημά τους εδώ και πάρα πολλά χρόνια και ήταν δίκαιο και ηθικό να ικανοποιηθεί.
Η απόκτηση εκλογικού δικαιώματος δε σηματοδοτεί αυτόματα και την ικανότητα άσκησής του. Έτσι, λοιπόν, οι εκτός επικράτειας Έλληνες, αν και κατείχαν νομικά την ικανότητα να ψηφίζουν στις εκλογές της πατρίδας τους, δεν είχαν μέχρι τώρα πραγματικά τη δυνατότητα να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.
Με το νομοσχέδιο αυτό, ενεργοποιείται η ρύθμιση του άρθρου 51 του Συντάγματος, που δίνει στον νομοθέτη την ευχέρεια να ορίσει τον τρόπο άσκησης του εκλογικού δικαιώματος.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς η Ελλάδα είναι μια χώρα που ανέκαθεν είχε πολλούς μετανάστες στο εξωτερικό. Επιπλέον, στα πρόσφατα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, καταγράφεται ένα νέο κύμα μετανάστευσης και μάλιστα νέων ανθρώπων, υψηλής μόρφωσης.
Με την ψήφιση του νομοσχεδίου που συζητάμε σήμερα, μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων πολιτών, που βρίσκονται στα 4 σημεία του ορίζοντα αλλά η καρδιά τους χτυπά στην Ελλάδα, θα μπορούν από εδώ και στο εξής να συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση της πολιτικής κατάστασης της χώρας καταγωγής τους, ενισχύοντας τους δεσμούς με την πατρίδα και διατηρώντας υψηλό το αίσθημα του πατριωτισμού.
Είναι χρέος μας και όχι παραχώρηση, να αγκαλιάσουμε τους Έλληνες, όπου κι αν βρίσκονται και να προχωρήσουμε μαζί, με πνεύμα ενότητας και ομοψυχίας, μεταδίδοντας το ανάλογο μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις, σε μια κρίσιμη περίοδο για τα εθνικά μας θέματα.
Αναρωτιέμαι ωστόσο, αν αυτό το μήνυμα καταφέρνει να περάσει επαρκώς μέσα από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, με όλους αυτούς τους περιορισμούς και «κόφτες» που εμπεριέχει.
Παρά την ιδιαίτερη σημασία του, το νομοσχέδιο δεν ανταποκρίνεται στις επιταγές της σύγχρονης εποχής και είναι κατώτερο των περιστάσεων. Τολμώ να πω, ότι είναι άτολμο και σε πολλά σημεία ασαφές. Ίσως, μάλιστα, κάποιες διατάξεις να εγείρουν και νομικά θέματα.
Το κόμμα μας εδώ και χρόνια ζητούσε να έρθει στη Βουλή το θέμα της ψήφου των εκτός επικράτειας Ελλήνων. Επί ΠΑΣΟΚ, εξάλλου, το 2001, έγινε η Συνταγματική Αναθεώρηση που την προέβλεπε.
Οι προτάσεις μας είναι συγκεκριμένες και ξεκάθαρες, τόσο για τις προϋποθέσεις όσο και για τον τρόπο άσκησης του εκλογικού δικαιώματος:
- εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους και επικαιροποίηση στοιχείων
- προσμέτρηση της ψήφου στο εκλογικό αποτέλεσμα,
- εκλογικές περιφέρειες ή εκλογική περιφέρεια εξωτερικού και
- επιστολική ψήφος.
Η πολιτική μας παράταξη ήταν η μόνη που εξέφρασε στο 100% τα αιτήματα των αποδήμων και οι προτάσεις μας έτυχαν καθολικής αποδοχής από τους φορείς και τις κοινότητες που τους εκπροσωπούν.
Στο νομοσχέδιο αυτό, τίθενται προϋποθέσεις και περιορισμοί, που θα πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής. Η κατοχή ΑΦΜ, ο ορισμός της ελάχιστης διαμονής των 2 χρόνων στην Ελλάδα και της μέγιστης απουσίας των 35 χρόνων στο εξωτερικό, ως προϋποθέσεις συμμετοχής στις εκλογές, πέραν του αυθαίρετου χαρακτήρα τους, θέτουν και ζητήματα ισότητας μεταξύ των εκλογέων.
Το θέμα της ψήφου των εκτός επικρατείας εκλογέων ήταν ένας από τους λόγους που η πρόσφατη άνευρη Συνταγματική Αναθεώρηση απέκτησε νόημα και ουσία.
Ήταν θέμα πολιτικού και νομικού πολιτισμού να δώσουμε στους Έλληνες, τους προσωρινά ή μόνιμα διαμένοντες στο εξωτερικό, την ουσιαστική δυνατότητα να ασκήσουν το θεμελιώδες δικαίωμα της ψήφου. Αποτελούσε ένα πάγιο αίτημά τους εδώ και πάρα πολλά χρόνια και ήταν δίκαιο και ηθικό να ικανοποιηθεί.
Η απόκτηση εκλογικού δικαιώματος δε σηματοδοτεί αυτόματα και την ικανότητα άσκησής του. Έτσι, λοιπόν, οι εκτός επικράτειας Έλληνες, αν και κατείχαν νομικά την ικανότητα να ψηφίζουν στις εκλογές της πατρίδας τους, δεν είχαν μέχρι τώρα πραγματικά τη δυνατότητα να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.
Με το νομοσχέδιο αυτό, ενεργοποιείται η ρύθμιση του άρθρου 51 του Συντάγματος, που δίνει στον νομοθέτη την ευχέρεια να ορίσει τον τρόπο άσκησης του εκλογικού δικαιώματος.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς η Ελλάδα είναι μια χώρα που ανέκαθεν είχε πολλούς μετανάστες στο εξωτερικό. Επιπλέον, στα πρόσφατα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, καταγράφεται ένα νέο κύμα μετανάστευσης και μάλιστα νέων ανθρώπων, υψηλής μόρφωσης.
Με την ψήφιση του νομοσχεδίου που συζητάμε σήμερα, μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων πολιτών, που βρίσκονται στα 4 σημεία του ορίζοντα αλλά η καρδιά τους χτυπά στην Ελλάδα, θα μπορούν από εδώ και στο εξής να συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση της πολιτικής κατάστασης της χώρας καταγωγής τους, ενισχύοντας τους δεσμούς με την πατρίδα και διατηρώντας υψηλό το αίσθημα του πατριωτισμού.
Είναι χρέος μας και όχι παραχώρηση, να αγκαλιάσουμε τους Έλληνες, όπου κι αν βρίσκονται και να προχωρήσουμε μαζί, με πνεύμα ενότητας και ομοψυχίας, μεταδίδοντας το ανάλογο μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις, σε μια κρίσιμη περίοδο για τα εθνικά μας θέματα.
Αναρωτιέμαι ωστόσο, αν αυτό το μήνυμα καταφέρνει να περάσει επαρκώς μέσα από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, με όλους αυτούς τους περιορισμούς και «κόφτες» που εμπεριέχει.
Παρά την ιδιαίτερη σημασία του, το νομοσχέδιο δεν ανταποκρίνεται στις επιταγές της σύγχρονης εποχής και είναι κατώτερο των περιστάσεων. Τολμώ να πω, ότι είναι άτολμο και σε πολλά σημεία ασαφές. Ίσως, μάλιστα, κάποιες διατάξεις να εγείρουν και νομικά θέματα.
Το κόμμα μας εδώ και χρόνια ζητούσε να έρθει στη Βουλή το θέμα της ψήφου των εκτός επικράτειας Ελλήνων. Επί ΠΑΣΟΚ, εξάλλου, το 2001, έγινε η Συνταγματική Αναθεώρηση που την προέβλεπε.
Οι προτάσεις μας είναι συγκεκριμένες και ξεκάθαρες, τόσο για τις προϋποθέσεις όσο και για τον τρόπο άσκησης του εκλογικού δικαιώματος:
- εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους και επικαιροποίηση στοιχείων
- προσμέτρηση της ψήφου στο εκλογικό αποτέλεσμα,
- εκλογικές περιφέρειες ή εκλογική περιφέρεια εξωτερικού και
- επιστολική ψήφος.
Η πολιτική μας παράταξη ήταν η μόνη που εξέφρασε στο 100% τα αιτήματα των αποδήμων και οι προτάσεις μας έτυχαν καθολικής αποδοχής από τους φορείς και τις κοινότητες που τους εκπροσωπούν.
Στο νομοσχέδιο αυτό, τίθενται προϋποθέσεις και περιορισμοί, που θα πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής. Η κατοχή ΑΦΜ, ο ορισμός της ελάχιστης διαμονής των 2 χρόνων στην Ελλάδα και της μέγιστης απουσίας των 35 χρόνων στο εξωτερικό, ως προϋποθέσεις συμμετοχής στις εκλογές, πέραν του αυθαίρετου χαρακτήρα τους, θέτουν και ζητήματα ισότητας μεταξύ των εκλογέων.
Επιπλέον, αφαιρούν τη δυνατότητα του εκλέγειν από την πλειονότητα των Ελλήνων του εξωτερικού, κυρίως των μεταναστών δεύτερης γενιάς και αυτών που έχουν φύγει από την Ελλάδα τη δεκαετία του ’60, οι οποίοι είναι και οι πιο συχνά ερχόμενοι στην Ελλάδα.
Είναι πιθανό να δημιουργήσουμε εκλογείς δύο ταχυτήτων, όταν θέτουμε περιορισμούς στον Έλληνα του εξωτερικού όταν ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα στον τόπο διαμονής ενώ δεν κάνουμε το ίδιο όταν ο Έλληνας έρχεται να ψηφίσει στην Ελλάδα.
Μεγάλης βαρύτητας είναι και η επιστολική ψήφος. Σε μια εποχή που σε άλλες χώρες της Δύσης αυτός ο τρόπος συμμετοχής των αποδήμων στις εκλογές είναι καθιερωμένος από καιρό, εμείς αμφισβητούμε τη φερεγγυότητα και την αδιαβλητότητα της διαδικασίας. Παρωχημένες και σκοταδιστικές απόψεις, όταν στο σύγχρονο κόσμο υφίσταται πλέον η ηλεκτρονική ψήφος και για αυτή τη διαδικασία θα έπρεπε να μιλάμε σήμερα.
Η επιστολική ψήφος θα ήταν μια τομή στην εκλογική διαδικασία και θα συνέβαλε στη μαζικότητα της συμμετοχής. Είναι κρίμα που «σκοντάφτει» στις εμμονικές αγκυλώσεις και μικροκομματικές σκοπιμότητες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.
Δίκαιο και δημοκρατικό θα ήταν, επίσης, να υπάρχει σαφής και διακριτή εκπροσώπηση των Ελλήνων του εξωτερικού στις εκλογές. Αυτό θα το εξασφάλιζε η δημιουργία μιας ειδικής περιφέρειας για εκείνους, μέσω των ειδικών ψηφοδελτίων των κομμάτων, με υποψήφιους δικούς τους.
Η διασπορά είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνισμού και πρέπει να αποκτήσει φωνή, που θα μπορεί να ακουστεί καθαρά και δυνατά. Είναι μια δεύτερη Ελλάδα που βρίσκεται εκτός της επικράτειας. Είναι μεγάλη σε μέγεθος και σε ψυχή. Τη χρειαζόμαστε και δεν πρέπει ούτε να την ξεχνάμε ούτε να την αδικούμε.
Είναι πιθανό να δημιουργήσουμε εκλογείς δύο ταχυτήτων, όταν θέτουμε περιορισμούς στον Έλληνα του εξωτερικού όταν ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα στον τόπο διαμονής ενώ δεν κάνουμε το ίδιο όταν ο Έλληνας έρχεται να ψηφίσει στην Ελλάδα.
Μεγάλης βαρύτητας είναι και η επιστολική ψήφος. Σε μια εποχή που σε άλλες χώρες της Δύσης αυτός ο τρόπος συμμετοχής των αποδήμων στις εκλογές είναι καθιερωμένος από καιρό, εμείς αμφισβητούμε τη φερεγγυότητα και την αδιαβλητότητα της διαδικασίας. Παρωχημένες και σκοταδιστικές απόψεις, όταν στο σύγχρονο κόσμο υφίσταται πλέον η ηλεκτρονική ψήφος και για αυτή τη διαδικασία θα έπρεπε να μιλάμε σήμερα.
Η επιστολική ψήφος θα ήταν μια τομή στην εκλογική διαδικασία και θα συνέβαλε στη μαζικότητα της συμμετοχής. Είναι κρίμα που «σκοντάφτει» στις εμμονικές αγκυλώσεις και μικροκομματικές σκοπιμότητες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.
Δίκαιο και δημοκρατικό θα ήταν, επίσης, να υπάρχει σαφής και διακριτή εκπροσώπηση των Ελλήνων του εξωτερικού στις εκλογές. Αυτό θα το εξασφάλιζε η δημιουργία μιας ειδικής περιφέρειας για εκείνους, μέσω των ειδικών ψηφοδελτίων των κομμάτων, με υποψήφιους δικούς τους.
Η διασπορά είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνισμού και πρέπει να αποκτήσει φωνή, που θα μπορεί να ακουστεί καθαρά και δυνατά. Είναι μια δεύτερη Ελλάδα που βρίσκεται εκτός της επικράτειας. Είναι μεγάλη σε μέγεθος και σε ψυχή. Τη χρειαζόμαστε και δεν πρέπει ούτε να την ξεχνάμε ούτε να την αδικούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.