Οι «άριστοι» της Ν.Δ που ήρθαν για να μας επαναφέρουν στην «κανονικότητα» και όχι να συνεχίσουν τον αντεργατικό – αντιλαϊκό κατήφορο από εκεί που τον άφησε ο ΣΥΡΖΑ, εντείνουν την αντεργατική πολιτική, προς όφελος των δυνάμεων του κεφαλαίου.
«Αυτό σημαίνει κυβέρνηση όλων» όπως διαλαλεί ο κύριος Μητσοτάκης. Να τα δίνουμε όλα στην μεγαλοεργοδοσία, στο μεγάλο κεφάλαιο, και ο λαός, οι εργαζόμενοι να σιωπούν.
Και αυτή η κυβέρνηση που διατυμπάνιζε όλα καθαρά, μπροστά στον λαό, έφερε στα μουλωχτά διατάξεις τελευταίας στιγμής σε συζήτηση «πολυνομοσχέδιου», που καταργεί και τα προσχηματικά μέτρα για τους εργολαβικούς εργαζόμενους και για την προστασία των εργαζομένων από την απόλυση.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. «καταργεί την δικαιολογία της απόλυσης» ( όχι ότι αποτελούσε κανένα στιβαρό μέτρο και το σεβόταν οι εργοδότες) και αρχίζει να υλοποιεί τις αξιώσεις του «Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων», όπως να απαλλαγούν οι επιχειρήσεις τους από την συνευθύνη που είχαν με τους «εργολάβους» και «υπεργολάβους» ενοικιαστών εργαζομένων, από την παροχή υποτυπωδών δικαιωμάτων που είχαν οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι και να απολύουν ελεύθερα.
Ακόμα και αυτά τα προσχηματικά μέτρα της προστασίας των εργαζομένων καταργούν, που καταδεικνύει τι θα επακολουθήσει εις βάρος τους.
Η κυβέρνηση αρχίζει να υλοποιεί τις επιταγές των μεγαλοεργοδοτών όλων των τμημάτων του κεφαλαίου, που θέλουν καθαρό το πεδίο, για να εντείνουν την εκμετάλλευση της εργασίας, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της αύξησης των κερδών τους.
Προκλητικός ο υπουργός Εργασίας κύριος Βρούτσης που μίλησε σαν εκπρόσωπος των εργοδοτών στην βουλή, αιτιολόγησε την κατάργηση αυτών των διατάξεων, ότι αποτελούσαν αγκυλώσεις και δεν διευκόλυναν στο λεγόμενο «επενδυτικό» κλίμα και ότι θα βοηθήσουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας με την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Τα χρεοκοπημένα αυτά ιδεολογήματα που αναμασά η κυβέρνηση όχι μόνο πρέπει να προβληματίσουν τους εργαζόμενους και κυρίως εκείνους που εμπιστεύτηκαν την Ν.Δ, αλλά να τους θέσουν σε αγωνιστική επαγρύπνηση, για να μην αφήσουν να μπουν σε εφαρμογή, τα αντεργατικά και αντιλαϊκά σχέδια κυβέρνησης και κεφαλαίου.
Με κριτήριο και σύνθημα βάζουμε τις δικές μας ανάγκες μπροστά, εργαζόμενοι, γενικότερα ο λαός, να μην παρακολουθεί αδρανής τις εξελίξεις που του αφορούν και να οργανώσει τον αγώνα, με όρους κοινωνικής συμμαχίας και αντεπίθεσης, συγκρούοντας με την στρατηγική του κεφαλαίου και των πολιτικών τους εκφραστών.
Αυτή η γραμμή πάλης είναι που συσπειρώνει, μαχητικοποιεί και ανοίγει τον δρόμο, που ο λαός μπορεί να δει ότι η προοπτική του δεν μπορεί να επιτευχθεί στα όρια αυτού του συστήματος, που κάθε μέρα σαπίζει και για να διαιωνιστεί γίνεται πιο επιθετικό στον λαό.
Με τα ταξικά σωματεία και τις αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις ο λαός μπορεί να δυναμώσει και να αντεπιτεθεί, να εμποδίσει αντιλαϊκούς σχεδιασμούς, και να δημιουργήσει του όρους και τις προϋποθέσεις για άλλη εξουσία και οικονομία, που στο επίκεντρο θα ναι ο λαός και οι ανάγκες του και όχι τα κέρδη των λίγων.
«Αυτό σημαίνει κυβέρνηση όλων» όπως διαλαλεί ο κύριος Μητσοτάκης. Να τα δίνουμε όλα στην μεγαλοεργοδοσία, στο μεγάλο κεφάλαιο, και ο λαός, οι εργαζόμενοι να σιωπούν.
Και αυτή η κυβέρνηση που διατυμπάνιζε όλα καθαρά, μπροστά στον λαό, έφερε στα μουλωχτά διατάξεις τελευταίας στιγμής σε συζήτηση «πολυνομοσχέδιου», που καταργεί και τα προσχηματικά μέτρα για τους εργολαβικούς εργαζόμενους και για την προστασία των εργαζομένων από την απόλυση.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. «καταργεί την δικαιολογία της απόλυσης» ( όχι ότι αποτελούσε κανένα στιβαρό μέτρο και το σεβόταν οι εργοδότες) και αρχίζει να υλοποιεί τις αξιώσεις του «Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων», όπως να απαλλαγούν οι επιχειρήσεις τους από την συνευθύνη που είχαν με τους «εργολάβους» και «υπεργολάβους» ενοικιαστών εργαζομένων, από την παροχή υποτυπωδών δικαιωμάτων που είχαν οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι και να απολύουν ελεύθερα.
Ακόμα και αυτά τα προσχηματικά μέτρα της προστασίας των εργαζομένων καταργούν, που καταδεικνύει τι θα επακολουθήσει εις βάρος τους.
Η κυβέρνηση αρχίζει να υλοποιεί τις επιταγές των μεγαλοεργοδοτών όλων των τμημάτων του κεφαλαίου, που θέλουν καθαρό το πεδίο, για να εντείνουν την εκμετάλλευση της εργασίας, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της αύξησης των κερδών τους.
Προκλητικός ο υπουργός Εργασίας κύριος Βρούτσης που μίλησε σαν εκπρόσωπος των εργοδοτών στην βουλή, αιτιολόγησε την κατάργηση αυτών των διατάξεων, ότι αποτελούσαν αγκυλώσεις και δεν διευκόλυναν στο λεγόμενο «επενδυτικό» κλίμα και ότι θα βοηθήσουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας με την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Τα χρεοκοπημένα αυτά ιδεολογήματα που αναμασά η κυβέρνηση όχι μόνο πρέπει να προβληματίσουν τους εργαζόμενους και κυρίως εκείνους που εμπιστεύτηκαν την Ν.Δ, αλλά να τους θέσουν σε αγωνιστική επαγρύπνηση, για να μην αφήσουν να μπουν σε εφαρμογή, τα αντεργατικά και αντιλαϊκά σχέδια κυβέρνησης και κεφαλαίου.
Με κριτήριο και σύνθημα βάζουμε τις δικές μας ανάγκες μπροστά, εργαζόμενοι, γενικότερα ο λαός, να μην παρακολουθεί αδρανής τις εξελίξεις που του αφορούν και να οργανώσει τον αγώνα, με όρους κοινωνικής συμμαχίας και αντεπίθεσης, συγκρούοντας με την στρατηγική του κεφαλαίου και των πολιτικών τους εκφραστών.
Αυτή η γραμμή πάλης είναι που συσπειρώνει, μαχητικοποιεί και ανοίγει τον δρόμο, που ο λαός μπορεί να δει ότι η προοπτική του δεν μπορεί να επιτευχθεί στα όρια αυτού του συστήματος, που κάθε μέρα σαπίζει και για να διαιωνιστεί γίνεται πιο επιθετικό στον λαό.
Με τα ταξικά σωματεία και τις αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις ο λαός μπορεί να δυναμώσει και να αντεπιτεθεί, να εμποδίσει αντιλαϊκούς σχεδιασμούς, και να δημιουργήσει του όρους και τις προϋποθέσεις για άλλη εξουσία και οικονομία, που στο επίκεντρο θα ναι ο λαός και οι ανάγκες του και όχι τα κέρδη των λίγων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.