«Μερκούρεια 2019»: Πρεμιέρα με το θερμότερο χειροκρότημα στο κατάμεστο Ανοιχτό Θέατρο Συκεών

Δελτίο τύπου δήμου Νεάπολης-Συκεών

Με το παρατεταμένο και θερμότερο χειροκρότημα του κοινού που κατέκλυσε το κατάμεστο Ανοιχτό Θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης», έκαναν πρεμιέρα προχθές το βράδυ τα φετινά «Μερκούρεια 2019». Η «Φαύστα» του Μποστ από το Θεατρικό Εργαστήρι "Θέσπις" του δήμου Νεάπολης-Συκεών άνοιξε την 25η αυλαία του κορυφαίου θεατρικού θεσμού του δήμου, και η θερμότατη υποδοχή του κοινού επιβεβαίωσε για ακόμα μία χρονιά τη λαχτάρα του κόσμου για Θέατρο και παραστάσεις υψηλού επιπέδου, δικαιώνοντας την επιμονή του δήμου στη στήριξη και ενίσχυση της πολιτισμικής αποκέντρωσης. 

Τους εκατοντάδες θεατές καλωσόρισε ο πρόεδρος της Κοινωφελούς Επιχείρησης Υπηρεσιών Νεάπολης-Συκεών Δημήτρης Απατσίδης, σημειώνοντας ότι «τα Μερκούρεια αποτελούν την κορωνίδα στην συνεχή προσπάθεια του δήμου για πραγματική προσφορά στον Πολιτισμό, για την οποία είμαστε περήφανοι και δίκαια ο δήμος μας χαρακτηρίζεται ως Δήμος του Πολιτισμού», ενώ ζήτησε το θερμότερο χειροκρότημα του κόσμου για τους «ερασιτέχνες ηθοποιούς με επαγγελματική νοοτροπία» του Θεατρικού Εργαστηρίου ‘Θέσπις’ του δήμου Νεάπολης-Συκεών που άνοιξαν την αυλαία των φετινών Μερκουρείων.

Στις «εκατοντάδες θεατρικές παραστάσεις που απολαμβάνουν εδώ και 25 χρόνια χιλιάδες συμπολίτες μας από τη Θεσσαλονίκη και ολόκληρη τη Βόρειο Ελλάδα» αναφέρθηκε ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών Σίμος Δανιηλίδης, υπογραμμίζοντας ότι «τα 25 αυτά χρόνια είναι η απόδειξη ότι πετύχαμε –και είμαστε πολύ περήφανοι- να καθιερώσουμε αυτόν τον σοβαρό ποιοτικό θεσμό από τον οποίο έχουν περάσει σχεδόν όλα τα ΔΗΠΕΘΕ, αλλά και το Εθνικό Θέατρο και το Κ.Θ.Β.Ε.».

«Ήταν το 1995 την πρώτη χρονιά της διοίκησής μας, όταν είπαμε ότι πρέπει να καθιερώσουμε κάτι σοβαρό κάτι ποιοτικό, κάτι διαχρονικό και αφιερωμένο στη μεγάλη Ελληνίδα, τη Μελίνα Μερκούρη, εμπνεόμενοι από τα οράματά της για επένδυση στην Παιδεία, τον Πολιτισμό και την καλλιτεχνική αποκέντρωση, συγκεντρώνοντας κάθε χρόνο τα θεατρικά παιδιά της, που είναι τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα», επισήμανε ο δήμαρχος, κάνοντας μία σύντομη ιστορική αναδρομή του θεσμού.

«Η αγάπη, η συμμετοχή και η υποστήριξή σας μάς δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε σε δύσκολους καιρούς τη μεγάλη προσπάθεια που ξεκινήσαμε πριν από 25 χρόνια», τόνισε ο Σ.Δανιηλίδης ευχαριστώντας το κοινό που όλα αυτά τα χρόνια τιμά σταθερά με την παρουσία του το θεσμό των ‘‘Μερκουρείων’’». Παράλληλα, ο δήμαρχος εξέφρασε τις ευχαριστίες της δημοτικής αρχής προς όλους τους συντελεστές των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. που όλα αυτά τα χρόνια, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, στηρίζουν με τη συμμετοχή τους το θεσμό, αλλά και το Κ.Θ.Β.Ε. που δεν έλειψε ποτέ από τη διοργάνωση, ενώ δήλωσε για ακόμα μία φορά την ενόχλησή του με το Εθνικό Θέατρο που «τα τελευταία χρόνια δεν ανταποκρίνεται στις συνεχείς προσκλήσεις του δήμου».

«Καλούμε την Πολιτεία και τη νέα ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού να ενισχύσει τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.»

Το σήμα κινδύνου και την κραυγή αγωνίας που εκφράζει τα τελευταία χρόνια για την τύχη των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., επανέλαβε ο κ. Δανιηλίδης, επισημαίνοντας ότι «Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχει συρρικνωθεί ο χρόνος των ΜΕΡΚΟΥΡΕΙΩΝ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ παλαιότερα είχαν φτάσει να διαρκούν μέχρι και 15 μέρες, με τη συμμετοχή 12-13 ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. από ολόκληρη τη χώρα, τώρα, παρά το πάθος, τον αγώνα, την επιμονή και την υπομονή, με τα οποία εξακολουθούμε να τα διοργανώνουμε κάθε χρόνο, δεν υπάρχει μεγάλη συμμετοχή, καθώς είναι πολύ λίγα αυτά που υπάρχουν ακόμα και λειτουργούν και παράγουν θεατρικές παραστάσεις».

Όπως υπογράμμισε ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών «Η Πολιτεία τα τελευταία χρόνια τα παραμέρισε, τα υποβάθμισε, δεν τα χρηματοδότησε. Ελπίζουμε να καταλάβει η Πολιτεία και η νέα ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού ότι τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. είναι ένας θεσμός συνδεδεμένος με την Περιφέρεια της χώρας, είναι πολιτιστική αποκέντρωση, όπως επέμενε να φωνάζει η Μελίνα Μερκούρη, και πρέπει να ενισχυθούν και να αναβιώσουν και να ξαναγεννηθούν».

Ακολουθεί αναλυτικά το πρόγραμμα των επόμενων ημερών.

Ώρα Έναρξης παραστάσεων 9 μ.μ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019
► «Μαμά! Το δωμάτιο των θαυμάτων»
των Ελένης Ευθυμίου και Σοφίας Ευτυχιάδου
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΣΥΛΛΗΨΗ-ΙΔΕΑ: Ελένη Δημοπούλου

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ-ΜΟΥΣΙΚΗ: Ελένη Ευθυμίου

ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Ευαγγελία Κιρκινέ

ΚΙΝΗΣΗ: Τάσος Παπαδόπουλος

ΒΙΝΤΕΟ: Θανάσης Καφετζής

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΧΟΥ: Μανόλης Σταματιάδης

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ: Άκης Μάστακας

ΒΟΗΘΟΣ ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΟΥ: Αγγελική Δαρίτση

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΥ: Χριστίνα Κατσαρέα

ΠΑΙΖΟΥΝ: Ελένη Δημοπούλου, Χαρά Ζησιμάτου, Σοφία Μπλέτσου

ΤΟ ΕΡΓΟ: «Μαμά! Το δωμάτιο των θαυμάτων»: Ένα έργο-φόρος τιμής στη μητρότητα και το μυστήριο της ζωής. Τρεις γυναίκες, τρεις διαφορετικές γενιές, που τις ενώνει ένας ομφάλιος λώρος. Μια παράσταση για τη ζωή που «συμβαίνει όταν άλλα προγραμμάτιζες εσύ», για την προσμονή, τον φόβο ή και την άρνηση της μητρότητας. Για μαμάδες που τα κατάφεραν και μαμάδες που δεν τα κατάφεραν. Για λάθη, λάθη, λάθη και χαρές. Μεγάλες χαρές. Για μαμάδες χταπόδια, που τα καταφέρνουν όλα, αν και με… δύο πόδια. Για την εκ νέου γέννηση του εαυτού μέσα από τη μητρότητα. Για μητέρες που έγιναν μητέρες στη μαμά τους. Για κόρες που έγιναν οι μάνες τους. Για την απώλεια της μάνας. Για έναν κόσμο χωρίς τη μαμά. Για μήτρες-δώρα και για μήτρες-φυλακές. Για αυτόν τον ομφάλιο λώρο που δένει, ξεδένει, κόβεται, γίνεται καλώδιο υπολογιστή, τηλεφώνου ή οξυγόνου. Για αυτόν τον ομφάλιο λώρο που μοιραζόμαστε όλοι/όλες. Γιατί, εάν κάτι μας συνδέει, είναι ότι όλοι/όλες κάποια στιγμή πρωταγωνιστήσαμε σε μια γέννα. «Μαμά! Το δωμάτιο των θαυμάτων», εν τέλει ένα έργο για τη γραμμή της ζωής…

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019 (έναρξη 21.15)
► «Το τάβλι» του Δημήτρη Κεχαΐδη

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΟΖΑΝΗΣ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Λευτέρης Γιοβανίδης

ΣΚΗΝΙΚΑ: Πουλχερία Τζόβα

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Μαρία Παπαδοπούλου

ΜΟΥΣΙΚΗ: Θοδωρής Οικονόμου

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Νίκος Σωτηρόπουλος

BΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Νίκη Σκιαδαρέση

ΠΑΙΖΟΥΝ: Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης

ΤΟ ΕΡΓΟ: Ο Φώντας (Γεράσιμος Σκιαδαρέσης) και ο Κόλιας (Ιεροκλής Μιχαηλίδης), δυο φίλοι και κουνιάδοι, κάθονται ένα ζεστό αυγουστιάτικο απόγευμα μετά από ένα μεσημεριανό ύπνο, την ώρα του ιερού απογευματινού καφέ, στη βεράντα τους και συζητούν πως θα πιάσουν την καλή και θα γλυτώσουν από τη φτώχεια τους. Το σχέδιο «όπως πάντα» καλά οργανωμένο και σίγουρο, μάς δείχνει όλο το νεοελληνικό όνειρο που πλάθεται από ευτελή υλικά. Οι δυο ήρωές μας, ο Φώντας, άνθρωπος της πιάτσας, και ο Κόλιας πρώην αντιστασιακός και νυν λαχειοπώλης, ονειρεύονται να στήσουν μαζί μια κομπίνα, με στόχο τα μεγάλα κέρδη και την είσοδο στην υψηλή κοινωνία. Δύο χαρακτήρες αυθεντικοί, λαϊκοί, οικείοι, αναγνωρίσιμοι, τραγικοί και κωμικοί συνάμα, συνοψίζουν την ουσία της νεοελληνικής φιλοσοφίας. Το "Τάβλι", είναι έργο προφητικό και γι' αυτό πάντα επίκαιρο, πρωτοανέβηκε στο Θέατρο Τέχνης τον Φεβρουάριο του 1972, μεσούσης της δικτατορίας, σε σκηνοθεσία του Κάρολου Κουν, με πρωταγωνιστές τον Νικήτα Τσακίρογλου ως Φώντα και τον Γιάννη Μόρτζο ως Κόλια. Από τότε, ανεβαίνει συχνά στις θεατρικές σκηνές, γεγονός που καταδεικνύει την οξυδερκή ματιά του συγγραφέα στη νεοελληνική νοοτροπία.

ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019
► «Μιστέρο Μπούφο» του Ντάριο Φο

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Θωμάς Μοσχόπουλος

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Δημήτρης Φραγκιόγλου

ΦΩΤΙΣΜΟΙ-ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γιάννης Μαργαρίτης

ΠΑΙΖΟΥΝ: Γιώργος Τσαπόγας, Χάρης Φλέουρας, Δημήτρης Φραγκιόγλου

ΤΟ ΕΡΓΟ: Πρόκειται για μια ιδιαίτερη ξεχωριστή κωμωδία, μια καυστική σάτιρα. Ο Ντάριο Φο μεταγράφει τις εμβόλιμες κωμικές σκηνές των μεσαιωνικών λειτουργικών δραμάτων στα κείμενα που του χάρισαν το βραβείο Νόμπελ, όπου το θείο και το ανθρώπινο δράμα ξαναδιαβάζονται με τραγικό και συνάμα κωμικό τρόπο και με έντονο κοινωνικοπολιτικό σχόλιο και καυστική σάτιρα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το συγκεκριμένο έργο έχει μεταφραστεί σε 30 διαφορετικές γλώσσες και έχει παρουσιαστεί σε όλον τον κόσμο με μεγάλη επιτυχία. Το έργο συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τη θεατρική παράδοση με το σύγχρονο κοινωνικοπολιτικό σχόλιο και τις ρίζες του θεάτρου. Ο τίτλος στα ιταλικά σημαίνει «Κωμικό Μυστήριο» και λέγοντας μυστήριο εννοείται το ιερό δρώμενο, το θρησκευτικό ιερό δράμα του καθολικού κυρίως μεσαίωνα. Ο Φο συνέλεξε μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες και χαρακτηριστικές κωμικές σκηνές που αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος των εν λόγω ιερών δραμάτων και τις ξανάγραψε μετουσιώνοντας τις μπουφόνικες αυτές στιγμές σε αριστουργήματα προφορικού λόγου και σατιρικής ποίησης που εκμηδενίζουν χρονικές και ιδεολογικές αποστάσεις.

ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019
► «Επταπύργιο- Ένας αιώνας σε μια μέρα 1899-1989»
ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΣΥΛΛΗΨΗ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Εύη Σαρμή

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ: Νίκος Δημητρόπουλος

ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σοφία Τσιριγώτη

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΣΥΝΘΕΣΗ: Γιάννης Τσεμπερλίδης

ΚΙΝΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Πολυξένη Σπυροπούλου

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Στέλιος Τζολόπουλος

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Χρύσα Τουμανίδου

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Κατερίνα Μάγια Ανδριανού

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Φιλοθέη Ελευθεριάδου

ΠΑΙΖΟΥΝ (αλφαβητικά): Μαριάννα Αβραμάκη, Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Μάρκος Γέττος, Γιώργος Δημητριάδης, Χρήστος Διαμαντούδης, Γιάννης Μαστρογιάννης, Χρήστος Παπαδημητρίου, Χάρης Παπαδόπουλος, Άλκης Σπυρόπουλος, Πολυξένη Σπυροπούλου, Χρύσα Τουμανίδου, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Δημήτρης Τσεσμελής

ΤΟ ΕΡΓΟ: Επταπύργιο. Μια θεατροποιημένη αφήγηση ενός τόπου με δυνατές μνήμες που ανασαίνει πολλούς αιώνες, αποτελώντας κομμάτι της ιστορίας της πόλης μας. Από τις ανάσες του βγαίνουν στεναγμοί, μουσικές, πόνοι και χαρές, παράξενα και τρυφερά. Μέσα από ανθρώπινες ιστορίες. Ηθοποιοί και μουσικοί του ΚΘΒΕ μας ταξιδεύουν σε ένα κομμάτι της ιστορίας του, από το 1899 έως το 1989. Ένα ταξίδι από το σκοτάδι στο φως. Γιατί όσο ψηλά κι αν είναι τα τείχη, ο ουρανός μένει πάντα ανοιχτός…

ΠΕΜΠΤΗ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019
► «Ράφτης κυριών» του Φεϋντώ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΔΗΜΟΥ ΝΕΑΠΟΛΗΣ-ΣΥΚΕΩΝ
ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ»

ΑΠΟΔΟΣΗ: Ερρίκος Μπελιές

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σταμάτης Στάμογλου

ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Αναστασία Γυλλού

ΣΤΙΧΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ: Νανά Νικολάου

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Κώστας Βόμβολος

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Ανέστης Αμανατίδης, Αναστασία Γυλλού, Σταμάτης Στάμογλου

ΒΟΗΘΟΣ ΠΡΟΒΑΣ: Καίτη Λάζου

ΠΑΙΖΟΥΝ: Νικόλαος Δασκαλόπουλος (Μουλινό), Πολυξένη Παρασκευά (Υβόν), Γιώτα Καραβασίλη (Κυρία Αιγκρεβίλ), Σάββας Παντελίδης/Ιωάννης Παρασκευάς (Ετιέν), Ορέστης Πρεφτίτσης (Μπασινέ), Μαίρη Σαμανάδη (Σουζάν), Σάκης Παπαγεωργίου (Ωμπέν), Φωτεινή Νέτσικα (Ρόζα), Αργυρώ Τσιώμου (Κυρία Πομπινέτ), Καίτη Λάζου (Μικρή Πομπινέτ)

ΤΟ ΕΡΓΟ: Με τον «Ράφτη Κυριών» ο Φεϋντώ ανανέωσε ριζικά το κωμικό θέατρο. Δημιούργησε τον δικό του μηχανισμό του γέλιου, που στηριζόταν στην ανάδειξη των κωμικών χαρακτηριστικών της κυρίαρχης τάξης της εποχής του, τη σεμνοτυφία, την υποκρισία, το θράσος και τον εγωκεντρισμό των ανθρώπων που ήταν πάντα χορτάτοι. Με στέρεη δραματουργική δομή και παιχνιδιάρικη διάθεση κινεί τους ήρωες σαν πιόνια μέχρι να καταλήξουν στο παράλογο και στο εξωφρενικό. Αυτή η κωμική βιαιότητα της σπαρταριστής φάρσας, κάνει το έργο μία πολύ σοβαρή «θεατρική υπόθεση». Αντικείμενο του «Ράφτη Κυριών» η υποκρισία της ανθρώπινης συμπεριφοράς, σ΄ ένα κόσμο που παριστάνει τον αξιοσέβαστο, όταν έχει ναυαγήσει κάθε ελπίδα να ζήσει ακόλαστα.

* ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΓΝΩΜΗΣ

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Facebook

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Twitter

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Pinterest

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Dailymotion

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Youtube