Δ. Αγαθόπουλος: Το Δημόσιο Σχολείο, μια πραγματικότητα και ένα όραμα

Δημήτριος Αγαθόπουλος 

Υποψήφιος Δήμαρχος Κιλκίς 

ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ - Ο ΔΗΜΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ 

Είναι γνωστό σε όλους ότι τα Δημοτικά σχολεία, Γυμνάσια και Λύκεια του κάθε τόπου, τόσο όσον αφορά τις κτιριακές υποδομές, όσο και οι αύλειοι χώροι ανήκουν στην δικαιοδοσία και την ευθύνη του οικείου Δήμου. 

Με τον νόμο 3852/2010 «πρόγραμμα Καλλικράτης» η σχολική περιουσία περνάει στον έλεγχο των δήμων. Τόσο ο δήμος Κιλκίς, όσο και η πλειοψηφία των δήμων της Ελλάδος βρέθηκε απροετοίμαστος μπροστά σε ένα σύνολο προβλημάτων που ούτε την γνώση είχε, αλλά ούτε την διάθεση να αντιμετωπίσει. 

ναφορικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ότι τα παιδιά μας, οι μαθητές των σχολείων φοιτούν μέσα σε κτίρια που δεν διαθέτουν πολεοδομικές άδειες και μόλις σήμερα βρίσκονται σε διαδικασίες έκδοσης. Αυτό βέβαια φαντάζει τυπικό, όμως είναι γνωστό ότι καμιά παρέμβαση ή διόρθωση – επισκευή δεν μπορεί να γίνει χωρίς το κτίριο να διαθέτει την προβλεπόμενη πολεοδομική άδεια. 

Αυτό αμέσως, κάνει τον Δήμο υπεύθυνο και υπόχρεο για οποιοδήποτε κτιριακό ή λειτουργικό θέμα των χώρων αυτών. Βασική παράμετρος για την σωστή λειτουργία των σχολικών μονάδων είναι η κατανομή των κονδυλίων βάσει των μεγεθών και των αναγκών τους. 

Διαχρονικά οι εκάστοτε δήμαρχοι ελέγχουν τις Επιτροπές μέσω απόλυτων πλειοψηφιών, λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης ή ψηφοθηρικής διαχείρισης. Η τελευταία δημοτική αρχή μάλιστα, δεν αύξησε τον αριθμό των διευθυντών στις επιτροπές όπως και θα έπρεπε.

Αυτό σημαίνει ότι η επιτροπή με τον πρόεδρό της, διαχειρίζεται ένα μεγάλο αρχικό ποσό, για τη διατήρηση, τη συντήρηση, την καθαριότητα και την αναμόρφωση των περιουσιακών αυτών στοιχείων καθώς και τον εξοπλισμό. 

Οι Σχολικές Επιτροπές αντί να καταρτίσουν ένα πάγιο πρόγραμμα συντήρησης των σχολικών μονάδων, όπως για παράδειγμα: Ελαιοχρωματισμοί, συντήρηση υδραυλικών εγκαταστάσεων, ηλεκτρολογικές παρεμβάσεις, επιλέγει να παρεμβαίνει όταν το πρόβλημα οδηγεί σε αδιέξοδο.

Ο Δήμος Κιλκίς σύμφωνα με την ως τώρα διαχείριση και προσφορά του, δείχνει να υστερεί σε σύγκριση με την πολιτική και την πρακτική που ακολουθούν άλλοι Δήμοι με εξαιρετικά αποτελέσματα. Η κατάσταση στα σχολεία είναι κακή λόγω έλλειψης κονδυλίων, κακών πρακτικών, παρωχημένων νοοτροπιών και ξεπερασμένων αντιλήψεων. Κυρίαρχο ρόλο σε όλα αυτά παίζει ο δήμος…

Τι θα μπορούσε να ισχύσει και τι οραματιζόμαστε στους χώρους της εκπαίδευσης, σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια στα σχολεία του Κιλκίς; Τι είναι εφικτό να γίνει με την παρούσα κατάσταση και με τα κονδύλια που ήδη υπάρχουν; Όταν είναι γνωστό ότι η χρηματοδότηση από την πολιτεία μειώθηκε κατά 50% από το 2010. Είναι αυτονόητη φυσικά η διεκδίκηση από τους Δήμους η αύξηση των κονδυλίων .

Θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε και άλλες πηγές εσόδων όπως ευρωπαϊκά προγράμματα για αναπλάσεις χώρων, υποδομές, εργαστήρια, ή από δωρεές ιδρυμάτων και ιδιωτών, και σε συνεργασία με τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, που παίζουν καταλυτικό ρόλο στην λειτουργία των σχολικών μονάδων, θα μπορούσε το αποτέλεσμα να ήταν εκπληκτικό. 

Πάντα σε συνεργασία με τις σχολικές επιτροπές του Δήμου. (Αδιαπραγμάτευτο παραμένει το αίτημα για δημόσια και δωρεάν Παιδεία, αλλά στην σύγχρονη Ελλάδα μια δημοτική αρχή δεν μπορεί να μένει στις διαπιστώσεις, αλλά να έχει το όραμα, την δύναμη και η θέληση να φέρει λύσεις σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα όπως η Εκπαίδευση)

Χρειάζεται μελέτη και προσπάθεια, αναζήτηση και εννοείται, άτομα που να ενδιαφέρονται με ουσιαστικό τρόπο, στις καίριες θέσεις των Δήμων και των επιτροπών.

Ένα σχολείο διαθέτει εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους. Για τους Δήμους οι εξωτερικοί χώροι είναι οι πιο πρόσφοροι για ποικίλες δραστηριότητες πέραν των εκπαιδευτικών προγραμμάτων των σχολείων. Οι αθλητικές υποδομές στα σχολεία είναι πρωταρχικής σημασίας για τον αθλητισμό της γειτονιάς, αλλά στους αύλειους χώρους θα μπορούσαν να υπάρξουν παρεμβάσεις και αναπλάσεις για να φιλοξενήσουν και άλλες πολιτιστικές και όχι μόνο δραστηριότητες της γειτονιάς. Ένα σχολείο πρέπει να είναι ανοιχτό στην κοινωνία. 

Να αποτελεί πυλώνα πολιτισμού, αθλητισμού, κοινωνικής επαφής, κέντρο της γειτονιάς, του χωριού. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τον ενεργό ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η πόλη μας πάσχει από την κακοδαιμονία όλων των ελληνικών πόλεων. 

Η άναρχη δόμηση και η ψηφοθηρικές πολιτικές περιόρισαν τους ελεύθερους χώρους στην πόλη μας, με αποτέλεσμα οι σχολικές αυλές να αποτελούν «πνεύμονες» αναψυχής για τους μικρούς συνδημότες μας. Ο δήμος πρέπει με τολμηρές και σοβαρές μελέτες να αναδείξει τους χώρους αυτούς.

Οι αυλές, ακόμα, είναι εφικτό να γίνουν χώροι απογευματινής επίσκεψης γονέων και περιοίκων, δεδομένου ότι οι περιφραγμένοι χώροι αναψυχής και πρασίνου της πόλης μας είναι εξαιρετικά περιορισμένοι, αν όχι ανύπαρκτοι. 

Στις διακοπές, στα καλοκαίρια και στα απογεύματα που ο καιρός το επιτρέπει, οι γονείς και κηδεμόνες θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την προσφορά ενός τέτοιου άνετου τόπου, ώστε τα παιδιά να παίξουν με ασφάλεια (το εφικτό του λόγου αποδεικνύει το παράδειγμα του 8ου Δημοτικού του Σχολείου της πόλης μας, όπου με την περιφρούρηση των γονέων λειτούργησε ως χώρος αναψυχής κάθε απόγευμα, διακοπές ή καλοκαίρι έως και τον Οκτώβριο του 2018).

Αυτό προϋποθέτει κάποια μέριμνα για την καθαριότητα και τη φύλαξη των χώρων αυτών τις βραδινές ώρες, καθώς και επιπλέον μέριμνα στη συντήρησή τους, κάτι που άλλοι δήμοι ήδη έχουν θεσπίσει, δημιουργώντας έτσι και νέες θέσεις εργασίας ή συνεργαζόμενοι με το Αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους.

Οι ίδιοι χώροι, ιδιαίτερα κάποιων σχολείων που η έκτασή τους επιτρέπει να έχουν κλειστά και ανοιχτά γήπεδα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως χώροι άθλησης μικρότερων, αλλά και μεγαλύτερων παιδιών, γιατί όχι και ενηλίκων, δεδομένου ότι η Ελλάδα στερείται σε όλη της την επικράτεια ελεύθερους χώρους πρόσβασης για αθλητισμό και εξωτερικές δραστηριότητες.

Η πρόσληψη καθαριστών και καθαριστριών μέσα στο πρωινό ωράριο είναι μια ανάγκη εκ των ουκ άνευ. Δεν είναι ευρέως γνωστό ότι τα δημοτικά σχολεία του Κιλκίς ΔΕΝ διαθέτουν άτομο να φροντίζει την καθαριότητα ή οτιδήποτε άλλο προκύψει με τους μικρούς μαθητές και μαθήτριες την ώρα της φοίτησής τους.

Η πρόσληψη ατόμων με γενικά καθήκοντα, για βοηθητικές δουλειές και την φύλαξη των σχολείων είναι μία σταθερή αναγκαιότητα. Η παρουσία τους στα σχολεία αποδείχθηκε αναντικατάστατη καθώς εξυπηρετούσαν σε εξωδιδακτικά καθήκοντα, εξοικονομώντας πολύτιμο χρόνο για τους εκπαιδευτικούς.

Το όνειρο για έναν Σχολείο λειτουργικό και συγχρόνως ελκυστικό δεν είναι ένα άπιαστο όνειρο. Πολλές πόλεις καταφέρνουν να αξιοποιήσουν τα κονδύλιά τους και το ανθρώπινο δυναμικό τους με έναν τρόπο που μας αποδεικνύει ότι είναι εφικτό να οραματιζόμαστε σχολεία με χρώματα στους τοίχους, με λουλούδια στα παρτέρια, με σύγχρονο εξοπλισμό, με εξυπνότερα κατανεμημένες αρμοδιότητες, με ευελιξία, με φαντασία και διάθεση! Γιατί όχι και εμείς; (Σχολεία ανοιχτά στην κοινωνία με κέντρο τον μαθητή και αρωγό τον δήμο)