Γράφει η Βασιλική Μαυρογονάτου*
Εδώ και καιρό η Ελλάδα είναι ένα καζάνι που βράζει, λόγω των πολιτικών εξελίξεων, της συνεχιζόμενης οικονομικής εξαθλίωσης και κυρίως λόγω των επικίνδυνα πολιτικών «παιχνιδιών» όσον αφορά τα Εθνικά θέματα.
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα, η απογοήτευση η οργή και ο θυμός να κυριαρχούν. Δεν θα εξαιρέσω τον εαυτό μου ότι δεν διακατέχομαι και εγώ από αυτά τα συναισθήματα, με όσα συμβαίνουν γύρω μου, γιατί θα χαρακτηριζόμουν ως υποκρίτρια. Εδώ και καιρό η Ελλάδα είναι ένα καζάνι που βράζει, λόγω των πολιτικών εξελίξεων, της συνεχιζόμενης οικονομικής εξαθλίωσης και κυρίως λόγω των επικίνδυνα πολιτικών «παιχνιδιών» όσον αφορά τα Εθνικά θέματα.
Όμως με λύπη διαπιστώνω από πολλούς πως αυτή η οργή δεν στρέφεται μόνο κατά των κυβερνώντων, εκδηλώνεται και μεταξύ διάφορων κοινωνικών ομάδων, συμπολιτών και συνανθρώπων μας και αρχίζω να αναρωτιέμαι, μήπως τελικά όλη αυτή η κατευθυνόμενη κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει, μας οδηγεί σε έναν νέο διχασμό, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα οικονομικά συμφέροντα;
Τρέμω με αυτή τη σκέψη, γιατί, την επάρατο ασθένεια της φυλής μας, τον διχασμό, τον έχουμε πληρώσει με αίμα.
Αναλογιζόμενη τα αποτελέσματα της όποιας αντίδρασης, ως μια μονάδα και εγώ της κοινωνίας μας, σκέφτομαι μήπως τελικά θα πρέπει να ηρεμήσω και να κάνω πίσω; μήπως πρέπει να συγκρατηθώ; Γιατί το λέω αυτό;
Τρέμω με αυτή τη σκέψη, γιατί, την επάρατο ασθένεια της φυλής μας, τον διχασμό, τον έχουμε πληρώσει με αίμα.
Αναλογιζόμενη τα αποτελέσματα της όποιας αντίδρασης, ως μια μονάδα και εγώ της κοινωνίας μας, σκέφτομαι μήπως τελικά θα πρέπει να ηρεμήσω και να κάνω πίσω; μήπως πρέπει να συγκρατηθώ; Γιατί το λέω αυτό;
Γιατί ακόμη και από εκπροσώπους κομμάτων και άτομα πνευματικά άρχισε πάλι η συνθηματολογία, το εμείς και το εσείς, με φράσεις του επάρατου παρελθόντος, όπως: «φασίστες», «Κουμούνια», «ενδοτικοί», «προδότες» και πολλές άλλες υβριστικές φράσεις που δεν αρμόζουν πλέον στην κοινωνία που οφείλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας.
Η οργή των Ελλήνων είναι τεράστια και το καταλαβαίνω. Αυτό όμως που φοβάμαι, περισσότερο απ όλα είναι ότι, ως λαός είμαστε ευκολόπιστοι και αψίκοροι , που οποιοσδήποτε κακόβουλος μπορεί να μας επηρεάσει αρνητικά.
Μήπως κάποιοι θέλουν να μας αποπροσανατολίσουν και να «φαγωθούμε» πάλι μεταξύ μας χωρίζοντάς μας σε γαλάζιους, πράσινους, κόκκινους, πορτοκαλί;
Προσωπικά ένα έχω να πω η Ελλάδα, όσο και να προσπαθούν, δεν βάφεται με κανένα κομματικό χρώμα.
Είναι γαλάζια λόγω της θάλασσάς της, είναι πράσινη από την υπέροχη φύση της σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα. Είναι πορτοκαλί από τα θαυμάσια ηλιοβασιλέματα είναι άσπρη από τις Κυκλαδίτικες εκκλησιές της. Είναι πολύχρωμη γιατί δέχεται στους κόλπους της όλους και αυτούς που προσπαθούν να τη βλάψουν και αυτούς που την αγαπούν.
Καιρός να αλλάξουμε τα δεδομένα και ενωμένοι όλοι Βόρειοι και Νότιοι αριστεροί ή δεξιοί ή όπως θέλουν να μας ονομάζουν, να κάνουμε τη διαφορά όχι για εμάς αλλά για τα παιδιά μας.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και όλοι οι Έλληνες οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι, να είμαστε μια γροθιά για να αντιμετωπίσουμε τους έξωθεν και έσωθεν εχθρούς μας, οι οποίοι προσπαθούν να μας οδηγήσουν σε ένα νέο διχασμό.
Πρέπει να διώξουμε όλους όσοι μας πλήγωσαν, όσοι θέλουν να αλλάξουν την ένδοξη ιστορίας μας, αυτούς που μας εξαθλίωσαν οικονομικά και μας έφτασαν στο σημείο να είμαστε οι δακτυλοδεικτούμενοι επαίτες της Ε.Ε. Δεν θέλουμε άλλους υποκριτές, αλλά ηγέτες, οι οποίοι θα βγάλουν την Πατρίδα μας από τις ξέρες και θα την οδηγήσουν μεσοπέλαγα, στα καταγάλανα νερά της, για ευημερία, ανάπτυξη, προκοπή.
Κλείνοντας να θυμίσω ότι, τα άκρα ήταν , είναι και θα είναι πάντα επικίνδυνα και έχουν αιματοκυλίσει την Πατρίδα μας. Γι αυτό πρόσεχε Έλληνα!!!
* Βασιλική ΜαυρογονάτουΟικονομολόγος – Ειδική Παιδαγωγός.
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τον συνδυασμό του Δημήτρη Κυριακίδη
Η οργή των Ελλήνων είναι τεράστια και το καταλαβαίνω. Αυτό όμως που φοβάμαι, περισσότερο απ όλα είναι ότι, ως λαός είμαστε ευκολόπιστοι και αψίκοροι , που οποιοσδήποτε κακόβουλος μπορεί να μας επηρεάσει αρνητικά.
Μήπως κάποιοι θέλουν να μας αποπροσανατολίσουν και να «φαγωθούμε» πάλι μεταξύ μας χωρίζοντάς μας σε γαλάζιους, πράσινους, κόκκινους, πορτοκαλί;
Προσωπικά ένα έχω να πω η Ελλάδα, όσο και να προσπαθούν, δεν βάφεται με κανένα κομματικό χρώμα.
Είναι γαλάζια λόγω της θάλασσάς της, είναι πράσινη από την υπέροχη φύση της σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα. Είναι πορτοκαλί από τα θαυμάσια ηλιοβασιλέματα είναι άσπρη από τις Κυκλαδίτικες εκκλησιές της. Είναι πολύχρωμη γιατί δέχεται στους κόλπους της όλους και αυτούς που προσπαθούν να τη βλάψουν και αυτούς που την αγαπούν.
Καιρός να αλλάξουμε τα δεδομένα και ενωμένοι όλοι Βόρειοι και Νότιοι αριστεροί ή δεξιοί ή όπως θέλουν να μας ονομάζουν, να κάνουμε τη διαφορά όχι για εμάς αλλά για τα παιδιά μας.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και όλοι οι Έλληνες οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι, να είμαστε μια γροθιά για να αντιμετωπίσουμε τους έξωθεν και έσωθεν εχθρούς μας, οι οποίοι προσπαθούν να μας οδηγήσουν σε ένα νέο διχασμό.
Πρέπει να διώξουμε όλους όσοι μας πλήγωσαν, όσοι θέλουν να αλλάξουν την ένδοξη ιστορίας μας, αυτούς που μας εξαθλίωσαν οικονομικά και μας έφτασαν στο σημείο να είμαστε οι δακτυλοδεικτούμενοι επαίτες της Ε.Ε. Δεν θέλουμε άλλους υποκριτές, αλλά ηγέτες, οι οποίοι θα βγάλουν την Πατρίδα μας από τις ξέρες και θα την οδηγήσουν μεσοπέλαγα, στα καταγάλανα νερά της, για ευημερία, ανάπτυξη, προκοπή.
Κλείνοντας να θυμίσω ότι, τα άκρα ήταν , είναι και θα είναι πάντα επικίνδυνα και έχουν αιματοκυλίσει την Πατρίδα μας. Γι αυτό πρόσεχε Έλληνα!!!
* Βασιλική ΜαυρογονάτουΟικονομολόγος – Ειδική Παιδαγωγός.
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τον συνδυασμό του Δημήτρη Κυριακίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.