Βια... και βίος αβίωτος

Της Παναγίτσας Μιχαήλου

Και το θέμα των ημερών, βία. Όμως τελικά τι ακριβώς είναι βια; Οι μπουνιές οι κλωτσιές και τα βρισίδια; Βία δεν είναι και η ψυχολογική; Βία δεν είναι κι ότι σου επιβάλλεται με το έτσι θέλω; Η ληστρική επίθεση στις τσέπες μας στις αξίες μας στις ζωές μας δεν ειναι βία; 

Η αστάθεια και τα διλήμματα ανάμεσα στο κακό και το χειρότερο στα οποία το δόγμα του σοκ στηρίζει την επιβολή του δεν είναι βία; Όλη η θρασύτητα κι οι λεκτικές υπερβολές του κάθε πολιτικάντη δεν είναι βία; Βία κι απαξίωση απέναντι στη στοιχειώδη νοημοσύνη του Έλληνα πολίτη; 

Κι αυτό που μ' ενοχλεί περισσότερο απ' όλα είναι που ενώ οι σύντροφοι είναι αυτοί που καλλιεργούν τη θεωρία των άκρων με το να προσπαθούν να μας πείσουν πως Πας μη Σύριζα φασίστας στοχοποιούν τοποθετώντας ταμπέλες όποιον Έλληνα πολίτη χάσει την ψυχραιμία του και φτάσει να παραφερθεί.

Γιατί σε μιαν Ελλάδα που υπομονή και αντοχές των Ελλήνων δοκιμάζονται σκληρά τα τελευταία χρόνια σε μιαν Ελλάδα που σταθερά σημεία και δεδομένα μονίμως ανατρέπονται σε μιαν Ελλάδα που στέκει όρθια από κεκτημένη ταχύτητα κι απ' όση δύναμη λαμβάνει από αξίες κι ιστορικές μνήμες... ε, δε θέλει και πολύ να θολώσεις. 

Ειδικά όταν ένα δημόσιο πρόσωπο σαν το Δήμαρχο μιας τόσο μεγάλης πόλης φτάνει ευθέως να μειώνει την αξία μιας τόσο σημαντικής ιστορικής μέρας σαν την 19η Μαΐου. Ημέρα μνήμης και τιμής, ημέρα που οι Πόντιοι τιμούν τους νεκρούς τους.

Κι όποιος βρεθεί να πει ε και τι έγινε, ας είχε και gay parade δυο δρόμους παρακάτω ας μου λύσει μια απορία. Θα τολμούσε ο Μπουτάρης να κάνει το ίδιο τη μέρα που οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης τιμούν το ολοκαύτωμα;

Όχι γιατί κάποια στιγμή πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως εκτός απ' την επίθεση στις τσέπες μας δεχόμαστε ευθεία επίθεση στην κριτική σκέψη τις αξίες και τις ιστορικές μνήμες. Κι όταν τα γεγονότα σ' όλα τα επίπεδα φτάνουν να λειτουργούν αποσταθεροποιητικά και προκαλούν έλλειψη συγκέντρωσης και σύγχυση στη σκέψη, ε δε θέλει και πολύ ο άνθρωπος για να ξεφύγει.

Γιατί είναι φορές που η δημοκρατική ανωτερότητα φαίνεται σαν αδυναμία στα μάτια όλων εκείνων που θέλουν τους δημοκρατικούς πολίτες υποχείρια και δεκτικούς στις εθνομηδενιστικές τους ορέξεις.

Όχι γιατί εγώ το δέχομαι ότι η βία δεν είναι διαμαρτυρία. Να δεχτούν όμως κι οι σύντροφοι ότι στην Ελλάδα υπάρχει βία δύο ταχυτήτων και απονομή δικαιοσύνης δύο ταχυτήτων. Γιατί οι δράστες της επίθεσης κατά του Μπουτάρη μέσα σε μια μέρα συνελήφθησαν με υλικό από τα βίντεο και μόνο.

Ο δράστης όμως των δολοφονικών μολότωφ της Μαρφίν κυκλοφορεί ελεύθερος και ατιμώρητος ακόμα. Κι αν κανάλια και πολιτικοί ήδη καταδικάσανε πολλάκις τα του ξυλοδαρμού, οφείλουνε επίσης να καταδικάσουνε όποιον αναρχοάπλυτο τόλμησε στους τοίχους της Θεσσαλονίκης να γράψει "Οι Πόντιοι είναι λαθρομετανάστες".

Γιατί, σε εποχές πλήρους ισοπέδωσης οι προεξοχές μας είναι οι μνήμες μας. Η μοναδικότητα κι η διαφορετικότητα μας. Κι αν οι σύντροφοι χαρακτηρίζουν ρατσιστή αυτόν που δείχνει ανοχή μηδενική στο διαφορετικό πρέπει κι αυτοί να μάθουνε να μην τα ισοπεδώνουν όλα, γιατί έθνος Ελλήνων κυβερνούν.

Το οποίο δοκιμάστηκε ιδιαίτερα σκληρά επί των ημερών τους και κάποια στιγμή πρέπει να μάθουν να το σέβοντα, κι όχι να παρακάμπτουν ούτε να αγνοούν τα μέσα προβλήματα του Έλληνα πολίτη ασχολούμενοι μονάχα με ζητήματα για να σηκώνουν σκόνη. Διεμφυλικοί, αναδοχές ομοφύλων σύμφωνα συμβίωσης, Ελληνοποιήσεις με το κιλό.

Κι άιντε μετά ο Έλληνας πολίτης να πάρει σοβαρά παραγοντοστελέχη που πιο πολύ κι απ τη συνολική απήχηση του κόμματος στον κόσμο τους απασχολεί μονάχα το πως θα εξακολουθήσει η αφεντομουτσουνάρα τους με κάθε κόστος να ελέγχει και εξελίξεις και συσχετισμούς.

* ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΓΝΩΜΗΣ

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Facebook

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Twitter

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Pinterest

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Google+

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Dailymotion

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Youtube