Και με την ψήφιση του νομοσχεδίου περί αναδοχής ομοφύλων ήρθε και συμπληρώθηκε το κάδρο του προοδευτισμού στο μοντέλο κοινωνίας που προωθούν οι σύντροφοι. Κι όποιος διαφωνεί μαζί τους όλα κι όλα! αναπαράγει στερεότυπα αναχρονιστικά και λειτουργεί με βάση το μίσος προς το διαφορετικό. Κι αναρωτιέμαι τώρα εγώ.
Τις ψυχούλες των παιδιών τις σκέφτηκε κανένας, που θα μεγαλώνουν μέσα σ' ένα περιβάλλον από το οποίο θα λείπει η ανιδιοτελής μητρική αγάπη; Διότι επ ουδενί δεν γίνεται ν' αντικατασταθεί η μητρική αγάπη με το καθοδηγούμενο από έντονα πάθη και κτητικότητα συναίσθημα που νοιώθουν όλοι όσοι επιλέγουν στο κρεβάτι τους άτομα ιδίου φύλου, τα οποία ούτε κρίνω ούτε περιθωριοποιώ.
Όμως ένα παιδί ειναι ευθύνη τεράστια. Και ξαφνικά αδυνατώ να καταλάβω πως για τους ομόφυλους γονείς πρόκειται να αρθεί όλη αυτή η δαιδαλώδης γραφειοκρατεία που τόσο καιρό στερεί παιδιά από ετερόφυλες οικογένειες που και αξόδευτα αποθέματα αγάπης διαθέτουν και τις προϋποθέσεις πληρούν.
Το παιδί στα πρώτα χρόνια της ζωής του ασυνείδητα αναπαράγει και μιμείται. Φανταστείτε λοιπόν τι σύγχυση ρόλων και προτύπων πρόκειται να αναπαραχθεί στο κεφαλάκι του. Γιατί μέχρι να καταλάβει τι ακριβώς του συμβαίνει ήδη θα έχει αναπτύξει ιδιαιτερότητες και διαταραχές. Διότι ως μητρικό πρότυπο τι πρόκειται να έχει;
Τον κύριο με το μούσι και το κόκκινο φόρεμα που καμάρωνε χτες πρώτη θέση στα έδρανα που επιτέλους θα κάνει πραγματικότητα τ' όνειρο του να γίνει μάνα;
Ένα παιδί μεγαλωμένο σε ένα τόσο ιδιαίτερο οικογενειακό περιβάλλον τι σχέση άραγε θα αναπτύξει με το γυναικείο φύλο που σίγουρα θα το ταυτίσει με τη μάνα που τον έδωσε για αναδοχή; Μίσους ή εξάρτησης; Ποιος ξέρει.
Ένα παιδί μεγαλωμένο σε ένα τόσο ιδιαίτερο οικογενειακό περιβάλλον τι σχέση άραγε θα αναπτύξει με το γυναικείο φύλο που σίγουρα θα το ταυτίσει με τη μάνα που τον έδωσε για αναδοχή; Μίσους ή εξάρτησης; Ποιος ξέρει.
Το σίγουρο είναι πως οι παιδικές ψυχές δεν είναι πειραματόζωα οικογενειακών μοντέλων που δεν ξέρει κανείς το τι προσωπικότητες θα γίνουν μεγαλώνοντας.
Αυτά περίπου πάνω κάτω τους είπε κι ο Κατσίκης και πέσαν να τον φάνε όλα τα πρόβατα που συναγωνίζονται για το μεγαλύτερο ποσοστό εύνοιας του αρχηγού τους.
Διότι κατά την ταπεινή μου γνώμη δηλώσεις τέτοιου είδους δεν είναι ομοφοβικές. Απλά προσπαθούν με ένα είδος ψυχολογικής προσέγγισης να τονίσουν πως η μητρική αγάπη δεν αντικαθίσταται από συναισθήματα βασισμένα σε σκοτεινά και κτητικά πάθη.
Διότι κατά την ταπεινή μου γνώμη δηλώσεις τέτοιου είδους δεν είναι ομοφοβικές. Απλά προσπαθούν με ένα είδος ψυχολογικής προσέγγισης να τονίσουν πως η μητρική αγάπη δεν αντικαθίσταται από συναισθήματα βασισμένα σε σκοτεινά και κτητικά πάθη.
Ο Φρόυντ έγραψε πως θεωρεί τις μητέρες υπεύθυνες για τα μεγαλύτερα εγκλήματα στον κόσμο. Λέτε στο σύγχρονο κοινωνικό μοντέλο που προωθούν στη χώρα μας οι σύντροφοι σταδιακά να εκλείψει η εγκληματικότητα; Η μήπως πρόκειται να βγουν στην κοινωνία προσωπικότητες εθισμένες στην παραβατικότητα λόγω μητρικού κενού;
Ποιος ξέρει! Εγώ πάντως σαν επίλογο αυτών των σκέψεων μου κρατώ εκείνη την κουβέντα του φίλου μου του Φώτη.
Εδώ εμείς με μάνα και πατέρα και βγήκαμε σαν @@@@ το στανιό μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.