Το Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Κιλκίς, με βαθιά οδύνη μετά την αγγελία θανάτου της εκλεκτής συναδέλφου Κικής Παπαδοπούλου-Πάγκου, επιθυμεί να εκφράσει τα θερμά και ειλικρινή του συλλυπητήρια προς τους οικείους της και να τους ευχηθεί δύναμη και κουράγιο.
Αποφασίζει στην εξόδια ακολουθία να εκπροσωπηθεί από αντιπροσωπεία του Δ.Σ. με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Κιλκίς κ. Παναγιωτίδη Βλαδίμηρο, καθώς και να δωριθεί χρηματικό ποσό αντί στεφάνου στη μνήμη της εκλιπούσας.
Αποφασίζει στην εξόδια ακολουθία να εκπροσωπηθεί από αντιπροσωπεία του Δ.Σ. με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Κιλκίς κ. Παναγιωτίδη Βλαδίμηρο, καθώς και να δωριθεί χρηματικό ποσό αντί στεφάνου στη μνήμη της εκλιπούσας.
Επικήδειος λόγος που εκφώνησε ο κ. Βλαδίμηρος Παναγιωτίδης στην εξόδιο ακολουθία της Κικής Πάγκου
«Ως άνθος μαραίνεται και ως όναρ παρέρχεται…»
"Με την σκέψη στα λόγια του Εκκλησιαστή και με έντονα αισθήματα οδύνης, θλίψης και χρέους συγκεντρωθήκαμε σήμερα σε αυτόν τον ιερό χώρο για να αποχαιρετήσουμε την αγαπημένη μας ΚΙΚΗ, που έτσι σαν όνειρο έφυγε από κοντά μας.
Επιφορτισμένος με το βαρύ χρέος και την εξαιρετική τιμή να εκπροσωπώ σήμερα τον Ιατρικό Κόσμο του Νομού Κιλκίς , καταθέτω ελάχιστο φόρο τιμής στη σορό της σε ένδειξη αγάπης, εκτίμησης, σεβασμού και αιωνίας μνήμης.
Ως θεατές ενός παράλογου και αφύσικου έργου στεκόμαστε εδώ αμήχανοι και αρνούμαστε να δεχτούμε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα.
Η ΚΙΚΗ μας στέρησε σήμερα το καλοσυνάτο της χαμόγελο, μας στέρησε την ζεστή της παρουσία, μας στέρησε την ίδια τη χαρά. Και αυτό γιατί για όλους εμάς που ζήσαμε την αγαπημένη της παρουσία στον χώρο της Υγείας, στον Ιατρικό περίγυρο και στην καθημερινή συναναστροφή, μας είναι αδιανόητη η σκέψη ότι από δω και πέρα η ΚΙΚΗ θα λείπει.
Η ΚΙΚΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΓΚΟΥ ξεκίνησε το ταξίδι της ζωής της πρίν από 79 χρόνια στο Κιλκίς, που σήμερα σαν στοργική μητέρα την δέχεται στην αγκαλιά του. Η ευγενική φύση της, η έμφυτη αποφασιστικότητά της και η αγάπη προς την ανθρώπινη φύση την ενέπνευσαν να αγωνιστεί και να σπουδάσει την ευγενεστέρα των Επιστημών, την Ιατρική, στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και να πάρει την ειδικότητα της Παθολογίας.
Με τα όπλα της γνώσης , εγκαταστάθηκε στο Κιλκίς για να υπηρετήσει σ' έναν αγώνα σκληρό, αμείλικτο, χρονοβόρο, έναν αγώνα που θα διαρκούσε σ' όλη την ιατρική της σταδιοδρομία.
Τίμησε με πίστη και προσήλωση αυτές τις επιλογές. Προσέφερε ανεκτίμητες ιατρικές υπηρεσίες για μακρά σειρά ετών στον ιδιωτικό χώρο της υγείας ως Παθολόγος, έως ότου συνταξιοδοτήθηκε (το 2009, με 44 συντάξιμα έτη).
Η άσκηση της Ιατρικής αποτελεί αυτή καθ' αυτή ένα Γολγοθά, στον οποίο ο κάθε γιατρός σηκώνει τον προσωπικό του σταυρό. Και ο δρόμος που ακολούθησε η ΚΙΚΗ, ένας Γολγοθάς ήταν. Ανηφορικός, γεμάτος εμπόδια, που τον ανέβηκε περήφανα. Αυτή, δε, την αέναη ανηφορική πορεία, ακολούθησε με πίστη, επιμονή, πείσμα και αφοσίωση.
"Με την σκέψη στα λόγια του Εκκλησιαστή και με έντονα αισθήματα οδύνης, θλίψης και χρέους συγκεντρωθήκαμε σήμερα σε αυτόν τον ιερό χώρο για να αποχαιρετήσουμε την αγαπημένη μας ΚΙΚΗ, που έτσι σαν όνειρο έφυγε από κοντά μας.
Επιφορτισμένος με το βαρύ χρέος και την εξαιρετική τιμή να εκπροσωπώ σήμερα τον Ιατρικό Κόσμο του Νομού Κιλκίς , καταθέτω ελάχιστο φόρο τιμής στη σορό της σε ένδειξη αγάπης, εκτίμησης, σεβασμού και αιωνίας μνήμης.
Ως θεατές ενός παράλογου και αφύσικου έργου στεκόμαστε εδώ αμήχανοι και αρνούμαστε να δεχτούμε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα.
Η ΚΙΚΗ μας στέρησε σήμερα το καλοσυνάτο της χαμόγελο, μας στέρησε την ζεστή της παρουσία, μας στέρησε την ίδια τη χαρά. Και αυτό γιατί για όλους εμάς που ζήσαμε την αγαπημένη της παρουσία στον χώρο της Υγείας, στον Ιατρικό περίγυρο και στην καθημερινή συναναστροφή, μας είναι αδιανόητη η σκέψη ότι από δω και πέρα η ΚΙΚΗ θα λείπει.
Η ΚΙΚΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΓΚΟΥ ξεκίνησε το ταξίδι της ζωής της πρίν από 79 χρόνια στο Κιλκίς, που σήμερα σαν στοργική μητέρα την δέχεται στην αγκαλιά του. Η ευγενική φύση της, η έμφυτη αποφασιστικότητά της και η αγάπη προς την ανθρώπινη φύση την ενέπνευσαν να αγωνιστεί και να σπουδάσει την ευγενεστέρα των Επιστημών, την Ιατρική, στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και να πάρει την ειδικότητα της Παθολογίας.
Με τα όπλα της γνώσης , εγκαταστάθηκε στο Κιλκίς για να υπηρετήσει σ' έναν αγώνα σκληρό, αμείλικτο, χρονοβόρο, έναν αγώνα που θα διαρκούσε σ' όλη την ιατρική της σταδιοδρομία.
Τίμησε με πίστη και προσήλωση αυτές τις επιλογές. Προσέφερε ανεκτίμητες ιατρικές υπηρεσίες για μακρά σειρά ετών στον ιδιωτικό χώρο της υγείας ως Παθολόγος, έως ότου συνταξιοδοτήθηκε (το 2009, με 44 συντάξιμα έτη).
Η άσκηση της Ιατρικής αποτελεί αυτή καθ' αυτή ένα Γολγοθά, στον οποίο ο κάθε γιατρός σηκώνει τον προσωπικό του σταυρό. Και ο δρόμος που ακολούθησε η ΚΙΚΗ, ένας Γολγοθάς ήταν. Ανηφορικός, γεμάτος εμπόδια, που τον ανέβηκε περήφανα. Αυτή, δε, την αέναη ανηφορική πορεία, ακολούθησε με πίστη, επιμονή, πείσμα και αφοσίωση.
Η γιατρός ΚΙΚΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΓΚΟΥ, κατεξοχήν άνθρωπος του πολιτισμού, ανέπτυξε πολλαπλή δραστηριότητα. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της ΤΕΧΝΗΣ ΚΙΛΚΙΣ (1980) και Πρόεδρος για 27 χρόνια, με τεράστιο έργο στον τομέα του πολιτισμού και της πανελλήνιας προβολής του νομού. (Δημιουργία Πινακοθήκης στο Μεταλλικό, Πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό, διαλέξεις στο κτήριο της Τέχνης για τον πολιτισμό, τη φιλοσοφία, την ιστορία, την πολιτική, θεατρικές παραστάσεις με τη θεατρική ομάδα και πολλές εκθέσεις έργων ζωγραφικής).
Η γνωριμία μας ήταν πολυετής και οφείλω να ομολογήσω ότι τόσο η ανθρώπινη όσο και η ιατρική της υπόσταση συνοδευόταν πάντα από το ανάλογο ήθος και τη δέουσα αξιοπρέπεια, στοιχεία που πάντα διέκριναν την ΚΙΚΗ. Ήταν από τις συναδέλφους που τίμησαν το ιατρικό σώμα και η απουσία της αποτελεί τεράστιο πλήγμα για όλους εμάς που τη γνωρίσαμε, την αγαπήσαμε ως άνθρωπο και την εκτιμήσαμε ως Παθολόγο.
Είναι όμως αναπόφευκτο. Η ζηλόφθονη μοίρα κόβει το νήμα της ζωής των ανθρώπων, τη στιγμή ακριβώς της δικαίωσής τους. Η Κική Παπαδοπούλου-Πάγκου «αγωνίστηκε τον αγώνα τον καλό, τήρησε την πίστη και δικαιούται τον στέφανο της δικαιοσύνης».
Σήμερα μαζί με τον αγαπητό της σύζυγο και συνάδελφο Πάγκο Αθανάσιο και τα αγαπημένα της παιδιά, τις κόρες της Τέσα (Αναστασία) και Θούλα (Ευσταθία), θρηνούμε και όλοι εμείς, όχι γιατί αποχαιρετούμε τη συγγενή, τη φίλη, την αγωνίστρια της ζωής , τον άνθρωπο, αλλά γιατί χάνουμε τη γιατρό, που η ζωή της ήταν συνυφασμένη με τη ζωή και με την αρωγή των άλλων.
Η γνωριμία μας ήταν πολυετής και οφείλω να ομολογήσω ότι τόσο η ανθρώπινη όσο και η ιατρική της υπόσταση συνοδευόταν πάντα από το ανάλογο ήθος και τη δέουσα αξιοπρέπεια, στοιχεία που πάντα διέκριναν την ΚΙΚΗ. Ήταν από τις συναδέλφους που τίμησαν το ιατρικό σώμα και η απουσία της αποτελεί τεράστιο πλήγμα για όλους εμάς που τη γνωρίσαμε, την αγαπήσαμε ως άνθρωπο και την εκτιμήσαμε ως Παθολόγο.
Είναι όμως αναπόφευκτο. Η ζηλόφθονη μοίρα κόβει το νήμα της ζωής των ανθρώπων, τη στιγμή ακριβώς της δικαίωσής τους. Η Κική Παπαδοπούλου-Πάγκου «αγωνίστηκε τον αγώνα τον καλό, τήρησε την πίστη και δικαιούται τον στέφανο της δικαιοσύνης».
Σήμερα μαζί με τον αγαπητό της σύζυγο και συνάδελφο Πάγκο Αθανάσιο και τα αγαπημένα της παιδιά, τις κόρες της Τέσα (Αναστασία) και Θούλα (Ευσταθία), θρηνούμε και όλοι εμείς, όχι γιατί αποχαιρετούμε τη συγγενή, τη φίλη, την αγωνίστρια της ζωής , τον άνθρωπο, αλλά γιατί χάνουμε τη γιατρό, που η ζωή της ήταν συνυφασμένη με τη ζωή και με την αρωγή των άλλων.
Η μνήμη της θα αποτελεί μοναδικό υπόδειγμα ηθικής αξίας και θα μείνει σε όλους μας ζωντανή. Ο Πανάγαθος Θεός ας στάξει βάλσαμο κουράγιου και δύναμης στους δικούς της ώστε να περάσουν τις δύσκολες αυτές ώρες. Αγαπημένη Κική, η Ιατρική οικογένεια, η κοινωνία ολόκληρη φτωχαίνουν ακόμα περισσότερο και με την δική σου απουσία. Στο τελευταίο σου ταξίδι παίρνεις μαζί σου και την αγάπη μας. Το χώμα του Κιλκίς που σε γέννησε ας είναι ανάλαφρο για σένα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.