Της Σοφίας Καλογερίδου
Με μεγάλη μας ευχαρίστηση παρακολουθούμε τις εξελιγμένες υπηρεσίες που παρέχονται από το ελληνικό δημόσιο προς τους πολίτες. Όλοι πλέον έχουν την δυνατότητα πρόσβασης στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες του taxis, του oga, του oaed κ.α.
Δεν αμφισβητεί κανείς τις καλές προθέσεις των αρμόδιων φορέων για το συγκεκριμένο επίτευγμα , την σπουδαιότητα των εφαρμογών αυτών και την διευκόλυνση του πολίτη ο οποίος εξυπηρετείται δωρεάν, χωρίς κόπο και αναμονή σε ουρές, γλιτώνοντας πολύτιμο χρόνο.
Πόσοι και ποιοι όμως πραγματικά εξυπηρετούνται;
Εξυπηρετούνται όσοι έχουν Η/Υ, εκτυπωτή, μελάνη και χαρτί, έχουν τις απαραίτητες γνώσεις χειρισμού Η/Υ, και το πιο σημαντικό, έχουν internet.
Πόσο δωρεάν είναι αυτές οι παροχές όταν ο πολίτης υποχρεούται να πληροί τα παραπάνω;
Οι περισσότεροι απευθύνονται στους λογιστές έναντι αμοιβής έστω και αν αυτή είναι μικρή.
Για παράδειγμα, ο άνεργος έχει πρόσβαση στην κατάθεση αιτήσεων για εργασία σε διάφορα προγράμματα του ΟΑΕΔ, μόνο με ηλεκτρονική αίτηση. Επίσης η συμμετοχή σε προκήρυξη του ΑΣΕΠ πραγματοποιείται και αυτή ηλεκτρονικά.
Η χορήγηση εκκαθαριστικού, το Ε9, τα τέλη κυκλοφορίας, δεν αποστέλλονται ταχυδρομικά στον φορολογούμενο εδώ και χρόνια και δεν υπάρχει δυνατότητα απόκτησης αυτών πλην της εκτύπωσής τους με χρήση κλειδαρίθμου.
Το κόστος σε αναλώσιμα για τις υπηρεσίες του κράτους μπορεί να έχει μειωθεί, όμως έχει μετακυλήσει στην τσέπη του φορολογούμενου πολίτη.
Επιπλέον, ο αποκλεισμός προσβασιμότητας των πολιτών σε υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται μόνο ηλεκτρονικά, καθιστά την εξυπηρέτηση του δύσκολη και περιορίζει τα δικαιώματά του.
Εννοείται βέβαια ότι οι ηλεκτρονικές υπηρεσίες είναι ευεργετικές και καλώς εφαρμόστηκαν έστω και καθυστερημένα.
Μήπως όμως η οικονομική κατάσταση δεν ευνοεί τους περισσότερους για την αξιοποίηση αυτών των δυνατοτήτων;
Μήπως θα έπρεπε να δίνεται η δυνατότητα εξυπηρέτησης και με άλλο τρόπο πλην του ηλεκτρονικού για την αποφυγή αυτής της εκτροπής;
Δεν αμφισβητεί κανείς τις καλές προθέσεις των αρμόδιων φορέων για το συγκεκριμένο επίτευγμα , την σπουδαιότητα των εφαρμογών αυτών και την διευκόλυνση του πολίτη ο οποίος εξυπηρετείται δωρεάν, χωρίς κόπο και αναμονή σε ουρές, γλιτώνοντας πολύτιμο χρόνο.
Πόσοι και ποιοι όμως πραγματικά εξυπηρετούνται;
Εξυπηρετούνται όσοι έχουν Η/Υ, εκτυπωτή, μελάνη και χαρτί, έχουν τις απαραίτητες γνώσεις χειρισμού Η/Υ, και το πιο σημαντικό, έχουν internet.
Πόσο δωρεάν είναι αυτές οι παροχές όταν ο πολίτης υποχρεούται να πληροί τα παραπάνω;
Οι περισσότεροι απευθύνονται στους λογιστές έναντι αμοιβής έστω και αν αυτή είναι μικρή.
Για παράδειγμα, ο άνεργος έχει πρόσβαση στην κατάθεση αιτήσεων για εργασία σε διάφορα προγράμματα του ΟΑΕΔ, μόνο με ηλεκτρονική αίτηση. Επίσης η συμμετοχή σε προκήρυξη του ΑΣΕΠ πραγματοποιείται και αυτή ηλεκτρονικά.
Η χορήγηση εκκαθαριστικού, το Ε9, τα τέλη κυκλοφορίας, δεν αποστέλλονται ταχυδρομικά στον φορολογούμενο εδώ και χρόνια και δεν υπάρχει δυνατότητα απόκτησης αυτών πλην της εκτύπωσής τους με χρήση κλειδαρίθμου.
Το κόστος σε αναλώσιμα για τις υπηρεσίες του κράτους μπορεί να έχει μειωθεί, όμως έχει μετακυλήσει στην τσέπη του φορολογούμενου πολίτη.
Επιπλέον, ο αποκλεισμός προσβασιμότητας των πολιτών σε υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται μόνο ηλεκτρονικά, καθιστά την εξυπηρέτηση του δύσκολη και περιορίζει τα δικαιώματά του.
Εννοείται βέβαια ότι οι ηλεκτρονικές υπηρεσίες είναι ευεργετικές και καλώς εφαρμόστηκαν έστω και καθυστερημένα.
Μήπως όμως η οικονομική κατάσταση δεν ευνοεί τους περισσότερους για την αξιοποίηση αυτών των δυνατοτήτων;
Μήπως θα έπρεπε να δίνεται η δυνατότητα εξυπηρέτησης και με άλλο τρόπο πλην του ηλεκτρονικού για την αποφυγή αυτής της εκτροπής;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.