Δελτίο τύπου επιτροπής Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ
Σήμερα 20 Νοέμβρη 2016 στο μνημείο του χωριού Ξηρόβρυση του Κιλκίς πραγματοποιήθηκε η ετήσια εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους πεσόντες μαχητές αγωνιστές του χωριού και για τα 47 γυναικόπαιδα που σφαγιάστηκαν από πρώην συνεργάτες των κατακτητών στις 20 -11-1946.
Από μέρους του πολιτιστικού συλλόγου έγινε εκτενής αναφορά στα τραγικά γεγονότα εκείνης της ημέρας στην κεντρική ομιλία του Παναγιώτη Στεφανίδη αντιπροέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου Ξηρόβρυσης και εκφωνήθηκαν τα ονόματα των θυμάτων. Χαιρετισμό απηύθυνε ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ Κεντρικής Μακεδονίας Κώστας Σαπρανίδης.
Εγκρίθηκε ψήφισμα για την αναγνώριση της Ξηρόβρυσης σαν «μαρτυρικού χωριού», για τα 47γυναικόπαιδα που σφαγιάστηκαν από πρώην συνεργάτες των κατακτητών, στις 20-11-1946.
Επίσης χαιρέτησε ο κάτοικος του χωριού, παλαίμαχος αγωνιστής του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ Ηλίας Μεταλλίδης και έγινε κατάθεση στεφάνων.
Ακολούθησε δεξίωση στη αίθουσα του πολιτιστικού συλλόγου και προβολή ντοκιμαντέρ με αφηγήσεις του Ηλία Μεταλλίδη από τα βιώματά του στον ΕΛΑΣ και τον ΔΣΕ.
Ψήφισμα
Εμείς οι κάτοικοι του χωριού Ξηρόβρυση του Κιλκίς, καθώς και κάτοικοι από τα γύρω χωριά και της πόλης του Κιλκίς, που συμμετέχουμε σήμερα 20 Νοέμβρη 2016 στην εκδήλωση τιμής και μνήμης των πεσόντων του χωριού, την οποία διοργάνωσαν οι κάτοικοι του χωριού μαζί με το παράρτημα Κιλκίς και την επιτροπή Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, ζητάμε:
Από το Δημοτικό συμβούλιο Κιλκίς:
Να ξεκινήσει, με απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου, την προβλεπόμενη διαδικασία αναγνώρισης σαν «Μαρτυρικό χωριό» του χωριού της Ξηρόβρυσης του δήμου Κιλκίς, όπου στις 20 -11-1946 έγινε η αποτρόπαιη σφαγή 47 γυναικόπαιδων (όσων βρέθηκαν στο χωριό) από συμμορία – απόσπασμα παρακρατικών, πρώην συνεργατών του κατακτητή, της οργάνωσης ΠΑΟ, επειδή το χωριό αποτελούσε «Κάστρο της Εθνικής Αντίστασης» κατά την κατοχή.
Ζητάμε από τον πρωθυπουργό, τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους εκπροσώπους της πολιτείας, να παύσουν να αδιαφορούν, ακόμα και απoιστορική άποψη, για ένα τόσο τερατώδες έγκλημα και να στηρίξουν με παρέμβασή τους, αν χρειαστεί, το αίτημά μας αυτό.
Η πολιτεία και ο Δήμος Κιλκίς συνεχίζουν να υπεκφεύγουν σχετικά με το αίτημά μας, που υποβάλαμε στις 4-03-2013 , για την αναγνώριση ενός τέτοιου τερατώδους εγκλήματος , ακόμη και αν έχουν περάσει 70 χρόνια από τότε.
Η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη του κράτους ,που δημιουργήθηκε μετά την συμφωνία της Βάρκιζας ,δεν ασχολήθηκε με το γεγονός αυτό ,ακριβώς επειδή γνώριζε τους δράστες και παρά το ότι διενεργήθηκαν κάποιες έρευνες και ανακρίσεις σχετικές με τα συμβάντα εκείνης της νύχτας.
Δεν τιμά τη χώρα και το λαό μας, να παραμένουν αδικαίωτα αυτά τα θύματα και ούτε καν να αναγνωρίζεται το χωριό σαν μαρτυρικό.
Δεν τιμά το λαό μας και τη χώρα μας, η εξόντωση οικογενειών αγωνιστών του απελευθερωτικού αγώνα της πατρίδας μας να είναι υπόθεση μόνον των συγγενών τους, των απογόνων και φίλων τους και όχι ολόκληρης της Ελλάδας.
Σαν, απλά, να «έτυχε να έχουν ένα κακό θάνατο…».
Χαιρετισμός από ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ (Κ. Σαπρανίδης)
Από μέρους της Επιτροπής Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας και του διοικητικού συμβουλίου της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) χαιρετίζω την σημερινή εκδήλωση του ηρωικού χωριού του Κιλκίς, της Ξηρόβρυσης.
Εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους νεκρούς της Αντίστασης του χωριού της Ξηρόβρυσης.
-Για τα θύματα από τον γερμανικό και στη συνέχεια από τον αγγλοαμερικανικό ιμπεριαλισμό.
-Για τα 47 γυναικόπαιδα που σφαγιάστηκαν από τους πρώην συνεργάτες των γερμανών της ΠΑΟ, στις 20 Νοέμβρη 1946.
-Για τους νεκρούς μαχητές της Εθνικής Αντίστασης κατά την κατοχή,
- Για τους νεκρούς του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Ιδιαίτερα να επισημάνουμε πως ένα μέρος των σφαγιασθέντων του χωριού ήταν πρώην κάτοικοι των τριών ηρωικών μαρτυρικών χωριών των Κρουσίων : του Κλειστού (Μούζγαλη), του Αμπελόφυτου (Μούρσαλη) και της Κυδωνιάς (Κοτσαλάρ)
Αυτών των χωριών τα οποία, τους πρώτους μήνες της κατοχής, στις 25 Οκτώβρη 1941, έκαψαν και ισοπέδωσαν οι γερμανοί. Εκτέλεσαν τους άνδρες από 16 μέχρι 65 χρονών και υποχρέωσαν τα γυναικόπαιδα να τα εγκαταλείψουν μέσα σε ελάχιστο χρόνο.
Τα οποία γυναικόπαιδα αναγκαστικά βρήκαν καταφύγιο σε συγγενικά και φιλικά τους σπίτια των γύρω χωριών-μεταξύ αυτών και της Ξηρόβρυσης - όπου , στις 20 Νοέμβρη 1946, υπέστησαν δεύτερο σφαγιασμό μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους του χωριού, αγγλοφασιστικής κοπής αυτήν τη φορά, ακόμη πιο αποτρόπαιο.
Αγαπητοί φίλες και φίλοι
Για να τρομοκρατήσουν το λαό πάνω στο ξεκίνημα της αντίστασής του, έγινε το ολοκαύτωμα των τριών χωριών των Κρουσίων τον Οκτώβρη του 1941 και των Κερδυλλίων ένα μήνα νωρίτερα.
Για τον ίδιο λόγο έγινε και το ολοκαύτωμα της Ξηρόβρυσης, όπως και της Κοκκινιάς, δύο μέρες πριν.
Έγινε κι αυτό κεντρικά προσχεδιασμένα το Νοέμβρη του 1946 (ένα χρόνο μετά το διώξιμο των γερμανών), για να τρομοκρατήσει τον κατάδειναστευόμενο λαό, πάνω στο ξεκίνημα της αντίστασής του ενάντια στο αγγλοστήρικτο νέο αιμοσταγές καθεστώς κατοχής που του επέβαλαν.
Αυτό το προσχεδιασμένο έγκλημα αν δεν γινόταν εδώ θα γινόταν κάπου αλλού.
Σε ανάλογο βαθμό βέβαια έγιναν ολοκαυτώματα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας.
Έγιναν και γίνονταν αυτά τα εγκλήματα συστηματικά τότε:
-Τότε που από την άλλη μέρα της παράδοσης των όπλων από τον ΕΛΑΣ το αγγλοστήρικτο στυγνό μεταβαρκεζιανό καθεστώς ξεκίνησε μονομερώς τον εμφύλιο πόλεμο.
Τότε που επανεξόπλισε και χρησιμοποίησε τους συνεργάτες των κατακτητών, ιδιαίτερα τους οπλαρχηγούς, για την συγκρότηση των γνωστών, τριακοσίων και πλέον παραστρατιωτικών αποσπασμάτων, που γύριζαν τις νύχτες στα χωριά και ξυλοκοπούσαν, βασάνιζαν και εκτελούσαν τους αφοπλισμένους ΕΛΑΣίτες και ΕΑΜίτες για να οδηγήσουν τη χώρα σε εμφύλιο πόλεμο, όπως επιδίωκαν.
Φυσικά ΕΛΑΣίτες και ΕΑΜίτες αναγκάζονταν, να καταφεύγουν στα βουνά και ορισμένοι, για την αυτοπροστασία τους, να εξοπλίζονται πρόχειρα.
Και στην πορεία – μη έχοντας άλλη επιλογή φυσικά - να οργανώνουν την αντίστασή τους.
Να οργανώνουν το καινούριο αντάρτικο, την νέα Αντίσταση στο κράτος των αστών, το οποίο επιβλήθηκε με τα όπλα του αγγλικού και στη συνέχεια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, χρησιμοποιώντας βέβαια και όλο τον εσμό των εγκληματιών συνεργατών του κατακτητή.
Το έγκλημα στην Ξηρόβρυση, όπως και στην Κοκκινιά δύο μέρες πριν, δεν ήταν πράξη κάποιας αντεκδίκησης τοπικού χαρακτήρα.
Όλα δείχνουν ότι το εγχείρημα σχεδιάστηκε και οργανώθηκε από υψηλά κεντρικά επίπεδα, με κατευθυντήρια γραμμή από την τότε κυβέρνηση.
Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα-προτροπή ουσιαστικά για σφαγές γυναικόπαιδων-, στην τότε ναυαρχίδα της εθνικοφροσύνης, την εφημερίδα «Εστίa», στις 9/7 /1946, λίγους μήνες πριν από τα γεγονότα. Έγραφε: «(…) Γυναίκες και παιδιά είναι στρατιώται και εκτελεσταί εξ ίσου άγριοι και θηριώδεις με τους χειρότερους ενήλικες. Ο ελληνικός στρατός πρέπει να το έχει υπόψη του».
Άλλωστε αυτό φαίνεται και από το ότι ούτε η αστυνομία , ούτε η δικαιοσύνη ασχολήθηκε με ένα τέτοιο τερατώδες έγκλημα. αλλά και από το ότι ο ένας από τους εγκληματίες οπλαρχηγούς, ο Μπουντουβάκης ήταν κατοχικός οπλαρχηγός της ΠΑΟ σε άλλη περιοχή, στο κεφαλοχώρι Άσσηρο του Λαγκαδά νομού Θεσσαλονίκης και όχι της περιοχής του Κιλκίς, όπου προφανώς πήγε με «ειδική αποστολή» …
Φίλες και φίλοι
Να σας υπενθυμίσουμε ότι η Επιτροπή Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας και το παράρτημα Κιλκίς της ΠΕΑΕΑ- ΔΣΕ, όταν υπέβαλε αίτημα στο δήμο Κιλκίς, για ξεκίνημα διαδικασίας αναγνώρισης σαν μαρτυρικών των τριών χωριών των Κρουσίων το Κλειστό. Αμπελόφυτο και Κυδωνιά, που έκαψαν οι γερμανοί και εκτέλεσαν τους άνδρες από 16 μέχρι 65 ετών, ζητούσαν παράλληλα να αναγνωριστεί και η Ξηρόβρυση σαν μαρτυρικό χωριό
Το Δημοτικό Συμβούλιο Κιλκίς έκανε δεκτό το αίτημα για την αναγνώριση των τριών χωριών, αλλά αγνόησε το επιμέρους αίτημά μας , για αναγνώριση παράλληλα σαν μαρτυρικό χωριό, μαζί με τα τρία χωριά και την Ξηρόβρυση.
Εμείς. Σήμερα. Εδώ. Μπροστά στο μνημείο των 47 σφαγιασθέντων γυναικόπαιδων ζητάμε από την πολιτεία να αναγνωριστεί η Ξηρόβρυση σανμαρτυρικό χωριό του μεταβαρκιζιανού αγγλοστήρικτου κράτους, με ότι αυτό σημαίνει για τις υποχρεώσεις της πολιτείας απέναντι στα θύματα, τους συγγενείς και τους απογόνους αυτών των – μέχρι σήμερα – «αγνοούμενων, αζήτητων , άκλαυτων» και ατίμητων από την πατρίδα ελλήνων.
Εκτελέστηκαν από τους προδότες συνεργάτες των κατακτητών επειδή, ανταποκρινόμενοι στο γνήσια πατριωτικό τους χρέος, είχαν ενταχθεί οικογενειακά όλοι στην Εθνική Αντίσταση κατά του κατακτητή και επειδή ήταν αντίθετοι – όπως και η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού - στην υποταγή και τον εξανδραποδισμό τους από το μοναρχοφασιστικό καθεστώς που στήθηκε με την επέμβαση των άγγλων ιμπεριαλιστών.
Και όπως είπαμε Ούτε η αστυνομία, ούτε η δικαιοσύνη ασχολήθηκε με την διαλεύκανση του εγκλήματος. Κι αυτό, απλά επειδή ήξεραν και τους φονιάδες και αυτούς που τους έστειλαν!!!.
Ούτε βέβαια ήταν δυνατό να προσφύγουν οι ελάχιστοι εναπομείναντες συγγενείς των θυμάτων στη δικαιοσύνη της εποχής, τη δικαιοσύνη των στρατοδικείων καιεκτελέσεων αντιστασιακών, γιατί το επόμενο βράδυ θα είχαν την ίδια τύχη.
Αφέθηκε να αιωρείται στην κοινή γνώμη το κοινό μυστικό για το ποιοι «γνωστοί- άγνωστοι» έκαναν το μακελειό (βλέπετε το «γνωστοί άγνωστοι»χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται, από πολύ παλιά και κατ’ εξακολούθηση…, που εξυπηρετεί το κατεστημένο πολύπλευρε).
Και το έκαναν το μακελειό για να σκέπτονται οι καταδιωκόμενοι ότι αν συνεχίσουν να αντιστέκονται στο μοναρχοφασιστικό καθεστώς θα έχουν ανάλογη φρικιαστική τύχη και οι δικές τους οικογένειες. Ότι δηλαδή τα αντίποινα, αγγλοφασιστικής κοπής, θα είναι απείρως σκληρότερα από αυτά των γερμανών και των συνεργατών τους.
Έτσι, μέχρι σήμερα, τα 47 θύματα του χωριού παραμένουν αδικαίωτα από την πολιτεία, ούτε καν αναγνωρισμένα.
Δεν αναγνωρίζεται η θυσία τους , σαν θυσία για την ένταξή τους στην Αντίσταση για την απελευθέρωση της πατρίδας από τους κατακτητές και από την ολιγαρχία των αστών, που κυριαρχούσε με τη δύναμη των όπλων των γερμανών και στη συνέχεια των αγγλοαμερικάνων.
Τιμώνται μόνο από τους συγγενείς και συγχωριανούς και από τους κατοίκους των γύρω χωριών και την Εθνική Αντίσταση - σαν ιδιώτες ουσιαστικά για την πολιτεία - που «έτυχε να έχουν έναν κακό θάνατο»!!! Η πολιτεία ούτε και τώρα χρεώνετε το έγκλημα , ύστερα από 70 χρόνια, Αν συνεχίσει να μην το αναγνωρίζει , τότε αποδεικνύει στην πράξη ότι είναι κράτος, τηρουμένων των αναλογιών, συνέχεια του μεταβαρκιζιανικού μοναρχοφασιστικού κράτους.
Αγαπητοί φίλες και φίλοι
Από αυτά τα ολοκαυτώματα καθώς και από τη γενικότερη πείρα μας, τόσο της κατοχής αλλά και της μεταπελευθερωτικής εποχής, βγαίνει το συμπέρασμα ότι μητέρα όλων των δεινών των λαών είναι ο ιμπεριαλισμός, το κατασαπισμένο καπιταλιστικό σύστημα.
Αυτός γεννά τις κρίσεις, τους πολέμους, την πείνα και την εξαθλίωση των λαών. Αυτός γεννά το φασισμό, που αναπτύσσεται και ξεφυτρώνει και μέσα από τα «δημοκρατικά», για λογαριασμό βέβαια της πλουτοκρατίας, κοινοβούλια,.
Γατί από τέτοιο «δημοκρατικό κοινοβουλευτικό» δρόμο ανέβηκε ο φασισμός στην εξουσία του Μουσολίνι, του Χίτλερ , καθώς και του Μεταξά στη χώρα μας.
Η άρχουσα τάξη έχει τις πάγιες συνταγές της που ανασύρονται ανάλογα με την συγκυρία.
Όταν η πραγματική εξουσία η πλουτοκρατία τα βρίσκει δύσκολα με την κρίση και το λαϊκό κίνημα, ανασύρει από την εφεδρεία τόσο το καρότο όσο και το μαστίγιο.
- Το καρότο και πάλι, που είναι η προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, όπου προβάλλονται και προωθούνται δυνάμεις με σοσιαλδημοκρατική και αριστερούλικη ταμπέλα, όπως παλιότερα το ΠΑΣΟΚ και τώρα ο ΣΙΡΙΖΑ, για να κρατήσουν εγκλωβισμένους τους εργαζόμενους εντός των τειχών της λυκοσυμμαχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτού του Ευρωπαϊκού φρούριου των ιμπεριαλιστών.
Και το μαστίγιο, τη «Χρυσή Αυγή». Αυτό το γνήσια χιτλεροφασιστικό μόρφωμα, τα μαντρόσκυλα των εφοπλιστών και των μονοπωλιακών ομίλων.
Αυτούς τους νοσταλγούς της δικτατορίας του Μεταξά, των ολοκαυτωμάτων του χιτλεροφασισμού, των ταγματασφαλιτών της κατοχής και των παρακρατικών αποσπασμάτων θανάτου του μεταβαρκεζιανού κράτους, όπως και των μακελάρηδων της Ξηρόβρυσης , καθώς και των δικτατόρων του 1967.
Για να τρομοκρατούνται οι εργαζόμενοι που αντιστέκονται στη καταδυνάστευσή τους από την πλουτοκρατία.
Χρέος του λαϊκού κινήματος, όλου του λαού, όλων μας, είναι να αντισταθούμε για τη ματαίωση εφαρμογής αυτών των σχεδίων της άρχουσας τάξης, για να μην βιώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας, ότι βιώσαμε εμείς.
Να πιστέψει στην δύναμή του ο λαός και οργανωμένα να παλέψει για την ανατροπή αυτού του συστήματος, που είναι η αιτία των δεινών του δικού μας, καθώς και όλων των λαών.
Η μεγαλύτερη τιμή γι αυτούς που έπεσαν στους αγώνες της αντίστασης κατά των ιμπεριαλιστών, γερμανών, αγγλοαμερικάνων και ντόπιων , είναι να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τα ιδανικά και τα οράματα για τα οποία έδωσαν τη ζωή τους και τα οποία αφορούν άμεσα τη ζωή και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.
Τιμή και δόξα στους νεκρούς της αντιφασιστικής αντίστασης της Ξηρόβρυσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.