Όταν 100.000 Έλληνες επιστήμονες, στην πλειονότητα νέοι, εγκαταλείπουν την χώρα τους και εγκαθίσταται στο εξωτερικό με σκοπό να επιζητήσουν ένα καλύτερο αύριο, δείχνει ότι η χώρα είναι σε πολύ δυσχερή θέση. Μάλιστα, ο αριθμός αυτός τείνει να πολλαπλασιαστεί ακόμα περισσότερο στα επόμενα χρόνια προβάλλοντας έτσι, ότι ο γαλάζιος ελληνικός ουρανός δεν είναι αρκετός για να κρατήσει την καινοτόμο Ελλάδα στα πάτρια.
Συγκεκριμένα με τι δύναμη και τι θάρρος ο νέος σήμερα θα επιλέξει να μείνει σε μία χώρα που έχει δοθεί σε γενικό πωλητήριο για 100 χρόνια. Πάνω σε τι θεμέλια θα χτίσει το μέλλον του, σε μια χώρα όπου μέσα σε λίγα χρόνια οι όποιες κατακτήσεις των εργαζομένων κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα με πρόσχημα την φράση ‘’σώσαμε την Ελλάδα’’.
Το ‘’σώσιμο’’ αυτό περιλαμβάνει μια σειρά μνημονίων που εκτίναξε το δημόσιο χρέος από το 129% του ΑΕΠ το 2009 στο 177% το 2015 σύμφωνα με τον προϋπολογισμό. Συμπέρασμα πρώτο, το χρέος διογκώθηκε 48 μονάδες. Το ‘’σώσιμο’’ επίσης υποστηρίζει ότι τα δάνεια που χρεώνεται το ελληνικό δημόσιο ταμείο στηρίζουν το κράτος και τον λαό, παρά ταύτα από το πρώτο και δεύτερο μνημόνιο τα συνολικά δάνεια που έχουν εκταμιευθεί είναι 215 δισεκατομμύρια όπου την ίδια περίοδο οι τράπεζες με την μορφή πακέτων και ενισχύσεων έχουν λάβει πάνω από 250 δισεκατομμύρια. Συμπέρασμα δεύτερο, τα δάνεια που αυξάνουν το χρέος όχι μόνο δεν πάνε στο λαό σε μορφή μισθών και συντάξεων αλλά στο σύνολο τους και ακόμα περισσότερα πάνε στην ενδυνάμωση των τραπεζών.
Αντίθετα, ο ελληνικός λαός σε τόκους, σε χρεολύσια, σε δαπάνες εξυπηρέτησης τους δημόσιου χρέους και σε βραχυπρόθεσμα έχει πληρώσει 321 δισεκατομμύρια, με άλλα λόγια 106 δισεκατομμύρια παραπάνω. Επομένως, τα δάνεια έρχονται σαν λογιστικές εγγραφές πηγαίνουν ξανά πίσω στους δανειστές και ο λαός επωμίζεται τους τόκους ενώ παράλληλα οι κομμένοι μισθοί και συντάξεις πληρώνουν τα δάνεια.
Τέτοιου είδους πολιτικές δεν πληρώνουν χρέος αλλά κάνουν ξεκάθαρη την ανάγκη των τωρινών κυβερνήσεων να ξεπουλήσουν την χώρα αλυσοδένοντας τις επόμενες γενιές με διαλυμένες εργατικές σχέσεις. Προβάλλεται, επομένως ολοφάνερα η αναγκαιότητα δόμησης κοινού μετώπου δράσης των εργαζομένων με τις τάξεις των επιστημόνων για να μην γράψει η ιστορία ότι ξοφλήσαμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι και μόνοι μας μπορούμε σώσουμε την χώρα μας.
* Ευστάθιος Πολυχρονιάδης MEng, MSc
Μεταπτυχιακός φοιτητής στο πανεπιστήμιο του Aberdeen
Συγκεκριμένα με τι δύναμη και τι θάρρος ο νέος σήμερα θα επιλέξει να μείνει σε μία χώρα που έχει δοθεί σε γενικό πωλητήριο για 100 χρόνια. Πάνω σε τι θεμέλια θα χτίσει το μέλλον του, σε μια χώρα όπου μέσα σε λίγα χρόνια οι όποιες κατακτήσεις των εργαζομένων κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα με πρόσχημα την φράση ‘’σώσαμε την Ελλάδα’’.
Το ‘’σώσιμο’’ αυτό περιλαμβάνει μια σειρά μνημονίων που εκτίναξε το δημόσιο χρέος από το 129% του ΑΕΠ το 2009 στο 177% το 2015 σύμφωνα με τον προϋπολογισμό. Συμπέρασμα πρώτο, το χρέος διογκώθηκε 48 μονάδες. Το ‘’σώσιμο’’ επίσης υποστηρίζει ότι τα δάνεια που χρεώνεται το ελληνικό δημόσιο ταμείο στηρίζουν το κράτος και τον λαό, παρά ταύτα από το πρώτο και δεύτερο μνημόνιο τα συνολικά δάνεια που έχουν εκταμιευθεί είναι 215 δισεκατομμύρια όπου την ίδια περίοδο οι τράπεζες με την μορφή πακέτων και ενισχύσεων έχουν λάβει πάνω από 250 δισεκατομμύρια. Συμπέρασμα δεύτερο, τα δάνεια που αυξάνουν το χρέος όχι μόνο δεν πάνε στο λαό σε μορφή μισθών και συντάξεων αλλά στο σύνολο τους και ακόμα περισσότερα πάνε στην ενδυνάμωση των τραπεζών.
Αντίθετα, ο ελληνικός λαός σε τόκους, σε χρεολύσια, σε δαπάνες εξυπηρέτησης τους δημόσιου χρέους και σε βραχυπρόθεσμα έχει πληρώσει 321 δισεκατομμύρια, με άλλα λόγια 106 δισεκατομμύρια παραπάνω. Επομένως, τα δάνεια έρχονται σαν λογιστικές εγγραφές πηγαίνουν ξανά πίσω στους δανειστές και ο λαός επωμίζεται τους τόκους ενώ παράλληλα οι κομμένοι μισθοί και συντάξεις πληρώνουν τα δάνεια.
Τέτοιου είδους πολιτικές δεν πληρώνουν χρέος αλλά κάνουν ξεκάθαρη την ανάγκη των τωρινών κυβερνήσεων να ξεπουλήσουν την χώρα αλυσοδένοντας τις επόμενες γενιές με διαλυμένες εργατικές σχέσεις. Προβάλλεται, επομένως ολοφάνερα η αναγκαιότητα δόμησης κοινού μετώπου δράσης των εργαζομένων με τις τάξεις των επιστημόνων για να μην γράψει η ιστορία ότι ξοφλήσαμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι και μόνοι μας μπορούμε σώσουμε την χώρα μας.
* Ευστάθιος Πολυχρονιάδης MEng, MSc
Μεταπτυχιακός φοιτητής στο πανεπιστήμιο του Aberdeen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.