Η ταινία "Πριν Τα Μεσάνυχτα” στον θερινό κινηματογράφο Κιλκίς

Και το καλοκαιράκι προχωρά με υπέροχο ελληνικό τοπίο και πλάνα σε ωραίες ταινίες!  Μια από αυτές είναι και η ταινία που σας προτείνει η Αντιδημαρχία Πολιτισμού και η Ομάδα Εθελοντών για τη λειτουργία του θερινού κινηματογράφου στις 14 και 15 Αυγούστου 2015 με τίτλο  “Πριν Τα Μεσάνυχτα” Before Midnight του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τους Ίθαν Χοκ, Ζιλί Ντελπί, Σίμους Ντέιβι Φιζπάτρικ.

Οι χαρισματικοί Ethan Hawke και Julie Delpy επιστρέφουν στους ρόλους των Jesse και Celine και μοιράζονται μαζί μας το τρίτο μέρος μιας ξεχωριστής ιστορίας αγάπης. Γυρισμένο στο αγέρωχο και ανεπιτήδευτο τοπίο της Μάνης, το «Πριν τα Mεσάνυχτα» ακολουθεί τις ταινίες “Πριν το Ξημέρωμα” και “Πριν το Ηλιοβασίλεμα”, με την κάμερα του Richard Linklater να περιπλανιέται παρέα με τους πρωταγωνιστές από το σπίτι του αείμνηστου περιηγητή συγγραφέα Patrick Leigh Fermor στην Καρδαμύλη μέχρι την Πύλο και την Κορώνη. Σε αυτή τη γραφική διαδρομή, με φόντο την καλοκαιρινή Ελλάδα, μας αποκαλύπτεται με αφοπλιστική αμεσότητα τι επιφυλάσσει η ζωή για το ιδιαίτερο αυτό ζευγάρι.

Τα μεγάλα μονοπλάνα που σφύζουν από διάλογο - χαρακτηριστικά της σκηνοθετικής μαεστρίας του Linklater - οι καλοδουλεμένες ατάκες που ακούγονται αυτοσχέδιες - καρπός μιας ιδιαίτερης συγγραφικής διαδικασίας - και η φυσικότητα των πρωταγωνιστών - αποτέλεσμα ατελείωτων προβών - είναι τα εργαλεία αυτής της γοητευτικής ταινίας που αιχμαλωτίζει λίγο πριν το ρολόι χτυπήσει μεσάνυχτα τις πιο καλά κρυμμένες πτυχές της ζωής ενός ζευγαριού.

Τότε και Τώρα:
Στο "Πριν το Ξημέρωμα" (1995), ο Jesse (Ethan Hawke), ένας νεαρός Αμερικανός τουρίστας συναντά αναπάντεχα τη Γαλλίδα Celine (Julie Delpy) σε ένα τραίνο προς τη Βιέννη. Της προτείνει να αλλάξει τα σχέδια της κι έτσι περνούν όλο το βράδυ μαζί, γοητευμένοι ο ένας από τον άλλο, περπατώντας στους δρόμους της πόλης και συζητώντας για τον έρωτα, τη ζωή και όχι μόνο. Το ξημέρωμα χωρίζουν με την υπόσχεση να βρεθούν ξανά. 

Θα χρειαστούν άλλα εννέα χρόνια για να διασταυρωθούν ξανά οι δρόμοι τους, αυτή τη φορά στο Παρίσι. Στο "Πριν το Ηλιοβασίλεμα" (2004), ο Jesse και η Celine έχουν λίγη ώρα στη διάθεση τους, αλλά είναι αρκετή για να ανακαλύψουν και πάλι ο ένας τον άλλον, συζητώντας για τα χρόνια που πέρασαν, για τις σχέσεις τους και τη ζωή τους. 

Εννέα χρόνια αργότερα τους συναντάμε ξανά στο «Πριν τα Μεσάνυχτα», ενώ κάνουν διακοπές μαζί με τις δίδυμες κόρες τους στην Ελλάδα. Το ζευγάρι ζει μόνιμα στη Γαλλία, ο Jesse είναι πια ένας επιτυχημένος συγγραφέας, αλλά αισθάνεται ότι -μετά το διαζύγιο του με την Αμερικανίδα σύζυγο του- χάνει επαφή με τον έφηβο γιο του που ζει στην Αμερική. Αντίστοιχα, η Celine προβληματίζεται για το επόμενο επαγγελματικό της βήμα που μπορεί να αναστατώσει την οικογενειακή ισορροπία. Ο δυο τους θα περάσουν μετά από καιρό μια νύχτα μακριά από την οικογένεια τους. Τι τους επιφυλάσσει αυτό το τετ α τετ; Τι τους έχει επιφυλάξει η κοινή τους ζωή;

Στο «Πριν τα Μεσάνυχτα» ακόμα μιλάνε και γελάνε μεταξύ τους», μας λέει ο σκηνοθέτης Richard Linklater για τον Jesse και τη Celine. «Αυτή τη φορά, θεωρήσαμε ότι αυτό που έχουμε πραγματικά να προσφέρουμε είναι η ωμή αλήθεια για τη μακροχρόνια δέσμευση-να τη δείξουμε όπως είναι.
Ακόμα και αν οι πρωταγωνιστές περιηγούνται στη Μεσσηνία, το Παρίσι ή τη Βιέννη, οι ταινίες δεν είναι οδοιπορικά, καθώς επικεντρώνονται στη σχέση του ζευγαριού.

«Η ζωή σε βάζει σε δοκιμασίες», λέει ο Hawke. «Είναι αποκαλυπτικό ότι αυτή η ταινία ξεκινάει με την άγνωστη συνθήκη ότι ο Jesse έχει ένα γιο που μεγαλώνει μακριά του. Σίγουρα θέλαμε ο Jesse να μείνει στο Παρίσι με τη Celine αλλά τώρα μετά από τόσα χρόνια βλέπουμε ότι υπάρχουν συνέπειες. Είμαστε μεγαλύτεροι και εμβαθύνουμε περισσότερο στους χαρακτήρες».

«Τι συμβαίνει όταν ακολουθείς αυτόν που αγαπάς; Δεν θα είναι όλα ρόδινα. Δεν υπάρχει η τέλεια σχέση. Προσωπικά όταν βλέπω τέλεια ζευγάρια, μου φαίνεται αλλόκοτο. Όταν βλέπω ανθρώπους να διαφωνούν, μου φαίνεται πιο πιστευτό», σχολιάζει η Delpy.

«Στις προηγούμενες ταινίες το θέμα ήταν η φαντασίωση για τον άλλον, για το πώς θα ήταν μαζί μας. Για την τρίτη ταινία θέλαμε να δούμε τι συμβαίνει πιο βαθιά», προσθέτει ο Hawke.

Στο ερώτημα αν είχαν ποτέ την προσδοκία ότι η αρχική ανεξάρτητη ταινία θα παρακολουθούσε αυτό το ζευγάρι για χρόνια η απάντηση του σκηνοθέτη είναι σαφής. «Φυσικά και όχι. Αυτά τα πράγματα δεν σχεδιάζονται. Δεν ξέρεις ποτέ τι θα προκύψει όταν συνεργάζεσαι με άλλους για μια ταινία. Απλά έτυχε να έχουμε μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία το 1994. Ήμασταν απλά τρεις άνθρωποι που νιώσαμε ότι είχαμε ακόμα κάτι να εκφράσουμε μέσα από αυτούς τους χαρακτήρες».

Με το που ξεκίνησε η συγγραφική διαδικασία, τότε αποφασίστηκε ότι το σκηνικό θα ήταν η Ελλάδα. Οι παραγωγοί Χρήστος Κωνσταντακόπουλος (Only Lovers Left Alive, Take Shelter, Attenberg, Somebody Up There Likes Me) και Sara Woodhatch φρόντισαν η συγγραφική ομάδα (με τις τυχερές οικογένειες τους) να βρεθεί στο κατάλληλο περιβάλλον. «Θέλαμε να τους προσφέρουμε το καλύτερο περιβάλλον για να γράψουν. 

Μια φούσκα, ένα ειδυλλιακό περιβάλλον χωρίς αντιπερισπασμούς. Επιλέξαμε το Costa Navarino, ένα πανέμορφο θέρετρο στη Μεσσηνία όπου μάλιστα γυρίστηκαν και μερικές σκηνές. Το να παρακολουθείς τη δημιουργική ένταση τους είναι υπνωτιστικό. Είναι σαν να έχουν μεταξύ τους αόρατους δεσμούς. Προβάρουν μερικές αστείες ή πιο στενάχωρες σκηνές μεταξύ τους κι αυτό είναι συναρπαστικό». 

Διαχρονική Ελλάδα
Μπορεί η κάμερα να είναι στραμμένη κυρίως πάνω στη Celine και στον Jesse, αλλά μόλις καδράρει το περιβάλλον τους, την Ελλάδα δηλαδή –έναν όμορφο, ανήσυχο, αρχαίο και σύγχρονο τόπο- τότε γίνεται και αυτή με τη σειρά της ένας από τους χαρακτήρες της ταινίας. «Η Ελλάδα έχει κάτι», εξηγεί ο σκηνοθέτης. «Τους συναντάμε σε ένα είδος παράδεισου: είναι μαζί, αυτός γράφει βιβλία, εκείνη είναι περιβαλλοντολόγος, έχουν παιδιά. Κατά μια έννοια ό,τι θέλησαν από τη ζωή τους έχει συμβεί κι όμως ενώ κάνουν τις τέλειες διακοπές, κάτι συμβαίνει, ως συνήθως».


«Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή πιο συγκινητικό μέρος στην Ευρώπη από την Ελλάδα», σχολιάζει ο Hawke. «Γιατί έχει αρχαία αλλά και δυναμική σύγχρονη ιστορία. Είναι κάθε μέρα στις ειδήσεις. Αλλά οι ιστορίες αγάπης είναι πάντα επίκαιρες. Η αγάπη είναι πάντα καινούρια και πάντα θα υπάρχει. Συμβαίνει σε όλους. Σαν τον ήλιο που ανατέλλει κάθε μέρα. Ο έρωτας είναι ένας πολύ μυστηριώδης θεός. Είναι πολύ νέος και πολύ παλιός. Η Ελλάδα ταυτίζεται με την αναζήτηση του νοήματος της ζωής, και νιώθω ότι λειτούργει ως μεταφορά για την ταινία».

«Η απομνημόνευση όλων αυτών των διαλόγων και το γύρισμα ήταν λιγότερο επώδυνα γιατί βρισκόμασταν στο πιο απίθανο μέρος του κόσμου- εκεί από όπου ξεκίνησε όλος ο δυτικός πολιτισμός», σχολιάζει η Julie Delpy.

Για τους παραγωγούς Χρήστο Κωνσταντακόπουλο και Sara Woodhatch και το ως επί το πλείστον ελληνικό συνεργείο η Ελλάδα ήταν μια πρώτης τάξεως κινηματογραφική εμπειρία. 

«Ο Rick, ο Χρήστος κι εγώ καταλήξαμε ότι το σπίτι που παίζει στην ταινία θα είναι το καταφύγιο του Patrick Leigh Fermor, του σπουδαίου συγγραφέα ταξιδιωτικής λογοτεχνίας. Το σπίτι έχει πολύ χαρακτήρα», σχολιάζει η παραγωγός Woodhatch. «Ο Walter Lassally που υποδύεται τον οικοδεσπότη είναι ο βραβευμένος με Όσκαρ διευθυντής φωτογραφίας του Ζορμπά και πολλών άλλων ταινιών. Η ταινία είναι το υποκριτικό του ντεμπούτο, στα 85 του χρόνια. 

Η Ξένια Καλογεροπούλου, που εμφανίζεται στο πλευρό του, είναι ένα σύμβολο και χρειάστηκε να πειστεί από την συμπαραγωγό της ταινίας Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη για να παίξει στην ταινία, κυρίως χάρη στον μονόλογο για τον σύντροφο της. Όλοι οι ηθοποιοί που πλαισιώνουν τους πρωταγωνιστές είναι η αφρόκρεμα του κινηματογράφου και του θεάτρου της Ελλάδας».

Το συνεργείο, συμπεριλαμβανομένου και του διευθυντή φωτογραφίας Χρήστου Βουδούρη απαρτίζεται ως επί το πλείστον από Έλληνες. «Χρειαζόμασταν κάποιον που να γνωρίζει το απίστευτο ελληνικό φως» εξηγεί η παραγωγός. «Το συνεργείο είχε πολλή ενέργεια και πολύ ταλέντο. Γυρίσαμε την ταινία σε 15 μέρες. Την πρώτη μέρα ολοκληρώσαμε οκτώμισι σελίδες διαλόγου. Η ομάδα ήταν φανταστική. Ακόμα και εν μέσω οικονομικής κρίσης ο ελληνικός κινηματογράφος αναγεννιέται» σχολιάζει η παραγωγός.

Μια ρομαντική ιστορία
Το Πριν τα Μεσάνυχτα εμβαθύνει στους χαρακτήρες. «Συχνά όταν δείχνουν παντρεμένα ζευγάρια», σχολιάζει ο πρωταγωνιστής, «έχουμε είτε βαρύ δράμα με αλκοόλ και αγωνία, είτε κάτι ανάλαφρο. Αυτό που έχει πλάκα εδώ είναι ότι κανένα φύλο δεν κερδίζει ή χάνει. Οι περισσότερες ρομαντικές ταινίες απευθύνονται σε γυναίκες, ενώ άλλες παρουσιάζουν το ρομάντζο τελείως αντρικά, με την Eva Mendes να μπουσουλάει φορώντας μπικίνι. Το καλό με αυτές τις ταινίες είναι ότι δεν έχουν φύλο. Η φωνή της Julie και η δεξιότητα της είναι πολύ ισχυρά στην ταινία. Και για μένα έχει ενδιαφέρον να κάνω μια ρομαντική ταινία που θα ήθελα να δούνε οι φίλοι μου».

Γενική είσοδος:3 ευρώ
Σας περιμένουμε ......