Ας ανηφορίσουμε στον Αη Γιώργη ν' αγναντέψουμε από ψηλά

Της Μέμας Τεμεκενίδου

Και όχι δεν είναι ώρα να γκρινιάξουμε για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την απώλεια των ενδιάμεσων ήπιων και πιο αγαπημένων εποχών, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, τη μόλυνση των θαλασσών, το λιώσιμο των πάγων, τη αλλοίωση της αισθητικής μας στους αιώνες, την εξαφάνιση του πράσινου από τις πόλεις μας…..
Είναι ίσως η κατάλληλη στιγμή να αναφέρουμε κάποιες δικές μας κακές πρακτικές που επιβαρύνουν το περιβάλλον, το δικό μας πρωτίστως και όχι το "άλλο" που πιστεύουμε πως δε μας αφορά και να προσπαθήσουμε να τις διορθώσουμε, για να μη φτάσουμε να ζούμε σ ένα υποβαθμισμένο και βρόμικο κόσμο εμείς και τα παιδιά μας. Τα οποία υποτίθεται ότι υπεραγαπάμε και θα κάναμε τα πάντα για χάρη τους.

- Εκτός από το να μην καπνίζουμε, και να μολύνουμε το μικρόκοσμο μας και δικό τους ….

- Εκτός από το να μαζεύουμε τα απορρίμματα μας και να τα τοποθετούμε στους κατάλληλους κάδους (ή χώρους)…. Άλλωστε πως θα διακοσμήσουμε το γύρω μας;;

- Εκτός από το να κάνουμε οικονομία στο καθαρό νερό που όλοι γνωρίζουμε ότι είναι λιγοστό στη φύση…. Ε! αν δεν το κάνουν όλοι, πάλι τίποτα δε θα γίνει……

- Εκτός από το να σεβόμαστε τη γη που μας τρέφει και να μην τη γεμίζουμε φάρμακα και φαρμάκια (ζιζανιοκτόνα, λιπάσματα , πλαστικά, συνθετικά υλικά που κάνουν αιώνες να αποδομηθούν…… ) και μήπως αν το κάνουμε εμείς, θα σωθεί ο πλανήτης;; αν δεν το κάνουν κι οι άλλοι…….

- Εκτός από το να σεβόμαστε τη ζώσα παράδοση μας, πανίδα και χλωρίδα (ζώα και φυτά) και να την προστατεύουμε. Κι αυτό περιλαμβάνει από τη μη εισαγωγή ξένων προς το περιβάλλον μας φυτών και ζώων που αλλοιώνουν τη σύνθεση του (αφού και το καινούργιο γρήγορα το βαριόμαστε και το αμολάμε μετά στη φύση… χωρίς να μας ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις από την εξάπλωση του στους ντόπιους πληθυσμούς), μέχρι την εξόντωση των ντόπιων φυτών (γιατί δεν είναι τόσο αποδοτικά ή εντυπωσιακά ή παράξενα) ή την αδιαφορία μας για την διαιώνιση και προστασία των σπάνιων ζώων που δε (μας) χρησιμεύουν πια.

- Εκτός από το να σκεφτόμαστε το αυτονόητο. Ότι και τα παιδιά μας, σαν κι εμάς θα γίνουνε, αφού εμείς είμαστε το παράδειγμα τους.

- Εκτός από το να γνωρίσουμε αυτό τον άγνωστο- γνωστό (όπως νομίζουμε) χώρο που ζούμε, να τον αφουγκραστούμε, να τον νοιώσουμε, να τον γευθούμε, να τον ζήσουμε, να το κατανοήσουμε… γιατί το περιβάλλον μας είναι ένα σύνολο πραγμάτων, δομημένων, άψυχων και ζώντων, που για να το εκτιμήσουμε, πρέπει να το γνωρίσουμε.

Και πώς να το κάνουμε που μάθαμε να ζούμε σαν τα φυτά στη σέρα, μέσα στα διαμερίσματα -κλουβιά, μέσα στο διαδίκτυο -φυλακή, μέσα στη μοναξιά- των άψυχων αντικειμένων, με εκατομμύρια άχρηστες πληροφορίες να μας βομβαρδίζουν, κι ότι αφορά την ζωή μας να είναι κρυφό κι απόρρητο από μας, πιο μόνοι απ όταν μέναμε σε μακρινούς και δυσπρόσιτους οικισμούς;;;

Για τη σημερινή μέρα μόνο μια ευχή έχω. Ας είναι η πρώτη μέρα ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΥΠΝΟΥ ΜΑΣ. Ας πάρουμε τους αγαπημένους μας κι ας ανηφορίσουμε στον Αη Γιώργη ν' αγναντέψουμε από ψηλά, να μπούμε στο Σπήλαιο να θαυμάσουμε τα έργα της φύσης, ας πάμε να περπατήσουμε στο Μπέλες, στα Κρούσια, στη Δοϊράνη, γύρω απ' το χωριό μας βρε αδερφέ, ας πάμε μέχρι το Ράντζο να δούμε μετά από χρόνια άλογα να τα δουν και τα παιδιά μας, ας ανηφορίσουμε στο Πάϊκο να χαρούμε τη βλάστηση, να θυμηθούμε μυρωδιές, γεύσεις, αγγίγματα….. ας αρχίσουμε να ζούμε επιτέλους. 

* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Facebook
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Twitter
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Pinterest
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Google+
* Ακολουθήστε τη Γνώμη στο Dailymotion