Και έρχεται η ώρα που δε γίνεται αλλιώς και πρέπει να περάσεις απ το ΙΚΑ, το Νοσοκομείο το ΕΣΥ….. Για να θεωρήσεις το βιβλιάριο (κακώς, μια και δε χρειάζεται συνήθως), να καταθέσεις χαρτιά για δαπάνη για λόγους υγείας, ή το κορυφαίο να πας στο γιατρό! Για οποιοδήποτε λόγο! Από το να γράψεις συνταγή για φάρμακα (το πιο συνηθισμένο), να σου γράψουν τις εξετάσεις που σου σύστησε ο «επίσημος» γιατρός σου, μέχρι να εξεταστείς απ το γιατρό γιατί οικονομικά δεν δύνασαι να πας έξω! Επειδή στην Ελλάδα της διαστρέβλωσης των πάντων, αυτό θεωρείται μεγάλη χαριτωμενιά! Όχι αυτονόητο δικαίωμα!
Κι εκεί τα βλέπεις όλα! Πολύ κόσμο κατ αρχήν. Λίγους υπαλλήλους δεύτερον. Απελπιστικά λιγότερους χαμογελαστούς ανθρώπους τέλος. Γραφεία που ζέχνουν καπνό και κλεισούρα (γιατί οι υπάλληλοι και καπνίζουν ως μη όφειλαν και κρυώνουν).Καθημερινότητα θα μου πείτε, εμείς θέλουμε να εξυπηρετηθούμε γρήγορα και να φύγουμε, καμιά φορά έχοντας παράλογες απαιτήσεις, οι υπάλληλοι προσπαθούν να τα προλάβουν όλα και στο τέλος τα βλέπουν όλα, όχι όλοι όμως! οι διαδικασίες παραμένουν εξαιρετικά περίπλοκες και στο τέλος ή θα φύγουμε με την πίεση μας στα όρια συναγερμού, ή θα βρίσουμε τον υπάλληλο που μας εξυπηρετεί (πόσο άδικο αλήθεια!!! Γιατί ο οκνός δεν υπάρχει στο οπτικό μας πεδίο), ή, αν είμαστε σε καταστολή, θα πηγαινοερχόμαστε 5 μέρες να κουβαλάμε χαρτιά, γιατί ο υπάλληλος ΔΕ μπορεί να μας τα πει όλα όσα θέλει με τη μια!
Καμιά φορά, γίνεται το θαύμα και τελειώνουμε σε μερικές ώρες!
Κι αναρωτιέσαι η άνθρωπος: πως γίνεται η πλειοψηφία να ταλαιπωρείται και ορισμένοι να εξυπηρετούνται δι αντιπροσώπου;;; Ας πούμε, γιατί πρέπει ο καρκινοπαθής ο έχων πάρκινσον ή παραπληγία, αυτός- αυτή που χειρουργήθηκε προχθές, να πρέπει να παρουσιαστεί στην επιτροπή για να του εγκριθεί η άδεια, αλλά αυτός που μετά από δυο μήνες απουσίας από την εργασία του, παρουσιάζει ¨χειρόγραφη¨ άδεια γιατρού για πονοκέφαλο ή εμβοές ή άγχος ή συνάχι ……. να τυγχάνει άλλης μεταχείρισης;;; Δεν υπάρχει κάποιο χρονικό περιθώριο για να κατατεθούν και να εγκριθούν οι άδειες ασθενείας;; Και ποιοι είναι οι γιατροί «επιστήμονες άνθρωποι» που λέει κι η μάνα μου, που δέχονται να υποτιμάται η νοημοσύνη τους και η δική μας στη μια περίπτωση και θυμούνται το γράμμα του νόμου στην άλλη;;
Και μια που μιλάμε για γιατρούς. Είναι αλήθεια ότι δε διανύουν την καλύτερη εποχή τους στην εκτίμηση του κόσμου. Από τη μια η (μέχρι τώρα) πολιτική του κράτους, που στην προσπάθεια του να μειώσει τον πληθυσμό της Ελλάδας, βάζει φραγμούς στις επιλογές των φαρμάκων (κι όχι πως δε ζήσαμε και το ξεσάλωμα κράτους-φαρμακοβιομηχάνων- εταιρειών και γιατρών στις συνταγογραφίσεις ή τις κατευθυνόμενες αχρείαστες ιατρικές πράξεις…. ), στο κόστος των πράξεων, στον αριθμό των επισκέψεων ασθενών, στη δυνατότητα του γιατρού που σέβεται την επιστήμη του, να απασχοληθεί ΚΑΙ σε ασφαλιστικό ταμείο, λοιδορεί γιατρούς και τους βάζει όλους στο ίδιο τσουβάλι για να τους απαξιώσει και να περάσει ευκολότερα τα ανθρωποκτόνα σχέδια του. …..
Από την άλλη, η συμπεριφορά αρκετών «επιστημόνων» μέσα στο ΙΚΑ και το Νοσοκομείο που συμπεριφέρονται σα να μην πέρασε μια μέρα από την εποχή που ¨γ@μούσαν κι έδερναν¨ τον δυστυχή πολίτη που έπεφτε στα χέρια και την ανάγκη τους. Όπως ας πούμε κάποιων που ζορίζονται να είναι (και δεν είναι) συνεπείς στην ώρα τους, επειδή λέει… έρχονται από μακριά, που πηγαίνεις στο ραντεβού σου στις 8.00 (όταν έχεις την τύχη να σου κλείσουν και δε σου λένε ¨έλα από τις 8.00 και βλέπουμε, κάποτε θα σε δουν) και πρέπει να περιμένεις να έρθει, να πιει τον καφέ του, να κουτσομπολέψει ….. κι αν θυμηθεί ν ασχοληθεί μαζί σου! Ή που κλαψουρίζουν στον ασθενή για τις μειώσεις στους μισθούς τους ωσάν να είναι οι μοναδικοί που υπέστησαν μειώσεις και νομίζουν ότι αυτό είναι άλλοθι για την αγένεια τους. Μέχρι τους θρασείς που σε τιμωρούν γιατί απευθύνθηκες σ αυτούς και μάλιστα ¨στο τελευταίο ραντεβού της ημέρας¨ και σου γράφουν μόνο τη μια συνταγή από τις δυο που χρειάζεσαι….
Κι εκεί τα βλέπεις όλα! Πολύ κόσμο κατ αρχήν. Λίγους υπαλλήλους δεύτερον. Απελπιστικά λιγότερους χαμογελαστούς ανθρώπους τέλος. Γραφεία που ζέχνουν καπνό και κλεισούρα (γιατί οι υπάλληλοι και καπνίζουν ως μη όφειλαν και κρυώνουν).Καθημερινότητα θα μου πείτε, εμείς θέλουμε να εξυπηρετηθούμε γρήγορα και να φύγουμε, καμιά φορά έχοντας παράλογες απαιτήσεις, οι υπάλληλοι προσπαθούν να τα προλάβουν όλα και στο τέλος τα βλέπουν όλα, όχι όλοι όμως! οι διαδικασίες παραμένουν εξαιρετικά περίπλοκες και στο τέλος ή θα φύγουμε με την πίεση μας στα όρια συναγερμού, ή θα βρίσουμε τον υπάλληλο που μας εξυπηρετεί (πόσο άδικο αλήθεια!!! Γιατί ο οκνός δεν υπάρχει στο οπτικό μας πεδίο), ή, αν είμαστε σε καταστολή, θα πηγαινοερχόμαστε 5 μέρες να κουβαλάμε χαρτιά, γιατί ο υπάλληλος ΔΕ μπορεί να μας τα πει όλα όσα θέλει με τη μια!
Καμιά φορά, γίνεται το θαύμα και τελειώνουμε σε μερικές ώρες!
Κι αναρωτιέσαι η άνθρωπος: πως γίνεται η πλειοψηφία να ταλαιπωρείται και ορισμένοι να εξυπηρετούνται δι αντιπροσώπου;;; Ας πούμε, γιατί πρέπει ο καρκινοπαθής ο έχων πάρκινσον ή παραπληγία, αυτός- αυτή που χειρουργήθηκε προχθές, να πρέπει να παρουσιαστεί στην επιτροπή για να του εγκριθεί η άδεια, αλλά αυτός που μετά από δυο μήνες απουσίας από την εργασία του, παρουσιάζει ¨χειρόγραφη¨ άδεια γιατρού για πονοκέφαλο ή εμβοές ή άγχος ή συνάχι ……. να τυγχάνει άλλης μεταχείρισης;;; Δεν υπάρχει κάποιο χρονικό περιθώριο για να κατατεθούν και να εγκριθούν οι άδειες ασθενείας;; Και ποιοι είναι οι γιατροί «επιστήμονες άνθρωποι» που λέει κι η μάνα μου, που δέχονται να υποτιμάται η νοημοσύνη τους και η δική μας στη μια περίπτωση και θυμούνται το γράμμα του νόμου στην άλλη;;
Και μια που μιλάμε για γιατρούς. Είναι αλήθεια ότι δε διανύουν την καλύτερη εποχή τους στην εκτίμηση του κόσμου. Από τη μια η (μέχρι τώρα) πολιτική του κράτους, που στην προσπάθεια του να μειώσει τον πληθυσμό της Ελλάδας, βάζει φραγμούς στις επιλογές των φαρμάκων (κι όχι πως δε ζήσαμε και το ξεσάλωμα κράτους-φαρμακοβιομηχάνων- εταιρειών και γιατρών στις συνταγογραφίσεις ή τις κατευθυνόμενες αχρείαστες ιατρικές πράξεις…. ), στο κόστος των πράξεων, στον αριθμό των επισκέψεων ασθενών, στη δυνατότητα του γιατρού που σέβεται την επιστήμη του, να απασχοληθεί ΚΑΙ σε ασφαλιστικό ταμείο, λοιδορεί γιατρούς και τους βάζει όλους στο ίδιο τσουβάλι για να τους απαξιώσει και να περάσει ευκολότερα τα ανθρωποκτόνα σχέδια του. …..
Από την άλλη, η συμπεριφορά αρκετών «επιστημόνων» μέσα στο ΙΚΑ και το Νοσοκομείο που συμπεριφέρονται σα να μην πέρασε μια μέρα από την εποχή που ¨γ@μούσαν κι έδερναν¨ τον δυστυχή πολίτη που έπεφτε στα χέρια και την ανάγκη τους. Όπως ας πούμε κάποιων που ζορίζονται να είναι (και δεν είναι) συνεπείς στην ώρα τους, επειδή λέει… έρχονται από μακριά, που πηγαίνεις στο ραντεβού σου στις 8.00 (όταν έχεις την τύχη να σου κλείσουν και δε σου λένε ¨έλα από τις 8.00 και βλέπουμε, κάποτε θα σε δουν) και πρέπει να περιμένεις να έρθει, να πιει τον καφέ του, να κουτσομπολέψει ….. κι αν θυμηθεί ν ασχοληθεί μαζί σου! Ή που κλαψουρίζουν στον ασθενή για τις μειώσεις στους μισθούς τους ωσάν να είναι οι μοναδικοί που υπέστησαν μειώσεις και νομίζουν ότι αυτό είναι άλλοθι για την αγένεια τους. Μέχρι τους θρασείς που σε τιμωρούν γιατί απευθύνθηκες σ αυτούς και μάλιστα ¨στο τελευταίο ραντεβού της ημέρας¨ και σου γράφουν μόνο τη μια συνταγή από τις δυο που χρειάζεσαι….
Έτσι για να μάθεις να σέβεσαι τον δικό τους χρόνο και να ξαναπάς στα γόνατα να εξυπηρετηθείς! Και μέχρι τους λεχρίτες που έχοντας (υποθέτω) εντολή από τη διοίκηση τους να μη γράφουν εξετάσεις που κοστίζουν, αποθαρρύνουν τους ασθενείς με το αμίμητο ¨γιατί να κάνεις στενογραφία (λέω τώρα);;; κι αν δεις ότι έχεις πρόβλημα θα κάνεις χειρουργείο 80 χρονών άνθρωπος;; καλύτερα να μην ξέρεις!!¨ Ή τον άλλο που σε ψέγει επειδή πριν 3 χρόνια σου έγραψε γυαλιά μυωπίας και τώρα έχεις το θράσος να μη βλέπεις κοντά! Για όνομα!!!
Και δε θα μιλήσω για την κατηγορία όσων στην ψύχρα σε παραπέμπουν στο ιδιωτικό τους ιατρείο, ή στο ιατρείο που ¨δέχονται¨ για να ¨σε κάνουν καλά. Τώρα γιατί μετά το ωράριο τους, αποκτούν άλλες γνώσεις απ αυτές που έχουν εντός του……. Μυστήριο!!!!
Αγόρια και κορίτσια του Εθνικού συστήματος Υγείας, του ΠΕΔΥ ή του όπως λέγεται τώρα…. Στην ίδια χώρα ζούμε, τα ίδια βάσανα υφιστάμεθα περίπου (γιατί πολλοί εξ ημών έχουμε χάσει και τη δουλειά μας), οι ίδιοι εφιάλτες μας κρατούν ξάγρυπνους τις νύχτες, οι ίδιες ειδήσεις μας τρομοκρατούν στη ζώνη των 8.00, την ίδια αγωνία έχουμε για τα παιδιά μας, τις ίδιες ανασφάλειες προσπαθούμε να διαχειριστούμε, μαζί μεγαλώνουμε και γερνάμε! Με μια διαφορά: Εμείς ουσιαστικά είμαστε οι εργοδότες σας, όπως και όλων των δημοσίων υπαλλήλων, άσχετα αν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη, αλλά εξαρτιόμαστε ή νομίζουμε πως ….. από σας, σε ψυχολογικό κυρίως επίπεδο! Γι αυτό σας έχουμε λίγο ψηλότερα από μας. Μην το εκμεταλλεύεστε! Και δείτε τους ασθενείς σας με σεβασμό. Γιατί το σεβασμό ΔΕΝ τον δικαιούστε (όπως δεν τον δικαιούμαστε κι εμείς), τον κερδίζετε!
Όχι δε μιλάω για ΟΛΟΥΣ τους γιατρούς, ούτε όλους τους νοσηλευτές, ούτε όλο το Δ/κό προσωπικό. Αλλά πότε ασχοληθήκαμε με τους συνεπείς, τους φιλότιμους, τους ευαίσθητους, τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ της Υγείας που τραβάνε το κουπί;;;;; Ποτέ! Δυστυχώς, δε θα επαινέσουμε ποτέ τον συνεπή υπάλληλο, τον ευγενικό, τον χαμογελαστό (ότι κι αν του συμβαίνει…), τον συγκροτημένο επιστήμονα, τον μυρμηγκάκι του δημοσίου, ούτε καν στο χώρο της υγείας. Αλλά αυτή είναι άλλη κουβέντα. Που δε θα έπρεπε να υπάρχει ανάγκη να γίνει, γιατί θα αποδίδαμε τα εύσημα στους Ανθρώπους γύρω μας, όποιο επάγγελμα κι αν είχανε, μόνο και μόνο γιατί είναι επαρκείς σ αυτό που κάνουν! Μόνο που αυτό προϋποθέτει κα τη δική μας επάρκεια!
Και δε θα μιλήσω για την κατηγορία όσων στην ψύχρα σε παραπέμπουν στο ιδιωτικό τους ιατρείο, ή στο ιατρείο που ¨δέχονται¨ για να ¨σε κάνουν καλά. Τώρα γιατί μετά το ωράριο τους, αποκτούν άλλες γνώσεις απ αυτές που έχουν εντός του……. Μυστήριο!!!!
Αγόρια και κορίτσια του Εθνικού συστήματος Υγείας, του ΠΕΔΥ ή του όπως λέγεται τώρα…. Στην ίδια χώρα ζούμε, τα ίδια βάσανα υφιστάμεθα περίπου (γιατί πολλοί εξ ημών έχουμε χάσει και τη δουλειά μας), οι ίδιοι εφιάλτες μας κρατούν ξάγρυπνους τις νύχτες, οι ίδιες ειδήσεις μας τρομοκρατούν στη ζώνη των 8.00, την ίδια αγωνία έχουμε για τα παιδιά μας, τις ίδιες ανασφάλειες προσπαθούμε να διαχειριστούμε, μαζί μεγαλώνουμε και γερνάμε! Με μια διαφορά: Εμείς ουσιαστικά είμαστε οι εργοδότες σας, όπως και όλων των δημοσίων υπαλλήλων, άσχετα αν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη, αλλά εξαρτιόμαστε ή νομίζουμε πως ….. από σας, σε ψυχολογικό κυρίως επίπεδο! Γι αυτό σας έχουμε λίγο ψηλότερα από μας. Μην το εκμεταλλεύεστε! Και δείτε τους ασθενείς σας με σεβασμό. Γιατί το σεβασμό ΔΕΝ τον δικαιούστε (όπως δεν τον δικαιούμαστε κι εμείς), τον κερδίζετε!
Όχι δε μιλάω για ΟΛΟΥΣ τους γιατρούς, ούτε όλους τους νοσηλευτές, ούτε όλο το Δ/κό προσωπικό. Αλλά πότε ασχοληθήκαμε με τους συνεπείς, τους φιλότιμους, τους ευαίσθητους, τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ της Υγείας που τραβάνε το κουπί;;;;; Ποτέ! Δυστυχώς, δε θα επαινέσουμε ποτέ τον συνεπή υπάλληλο, τον ευγενικό, τον χαμογελαστό (ότι κι αν του συμβαίνει…), τον συγκροτημένο επιστήμονα, τον μυρμηγκάκι του δημοσίου, ούτε καν στο χώρο της υγείας. Αλλά αυτή είναι άλλη κουβέντα. Που δε θα έπρεπε να υπάρχει ανάγκη να γίνει, γιατί θα αποδίδαμε τα εύσημα στους Ανθρώπους γύρω μας, όποιο επάγγελμα κι αν είχανε, μόνο και μόνο γιατί είναι επαρκείς σ αυτό που κάνουν! Μόνο που αυτό προϋποθέτει κα τη δική μας επάρκεια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.