Αστεία μου φαίνονται αυτές τις μέρες άρθρα στο διαδίκτυο με τίτλους όπως: «Πώς θα πετύχεις τους στόχους σου για το 2015», «Τα 10 tips που πρέπει να ακολουθήσεις για μια ευτυχισμένη χρονιά» ή «8 συμβουλές για το sex που πρέπει να τηρήσεις το 2015». Σώνει και καλά να γίνουμε πιο ερωτικοί, συμπαθείς, οργανωτικοί, λιγότερο αγχώδεις και περισσότερο καλλίγραμμοι. Καθόλου δεν αισθάνομαι πως το ξεκίνημα μιας χρονιάς θα πρέπει να αποτελεί την αρχή για νέες συνήθειες και πλάνα. Ούτε και θα υποσχεθώ πως με το νέο έτος θα γίνω ξαφνικά άλλος άνθρωπος, γιατί δεν πρόκειται να συμβεί αυτό. Πάλι ο ίδιος θα είμαι.
Άλλωστε η πρώτη μέρα του χρόνου, έχει σημασία για όλα αυτά μόνο από ψυχολογική άποψη. Αποτελεί απλά μια αφορμή να δώσουμε ψεύτικες υποσχέσεις στους εαυτούς μας που θα έχουμε αθετήσει μέχρι να φτάσει του Αϊ-Γιαννιού.
Άκου καλέ μου ψυχολόγε. Ούτε το ποτό θα κόψω, ούτε τα λιπαρά. Γιατί απλά δε θέλω. Έναν και μοναδικό στόχο, μια ευχή θα «ποστάρω» στην πόρτα του ψυγείου μου. ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΑΜΑΙ. Φέτος εύχομαι περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, μαζί με τον παλιό χρόνο να φύγει και ο φόβος από τις ψυχές μας.
Ο φόβος της απόρριψης, της μοναξιάς, της απώλειας, της ανασφάλειας, της απόλυσης. Ο φόβος του κινδύνου και της λύπης. Ο φόβος για το διαφορετικό. Γι’ αυτό που δεν έχουμε ζήσει και δοκιμάσει. Ο φόβος που δε συμβάλλει στην ομοψυχία και στην αλληλεγγύη αλλά αντίθετα συντηρεί διχόνοια, μίσος και εγωισμό.
Ο φόβος που μας αφήνει ασάλευτους και στο τέλος μας κάνει άκαμπτους.
Αυτόν το φόβο να νικήσουμε. Με δράση και κίνηση. Θαρραλέα και με πίστη. Ας στρέψουμε όλη μας τη δύναμη και τα ψυχικά μας αποθέματα σε αυτά που πραγματικά θέλουμε και όχι σε αυτά που φοβόμαστε.
Ευχή και κατάρα να ξεκολλήσουμε από τη συνήθεια. Αυτή τη συνήθεια που μας αποτρέπει από το να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω, που δε μας αφήνει επιλογές και τελικά μας κρατά στα ίδια.
Και αν όπως λέει ο λαός, ο φόβος φυλάει τα έρμα, σε κανέναν δεν αξίζει να είναι ούτε έρμος, ούτε κακόμοιρος, ούτε και έρμαιο των φόβων του.
Με το καλό όλα.
Άλλωστε η πρώτη μέρα του χρόνου, έχει σημασία για όλα αυτά μόνο από ψυχολογική άποψη. Αποτελεί απλά μια αφορμή να δώσουμε ψεύτικες υποσχέσεις στους εαυτούς μας που θα έχουμε αθετήσει μέχρι να φτάσει του Αϊ-Γιαννιού.
Άκου καλέ μου ψυχολόγε. Ούτε το ποτό θα κόψω, ούτε τα λιπαρά. Γιατί απλά δε θέλω. Έναν και μοναδικό στόχο, μια ευχή θα «ποστάρω» στην πόρτα του ψυγείου μου. ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΑΜΑΙ. Φέτος εύχομαι περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, μαζί με τον παλιό χρόνο να φύγει και ο φόβος από τις ψυχές μας.
Ο φόβος της απόρριψης, της μοναξιάς, της απώλειας, της ανασφάλειας, της απόλυσης. Ο φόβος του κινδύνου και της λύπης. Ο φόβος για το διαφορετικό. Γι’ αυτό που δεν έχουμε ζήσει και δοκιμάσει. Ο φόβος που δε συμβάλλει στην ομοψυχία και στην αλληλεγγύη αλλά αντίθετα συντηρεί διχόνοια, μίσος και εγωισμό.
Ο φόβος που μας αφήνει ασάλευτους και στο τέλος μας κάνει άκαμπτους.
Αυτόν το φόβο να νικήσουμε. Με δράση και κίνηση. Θαρραλέα και με πίστη. Ας στρέψουμε όλη μας τη δύναμη και τα ψυχικά μας αποθέματα σε αυτά που πραγματικά θέλουμε και όχι σε αυτά που φοβόμαστε.
Ευχή και κατάρα να ξεκολλήσουμε από τη συνήθεια. Αυτή τη συνήθεια που μας αποτρέπει από το να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω, που δε μας αφήνει επιλογές και τελικά μας κρατά στα ίδια.
Και αν όπως λέει ο λαός, ο φόβος φυλάει τα έρμα, σε κανέναν δεν αξίζει να είναι ούτε έρμος, ούτε κακόμοιρος, ούτε και έρμαιο των φόβων του.
Με το καλό όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.