Αυτά δήλωσαν ο Αντώνης και ο Jean- Claude, στην κοινή συνέντευξη ΄τύπου, σήμερα 4 Αυγούστου 2014

Αντώνης Σαμαράς: Σήμερα είχα τη χαρά να συναντηθώ με το φίλο Jean- Claude Juncker. Πέρα από παλαιό φίλο της Ελλάδας, τον κ. Juncker σήμερα τον αναγνωρίζει όλη η Ευρώπη ως τον πρώτο εκλεγμένο Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και είναι τιμή για εμάς ότι ο πρώτος σταθμός στην περιοδεία του, ανάμεσα σε πρωτεύουσες των κρατών-μελών, πριν παρουσιάσει τη νέα Σύνθεση της Επιτροπής αλλά και την ατζέντα του για την επόμενη πενταετία, ήταν η Αθήνα.
Και το γεγονός ότι επέλεξε την Ελλάδα ως πρώτο σταθμό, έχει τη σημασία του…

Τον κ. Juncker τον γνωρίζω προσωπικά από παλιά, εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που ήμουν υπουργός των Εξωτερικών. Έχαιρε από τότε της εκτίμησης όλων για την πείρα του αλλά κυρίως για την προσφορά του στο Ευρωπαϊκό ιδεώδες.

Τον γνωρίσαμε όλοι, όταν η Ελληνική κρίση και η Ευρωπαϊκή κρίση έφτανε στο αποκορύφωμά της. Και τότε έδειξε τις τρείς σπουδαίες ηγετικές αρετές που είναι πάντα απαραίτητες σε περιόδους κρίσης: Τόλμη να αντιμετωπίζει τα προβλήματα και να λέει τη γνώμη του απερίφραστα, διορατικότητα να βλέπει μπροστά από τις εξελίξεις και ικανότητα να ενώνει.

Τις κρίσιμες εκείνες στιγμές, στήριξε την Ελλάδα και την παραμονή της στο ευρώ, όταν πύκνωναν οι φωνές για την απομάκρυνση της χώρας από το ευρώ. Αυτό δεν το ξεχνάμε. Και τώρα που η κρίση αυτή έχει σε μεγάλο βαθμό πια ξεπεραστεί, του το αναγνωρίζουν οι πάντες. Μέσα στην Ελλάδα, αλλά και πέραν της Ελλάδας.

Σήμερα όμως ο κ. Juncker, είναι και ο πρώτος Πρόεδρος της Κομισιόν που αναδείχθηκε με την ψήφο των Ευρωπαίων πολιτών, όταν το κόμμα που πλειοψήφησε στις πρόσφατες ευρωεκλογές ήταν το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.

Κι αυτό έχει τη σημασία του, διότι προσδίδει στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς πρόσθετη δημοκρατική νομιμοποίηση.

Κι είναι σημαντικό ότι ο κ. Juncker κατέβηκε ως υποψήφιος του ΕΛΚ, με ένα σχέδιο δέκα σημείων που αναδεικνύει τις προτεραιότητες της Ενωμένης Ευρώπης την επόμενη πενταετία: Προτεραιότητες Ανάπτυξης, Απασχόλησης, Δικαιοσύνης, Ασφάλειας, εσωτερικής και εξωτερικής, αλλά και προτεραιότητες στις Δημοκρατικές Μεταρρυθμίσεις.

Ένα πρόγραμμα που προτείνει μεγάλες τομές αντλώντας διδάγματα και από την εμπειρία της Ελληνικής κρίσης. Και ενσωματώνοντας πολλές από τις ιδιαίτερες θέσεις που εμείς προβάλαμε τα τελευταία χρόνια: Ότι η πολιτική της Ευρώπης, σε τέτοιες περιπτώσεις οφείλει να λαμβάνει υπ’ όψιν, από δω και μπρός, όχι μόνο του αριθμούς αλλά και την κοινωνική συνοχή. Οφείλει να θεραπεύει όχι μόνο τις δημοσιονομικές ανισορροπίες, όχι μόνο τις οικονομικές στρεβλώσεις, αλλά και τις κοινωνικές αδικίες. Και αυτό να γίνεται κατανοητό από τις κοινωνίες των χωρών μας και από τους ευρωπαίους πολίτες συνολικά.

Με δύο λόγια, οφείλω να το πω: το πρόγραμμα που παρουσιάζει ο κ. Juncker ως νέος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκφράζει πολλές από τις δικές μας αγωνίες και από άλλες χώρες επίσης του Νότου: Αγωνίες για την οικονομική ανάπτυξη που πρέπει να είναι προτεραιότητα από εδώ και στο εξής. Για την άμεση δημιουργία θέσεων απασχόλησης, απ’ άκρο σ’ άκρο της Ευρώπης και ιδιαίτερα για τους νέους. Για την ανταγωνιστικότητα, για τη στήριξη των Μικρομεσαίων επιχειρήσεων, για την ενεργειακή ασφάλεια και επάρκεια της Ευρώπης, για την μετανάστευση, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης και την αποτελεσματική προστασία των κοινών Ευρωπαϊκών συνόρων. Για την ενίσχυση του διεθνούς ρόλου της Ευρώπης, για το χτύπημα της γραφειοκρατίας και την ενίσχυση της ενιαίας αγοράς.

Πράγματα, που μέχρι προ τριών ετών ακόμα ακόμα, ακούγονταν ως πολύ «προχωρημένα» ή έως και πολύ «τολμηρά», σήμερα περιλαμβάνονται πλέον ρητά στο πρόγραμμα Juncker…

Η Ελλάδα μετά από μια μακροχρόνια ύφεση, μετά από μια πολύ σκληρή επώδυνη δοκιμασία και μετά από κοπιαστική προσπάθεια, σήμερα βγαίνει από την κρίση. Με τις πολύ οδυνηρές θυσίες των Ελλήνων. Με την ωριμότητα των πολιτών μας. Αλλά και με τη χωρίς προηγούμενο Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη.

Η Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη ενσαρκώνεται στον ηγετικό ρόλο του Jean- Claude Juncker!

Πράγματι, η Ελλάδα πιάνει πια όλους τους στόχους της - και τους δημοσιονομικούς και τους μεταρρυθμιστικούς - βγαίνει από την ύφεση και μπαίνει σε μια νέα εποχή: Χωρίς ελλείμματα, με ανταγωνιστικότητα και με εξωστρέφεια.

Συζητήσαμε λοιπόν, με τον κ. Juncker για τη νέα εποχή στην οποία μπαίνει και η Ελλάδα πλέον, αλλά και η Ενωμένη Ευρώπη. Συζητήσαμε για το πώς θα σταθεροποιήσουμε όσα πετύχαμε και πως θα επισπεύσουμε τις αλλαγές που χρειάζονται για να προχωρήσουμε ακόμα πιο γρήγορα στην Ανάπτυξη, στην αποκατάσταση των κοινωνικών αδικιών και στην ενίσχυση των συνοχής μας. Της κοινωνικής συνοχής, αλλά και της Ευρωπαϊκής συνοχής.

Δεν πρέπει να εφησυχάσουμε. Δεν πρέπει να αφήσουμε να επαναληφθεί ποτέ ξανά μια τέτοια κρίση. Ούτε στην Ελλάδα, ούτε οπουδήποτε αλλού. Δεν πρέπει να θέσουμε σε κίνδυνο όσα επιτύχαμε με τόσες θυσίες. Δεν πρέπει, σε καμιά περίπτωση να επιστρέψουμε στα ελλείμματα. Οφείλουμε να τα αφήσουμε πίσω μας για πάντα. Και να το δείξουμε αυτό στους πολίτες. Να το καταλάβουν και να το νιώσουν. Να μετατρέψουμε την Ελπίδα που σιγά-σιγά φαίνεται στον ορίζοντα, σε μια ορατή Προοπτική για όλους. Κι αυτό πρέπει να γίνει το ταχύτερο!

Η Ελλάδα από άποψη δημοσιονομικής προσαρμογής, πέτυχε Πρόεδρε, κάτι που δεν έχει προηγούμενο διεθνώς: Πέτυχε πρωτογενή πλεονάσματα για πρώτη φορά μετά από 21 χρόνια – κι ένα χρόνο νωρίτερα από τις προβλέψεις! Αλλά και από άποψη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ανέβηκε 111 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας! Εκμηδένισε τα δίδυμα ελλείμματα – στον προϋπολογισμό της και στο εξωτερικό ισοζύγιο πληρωμών - μέσα σε δύο τρία χρόνια. Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες! Κατάφερε να βγει στις αγορές και να αρχίσει να δανείζεται ως φυσιολογική χώρα, επίσης ένα χρόνο νωρίτερα απ’ ό,τι τολμούσε ο οποιοσδήποτε να υποθέσει λίγο πριν. Αρκεί μια σύγκριση με μια άλλη περίπτωση που βρίσκεται σήμερα στην επικαιρότητα - της Αργεντινής: μιας χώρας πολύ μεγαλύτερης και πολύ πλούσιας σε φυσικούς πόρους που χρεοκόπησε πριν δώδεκα χρόνια και ακόμα δεν μπορεί να συνέλθει, ακόμα δεν μπορεί να δανειστεί φυσιολογικά στις διεθνείς αγορές. Φανταστείτε: μετά από δώδεκα ολόκληρα χρόνια! Και παρά το γεγονός ότι το αρχικό χρέος της Αργεντινής, όταν χρεοκόπησε, ήταν λιγότερο από το μισό σε σύγκριση με το δικό μας. Προφανώς στο πρόβλημα μιας χώρας μόνο ένας ανόητος θα έμενε ασυγκίνητος.

Αλλά πρέπει όμως να βγάλουμε και τα απαραίτητα συμπεράσματα: Στην Ελλάδα αποφύγαμε ακριβώς αυτά που δεν κατάφερε να αποφύγει η Αργεντινή. Υποφέραμε, αναμφίβολα, αλλά δεν επιτρέψαμε να συμβεί στη χώρα μας, ό,τι έγινε και εξακολουθεί να ταλαιπωρεί τη χώρα εκείνη δώδεκα χρόνια μετά!

Και αυτό την ώρα που κάποιοι μας εισηγούνταν να ακολουθήσουμε το παράδειγμά της άτακτης χρεοκοπίας, εμείς κάναμε αντίθετα ό,τι μπορούσαμε για να το αποτρέψουμε.

Τη διαφορά βέβαια, την έκανε κ. Πρόεδρε και το γεγονός ότι η Ελλάδα έμεινε με τη δική σας τη βοήθεια και συμπαράσταση μέσα στην ευρωπαϊκή ομπρέλα και στηρίχθηκε με το δικό σας πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Την ώρα που κάποιοι επέμεναν ότι η παραμονή μας στο ευρώ «δεν ήταν φετίχ», εμείς επιλέγαμε να μείνουμε στο ευρώ, ακριβώς για να αποτρέψουμε τα χειρότερα για τη χώρα μας. Κι έτσι σήμερα - όχι δώδεκα χρόνια μετά, αλλά μόλις δύο χρόνια μετά, η Ελλάδα πλέον αφήνει την κρίση οριστικά πίσω της.

Έγιναν βέβαια και λάθη στην πορεία. Αλλά μάθαμε από τα λάθη και τα ξεπερνάμε. Και ως Έλληνες και ως Ευρωπαίοι.

Ως Έλληνες διαψεύσαμε όσους «προέβλεπαν ότι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει». Αλλά και ως Ευρωπαίοι, διαψεύσαμε όσους προέβλεπαν ότι «και η Ευρώπη δεν θα αντέξει».

Κι ήταν πολλοί αυτοί που είτε προέβλεπαν τα χειρότερα για την Ελλάδα είτε προέβλεπαν τα χειρότερα για την Ευρώπη.

Ο Jean- Claude Juncker ήταν, αντίθετα, από εκείνους που μέσα σε δύσκολες στιγμές, κρατούσε ακέραιη την πίστη του και στις δυνατότητες της Ελλάδας αλλά και στις δυνατότητες της Ευρώπης.

Μας κάνει, λοιπόν, διπλά υπερήφανους - και ως Έλληνες και ως Ευρωπαίους - το γεγονός ότι αντίθετα προς τις χειρότερες προβλέψεις πολλών, η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται σε σημείο που πριν δύο χρόνια κανείς δεν πίστευε. Αλλά και ότι η Ευρώπη κατάφερε πράγματα που πριν λίγα χρόνια ελάχιστοι τολμούσαν να υποθέσουν.

Διπλή υπερηφάνεια αλλά και ανάλογη φιλοδοξία: Να ξεπεράσουμε όλες τις προβλέψεις για μιαν ακόμα φορά από δω και μπρός: Όχι απλώς να αποφύγουμε τα χειρότερα, αλλά και να κατορθώσουμε τα καλύτερα. Να βρεθούμε στις πρώτες θέσεις διεθνώς ως Ελλάδα. Και να ξανακερδίσουμε το ρόλο που αξίζει η Ενωμένη Ευρώπη στον κόσμο.

Με τον κ. Juncker συζητήσαμε ακριβώς πως θα κάνουμε πραγματικότητα αυτή τη διπλή φιλοδοξία. Και πως η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είμαι σίγουρος για αυτό, δεν θα χάσει ούτε λεπτό. Και θα κάνει αισθητό από την πρώτη στιγμή, σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, ότι η Ευρώπη μας γυρίζει σελίδα.

Και πάλι, καλώς ήλθες στην Ελλάδα, Jean- Claude Juncker.

Και καλή δύναμη στα νέα σου καθήκοντα.

Jean- Claude Juncker: Σκόπευα να μιλήσω αγγλικά αλλά, εφόσον υπάρχει μετάφραση στα γαλλικά, θα μιλήσω στα γαλλικά. Θα ήταν για μένα πολύ πιο εύκολο να μιλήσω κι εγώ γαλλικά. Πάντα μου λένε να μιλάω στα αγγλικά αλλά, επειδή και τα γαλλικά είναι μια πολύ σημαντική γλώσσα- όπως είναι και τα γερμανικά- θα ήθελα, λοιπόν, να μιλήσω στα γαλλικά.

Κύριε Πρωθυπουργέ, αγαπητέ φίλε, αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητέ αδελφέ, ήρθα στην Ελλάδα για τους καλούς λόγους, προσωπικούς καταρχάς. Τα τελευταία χρόνια είχα την ευκαιρία να συνάψω πολύ φιλικούς δεσμούς, δεσμούς αδελφότητας- και επιμένω σε αυτόν τον όρο- με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, τον οποίο νιώθω φίλο και αδελφό μου. Και είχα και σχέσεις πολύ φιλικές. Με τον υπουργό σας των Εξωτερικών μπορεί η σχέση μας να ήταν αρκετά θυελλώδης όταν είχε το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Οικονομικών αλλά πάντοτε οι σχέσεις μας ήταν πολύ φιλικές, πολύ ειλικρινείς, προς το συμφέρον της χώρας σας και της Ευρώπης.

Ήρθα στην Ελλάδα ενώ δεν είμαι ακόμα Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είμαι ο εκλεγμένος Πρόεδρος, αν θέλετε, όπως λένε όλοι όσοι επιθυμούν να τηρείται πάντοτε το πρωτόκολλο στις Βρυξέλλες. Γιατί στις Βρυξέλλες πάντοτε μου απευθύνουν το λόγο λέγοντας μου «Καλημέρα σας, κ. εκλεγμένε Πρόεδρε της Ευρωπαϊκής Επιτροπής», κάτι το οποίο δε μου αρέσει. Εν πάση περιπτώσει, εγώ θα είμαι πράγματι ο νέος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ήρθα στην Ελλάδα για να ευχαριστήσω τον Έλληνα Πρωθυπουργό, ο οποίος δεν δίστασε να με προτείνει ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου των υποψηφίων από πλευράς του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για τη θέση αυτή. Είμαι ο μόνος πολιτικός άνδρας που είμαι τόσο δημοφιλής στην Ελλάδα όσο και στη Γερμανία, ξέρετε.

Ήρθα, λοιπόν, για να ευχαριστήσω τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Δεν ήρθα με την ιδιότητα μου του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αλλά του εκλεγμένου επόμενου Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και θα έχω την ευκαιρία να συναντηθώ, όπως συναντήθηκα με τον αξιότιμο κ. Πρωθυπουργό, με τον υπουργό Εξωτερικών αλλά και άλλα εξέχοντα πρόσωπα της Ελληνικής πολιτικής σκηνής για το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον τα επόμενα χρόνια. Και πιστεύω ότι συμφωνούμε για τα ουσιώδη και τα βασικά.

Ας ξεκινήσω με την Ελλάδα. Πέρα από τις δυσκολίες της στιγμής, χάρη σε μια εντυπωσιακή συλλογική προσπάθεια την οποία όλη η Ευρώπη θαυμάζει, σε αντίθεση ενδεχομένως με τους Έλληνες, η Ελλάδα κατάφερε να επιβάλλει τη βούληση της να δράσει, να αναλάβει δράση. Εγώ ήμουν Πρόεδρος του Eurogroup στις χειρότερες στιγμές της κρίσης και πάντοτε θα λέω ότι χρειάστηκε να δώσω δύο μάχες: Πρώτον, να πείσω την Ελλάδα και τις αρχές της, τους υπουργούς της, τους υφυπουργούς της, που διαδέχονταν σε αυτές τις θέσεις ο ένας τον άλλον, να ξεκινήσουν προς μια νέα κατεύθυνση. Δεν είναι εύκολο να ξεκινήσει κάτι τέτοιο. Αυτό ήταν η πρώτη μάχη που έδωσα. Και η δεύτερη μάχη να καταφέρω να πείσω τους υπολοίπους ότι η Ελλάδα αξίζει να χαίρει της εμπιστοσύνης των υπολοίπων. Και αγωνίστηκα πραγματικά σαν λιοντάρι, θα έλεγα. Ήταν πολύ μεγάλη η μάχη για να καταφέρω να αντιταχθώ σε όλους αυτούς που ήθελαν να απομακρύνουν την Ελλάδα από τη ζώνη του ευρώ και άρα από την Ευρώπη.

Ξέρετε, όταν ήμουν νέος, στην εφηβεία μου, στα 16, στα 18 μου χρόνια, γνώρισα την Ελλάδα των συνταγματαρχών. Την Ελλάδα της δικτατορίας. Και θαυμάζω πάντοτε το γεγονός ότι η Ελλάδα, οι Έλληνες μπόρεσαν να αδράξουν την Ιστορία για να τη διαμορφώσουν όπως θέλουν οι ίδιοι. Δεν υπήρξε εξωτερική παρέμβαση κι αν κάποτε υπήρξε εξωτερική παρέμβαση, δεν ήταν ποτέ θετική. Όμως, οι Έλληνες αποφάσισαν μόνοι τους, κατάφεραν να διώξουν τη δικτατορία, το καθεστώς αυτό. Και ξέρετε, εγώ στα 16, 18 μου, ήμουν ένθερμος υποστηρικτής της εκ νέου ανακάλυψης της Ελλάδας της μεταπολιτευτικής περιόδου, η οποία χαρακτηρίστηκε από τις αξίες της Δημοκρατίας. Και μάλιστα μία από τις προσωπικές στιγμές που με κάνει περισσότερο περήφανο από όλες, είναι η στιγμή κατά την οποία υπερασπίστηκα σθεναρά, με βαθιά πεποίθηση μου, την παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ και στην Ευρώπη. Διότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη. «Ο Πλάτωνας δεν μπορεί να παίζει στην Β’ Εθνική». Είναι μια πολύ γνωστή φράση του Πρόεδρου Giscard d'Estaing, τον οποίο δε μου αρέσει να παραθέτω πολύ συχνά αλλά σε αυτή την περίπτωση είμαι αναγκασμένος να το κάνω. Και μάλιστα, όχι τόσο για τη φιλία που με δένει με τον Giscard d'Estaing, αλλά κυρίως για τον Πλάτωνα και τη φιλία και τα συναισθήματα που τρέφω για το νησί της Σάμου, από το οποίο προέρχεται.

Πρέπει να πω πως έκανα ό,τι μπορούσα για την Ελλάδα και συζήτησα με τον Πρωθυπουργό σήμερα για το χαρτοφυλάκιο του επόμενου Έλληνα Επιτρόπου, τον οποίο γνωρίζω πολύ και συμπαθώ ιδιαιτέρως και ο οποίος όταν ήταν δήμαρχος Αθηναίων μου είχε δώσει το μετάλλιο της τιμής της πόλης των Αθηνών. Είχαμε την τιμή στο παρελθόν να γνωριστούμε, να συνεργαστούμε, να συνάψουμε δεσμούς φιλίας. Βεβαίως, συζητήσαμε για όλα αυτά αλλά δεν είμαι σε θέση αν σας το αποκαλύψω αυτή τη στιγμή. Γιατί αν πω σήμερα ποιο θα είναι το χαρτοφυλάκιο του Έλληνα Επιτρόπου εδώ στην Αθήνα, τότε θα πρέπει να περάσω μέρες και νύχτες συζητώντας με τους άλλους Πρωθυπουργούς των άλλων χωρών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα χαρτοφυλάκιο που θα αναλάβουν οι αντίστοιχοι Επίτροποι. Σήμερα, λοιπόν, είναι μια επίσκεψη φιλίας. Μια φιλική επίσκεψη, μια επίσκεψη ακρόασης. Θέλω να αφουγκραστώ, να ακούσω. Όταν ήμουν Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, το ίδιο μου συνέβαινε. Και πιστεύω ότι κι όταν θα είμαι Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το ίδιο θα μου συμβεί. Πρέπει κανείς να τεντώνει τα αυτιά του. Πρέπει κανείς να ακούει, να αφουγκράζεται, να νιώθει, να μυρίσει- αν θέλετε-, να συνειδητοποιεί αυτά τα οποία του λένε. Αγαπώ τους Έλληνες. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσουν να με αγαπούν εκείνοι, αλλά το ελπίζω τουλάχιστον.

Μπορείτε να υποβάλλετε ερωτήσεις σε όλες τις γλώσσες, ακόμα και στα γερμανικά.

Δημοσιογράφος: Είπατε ότι συζητήσατε για το χαρτοφυλάκιο που θα αναλάβει ο Έλληνας Επίτροπος. Ο κ. Juncker είπε ότι δεν θα αποκαλύψει ποιο είναι αυτό αλλά εγώ δεν μπορώ να μην μπω, κ. Πρόεδρε, στον πειρασμό να ρωτήσω ποιο θα είναι το χαρτοφυλάκιο που θα διεκδικήσει η Ελλάδα.

Αντώνης Σαμαράς: Κοιτάξτε, είναι πολύ νωρίς ακόμα. Ο κ. Juncker έχει πολύ δρόμο ακόμα πριν να ολοκληρώσει τις διαβουλεύσεις του με τις άλλες 27 χώρες. Το βασικό που εγώ θέλω να πω είναι ότι οι Ελληνικές θέσεις γενικότερα σε σημεία αιχμής, έχουν ενσωματωθεί στο πρόγραμμα Juncker. Έχουν ενσωματωθεί, άλλωστε, και στις στρατηγικές προτεραιότητες της Ενωμένης Ευρώπης για την επόμενη πενταετία, όπου μιλάμε κυρίως για ζητήματα Ανάπτυξης, για ζητήματα ανταγωνιστικότητας, για την παράνομη μετανάστευση- που ταλανίζει τη χώρα και το ξέρετε, με πολλούς παράνομους μετανάστες, για τους οποίους για πρώτη φορά προβλέπεται ρητά και ο επαναπατρισμός τους. Και εγώ το έχω πει και ο κ. Juncker με έχει ακούσει να το λέω πολλές φορές, έχω πει ότι χρειάζεται να υπάρξει και απηνής δίωξη των δουλεμπόρων που τους διακινούν. Έχουμε μιλήσει ακόμα για την ενεργειακή επάρκεια, δηλαδή τη δημιουργία μιας ενιαίας ενεργειακής αγοράς στην Ευρώπη. Για να μεγαλώσει η Ευρώπη τους βαθμούς ελευθερίας της στις προμήθειες ενέργειας. Αυτό, δηλαδή, που θα μεγιστοποιήσει τη λεγόμενη ενεργειακή ασφάλεια και θα ελαχιστοποιήσει το κόστος. Και άρα, και την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης για τα θέματα ενέργειας έναντι άλλων χωρών. Έχουμε μιλήσει για την ψηφιακή οικονομία, για την έρευνα, την καινοτομία, τη θάλασσα, που ήταν σημαντικό κομμάτι της Ελληνικής Προεδρίας, τις θαλάσσιες μεταφορές.

Η ουσία, λοιπόν, είναι ότι όλες αυτές οι Ελληνικές θέσεις βρίσκονται μέσα στις στρατηγικές προτεραιότητες Juncker και, ως εκ τούτου, υποθέτω ότι όταν πάρει την απόφαση του ο Πρόεδρος, κάποιο χαρτοφυλάκιο τέτοιου είδους ενδιαφέροντος πιθανώς να είναι στη δική του την απόφαση. Εγώ έχω εμπιστοσύνη στον κ. Juncker. Έχει και μεγάλη πείρα στα διεθνή και μεγάλο εκτόπισμα και ευρύτερη προσωπική επιρροή και στην Ευρώπη και πέραν αυτής και θέλω να πιστεύω ότι τελικά η απόφαση του θα είναι μια απόφαση, για την οποία θα υπάρξει ικανοποίηση από Ελληνικής πλευράς.

Jean- Claude Juncker: Κι εγώ θα ήθελα να πω ότι βεβαίως συμφωνώ με τον Πρωθυπουργό όταν μιλάει για τη διεθνή μου αίγλη. Θέλω να πω ότι προβλέπει τις εξελίξεις. Είναι κάτι που μένει να κάνω, όχι που έχω ολοκληρώσει. Σε κάθε περίπτωση, απόλυτη προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα επόμενα χρόνια είναι οι πολιτικές που έχουν να κάνουν με την Ανάπτυξη. Και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είπα τα εξής και εσείς ήσασταν πολύ ευγενικοί, γιατί παρακολουθήσατε την ομιλία μου. Γιατί διάβασα στις Ελληνικές εφημερίδες για τη μεγάλη ομιλία που υποτίθεται ότι εκφώνησα. Εν πάση περιπτώσει, είπα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι θα κάνω το παν έτσι, ώστε η Ευρώπη του αύριο να είναι μια Ευρώπη Ανάπτυξης. Υπάρχει πρόγραμμα 300 δις ευρώ, είναι το 3% του ΑΕΠ. Είναι ένας φάκελος πάνω στον οποίο δουλεύουμε με τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, για τον οποίο τρέφω πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη. Παλιά νομίζαμε ότι οι Τράπεζες Επενδύσεων δε χρησιμεύουν σε τίποτα, παρά μόνο στο να επενδύουν χρήματα για πράγματα άχρηστα. Ωστόσο, τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην. Συνεργαζόμαστε, δουλεύουμε στενά μαζί και θα υπάρξει έμφαση στην Ανάπτυξη. Δεν είπα ότι η αυστηρότητα φτάνει στο τέλος της, η δημοσιονομική. Όχι. Θα παραμείνει η δημοσιονομική αυστηρότητα, αν θέλετε, όχι μόνο σε αυτή τη χώρα αλλά και σε όλες τις χώρες. Εγώ επιθυμώ και πάντοτε, άλλωστε, ήμουν υπέρ αυτού, προκειμένου να υπάρχουν σωστά αποτελέσματα.

Για το θέμα της μετανάστευσης, θα πρέπει όλες οι χώρες να ασχοληθούν με αυτό το θέμα. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ Βορρά και Νότου. Είναι κοινό πρόβλημα για όλες τις χώρες, και του Βορρά και του Νότου. Και βεβαίως, το χαρτοφυλάκιο του Έλληνα Επιτρόπου είναι ένα θέμα. Το είδαμε εν συντομία και θα το δούμε και τις επόμενες εβδομάδες. Δεν συνθέτουν οι κυβερνήσεις την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Εγώ τη συνθέτω και δεν επηρεάζομαι από τις παρεμβάσεις των μεν και των δε. Εγώ θα αποφασίσω, βεβαίως, με συνεργασία, με πνεύμα αδελφικότητας για την περίπτωση της Ελλάδας, με λογική, με επικοινωνία με τους Πρωθυπουργούς των αντίστοιχων κυβερνήσεων. Και μπορώ να σας πω ότι δεν θα απογοητευτείτε.

Δημοσιογράφος: Κύριε Πρόεδρε, είπατε ότι οι προτεραιότητες είναι Απασχόληση, Ανάπτυξη και Επένδυση. Νομίζετε ότι αυτό είναι ένα δύσκολο έργο για τις χώρες όπως είναι η Ελλάδα με υψηλό δανεισμό και είναι κάτι που θα μπορούσαμε να πετύχουμε χωρίς να έχουμε κούρεμα;

Jean- Claude Juncker: Όχι, εγώ πιστεύω ότι θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να υπάρχουν οι δημόσιες επενδύσεις καθώς και ιδιωτικές επενδύσεις. Να δούμε που θα εστιάσουμε την προσοχή μας, να δούμε ποια είναι τα εργαλεία που υπάρχουν ήδη και ποια είναι τα εργαλεία που πρέπει εμείς να αναπτύξουμε προς τις επενδύσεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ούτως ώστε να μπορέσουμε και να βοηθήσουμε στο μέτωπο των επενδύσεων. Η Ελλάδα δεν θα είναι εκτός ενός τέτοιου προγράμματος. Πιστεύω ότι όταν στο παρελθόν έφτασαν επενδύσεις σε αυτό το τόσο χαμηλό επίπεδο στην χώρα αυτή, θα πρέπει εμείς να τονίσουμε αυτήν την επένδυση, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Και βεβαίως η Ελλάδα θα είναι ένα μέρος αυτού του μελλοντικού προγράμματος επενδύσεων.

Δημοσιογράφος: Για το κούρεμα, δεν μας είπατε για το κούρεμα.

Jean- Claude Juncker: Ναι, ναι καλή ερώτηση. Ήθελα να πω κάτι με την άδεια σας. Ότι δεν μπαίνω σε αυτή την ερώτηση, δεν θα εκφράσω την γνώμη μου αυτή τη στιγμή, θα πρέπει να λάβω υπόψη μου τέτοιες υποθέσεις όπως είναι το κούρεμα. Αλλά όσον αφορά την ερώτησή σας, δεν είναι μέρος των σκέψεων μου. Νομίζω ότι απάντησα επαρκώς. Ο Γερμανός συνάδελφος μας εδώ θέλει να υποβάλλει κάποια ερώτηση.

Δημοσιογράφος: Κύριε εκλεγμένε Πρόεδρε της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν πρόκειται να επιβαρύνω τους δυστυχείς Έλληνες συναδέλφους μου, αλλά θα προτιμήσω να μιλήσω γερμανικά, αν μου επιτρέπεται. Ακούσαμε πολλά ενθαρρυντικά στοιχεία από τον Έλληνα Πρωθυπουργό όσον αφορά την οικονομία και την Aνάπτυξη στην Ελλάδα. Παράλληλα υπάρχουν όμως πολύ επικίνδυνα σημάδια που έρχονται από την Πορτογαλία, σχετικά με την Τράπεζα Spirito Santo, που δείχνουν πως η κρίση δεν έχει τελειώσει. Πιστεύετε ότι φτάσαμε στην κορυφή, ότι βλέπουμε φώς στο τέλος του τούνελ;

Jean- Claude Juncker: Νομίζω ότι έχουμε διανύσει μεγάλη απόσταση, αλλά δεν έχουμε φτάσει στο τέρμα. Αυτό είναι βέβαιο. Σίγουρα πάρα πολλές εξελίξεις, πάρα πολλά συμβάντα υπάρχουν και μας δείχνουν το εύθραυστο της κατάστασης. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και αλλού.

Όμως τα σημάδια είναι επίσης θετικά. Και στην Πορτογαλία γίνεται μεγάλη προσπάθεια. Έχω έρθει σε επικοινωνία με τον Πορτογάλο Πρωθυπουργό και συζητήσαμε το θέμα της πορτογαλικής αυτής τράπεζας Spirito Santo. Δεν έχουμε βγει από το τούνελ ακόμα ολοκληρωτικά, και δεν ήθελα να δώσω την εντύπωση σε καμία περίπτωση ότι έχουμε αφήσει όλα τα δεινά πίσω μας. Όμως έχει γίνει μεγάλη πρόοδος και πρέπει να αξιοποιήσουμε όλες αυτές τις ευκαιρίες για να είμαστε σώφρονες, να είμαστε προσεκτικοί. Εδώ και αλλού, σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Και μπορεί να προκύψουν γεγονότα έκτακτα, απρόβλεπτα αν θέλετε. Ωστόσο αν είμαστε προσεκτικοί θα είμαστε και προετοιμασμένοι και αυτή είναι η κατευθυντήρια γραμμή που υιοθετώ. Να εφαρμόζουμε οικονομικές πολιτικές με σωφροσύνη χωρίς να παραγνωρίζουμε το θέμα της ανάπτυξης. Πρέπει να είμαστε σε θέση να αποταμιεύουμε, να έχουμε εξυγίανση στους προϋπολογισμούς αλλά πρέπει να έχουμε και προοπτικές ανάπτυξης.

Αντώνης Σαμαράς: Ως σχόλιο, επί αυτής της αναγκαίας αρμονίας που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στη σωφροσύνη από τη μία πλευρά και στην ανάπτυξη από την άλλη. Θα ήθελα να πω ότι το θέμα το οποίο προέκυψε στην Πορτογαλία, ορθότατα το απάντησε ο Πρόεδρος. Εγώ θέλω μόνο να πω ότι η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, η οποία πήρε ένα σημαντικό διάστημα για να γίνει, αλλά τελικά έγινε, είναι κάτι το οποίο ακριβώς δημιουργεί μια ασπίδα προστασίας στα ελληνικά οικονομικά συμφέροντα. Και αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό.

Jean- Claude Juncker: Πρέπει να πω ότι έχω πλήρη εμπιστοσύνη στις πορτογαλικές αρχές, πιστεύω ότι θα είναι απολύτως σε θέση να επιλύσουν αυτό το πρόβλημα του χρηματοπιστωτικού τομέα το οποίο αντιμετωπίζουν. Έχω πλήρη εμπιστοσύνη στην ικανότητα, στη σωφροσύνη, στη σοφία και στο κύρος των πορτογαλικών αρχών.

Δημοσιογράφος: Είναι κοινή η ερώτηση. Η Αργεντινή το 2001 χρεοκόπησε. 13 χρόνια μετά την χρεοκοπία της δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την κρίση και βρίσκεται και πάλι σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας. Τελικά κ. Πρόεδρε η Ελλάδα μπορεί να συγκριθεί με την Αργεντινή;

Αντώνης Σαμαράς: Νομίζω ότι ουσιαστικά απάντησα σε αυτό νωρίτερα αλλά θέλω κιόλας να προσθέσω ότι ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει καλύτερα παντός άλλου για προφανείς λόγους το λαό της Αργεντινής και εύχεται γρήγορα να περάσει αυτή η περιπέτεια για τους Αργεντίνους φίλους, οι οποίοι αυτή τη στιγμή εκτός από το πρόβλημα αυτό, όπως ξέρετε έχουν και το πρόβλημα κραδασμών ισχυρών από ένα πολύ υψηλό πληθωρισμό που τρέχει ακόμα, 12 χρόνια μετά. Αυτό που θέλω να γίνει κατανοητό και σαφές είναι ότι η παραμονή μας στην ομπρέλα της Ευρωζώνης ήταν αυτό το οποίο αποδείχθηκε σωτήριο για την Ελλάδα. Και θέλω επίσης πολιτικά να πω ότι εκείνοι οι οποίοι υποβάθμιζαν, και μεταχειρίζομαι μια λέξη συντηρητική, υποβάθμιζαν τη σημασία της παραμονής μας στην Ευρωζώνη, μας ζητούσαν ουσιαστικά να ακολουθήσουμε το παράδειγμα αυτής της χώρας. Δεν το κάναμε, ευτυχώς. Νομίζω θα ήταν ένα παράδειγμα όχι προς μίμηση αλλά προς αποφυγή. Εμείς, επαναλαμβάνω, καταλαβαίνουμε το λαό της Αργεντινής. Κάποιοι άλλοι δεν τον κατάλαβαν και δεν κατάλαβαν τι έγινε εκεί και φοβάμαι ότι ακόμα δεν καταλαβαίνουν τι έγινε εκεί.

Jean- Claude Juncker: Όσον αφορά την Αργεντινή και την Ελλάδα, δεν μπορούμε να αντλήσουμε κανέναν παραλληλισμό. Είναι και οι δύο εξαιρετικές χώρες. Απλώς θέλω να πω ότι αν η Ελλάδα δεν ήταν μέλος της Ευρωζώνης και αν η Ελληνική κυβέρνηση και οι κυβερνήσεις δεν είχαν κάνει αυτό που κάνανε τότε και τα πολιτικά κόμματα δεν είχαν κάνει αυτά, τότε θα είχαμε δραματικές επιπτώσεις στη ζωή των Ελλήνων και η Ελλάδα θα είχε γίνει Αργεντινή πριν από την Αργεντινή. Άρα το να αντλούμε συμπεράσματα ή να συγκρίνουμε τις δυο χώρες δεν είναι σωστό. Διότι και η Ελλάδα θα ήταν ίσως ένα καλό παράδειγμα για να αποφύγει η Αργεντινή τα προβλήματα που είχε μετά. Και εδώ χάριν στις προσπάθειες του Ελληνικού κοινοβουλίου, της κυβέρνησης και τις προσπάθειες άλλων ευρωπαϊκών χωρών η Ελλάδα δεν είναι η Αργεντινή. Η Ελλάδα είναι η Ελλάδα!