Πρωτομαγιάτικη Απεργιακή Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην πλατεία Ειρήνης Κιλκίς

Δελτίο τύπου ΠΑΜΕ

Πραγματοποιήθηκε χθες 1 Μαΐου 2014 το πρωί, στην Πλατεία Ειρήνης στο Κιλκίς, η Πρωτομαγιάτικη Απεργιακή Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, με πλήθος εργατών, ανέργων, συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών, μαθητών και φοιτητών, γυναικών από τα λαϊκά στρώματα, να δίνουν το παρόν τιμώντας τους νεκρούς της εργατικής τάξης που έδωσαν τη ζωή τους, ώστε να γίνει ο κόσμος καλύτερος, ώστε να γυρίσει ο τροχός της ιστορίας. 

Στη συγκέντρωση χαιρετισμό απηύθυνε η Ειρήνη Χατζή, πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Κιλκίς (μέλος της ΟΓΕ), η οποία ανέφερε ότι οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας «δεν πρέπει να στοιχηθούν πίσω από τους πανηγυρισμούς για την ανάπτυξη η οποία χτίζεται πάνω στα συντρίμμια των κατακτήσεων που σάρωσε η κρίση, ούτε να εναποθέσουν τις ελπίδες τους στις διακηρύξεις όσων μιλούν για “παραγωγική ανασυγκρότηση” της χώρας. Η δική τους σημαία είναι αυτή της οργάνωσης και της πάλης, και όχι τα ξεφτισμένα σημαιάκια που ανεμίζουν όσοι υποκλίνονται στη στρατηγική της ΕΕ.»

Η κεντρική ομιλία εκ μέρους του ΠΑΜΕ πραγματοποιήθηκε από τον Κώστα Σιδηρόπουλο, εκπαιδευτικό, ταμία του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Παιονίας.

Στην ομιλία αναφέρθηκε η ιστορική σημασία της ημέρας, και τα χιλιάδες παραδείγματα ηρωικών ταξικών αγώνων, όπως οι εργάτες του Σικάγο, οι 200 της Καισαριανής το 1944, ο Μάης του ’36 κ.ά. Παραδείγματα που δίνουν δύναμη στους εργάτες του σήμερα ώστε να φτάσουν αυτό τον αγώνα ως το τέλος, ως την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Ο Κ. Σιδηρόπουλος από το βήμα της συγκέντρωσης αναφέρθηκε στα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται και σ’ αυτά που θα παρθούν το επόμενο διάστημα, και σημείωσε ότι η πραγματική αιτία βρίσκεται στον ίδιο τον Καπιταλισμό και όχι στον τρόπο διαχείρισης του, βρίσκεται στην ανάγκη του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων να κερδοφορούν ασταμάτητα. 

Ανάγκη την οποία καλύπτουν για χάρη τους, τόσο το αστικό κράτος της χώρας μας, με τις όποιες κυβερνήσεις μπορεί να έχει, όσο και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτό κάλεσε το λαό να καταδικάσει και στις κάλπες των Τοπικών εκλογών και των Ευρωεκλογών, τα κόμματα αυτά που υπερασπίζονται την Ε.Ε., την ανταγωνιστικότητα και τις ιδιωτικοποιήσεις.

Ξεχωριστή στιγμή της συγκέντρωσης ήταν η αναφορά στην συμπλήρωση 15 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΜΕ, ένα γεγονός που έδωσε δύναμη, μαχητικότητα, ελπίδα στη ζωή και στη δράση του συνδικαλιστικού κινήματος, βοήθησε να διαμορφωθεί το ταξικό εργατικό κίνημα και να γίνει πόλος συσπείρωσης και συμμαχίας όλων όσων υποφέρουν από το ζυγό των μονοπωλίων, της ΕΕ και των κομμάτων που θεωρούν μονόδρομο την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Στο τέλος τονίστηκε ότι: «Σήμερα υπάρχουν όλες οι αναγκαίες υλικές προϋποθέσεις για μόνιμη σταθερή δουλειά, για μειωμένο ωράριο και αύξηση του ελεύθερου χρόνου, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν παροχές στην υγεία, τη μόρφωση, τη λαϊκή στέγη, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, για μισθούς και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στο ύψος των σημερινών λαϊκών αναγκών.

Μπορούμε να ζήσουμε σε έναν κόσμο αντίστοιχο του κόπου μας, της εργασίας μας, των προσδοκιών μας. Έναν κόσμο που δε θα μαστίζεται από πολέμους, από ανεργία, από ναρκωτικά, από άγχος και ανασφάλεια. (…) Σηκώνουμε ψηλά τις σημαίες του αγώνα, της μάχης, βέβαιοι ότι θα ξημερώσει η μέρα όπου οι εργάτες θα κάνουν το όνειρο πραγματικότητα.»

Μετά την ομιλία πραγματοποιήθηκε πορεία στους δρόμους της πόλης και η Πρωτομαγιάτικη κινητοποίηση ολοκληρώθηκε με την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο μπροστά από το Δημαρχείο Κιλκίς.

Προκλητική ήταν η παρουσία, στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, μπλοκ 15 ατόμων του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι να αναρωτιέται ο κάθε εργάτης και η καθεμιά εργάτρια τι δουλειά έχει ένα τέτοιο κόμμα στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ που χρόνια τώρα το κατηγορεί, και μάλιστα ενώ ο ίδιος καλούσε σε συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο Κιλκίς. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα, υπερασπίζεται τη συνθήκη του Μάαστριχτ, και έχει στηρίξει πολλές συνθήκες και συμφωνίες της Ε.Ε., την οποία υπερασπίζεται ως ιμπεριαλιστική ένωση. Απλώς σπέρνει αυταπάτες στο λαό ότι μπορεί να την αλλάξει και να την κάνει φιλολαϊκή. 

Επίσης, στο συνδικαλιστικό κίνημα, εδώ και χρόνια κατηγορεί το ΠΑΜΕ για τις ξεχωριστές πορείες που κάνει από τη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ενώ ο ίδιος είναι συστηματικός χειροκροτητής των εργοδοτικών και κυβερνητικών εργατοπατέρων. Η ίδια η ζωή δίνει πάρα πολλά παραδείγματα, τα οποία αποδεικνύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έχει καμιά σχέση με το ταξικό κίνημα, αλλά βρίσκεται απέναντί του. 

Προφανώς και δε μετάνιωσε για τις επιλογές του τόσα χρόνια, απλώς ο καιροσκοπισμός του φτάνει μέχρι το σημείο – προεκλογικά – να δείξει ότι «ενδιαφέρεται» για την ενότητα των εργαζομένων, αλλά και ότι ο ίδιος βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των αγώνων.

Οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα γνωρίζουν, όμως, πολύ καλά πλέον ποιες δυνάμεις με ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση βρίσκονται καθημερινά – και προεκλογικά και μετεκλογικά – πλάι τους και ποιες δυνάμεις κοροϊδεύουν με προοδευτική φρασεολογία, γιατί στην πράξη βάζουν πλάτη στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και του κράτους τους.

Δείτε την ομιλία ΕΔΩ