"Ούτε 5 ούτε 10, αλλά 43 στο σύνολο! Όρεξη που την έχουν μερικοί..."

Του Λευτέρη Παυλίδη

Ετοίμαζα τα βιβλία των Εκλογών σήμερα και παρατηρούσα τους Συνδυασμούς που κατέρχονται στις Ευρωεκλογές. Ούτε 5 ούτε 10 αλλά 43 στο σύνολο!!! Όρεξη που την έχουν μερικοί... Αν αναλογιστεί κανείς και τα αυξημένα έξοδα που απαιτούνται για τη συμμετοχή στις εκλογές (ακριβά παράβολα και προεκλογικός αγώνας).

Είναι καλό να υπάρχει πλουραλισμός, δε λέω, αλλά να εκφράζονται και διαφορετικές γραμμές, απόψεις, ιδεολογίες, θέσεις. Όταν πολλά και διάφορα κόμματα λένε το ίδιο ή περίπου το ίδιο πράγμα αλλά με άλλα λόγια, δεν πρόκειται ασφαλώς για κάτι το διαφορετικό. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, αυτό το κάτι, είναι τόσο υπερβολικό (ίσως και ασήμαντο) που καταντάει παράλογο έως και αστείο.

Για παράδειγμα, ο αριστερός χώρος εκφράζεται ως επί το πλείστον από το ΚΚΕ. Υπήρξε διαφοροποίηση, ως γνωστόν, από πληθώρα σχημάτων (οι λεγόμενες συνιστώσες) οι οποίες ενοποιήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ και η ΔΗΜΑΡ εκφράζει μια πιο φιλελεύθερη αριστερή θέση. Πέραν αυτών των δύο όμως, υπάρχει ένα πλήθος άλλων σχημάτων που ανήκουν στον ίδιο βασικό χώρο. Στις Βουλευτικές δε εκλογές, αυτά αυξάνονται ακόμη περισσότερο! Στη προκειμένη (Ευρωεκλογές) εκτός του ΚΚΕ, υπάρχει το ΜΛ ΚΚΕ, το ΟΚΔΕ (Οργάνωση Κομμουνιστών), το ΟΑΚΚΕ (Οργάνωση για την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ), η ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Αριστερή Συνεργασία), η Ανανεωτική Αριστερά και το ΕΕΚ Τροτσκιστές. Άλλα 6 δηλαδή κόμματα του ίδιου χώρου, στο σύνολο οκτώ αριστεροί συνδυασμοί!

Το ίδιο συμβαίνει και στο χώρο των “εθνικιστών”. Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας, Πατριωτική Ένωση-ΕΛΛΑΣ, Ένωση για την πατρίδα και τον λαό, Εθνικό Μέτωπο, Εθνική Αυγή και Χρυσή Αυγή!!! Έξι διαφορετικά πατριωτικά (όπως αποκαλούνται) κόμματα, τα οποία ανήκουν ή προέρχονται από τον δεξιό χώρο. Υπόψη ότι κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας ήταν άλλα κόμματα ήτοι ο ΛΑΟΣ, καθώς και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες κι από αυτή τη δεξαμενή αντλήσαν ψηφοφόρους.

Κάτι αντίστοιχο -αλλά σε μικρότερη κλίμακα- συμβαίνει και στον σοσιαλιστικό χώρο. Κομμάτι της Ελιάς πλέον το ΠΑΣΟΚ, ίσως και το Ποτάμι (για κάποιους), με άλλα δύο σχήματα να συμμετέχουν κι αυτά στις επικείμενες εκλογές, προερχόμενα από τον ίδιο χώρο, όπως προδίδει και το όνομά τους: αφενός το Σοσιαλιστικό κόμμα κι αφετέρου το Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό κόμμα!

Το πιο παράλογο όμως απ' όλα, απόδειξη του ότι σ' αυτόν τον τόπο δεν υπάρχει συνεννόηση και σύμπνοια, είναι ο χώρος της οικολογίας. Ακόμη κι εκεί ΔΕΝ μπορούν να τα βρουν και να συμφωνήσουν οι υποψήφιοι μεταξύ τους: Κολλάτος-Οικολογικό Κίνημα, Βεργής-Οικολόγοι, Πράσινοι-Οικολογία και Οικολόγοι Πράσινοι!!! Για ποιό λόγο αυτός αυτός ο κατακερματισμός; Γιατί να διαμελίζεται το σώμα της οικολογίας; Τί διαφορές μπορεί να έχουν όλοι αυτοί και πόσο ουσιώδεις μπορεί να είναι πιά;

Γιατί τα λέω όλα αυτά και τί συμβαίνει πρακτικά; Η πολυφωνία και ο πλουραλισμός (που ανέφερα στην αρχή) είναι ωραία να υπάρχουν σε όλες τις εκλογές. Ποιός οφελείται όμως από τον κατακερματισμό και τον πλουραλισμό των κομμάτων αυτών;

Μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται ότι τα μεγάλα κόμματα αποδυναμώνονται και ζημιώνονται, διότι φαινομενικά χάνουν δύναμη, αλλά στη πραγματικότητα ενισχύονται! Διότι απλούστατα δεν έχουν έναν σοβαρό και ισχυρό αντίπαλο, αλλά πολλούς και αδύναμους αντιπάλους. Οι αντίπαλοι ψήφοι μοιράζονται σε πολλά κόμματα και τελικά εκμηδενίζονται και οι πιθανότητες εκλογής. Εάν για παράδειγμα υπήρχε 1 μόνο αλλά μεγάλο οικολογικό κίνημα και όχι 4, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι οι ελπίδες εκλογής θα αυξάνονταν σημαντικά. Εάν πχ υπήρχε 1 εθνικιστικό κόμμα που θα συγκέντρωνε όλες τις ψήφους των 6 συνδυασμών που κατεβαίνουν στις Ευρωεκλογές, οι πιθανότητες επιτυχίας θα εξαπλασιάζονταν. Το ίδιο θα συνέβαινε και στον αριστερό χώρο όπου κατέρχονται επίσης έξι διαφορετικά κομμουνιστικά κόμματα.

Αυτές είναι μερικές σκέψεις που έκανα σήμερα το μεσημέρι, καθώς έγραφα τα βιβλία των Ευρωεκλογών και προβληματίστηκα ξανά για το αποτέλεσμα. Φαίνεται ότι οι φιλοδοξίες και οι εγωισμοί κάποιων που αρνούνται ή απορρίπτουν συνεργασίες, οδηγούν στη προαναφερόμενη πολυδιάσπαση και ακυρώνουν κάθε ελπίδα για κάτι καινούργιο σ' αυτό το τόπο. Ως εκ τούτου, πάλι 2 θα είναι τα κόμματα που θα ευνοηθούν και θα επωφεληθούν αυτής της κατάστασης, όπως δηλαδή γίνεται τα τελευταία 40 χρόνια της μεταπολίτευσης...