Οι αντιδράσεις: Μέσα στον καταιγισμό των ανακοινώσεων για την ίδρυση νέων κομμάτων είναι φυσιολογικό να δημιουργούνται απορίες για τους λόγους συγκρότησης μιας πρωτοβουλίας, όπως η «Σοσιαλιστική Προοπτική», που σκοπό της έχει την ίδρυση πολιτικού κόμματος.
Υπάρχει ενδιαφέρον, περιέργεια, καλή προαίρεση, καχυποψία, αλλά και… ξάφνιασμα: όταν παραείσαι όμοιος με κάποιον δεν μπορεί να σε φανταστεί σε έναν άλλο κοινωνικό ρόλο, πέρα από αυτούς με τους οποίους συνδέει το άτομό σου – θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφέρω ότι υπάρχει και μεγάλη διάθεση χιούμορ. Ένας συνδυασμός ευγένειας και χιούμορ, που προσπαθεί να διασκεδάσει την κατήφεια και την απόγνωση που έχει επέλθει με την ισοπέδωση της καθημερινής ζωής μας.
Ο όρος: Η ονομασία «Σοσιαλιστική Προοπτική» προκαλεί ποικίλα, τις περισσότερες φορές αρνητικά σχόλια: με έκπληξη διαπιστώνει κανείς από τις αλλεπάλληλες παρατηρήσεις συνομιλητών και συνομιλητριών πόσο βαθειά έχει εισχωρήσει η απογοήτευση και η αγανάκτηση στο θυμικό των πολιτών σε σχέση με το παλαιοκομματικό διεφθαρμένο καθεστώς και πιο συγκεκριμένα με τη «σοσιαλιστική» εκδοχή του – υπό αυτή την οπτική γωνία τίθεται και το ερώτημα για το σκόπιμο ή όχι της χρήσης του όρου «σοσιαλισμός» ή παράγωγού του στην ονομασία ενός φορέα.
Η κατάκτηση: Και όμως η πρώτη πολιτική πράξη που φέρνει τους ιδρυτές της «Σοσιαλιστικής Προοπτικής» σε σύγκρουση με το παλαιοκομματικό καθεστώς και τις πρακτικές του ήταν η επιλογή του προσδιορισμού «σοσιαλιστική» στην ονομασία της: είχαν προταθεί διάφορες εκδοχές ονομασίας, αλλά εξ όσων ενθυμούμε, στις περισσότερες περιλαμβανόταν η λέξη «σοσιαλιστικός/ή/ό» - η επιμονή αυτή έχει τον πολιτικό συμβολισμό της. Πρόκειται για το αποτέλεσμα μιας παραγωγικής συγκρουσιακής αντίληψης - εφόσον οι ενδιαφερόμενοι απέφυγαν να κινηθούν «επικοινωνιακά», όπως έγινε συνήθεια να ονομάζεται κάθε ευκαιριακή πολιτική που υπαγορεύεται από τους καταναγκασμούς και τις σκοπιμότητες της στιγμής - που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την επικρατούσα κοινωνική δυσαρέσκεια της στιγμής απέναντι στον συγκεκριμένο όρο και τις αρνητικές συνδηλώσεις που μεταφέρει εξ αιτίας της σύνδεσής του με το κλεπτοκρατικό καθεστώς του παρελθόντος.
Από την άλλη, όμως, δεν έγινε και για να σηματοδοτήσει τη συνέχεια κάποιου παρελθόντος, ευελπιστώντας να αποκομίσει πρόσκαιρα οφέλη από τα πολιτικά του υπολείμματα, όπως έπραξαν εσπευσμένα άλλες ομάδες, υπό την κεκτημένη ταχύτητα πολύχρονων συνηθειών, αλλά ούτε και απέφυγε να επωμιστεί και το αρνητικό φορτίο που φέρει ο «αμφιλεγόμενος» στην συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία όρος: όμως οι πολιτικοί προσανατολισμοί δεν πρέπει να καθορίζονται από τις επικοινωνιακές ανάγκες της συγκυρίας, αλλά από τις μακροϊστορικές επιδιώξεις κάθε πολιτικού και κοινωνικού φορέα που θέλει να διαδραματίσει σημαντικό και χρήσιμο ρόλο στα κοινωνικά μας πράγματα – το σημαντικό δεν εξαρτάται μόνο από το εύρος και το άμεσο των παρεμβάσεων του, αλλά και από το ποιόν τους.
Η αρχή: Η ονομασία «Σοσιαλιστική Πρωτοβουλία» τοποθετεί το συγκεκριμένο φορέα στο πλαίσιο μιας ιστορικής παράδοσης, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι το επίθετο «σοσιαλιστικός/ή/ό» σήμαινε σε όλες τις περιόδους και όλες τις περιστάσεις το ίδιο ακριβώς πράγμα: είναι οι δρώντες άνθρωποι σε δεδομένες ιστορικές στιγμές που δίνουν κάθε φορά το ακριβές περιεχόμενο της σημασίας της λέξης «σοσιαλισμός» - κάποτε οι λέξεις «κομμουνισμός» και «σοσιαλισμός» ήταν συνώνυμες, η σοσιαλδημοκρατία εξέφρασε σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους διαφορετικές πολιτικές πρακτικές, αλλά και οι διάφορες εκδοχές ανελεύθερου σοσιαλισμού έχουν τις δικές τους ξεχωριστές παραδόσεις.
Η «Σοσιαλιστική Προοπτική» είναι μια αρχή, που φιλοδοξεί να γίνει μια συνέχεια. Είναι ένα ανοικτό εγχείρημα για όλους εκείνους και εκείνες που διαπιστώνουν εκλεκτικές συγγένειες με την ιδρυτική της Διακήρυξη (www.xreosmas.gr) .
-Ο Όμηρος Ταχμαζίδης, Μ.Α. Φιλοσοφίας-Ιστορίας του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, είναι μέλος της «Σοσιαλιστικής Προοπτικής»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.