Για ένα ισορροπημένο σύστημα παιδείας*

Γράφει η Κυβέλη Μάρδα
Φοιτήτρια, Διοίκηση Επιχειρήσεων, ΤΕΙ Θεσσαλονίκης**
e-mail kivelimarda@hotmail.com
Το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας δημιουργεί καταρτισμένους απόφοιτους λυκείου με επαρκείς γνώσεις στα μαθηματικά τη χημεία, τη φυσική κ.ά. που διαπρέπουν είτε στη χώρα μας είτε στο εξωτερικό. Μας ικανοποιεί όμως αυτό το σύστημα; Κτίζει ολοκληρωμένες προσωπικότητες; Μάλλον όχι!
Ποιο είναι ζητούμενο σε ένα σύστημα παιδείας και ειδικά της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας; Είναι απλά η επίτευξη μιας ισορροπίας ανάμεσα στη μόρφωση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων.

Μόρφωση σημαίνει ότι το τρίπτυχο Ελληνική ιστορία, πολιτισμός γλώσσα, μοναδικό στον πλανήτη, εντάσσεται στο εκπαιδευτικό σύστημα των σχολείων μας. Κατά δεύτερο λόγο, μόρφωση σημαίνει γνώση του παγκόσμιου περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε και κινούμαστε.

Ως προς το πρώτο σκέλος, μόρφωση σημαίνει ότι μαθαίνουμε τα όσα είπε ο Αριστοτέλης ο Πλάτωνας ο Ηράκλειτος και τόσοι άλλοι άγνωστοι σε εμάς. Το υφιστάμενο εκπαιδευτικό σύστημα δε μερίμνησε έτσι ώστε να έχουμε μια έστω επιδερμική γνώση του πολιτισμού μας. 

Αυτή θα συμπληρώνεται από μια βαθιά γνώση της ιστορίας και της γλώσσας μας. Ιστορία δε σημαίνει μόνο περιγραφή των πολέμων! Είναι όμως και η γνώση αυτής της ίδιας της τέχνης του πολέμου. Ποιος γνωρίζει άραγε για τη στρατηγική του Μεγάλου Αλεξάνδρου;

Ως προς το δεύτερο σκέλος (δηλαδή το παγκόσμιο περιβάλλον) μόρφωση σημαίνει γνώση των σημαδιακών εκείνων στιγμών της παγκόσμιας ιστορίας και ιδίως της σύγχρονης. Ποιος τελειόφοιτος Λυκείου γνωρίζει πώς έφτασε η Ευρώπη εδώ που βρίσκεται, ποιος γνωρίζει τι είναι ο Μαντέλα και το επαίσχυντο απαρχάιντ; Ποιος γνωρίζει επίσης, πώς κτίσθηκαν οι ΗΠΑ, τι ήταν η Σοβιετική Ένωση, ποιος ήταν ο Μάο Τσε Τουνγκ, τι έγινε στο Βιετνάμ, στην Παλαιστίνη και τόσα άλλα;

Είμαστε Έλληνες και ταυτόχρονα πολίτες του κόσμου.

Πρόταση που αφορά στο δεύτερο σκέλος. Δημιουργία ενός βιβλίου με τις κύριες στιγμές της Ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας, που θα διδάσκεται σε όλες τις κατευθύνσεις του Λυκείου (ενδεχομένως τις δυο τελευταίες τάξεις) και θα είναι βιβλίο ύλης για όλες τις Σχολές ΑΕΙ – ΤΕΙ κατά τι εισαγωγικές εξετάσεις.

Ως προς την ανάπτυξη των δεξιοτήτων ειδικότερα, που αποβλέπουν επίσης στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας μας, θα ήταν σκόπιμο να αρχίσει να εφαρμόζεται από το Δημοτικό ένα εικονικό σύστημα επαγγελματικού προσανατολισμού, που θα αποσκοπεί στη δημιουργία και εμπέδωση της επαγγελματικής συνείδησης, στην εξοικείωση με την αγορά και τον επιχειρηματικό κίνδυνο.

Κράτος χωρίς ισχυρό και ισορροπημένο εκπαιδευτικό σύστημα είναι καταδικασμένο να παραμένει στην αφάνεια. Οι δαπάνες για την παιδεία είναι επένδυση. Στη Γερμανία του σήμερα, παρά την πολιτική λιτότητας οι δαπάνες για την παιδεία αυξήθηκαν. Παρόλα αυτά, για όλα τα παραπάνω που προτάθηκαν δεν χρειάζονται απαραίτητα πολλά χρήματα. Απαιτείται όμως επαναπροσανατολισμός της γνώσης που διδάσκεται, διαδικασία που απαιτεί διαφορετικά βιβλία, με κόστος όμοιο αυτών που ήδη έχουμε. Και όλα αυτά κλείνουν με την αλλαγή της κουλτούρας, ως προς τον τρόπο διδασκαλίας.


*Παρουσίαση που έγινε στο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο με θέμα τον «Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία», στη Βουλή, τον Δεκέμβριο του 2013. υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

**Ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Οικονομολόγων Συναφών Επιστημόνων και Επιχειρηματιών (ΕΟΣΕΕ)