ΠΑΟΚ Κεντρικού προς ΕΠΣ Κιλκίς: "Ομερτά! Σσσσσσσσσσς!"

Υπογράφει το Δ.Σ ΠΑΟΚ Κεντρικού
"Πρωτάθλημα ιδιαιτεροτήτων, πρωτάθλημα 2 ταχυτήτων! Τίποτε δεν άλλαξε, τα χρόνια πέρασαν, το αποτύπωμα που άφησαν είναι βαθύ! Γήπεδα αντικανονικά, διαιτησίες συμβιβαστικές, παράγοντες άσχετοι, ανύπαρκτοι, που εμφανίζονται λίγα λεπτά πριν το παιχνίδι για δημόσιες σχέσεις. 

Ποδοσφαιριστές τελευταίας στιγμής, λεκτική, ψυχολογική, σωματική βία. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια από τον ΠΑΟΚ Κεντρικού να αφήσει τα κατάλοιπα του παρελθόντος και να προχωρήσει μπροστά με οδηγό το ποδόσφαιρο με αντιλήψεις πιο απλές, πιο αθλητικές, πιο κοινωνικές. 

Όχι μόνο δεν αναδεικνύεται αυτό αλλά αντίθετα αφήνει αδιάφορο πολλούς. Δηλαδή η αρρώστια είναι πολύ βαθιά μέσα τους. Ότι και πεις με αντικειμενικότητα για το άθλημα αυτό εκλαμβάνεται σαν αντιπολίτευση στις επικείμενες εκλογές. 

Αρρώστια βαθιά που έχει πολλούς λόγους για ερμηνεία. Το άρθρο αυτό γίνεται με αφορμή τους τραυματίες τις ομάδος μας τα τέσσερα τελευταία χρόνια, τραυματισμούς σοβαρούς οι οποίοι είχαν προαναγγελθεί από τους θύτες τους. Τραυματισμοί σοβαροί που σταμάτησαν κάποιοι το ποδόσφαιρο. Τραυματισμοί και βία που καταγγείλαμε, τραυματισμοί που οι θύτες μας δεν πήραν ούτε κίτρινη κάρτα μετά από σπάσιμο ποδιού. 

Διαιτητές που αντί να κάνουν διαιτησία κάνουν συμβιβασμούς ενώ παράλληλα εξαντλούν την αυστηρότητα τους στον ΠΑΟΚ Κεντρικού (και καλά κάνουν)! 

Ομερτά ! Σσσσσσσσσσς!

Τώρα πρέπει να φοβηθούμε μήπως μας " τιμωρήσουν " με "στημένη " διαιτησία γιατί μετά από τεσσάρα χρόνια βίας, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ να ανοίξουμε το στόμα μας! 

Όχι για να αλλάξει κάτι. Δεν το πιστεύουμε αυτό, απλά και μόνο από σεβασμό σε αυτούς που αποκλείστηκαν από το αγαπημένο τους άθλημα λόγω " κάποιου " τραυματισμού !!

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι δεν είμαστε οι μοναδικοί με τον τρόπο σκέψης αυτό και ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες προς αυτή την κατεύθυνση , αυτό μας δίνει δύναμη. 

ΥΓ1 Δεν είμαστε με ΚΑΝΕΝΑΝ παρά μόνο με το ποδόσφαιρο και ότι πρέπει επιτέλους τα παιδιά μας να παίζουν αυτό το άθλημα με σεβασμό!

ΥΓ2 Οι σκέψεις αυτές αποτυπώθηκαν σε ένα χαρτί, αυθόρμητα σε έναν διάδρομο νοσοκομείου! 

Σε ένα διάδρομο... 

Σε κάποιο διάδρομο... 

Όχι αποδυτηρίων ...... 

Αλλά νοσοκομείου. 

Αυτό δυστυχώς έγινε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Ευτυχώς εμείς .. η ομάδα μας φάνηκε πολύ τυχερή γιατί τα " τελευταία" χρόνια δεν "στείλαμε" κανέναν στη βάσανο των χειρουργείων. Και αυτό μας κάνει περήφανους!"