Μια βιοτεχνία κατασκευής αυτοκινήτων στην Κατερίνη μας παρουσιάζει την Παρασκευή 8 Μαρτίου η εκπομπή «Με γνώση και μεράκι» της τηλεόρασης 4Ε.
Ποιος είπε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν δυνατότητες για την κατασκευή αυτοκινήτων από ανθρώπους που έχουν γνώσεις και αγαπούν το αυτοκίνητο...
Δείτε στην εκπομπή έναν Ελληνα ο οποίος έχει βαλθεί να αποδείξει πως τα λαμπρά μυαλά της Ελλάδος δεν πάνε χαμένα. Φτανει πια με την τετριμμένη πια φράση η «Ελλάδα τρώει τα παιδιά της». Θα προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε αυτά τα στερεότυπα και να δώσουμε επιτέλους μια νότα αισιοδοξίας. Άλλωστε υπάρχει, είναι γεγονός.
Γνωρίστε τον Ηλία Γαγανέλη. Η καταγωγή του είναι από τις Σέρρες, αλλά ο ίδιος έχει γεννηθεί στη Γερμανία. Εκεί δούλεψε σε φανοποιείο και ασχολήθηκε με τις ανακατασκευές και επειδή το ένα φέρνει το άλλο, μετά προχώρησε στις κατασκευές.
Έπιαναν και τα χέρια του, η δουλειά του ήταν… υπογραφή. Το 1996 αποφασίζει να γυρίσει στην πατρίδα αφού ήθελε όπως λέει να μεγαλώσουν τα παιδιά του εδώ.
Έτσι αποφάσισε να στήσει ένα φανοποιείο και μετά προχώρησε στις ανακατασκευές. Τα αυτοκίνητα έρχονταν και έρχονται ακόμα και σήμερα από το εξωτερικό και θα τα δείτε διάσπαρτα στις εγκαταστάσεις, σε διάφορες φάσεις ανακατασκευής.
Πριν λίγα χρόνια τολμά το επόμενο βήμα, να αρχίσει την κατασκευή αυτοκινήτων στη χώρα μας. Είχε την τεχνογνωσία, αλλά το παλεύει μόνος του χωρίς χρηματοδότηση και ακόμα και σήμερα παραμένει ο μοναδικός κατασκευαστής.
Αυτή την Παρασκευή 8 Mαρτίου στις 20:20 φυσικά στην 4Ε. Σε επανάληψη την Δευτέρα 11 Μαρτίου στις 13:20 . Την ίδια ώρα και στον ΟΤΕ TV και διαδικτυακά αλλά και παγκόσμια μέσω δορυφόρων!
Ποιος είπε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν δυνατότητες για την κατασκευή αυτοκινήτων από ανθρώπους που έχουν γνώσεις και αγαπούν το αυτοκίνητο...
Δείτε στην εκπομπή έναν Ελληνα ο οποίος έχει βαλθεί να αποδείξει πως τα λαμπρά μυαλά της Ελλάδος δεν πάνε χαμένα. Φτανει πια με την τετριμμένη πια φράση η «Ελλάδα τρώει τα παιδιά της». Θα προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε αυτά τα στερεότυπα και να δώσουμε επιτέλους μια νότα αισιοδοξίας. Άλλωστε υπάρχει, είναι γεγονός.
Γνωρίστε τον Ηλία Γαγανέλη. Η καταγωγή του είναι από τις Σέρρες, αλλά ο ίδιος έχει γεννηθεί στη Γερμανία. Εκεί δούλεψε σε φανοποιείο και ασχολήθηκε με τις ανακατασκευές και επειδή το ένα φέρνει το άλλο, μετά προχώρησε στις κατασκευές.
Έπιαναν και τα χέρια του, η δουλειά του ήταν… υπογραφή. Το 1996 αποφασίζει να γυρίσει στην πατρίδα αφού ήθελε όπως λέει να μεγαλώσουν τα παιδιά του εδώ.
Έτσι αποφάσισε να στήσει ένα φανοποιείο και μετά προχώρησε στις ανακατασκευές. Τα αυτοκίνητα έρχονταν και έρχονται ακόμα και σήμερα από το εξωτερικό και θα τα δείτε διάσπαρτα στις εγκαταστάσεις, σε διάφορες φάσεις ανακατασκευής.
Πριν λίγα χρόνια τολμά το επόμενο βήμα, να αρχίσει την κατασκευή αυτοκινήτων στη χώρα μας. Είχε την τεχνογνωσία, αλλά το παλεύει μόνος του χωρίς χρηματοδότηση και ακόμα και σήμερα παραμένει ο μοναδικός κατασκευαστής.
Αυτή την Παρασκευή 8 Mαρτίου στις 20:20 φυσικά στην 4Ε. Σε επανάληψη την Δευτέρα 11 Μαρτίου στις 13:20 . Την ίδια ώρα και στον ΟΤΕ TV και διαδικτυακά αλλά και παγκόσμια μέσω δορυφόρων!
Σίγουρα πολλοί από εσάς θα έχετε αναρωτηθεί το λόγο για τον οποίο η Ελλάδα δεν κατασκευάζει τα δικά της αυτοκίνητα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ σημαντικότερος λόγος είναι η γραφειοκρατία…. Μάλιστα η NAMCO, μια εταιρεία στην Νέα Ραιδεστό στη Θεσσαλονίκη παλεύει με νύχια και με δόντια εδώ και δύο χρόνια να νικήσει την γραφειοκρατία και να ξαναβάλει στην παραγωγή το πάλαι ποτέ δημοφιλές Pony.
Προσπαθεί να πάρει την πολυπόθητη Έγκριση Τύπου από το υπουργείο Μεταφορών προκειμένου να ξεκινήσει την παραγωγή του… «Ευελπιστούμε μέχρι το τέλος του χρόνου να είμαστε έτοιμοι» λέει η κ. Παπαπαναγιώτου, υπεύθυνη προώθησης του προϊόντος.
Στόχος της εταιρείας είναι η κατασκευή 5.280 οχημάτων τον χρόνο, 24 δηλαδή την ημέρα, κάτι που υπολογίζεται ότι θα δημιουργήσει 400 νέες θέσεις εργασίας.
Η NAMCO, ιδρύθηκε το 1950 από τους αδελφούς Κοντογούρη και κατασκεύασε το πιο επιτυχημένο ελληνικό αυτοκίνητο, το Pony. Η παραγωγή γινόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στο εργαστήριο της Θεσσαλονίκης ενώ δεν επρόκειτο για απλή συναρμολόγηση αλλά για ένα όχημα κατά 67% ελληνικό.
Μια από τις αιτίες της κατάρρευσης της NAMCO ήταν και ο κακώς εννοούμενος συνδικαλισμός όπως ξεκαθαρίζει ο Ευγένιος Ραΐσης, ο άνθρωπος που πούλησε τα περισσότερα Pony.
Εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης έκαναν απεργία- κατάληψη, η οποία κράτησε 4 μήνες, ζητώντας αύξηση ημερομισθίων κατά 35%.
Mάλιστα όπως ο ίδιος σημειώνει οι εργαζόμενοι ήταν πιθανόν υποκινούμενοι και από ένα μετέπειτα σημαίνον πολιτικό πρόσωπο της Μακεδονίας.
Δημιουργήθηκε μεγάλη ένταση γιατί οι υπάλληλοι δεν άφηναν να μπει κανείς στο εργοστάσιο, ακόμη και στους ιδιοκτήτες απαγόρευαν την είσοδο. Δεν επέτρεπαν ούτε καν να σταλούν τα ετοιμοπαράδοτα οχήματα στους πελάτες της εταιρείας και άλλα 600 στον ελληνικό Δημόσιο τομέα.
Τότε ανέλαβε δράση ο Πέτρος Κοντογούρης, ερχόμενος από τη Γερμανία, ο οποίος διαβεβαίωσε τους εργαζόμενους ότι η εταιρεία θα τους αποζημίωνε από πάνω, αρκεί να επιστρέψουν στις δουλειές τους. Πράγμα που έγινε, αλλά μόνο για πέντε μέρες, καθώς μετά ζήτησαν να... πάνε διακοπές. Απίστευτο; Κι όμως αληθινό! Πράγματι πήγαν τις διακοπές τους και μετά πέρασαν από την οδό Αγίας Σοφίας 26 για να λάβουν τις αποζημιώσεις τους. Το εργοστάσιο είχε κλείσει.
Πηγή: Esquire
Ξανά στην αγορά τα ελληνικά αυτοκίνητα Pony της NAMCO; - Star
Η πραγματική ιστορία έχει ως εξής (και δια στόματος Πέτρου Κοντογούρη):
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://tangelonias.blogspot.co.uk/2011/11/farmobil-1962.html
Νομίζω ότι καλύτερα η παρουσίαση της Namco International AG να γίνει από τον κ. Πέτρο Τζανέτο-Κοντογούρη, της οικογένειας που ίδρυσε την εταιρεία, μέσω μιας συνέντευξης που έδωσε στο Auto Business Review.
"Ζητήσαμε από τον κ. Πέτρο Κοντογούρη να μας μιλήσει για τη NAMCO και την ιστορία του PONY. Τα στοιχεία που μας έδωσε σκιαγραφούν ένα λαμπρό παρελθόν αλλά και ένα φιλόδοξο επιχειρηματικό σχέδιο για τη μελλοντική πορεία της εταιρίας.
- Αγαπητέ κ. Κοντογούρη,
Καλώς ορίσατε στο Auto Business Review.
Η NAMCO άφησε το στίγμα της στην Ελλάδα ως μια από τις πρώτες και πιο σοβαρές εταιρίες
που προσπάθησαν να οργανώσουν την εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία. Μιλήστε μας για την
προσπάθεια της εταιρίας σας.
- Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας στην Ελλάδα, η αλήθεια είναι ότι πολλές αξιόλογες προσπάθειες για την κατασκευή ελληνικού αυτοκινήτου όχι μόνον δεν στηρίχθηκαν, αλλά κατεπνίγησαν.
Γερμανική διαφήμιση για το Pony
Το 1960 φέραμε στην Ελλάδα την τότε μεσουρανούσα αυτοκινητοβιομηχανία των ΗΠΑ, την Chrysler, και ιδρύσαμε μαζί την εταιρία FARCO A.E. που κατασκεύαζε το αυτοκίνητο Farmobil στην Ελλάδα,εξάγοντας το στην Πορτογαλία, 49 χρόνια πριν…
Στην συνέχεια φέραμε τη Citroën και κατασκευάσαμε στην Ελλάδα το θρυλικό PONY σε πλατφόρμα 2CV σε δεκάδες χιλιάδες μονάδες, με εξαγωγές σε 14 χώρες. Λόγω δε της άνευ προηγουμένου επιτυχίας των PONY – και ιδιαίτερα μετά τις τεράστιες παραγγελίες PONY από τις ΗΠΑ – ήταν επιβεβλημένο να πραγματοποιηθεί σημαντική επέκταση της παραγωγής PONY. Τότε προχωρήσαμε με τη συνεργασία των τριών μεγάλων κρατικών τραπεζών της Γαλλίας σε μεγάλη επένδυση το Σεπτέμβριο του 1981 (ΦΕΚ 288/15-09-1981) στο Λιμνότοπο Κιλκίς για τη δημιουργία μιας νέας αυτοκινητοβιομηχανίας στην Ελλάδα, μια επένδυση ύψους 2.696.003.000 δραχμών (2,7 δις δρχ.).
Δυστυχώς όμως για την εθνική οικονομία, μερικές κλίκες επιχειρηματιών κυριολεκτικά τορπίλισαν τη μεγάλη αυτή επένδυση, γεγονός που συνδυάστηκε με την κλασσική δασμοεισπρακτική πολιτική της ελληνικής πολιτείας που προτιμά να εισπράττει εισαγωγικούς φόρους παρά να ενθαρρύνει την τοπική παραγωγή στον κλάδο του αυτοκινήτου.
Διαφήμιση για το Super Pony
Ιστορικά, το ίδιο έγινε και με άλλα σοβαρά εγχειρήματα που τόλμησαν να δημιουργήσουν μια εθνική αυτοκινητοβιομηχανία – όπως τα εργοστάσια της OPEL και NISSAN, μεταξύ άλλων. Αν και αυτά τα projects είχαν κάποια δασμολογική προστασία, ήταν απολύτως δυνατόν να προσαρμοσθούν και να αναπτυχθούν και χωρίς αυτή.
Σήμερα επικρατεί σιγή ιχθύος, ούτε καν αναφορά στις αδρανείς δυναμικές του κλάδου αυτού στην Ελλάδα. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι προσπάθειες της NAMCO προσέφεραν στον τόπο ένα θετικό έργο. Εάν δε μάλιστα ο ειδικός αυτός τομέας αναπτύσσονταν κανονικά, θα ήταν δυνατόν να απασχολεί σήμερα τουλάχιστον 10.000 άτομα σε διατηρήσιμες θέσεις, εξασφαλίζοντας μια σημαντικότατη συναλλαγματική πηγή σε μια χώρα που δυστυχώς σήμερα εισάγει τα πάντα...."